รักสุดวุ่นเมื่อยัยจุ๊นเจอรักแท้ - รักสุดวุ่นเมื่อยัยจุ๊นเจอรักแท้ นิยาย รักสุดวุ่นเมื่อยัยจุ๊นเจอรักแท้ : Dek-D.com - Writer

    รักสุดวุ่นเมื่อยัยจุ๊นเจอรักแท้

    ผู้เข้าชมรวม

    119

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    119

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  25 ต.ค. 49 / 17:45 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ~1~

      "เฮ้ยร้อนเป็นบ้าเลยวันนี้มันวันอะรัยเนี้ยโค-ตะ-ระร้อนเลย"คำพูดของหญิงสาวแสนห้าวหาญพูดขึ้น

      ก้อแหงละเธอเป็นคัย คัยๆเค้าก้อรู้เธอเป็นผู้คุมโรงเรียนเลยนะนั้นไม่ธรรมดาเลยนะเธอมีสมุนเยอะเป็นบ้าเธอคนนี้นะเก่งโครต เชื่อไหมเธอน่ะเหมือนทอมเลยเก่งมากๆเลยแถมยังรวยใช้ได้เลยนะเธอเป็นคนที่เพอร์เฟ็คมากกกกก

      หญิงร.รนี้จีบเค้าเต็มเลยแหมเนื้อหอมขนาดนี้คัยจะไม่อยากกินล่ะใช่มะ

      "เฮ้ย มิกวันนี้วันรัยหรอ"หญิงสาวถามด้วยท่าทีที่แมนแฮนซัมมาก

      "วันจันทร์"ชายหนุ่มตอบแบบซื่อบื้อ แต่เค้าลือกันว่าหมอนี้อาจจะเป็นแฟนของเธอก้อได้(ข่าวลือนะ)ฉันก้อเห็นด้วยนะเพราะว่าวันนั้นฉันเห็นผูหญิงเหมือนกะเธอมากๆเลยไปนั่งกินข้าวกับหมอนี่อ่ะ

      "วันนี้คงถึงเวลาเช็กบิลแล้วละซิ"เธอพูดพร้อมกับหักนิ้วเสียงดังน่ากลัวมากพร้อมกับหน้าตาอันเฮี้ยมโหด

      "อืม แล้วจะไปตอนไหนหรอ"ชายคนหนึ่งถามขึ้น แต่หล่อจังจะละลายอยู่แล้วแง้....ทำไมต้องเกิดมาเจอคนหล่อด้วยนะ

      "เลิกเรียนอ่ะ"หญิงสาวตอบเหมือนแค้นมากเลยนะเนี้ย

      "แล้วจะเอาคนไปกี่คนอ่ะ"

      แล้วแต่ละกันมันคงไม่มีฝีมือพอที่จะสู้กับพวกเรา"โฮ้งั้นก้อโครตเก่งนะสิพูดอย่างนี้ ว้าว....

      นาทีสำคัญมาถึงโดยไม่ต้องรอนาน

      "ว่าไงเจ๊วันนี้มาทำไมคับ"ชายคนหนึ่งพูดขึ้นหน้าตากวน@!!!@มากเลย

      "มาทำธุระ!!อย่าเ_อก"

      การสนทนาเริ่มดุเดือด

      "ไปลากลูกพี่แกมาสิ"หญิงสาวพูดอย่างเย็นชาและสายตาอันอาคาด

      "ลูกพี่ไม่อยู่"

      "เอาคัยก้อได้ ที่ฉันรู้จัก"

      "เดี๋ยวรอสักครู่"

      ไม่นานก้อมีชายหนุ่มคนหนึ่งโอ๊ยวันนี้เป็นวันรัยเนี้ยเจอแต่หนุ่มหน้าตาดีหรือว่าอีกไม่นานเราจะได้พบเนื้อคู่(ตื่นได้แล้วแม่คุณ)

      "มีรัยให้รับใช้หรอถึงมาที่นี้"

      "นายเป็นคัย"

      "ฉันเป็นผู้จัดการของที่นี้ไงล่ะ"

      "แล้วประธานของที่นี้ล่ะ"

      "ไม่อยู่"

      "ไปไหน"

      "ไม่รู้ แล้วมีรัย"

      "ฉันมีเรื่องกับคนกลุ่มนี้รู้จักป่าว"

      "อืม"

      "แล้วมันอยู่ไหน"หญิงสาวถามอย่างใจร้อนขึ้นเรื่อยๆการสนทนาเร็วขึ้น

      "เดี๋ยวพวกมันก้อมามันบอกฉันไว้แล้วล่ะว่ามีเรื่องกับคนสวยอย่างเธอ"

      "อย่ามากวนประสาทน่า"

      "กริ๊ง กริ๊งๆๆๆ"เสียงโทรศัพท์ของชายหนุ่มดังขึ้นมาไม่นานชายหนุ่มก้อรับอย่างรวดเร็ว

      "ดี ว่าไง"

      "อืม แล้วอยู่ไหนจะได้บอกให้ไปหา"

      "อืม เข้าใจแล้วล่ะ"

