Tale of Another world ตำนานบทใหม่ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #21 : บทสัมภาษณ์พิเศษเชิงสปอยล์ โดยไรท์

เหมือนภาคพิเศษมีเนื้อเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับในเรื่องใดๆทั้งสิ้น

     ในกลางดึกคืนหลังงานเลี้ยงจบ แพนที่กำลังนอนหลับอยู่ก็ถูกเรียกขึ้นมา

   " แพน  แพน "

   " อะไรใครเรียก "

    แล้วจากนั้นแพนก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับ เห็นประตูมิติสีดำสนิทอยู่ข้างหน้าตน แล้วก็มีเสียงเรียกตนมาจากข้างใน 

   " แพน  แพนเจีย มานี่ "

  " ไม่ต้องเล่นเลย ตาแก่ ไปก็ได้"

             เมื่อแพนเดินเข้ามาด้วยสีหน้าหงุดหงิดจากการถูกรบกวนการนอน หลังจากที่เดินเข้ามาข้างในแล้วพบกลับห้องรับแขกที่มี โซฟาสีทองทั้งชุด พร้อมกับ  โดยในห้องนั้น ปรากฏร่างของคนที่อยู่แล้ว 

              โดยเป็นชายสองหญิงสองคนนั่งอยู่แล้ว โดยชายคนหนึ่งใส่ชุดสีฟ้าแขนยาว สวมกางเกงผ้าขายาวนั่งอยู่ โดยข้างกันมีหญิงสาวอายุประมาณแพนนั่งอยู่ คอยชวนชายคนแรกที่นั่งด้วย คุยเรื่องราวต่างๆอย่างอารมณ์ดี 

              เก้าอี้ถัดมาจากชุดนั้นก็มีชายอีกคนหนึ่งนั่งดื่มชาเงียบ ชายคนนี้มีใบหน้าหล่อเอาการติดแค่ว่าเย็นชาเท่านั้น แถมยังแต่งสีดำทั้งตัวอีกตั้งหาก อายุดูมากกว่าเขาเล็กน้อยเท่านั้น 

               ตรงข้ามกับชายที่ใส่ชุดดำทั้งตัวก็มีหญิงสาวอีกคน นั่งเรียบร้อยส่งยิ้มมาให้แพนด้วยท่าทางใจดี ราวกับแม่พระ รวมกับหน้าตาที่หมดจดของเธอ รวมถึงรูปร่างภายใต้ชุดนักศึกษาของที่ไหนสักแห่ง แต่แพนยังไม่รู้สึกสนใจเท่ากับชายหนุ่มที่อายุเท่าเขาแต่อยู่ในชุดสีฟ้าแขนยาว  ที่คุยกับสาวอีกคนโดยไม่สนใจเขาที่เข้ามา 

              แพนจึงทำการร่ายมหาเวทย์ออกแล้วปล่อยใส่ชายหนุ่มคนดังกล่าว พร้อม ตะโกนใส่ว่า

          " ฉันมาแล้ว ยังไม่สนใจฉันอีกนะ ตาแก่เฮงซวย "

       แต่ทันทีที่มหาเวทย์กำลังมาถึงชายหนุ่มคนนั้น ก็ต้องถูกหยุดลง ด้วยกำแพงเพลิง ส่วนเหญิงสาวในชุดนักศึกษา แล้วก็มีดถาวัลย์จากชายหนุ่มในชุดดำมารัดตัวเขาเอาไว้ 

  ชายหนุ่มในชุดฟ้าเห็นก็เลยพูดขึ้นมาว่า (เออ ไอ้ชุดฟ้าเนี่ยไรท์เองขี้เกียจเล่นแล้ว)

ไรท์ : อ้าวทำอะไรกัน ปล่อยน้องได้แล้ว เซราฟ เรฟา แล้วเราก็ไม่ต้องชี้ปืนไปทางพี่เขาเลย ดรีม

เซราฟ : ได้ครับ ท่านพ่อ 

เรฟา : แม้ก็ น้องเขาจู่ๆก็ยิงเวทออกมานี่ค่ะ 

ดรีม : ชิ ถ้าพ่อไม่ห้ามนายพรุนแน่พี่ชาย 

 แล้วทุกคนก็คลายพลังออก ส่วนดรีมก็เก็บปืนกลับไปที่ซองของมัน

ไรท์ : แม้เป็นพี่น้องที่รักกันจริง แต่เพื่อความปลอดภัยของปิดผนึกพลังก่อน ส่วนดรีมอาวุธทั้งหมดพ่อขอริบไว้ก่อนนะ  ส่วนแพนก็มานั่งสิ

เซราฟ เรฟา แพนเจีย ดรีม : ครับ/ค่ะ

ไรท์ : เอาหล่ะ กลับมาคุยกันในบรรยากาศแบบครอบครัวปกติหน่อย ทุกคนเริ่มแนะนำตัวก่อนเรียงตามลำดับนะ

เรฟา : ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ เรฟาค่ะ เป็นลูกสาวคนโตเกิดจากนิยายเรื่องแรกที่คุณพ่อสร้างขึ้นเมื่อตอนเด็กๆ ให้เพื่อนๆอ่านกัน แต่แต่งไม่จบค่ะ

เซราฟ : ยินดีที่ได้รู้จัก ผมเซราฟ เป็นลูกชายคนโต แต่เป็นลูกคนที่สองของที่นี่ ผมเกิดจากนิยายเรื่องเก่าที่คุณพ่อกับเพื่อนช่วยกันคิดคือ Octetia ก่อนที่จุดไปเนื่องจากแยกย้ายกันไปเรียน 

แพนเจีย : ผมแพนจากนิยายเรื่องนี้แหละ เป็นลูกชายคนที่สอง ที่ถูกลากมาตอนกำลังนอนเนี่ย

ดรีม : สวัสดีค่ะ ฉันชื่อดรีม จะมาจากเรื่องที่เกิดขึ้นในอนาคตหลังจากจบเรื่องของแพนกับพี่ราฟ จบแล้วน่ะค่ะ ซึ่งไมาใช่ในหมวดแฟนตาซีนี้ แต่จะได้รู้กันแน่นอน

ไรท์ : แม้ดรีมก็ อย่ากดดันพ่อสิ เดี๋ยวก็มีคนมาเร่งเอาอีก (หลบรองเท้าที่ลอยมาจากไหนไม่รู้)

ไรท์ : ตอนนี้ของแนะนำตัวแค่นี้ก่อน ถ้าจะถามว่าทำไมมาแค่นี้ เพราะ ไรท์อยากแนะนำลูกเฉยๆ ด้วยนีทส่วนตัว ถ้ารบกวนใครก็ขออภัย ถ้ามีใครอยากถามเกี่ยวกับเรื่องอะไร กรุณาเม้นท์ที่ตอนนี้เลย แล้วคำถามจะถูกเอาไปตอบในช่วงสัมภาษณ์ ครั้งหน้า ลาก่อนครับ

เซราฟ เรฟา ดรีม :  ลาก่อนค่ะ

แพนเจีย : ไอ้แก่ แล้วปลุกตูมาทำมายยยยยยยยยย