๏ บุตรเจ้าละอองบุญ

นวนิยายเรื่องนี้ ถือกำเนิดขึ้นเมื่อ
วันเสาร์ ที่ ๗ เดือนมีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒ ปีชวด
นำมาประดับ ณ เรือนท้าวอึงวาครั้งแรกเมื่อ
วันเสาร์ ที่ ๑๑ เดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๒ ปีชวด

พระธรรมนูญเรือนท้าวอึงวา

.

    ๑. จงเรียก ณ ที่นี้ ว่า เรือนท้าวอึงวา
    ๒. กรุณาถอดเกือก และงอบ เมื่อเข้ามา
    ๓. ใช้ภาษาพระเจ้าเหา ณ เรือนนี้
    ๔. ห้ามมิให้ใช้ภาษาอันไม่เป็นปกติ
    ๕. เดินเบา ๆ เพราะเรือนโกโรโกโสเต็มที
    ๖. ให้เกียรติแก่เจ้าของเรือน
    ๗. ผู้เข้ามา ณ เรือนนี้คือผู้มีเกียรติ
    ๘. จงทักทายเจ้าของเรือนตามธรรมเนียม
(ประกาศเมื่อ เสาร์ ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๒)

พระธรรมนูญนวนิยายบุตรเจ้าละอองบุญ

.

๑. นวนิยายเรื่องนี้อยู่ได้ด้วยกำลังใจจากท่านผู้มีเกียรติ     
๒. เรื่องราวที่ท่านอ่าน ไม่มีอยู่จริง เป็นเรื่องแต่งขึ้นทั้งสิ้น     
๓. ด้วยข้อ ๒ การแต่งนวนิยายเรื่องนี้ ย่อมไม่ทำให้ผู้แต่งผิดศีลข้อมุสา     
๔. การแปะประกาศโฆษณานวนิยาย ให้อนุญาตท้าวอึงวาแปะคืน     
๕. ด้วยข้อ ๔ นวนิยายที่แปะ ย่อมไม่ทำให้เกิดความกระอักกระอ่วนใจแก่มหาชน     
๖. ท่านผู้มีเกียรติสามารถวิจารณ์ได้ เพราะประชาธิปไตยในเรือนท้าวอึงวากำลังเบ่งบาน     
๗. เป็นไปได้ ท้าวอึงวาอยากให้ท่านผู้มีเกียรติดงรงตนในศีล ๕ เป็นอย่างน้อย     
๘. ข้อความใดในนิยาย ที่ดูชอบกล อ่านแล้วงง หรือท่านผู้มีเกียรติเห็นว่าผิด กรุณาแจ้ง     
(ประกาศเมื่อ เสาร์ ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๒)

จึ่งได้ร้องป่าวให้แจ้งแล้วโดยทั่วกัน
ประทับตราท้าวอึงวา

ทำเนียบตัวละคร (ยกมาเพียง ๕ ท่านเท่านั้น! )

ฟองเปลว
ชายหนุ่มผู้มีหน้าตาและวาจาเป็นอาวุธ
เขาสามารถมองทะลุได้ถึงจิตใจของผู้อื่น
แต่ในหัวใจของตนเอง เขากลับไม่รู้ว่ากำลังต้องการอะไรกันแน่
จึงเกิดความลังเล จนเกือบทำให้เสียคนรักไป


ประกายทอง
หญิงสาวอาภัพ
ผู้ถูกพี่ชายขายให้อยู่ในตระกูลกุลสตรีตั้งแต่ยังเด็ก
ทำให้ไม่มีสิทธิ์มีความรักได้
แต่เธอได้มอบทั้งกายและใจให้กับชายคนหนึ่งไปแล้ว


ปสา
หญิงสาวจิตใจเข้มแข็ง
หากแต่ภายนอกดูอ่อนหวาน
เป็นผู้ยอมตายเพื่อรักษาเกียรติของตนให้คงอยู่
ด้วยความยึดมั่นถือมั่นนี้
ทำให้เธอละทิ้งความรักที่ใครต่อใครมีให้เธอเสียจนสิ้น มุ่งหวังเพียงการเอาคืน


ท้าวรองสำลี
ผู้มีจิตใจเยือกเย็นและรอบคอบ ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ
มีความมักใหญ่ใฝ่สูง และมีเจตนารมณ์อันแน่วแน่
แต่มีชีวิตที่เดียวดายท่ามกลางบุคคลมายมายรายล้อม ซึ่งเขาไม่เคยไว้วางใจใครสักคน
กาลเวลาผ่านไป เหมือนกามเทพเล่นตลก เมื่อเขาเจอนาง
จึงต้องเลือกระหว่าง อำนาจ หรือ สตรีอันเป็นที่รักยิ่ง


ท้าวอึงวา
หน้าตาดีที่สุดในเรื่อง นิสัยดีเป็นที่หนึ่ง ตัวเอกของเรื่องก็สู้ไม่ได้
แต่จะไม่ปรากฏตัวตนเลยตลอดทั้งเรื่อง

ท่านผู้มีเกียรติ
สามารถนำสิ่งนี้ไปวางไว้ยังแดนอื่นได้
(ด้วยเหตุที่ว่า ท้าวอึงวา ทำไม่เก่ง มันก็ออกมาเป็นขาว ๆ เช่นนี้)

ดนตรีสู่ขวัญ
ดนตรีสู่ขวัญ