เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยอมรับว่า เป็นเรื่องที่สื่อถึงเรื่องที่สามารถเกิดขึ้นจริงในหลายๆแง่ เนื่องจากคนเรามักจะให้ความรู้สึกอยู่เหนือเหตุผลและการกระทำ โดยเฉพาะถ้าสิ่งนั้นได้เห็นด้วยตา แม้จะเป็นแค่ผลลัพธ์ ไม่ใช่ต้นเหตุก็ตาม เพราะฉะนั้น ต่อให้นางเอกพยายามอธิบายเท่าไร แต่ถ้าเธอไม่มีหลักฐานมายืนยัน พระเอกก็ไม่มีทางเชื่อ

แต่คนเราเมื่อเคยเจ็บมาแล้ว ก็มักจะมีวิธีการต่างๆมาป้องกันตัวเองโดยเฉพาะทางด้านจิตใจ เลยเห็นได้ชัดว่า พระเอกแสดงออกโดยความโกรธแค้น และนางเอก ที่รักแทบตาย แต่คนที่รักไม่เชื่อใจ จึงต้องทนทุกข์ และไม่อยากเจอพระเอก ให้ต้องเจ็บช้ำมากกว่าเดิม แต่สุดท้าย เมื่อโดนบังคับ ให้ต้องอยู่ นางเอกของเราก็ต้องยอมรับความจริง และเรื่องนี้ก็มีปมหลายๆอย่าง ซึ่งเราก็แอบคิดว่า ฟิดาห์และไฟซาล เป็นลูกของพระเอกกับพระชายา จริงรึเปล่า แล้วใครเป็นคนที่อยู่เบื่องหลังการทำร้ายนางเอกขนาดนี้ และเพราะสามารถใช้คนในวังให้ทำเรื่องขนาดนี้ได้ แน่นอนในความคิดเราย่อมเป็นคนมีอำนาจสูงในวัง แต่ก็ไม่กล้าฟันธง

เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ทำให้เราสงสารนางเอกมากถึงมากที่สุด เหมือนหล่อนสูญเสียทุกอย่างในชีวิต ทั้งคนรัก ทั้งประวัติ ทั้งลูก จิตใจเสียหายยับเยิน ซึ่งเรื่องลูก เรามองว่าเรื่องนี้แตกต่างจากเรื่องอื่น เพราะเรื่องอื่นส่วนมากจะท้องแล้วคลอด แต่เรื่องนี้ นางเอกสูญเสียลูก ทำให้ทำใจไม่ได้แม้จะผ่านมาถึง 8 ปีแล้วก็ตามน่ะค่ะ

แล้วก็ค่อนข้างชอบนะคะ ที่มีการแต่งให้มีเด็กมีอาการต่อต้าน แล้วนางเอกสามารถรับมือได้เป็นอย่างดี รวมทั้งรับรู้ถึงจิตใจเด็กด้วย เป็นสิ่งที่ผู้ใหญ่อย่างเราควรเรียนรู้น่ะค่ะ ^^

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ให้ข้อคิดดีๆแบบนี้ค่ะ (ถ้ามีโอกาสได้ อยากได้ 'ภารกิจเสน่หา' เป็นของขวัญค่ะ เป็นอีกเรื่องที่เนื้อเรื่องน่าติดตามและน่าสนใจ)