ARCH LOve ท้าหัวใจยัยจอมเซี้ยว - นิยาย ARCH LOve ท้าหัวใจยัยจอมเซี้ยว : Dek-D.com - Writer
×

    ARCH LOve ท้าหัวใจยัยจอมเซี้ยว

    เรียนสถาปัตย์มา ไม่ได้หมายความว่าจะออกแบบได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะความรัก!! มันมีด้วยหรือไงคนที่ออกแบบความรักให้ลงตัว สถาปนิกแท้ๆ ยังหลงทางในเขาวงกตของความรัก แล้วมือสมัครเล่นอย่างฉันล่ะ จะรอดไหม?

    ผู้เข้าชมรวม

    1,485

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    1.48K

    ความคิดเห็น


    22

    คนติดตาม


    26
    จำนวนตอน :  11 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ต.ค. 57 / 09:13 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     







    No relationship is all sunshine,
    but people can share one umbrella

    and survive that storm together.

     

    เมื่อความรัก.. ไม่ได้มีแค่วันที่ฟ้าใส

    คนสองคนก็สามารถกางร่มคันเดียวกันได้

    และผ่านพ้นพายุฝนไปด้วยกัน
     


    “ชีวิตฉันมันมีอิสระเสมอ.... แต่ชีวิตเธอมันอยู่ในกรอบ
    ถ้าฉัน ดึงเธอออกมาจากกรอบนั้น...
    เธอจะยินดี...ตามฉันมาหรือเปล่า?”

    "My life has always been free ....
    But your life is in the frame.

    If I pull you out of the frame ...

    You would be willing to follow me or not ... ".




    “ชีวิตฉัน มันเดินบนเส้นทางของความเร็ว
    ไม่เคยได้สัมผัสความสวยงามที่ผ่านมา....

    ถ้าฉันจะขอไปเดินในเส้นทางเดียวกันกับเธอ...
    เส้นทางที่อาจจะช้าหน่อย.. แต่ว่ามันก็มีความสุข
    จะได้หรือเปล่า?”

     

    My life walks on fast way.
    Don’t touch, Don’t know beautiful than past.
    If me walks in your way.
    The is Slowly , but Happiness, will not?  



     

     



     

    [EXAMPLE]


     

    “พี่ๆ อันนี้เรียกอะไรอ่ะ”

    ฉันตะโกนถามไอ้หน้าแหลม ที่หน้าตาหล่อเหลาเอาการ ไปวัดไปวาได้ตอนตีสองตีสาม แต่ไม่รุจะไปทำไมกันนะ เข้าเรื่องเหอะคือฉันเรียกไอ้หมอนี่มาเกือบสามสิบรอบแล้วมั้ง แต่ไม่เข้าใจว่ามันจะซีเรียสกับงานอะไรมากมายนัก แค่ทำโมเดลง่ายๆแค่นี้ส่ง ไม่เห็นจะยากตรงไหน

    “พี่ตกลงนั่นมันคืออะไรอ่า”

    ฉันทำหน้าตาน่ารักที่สุดในโลกที่ฉันเคยดัดจริตทำได้อ่ะนะ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้หมอนั่นสนใจฉันเลย แม้จะเอียงคอไปมาทำตาบ้องแบ๊วขนาดไหนก็ตามที นี่ฉันต้องแก้ผ้าใหมันดูก่อนหรือไงมันถึงจะสนใจฉันน่ะหา!

    “พี่!

    “เธอจะเรียกฉันอะไรนักหนายัยหัวฟองน้ำ นั่นเค้าเรียกทีสไลด์ทองคำฝังเพชรเธอไม่เคยเห็นหรือไง”

    ให้ตายฉันไม่คิดว่านั่นจะเป็นประโยคแรกของวันนี้ที่หมอนั่นใช้พูดกับฉัน นางสาวฟองเบียร์ผู้สวยที่สุดในสามโลกและมีทรมผมที่เป็นเอกลักษณ์

           เอ๊ะ! เดี๋ยวนะเมื่อกี้ไอ้หมอนั่นมันเรียกฉันว่าอะไรนะ

              “ยัยหัวฟองน้ำ”

              นี่มันจะมากไปแล้วนะเว้ยไอ้หน้าแหลม แกเรียกฉันแบบนี้ได้ไง นี่ถ้าไม่ติดว่ามีเพื่อนแกและเพื่อนฉันอยู่ ฉันจะเอาส้นสูงคู่ละสองร้อยกว่าบาทที่ซื้อมาจากตลาดนัดมือสองตบเข้ากลางหน้าแกแน่นอน แต่เอาเถอะให้เกียรติความหล่อของแกฉันจะยกโทษให้แต่อย่าให้มีอีกนะเว้ยไม่งั้นงานนี้เละแน่

              “ยัยฟองน้ำเอาแปลนมานี่ซิ”

              ไอ้! ไอ้หน้าแหลมแกเรียกฉันอีกแล้วนะ ยังไม่ทันขาดคำแกเอาอีกแล้ว ตอนนี้ระดับความโมโหของฉันน่าจะอยู่ที่เลเวลสองร้อยมันมากพอที่จะทำลายข้าวของแถวนี้ให้ราบคาบ

