ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว กษัตริย์องค์หนึ่งทรงมีตัวตลกที่พระองค์โปรดปรานอยู่ในราชสำนัก ตัวตลกคนนี้ชอบพูดและทำท่าทางให้คนอื่นขบขันอยู่เสมอ พระเจ้าแผ่นดินให้เสรีภาพแก่เขามาก เขาสามารถพูดหรือทำอะไรได้ตามใจชอบ บางทีเขาจึงพูดตลกแบบหยาบคาย เขารู้ตัวว่าเป็นคนโปรดของพระเจ้าแผ่นดิน เขาจึงได้ใจมากขึ้นทุกที ชอบพูดจาตลกล่วงเกินข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ แสดงคามไม่นับถือท่านเหล่านั้น พวกขุนนางจึงเกลียดเขามากแต่ก็ไม่กล้าบ่น เพราะเกรงใจพระเจ้าแผ่นดิน
ิ
ต่อมาตัวตลกคนนี้ก็ทะลึ่งมากขึ้น จนวันหนึ่งเขาได้พูดจาล่วงเกินพระเจ้าแผ่นดิน พระองค์ไม่พอพระราชหฤทัยและกริ้วเขามาก ทรงตัดสินระหารชีวิตเขา ตัวตลกตกใจมาก ก้มลงกราพระบาท ทูลขอชีวิตตนไว้ พระเจ้าแผ่นดินใจอ่อน แต่ทรงบอกให้ตัวตลกเลือกเอาเองว่าจะต้องการตายโดยวิธีไหน ตัวตลกที่ฉลาดผู้นั้นจึงทูลตอบว่า "ข้าพระพุทธเจ้าขอตายโดยการแก่ตายพะย่ะค่ะ" เขาจึงรอดตายในครั้งนั้นด้วยสติปัญญาของเขาเอง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น