              “เจ๊! อย่า”

              ปลานิลพยายามมาเกาะแข้งเกาะขาฉัน เพื่อไม่ให้ฉันมีอาณุภาพทำลายล้างที่ทรงพลังมากเกินไป แต่ช้าไปเสี้ยววินาที โมเดลที่ไอ้สองหล่อ ไอ้หน้าแหลม กับไอ้หน้าเขียง อันนี้ไอ้นิลมันตั้งให้ สรุปที่มันพยายามประติดประต่อก่อร่างสร้างแบบและประกอบโมเดลหลายชั่วโมงไม่ได้หยุด ต้องพินาศไม่เหลือซากด้วยน้ำมือของฉัน มันเป็นอะไรที่ฟินจริงๆ บอกตรงๆเลย

              “ยัยฟองน้ำ! เธอทำอะไรลงไปหา! รู้ไหมว่างานนี้มันสำคัญยังไง เธอทำงานฉันพังไปเธอต้องชดใช้ ด้วย....”

     


    “สาวๆเซ็ตนี้รับประกันความเกรียนและดาร์กโดย ปาริเองค่า>.<

    >>>Cherpari<<<



     

    เรื่องนี้จะเป็นโมเม้นท์สาวถาปัตย์ กะอินทีเรียหน้าใสนะค่ะมีสี่สาว
    [
    ฟองเบียร์+ปลานิล+น้ำเต้า+ปูแป้ง]
    แต่จะเจอมนุษย์ผู้ชายแบบไหนนี่ขออุบไว้ก่อน อิอิ
    ชอบๆก็ติดตามเนอะ ไม่ชอบก็
    ไลค์เพจไว้เผื่อจะเจอเรื่องไหนโดนใจไง >.<





     

    [Cherpari Talk’s]

    เรื่องนี้จะอัพสนองติสต์ตัวเอง อย่างเดียวเลย เอาไว้คลายเครียด อารมณ์แบบไม่มีใครรักอย่างนี้ไง ไม่มีคนเข้าใจ ดีกว่าหันหน้าไปเสพยา ฮ่าๆๆ

    เรื่องนี้บ้าๆรั่วๆ ดราม่าไหม? ไม่รุซิไม่ได้คิดอะไร ไม่มีพล็อต ไม่ได้วางแนว ไม่มีปมอะไรเลย ไปเรื่อยๆ ถ้าชอบก็กดFavไว้ ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไร ขอบคุณที่แวะมารับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มไหมค่ะ? >.< ก็ว่ากันไป

    เรื่องนี้อยากทำเป็นซีรีย์เหมือนเดิม ประมาณว่านามปากกาอีกอัน นางชอบทำซีรีย์ แต่ตอนนี้กำลังชั่งใจว่าจะทำดีไหม ก็ขอวางแพลน เมนหลัก ไว้ที่ ฟองเบียร์ กะ ปลานิล ไว้ก่อน ต่อจากนั้นค่อยคิดทีหลัง [บอกแล้วว่าไม่ได้คิดอะไรเลย]

    รู้สึกว่าเริ่มคุยยาว นานๆ ยาวทีนึงเนาะ เรื่องนี้อนุญาตให้เม้นท์นะค่ะ จะด่าก็ได้ ดราม่าได้ ไม่เข้าใจถามได้ เค้าชอบคุยมาก นี่เก็บกดนะบอกเลย ไม่อย่างนั้นไม่ได้เขียนเรื่องนี้หรอกบอกตรงๆ เอิ๊กๆ

      ท้ายที่สุด สุดที่ท้าย ทั้งๆที่เพิ่งบอกว่ายาว เอาเป็นว่า นามปากกานี้กับนามปากกานั้น คิดซะว่าไม่ใช่คนเดียวกัน ฮ่าๆ [คิดว่าเป็นคนเดียวกันเฉพาะ ตอนกดไลค์เพจนะจ้ะ] ถ้าใครพร้อมลองของแปลก รับแจกของใหม่ก็ร่วมเดินทางไปกับไรท์เตอร์ [Cherpari]คนนี้เลย ถ้าใครไม่พร้อมก็ไว้โอกาสหน้าเราคงได้เดินทางสายเดียวกันนะค่ะ จุ๊บๆ ไว้จะมาลงต่อนะจ๊ะ >.<
     

    ชอบเรื่องนี้ก็กดแอดแฟนด้านล่างนี้นะค๊า

     
     รักกันต้องแอดแฟนนะค่ะ

    ลิงก์ไปแต่ละเรื่องในเซ็ตนี้ค่ะค่ะ

     
       รักอันตราย นายน่ารัก  ปิ๊งรักร้าย ผู้ชายน่ารัก



     

    กดไลค์เพจ เพื่อรับแจ้งการอัพเดตนิยายพูดคุยตามประสาคนหน้าตาดีกะปารินะค่ะ>.<

     

     
     
     

     


    เหมียวหง่าว

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น