      "โอ เค เดี๋ยวบอก อืม ได้"ไม่นานชายหนุ่มก้อตัดสายทิ้งแล้วหันกลับมาพูดกลับหยิงสาวต่อ

      "อะไร"หญิงสาวพูดขึ้นอย่างใจจดใจ

      "พวกมันฝากบอกว่าให้ไปเจอกันที่ หลังโรงเรียนเธออ่ะ"

      "มิกกี่โมงแล้ว"หญิงสาวหันไปถามชายหนุ่มหน้าตาดีข้างหลัง

      "จะ 5 โมงแล้ว "

      "อีกกี่นาที"

      "15 นาที"

      หลังจากที่ถามชายหนุ่มข้างหลังเสร็จเธอถึงกลับทำหน้าเคร่งเครียดกับเรื่องเวลาของเธอมากเลย

      "อืม ไปเถอะพวกเราไปฟัดกับมันให้ซะใจไปเลย"หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมเดินนำหน้า

      นาทีต่อมาที่หลังโรงเรียน

      "ว่าไงมาช้าไม่ตามนัดเลยนะ"

      "ฉันไม่สนว่าจะตรงเวลาหรือไม่ตรงเพระมันไม่สำคัญ"หญิงสาวทำท่าทางเย็นชาแต่สายตายังไม่ลดความอาคาดแค้น

      "เจอกันตั้งนานสวยขึ้นนะ"

      "พอเถอะฉันไม่อยากฟัง"

      "พร้อมแล้วก็เข้ามา"

      นาทีผ่านไป ก้อมีเสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น

      "หยุดนะ"

      ทุกคนหันมามองผู้ชายในชุดสูทเรียบร้อย หน้าตาคมเข้ม ผิวขาวมาก ดูสง่างาม

      "พวกเรากลับเถอะหมดอารมณ์"หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ

      รักสุดวุ่นเมื่อใยจุ้นเจอรักแท้

      สวัสดีค่ะฉันชื่อ "เปรียว สาวน้อยน่ารักเป็นคนพากล้อเล่นฉันเป็นคนหนึ่งในกลุ่ม "glirs&man_club"

      ขอแนะนำตัวละครละนะ

      หญิงสาวในเรื่องเธอชื่อ "ฟลุต"หญิงสาวที่สวยที่สุดในกลุ่มเธอมีหลายบุคลิกมากเดาไม่ถูกหรอก

      "มิก" บอร์ดี้การ์ดสุดเพอเฟ็ค แถมยังเป็นแฟนน้องสาวของฟลุตอีกนะ

      "ไวโอลีน" น้องสาวแสนสวยแฟนที่แสนดีของนายมิก เธอมีนิสัยดีมากและซุกซนเป็นที่หนึ่ง

      "ไวท์"ผู้จัดการของแก๊ง " The one in Thai" หรืออีกชื่อนึงก็ "แก๊งจิ้งจอกเงิน"น่ากลัวเหมือนกันแต่ "glirs&man"น่ากลัวกว่า สองกลุ่มนี้ชอบมีเรื่องกันโดยมีผู้จัดการไวท์เป็นคนกลาง

      ชายหนุ่มชุดสูท เชื่อมั้ยเค้าน่ะพระเอกนะเค้าชื่อ "คิล"ชื่อแปลกมากเลย

      ตัวเด่นจบไปมาแนะนำคนในกลุ่มนะ

      Glirs&man มีทั้งหมดเอ้ยไม่สิถ้าทั้งหมดฉันไม่ได้ไปนั่งนับทั้งคืนเลยหรอ เอที่โผหัวแวบไปแวบมาล่ะกันนะมีก้อ 15 ที่เป็นหัวหลักหัวตอนะ

      ส่วนจิ้งจอกเงินก็ไม่รู้ดิไม่ได้อยู่กลุ่มนั้นอ่ะ เฮ้ยฉันเสียเวลามากแล้วไปเข้าเรื่องกันดีกว่า

      ~2~

      "กลับมาแล้วค่ะ"เสียงของฟลุตดังขึ้นหน้าบ้าน

      "แม่ค่ะพี่ฟลุตกลับมาแล้ว"เสียงของไวโอลีนน้องสาวตัวแสบเรียกแม่ให้มาดูพี่สาวของเธอ ซึ่งอยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้

      "ว้ายยยยยยยยย"เสียงแม่ร้องขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวในสภาพอย่างนี้

      "นิพี่ไปฟัดกะหมาที่บ้านไหนมาถึงได้เป็นอย่างนี้เนี้ย"

      "ไม่ต้องพูดเลยจะช่วยฉันมั้ย เดี๋ยวเถอะแก"

      "แม่บอกว่าอย่าไปมีเรื่องกับคัยในวันนี้บอกแล้วแกไม่เชื่อแม่อีกหรอฮะ"

      "ก้อมันฉุกเฉินนิแม่"

      "ไม่ต้องมาพูดเลยนะ ให้ช่างเค้าแต่งหน้าแต่งตาซะ"

      "ค่า"

      ทางนายคิล

      "ฉันบอกพวกแกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าให้เกิดเรื่องขึ้น"

      "คร้าบบบบบบบบ"ทุกคนตอบแบบยานๆ

      "แล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้วะ"คิลทำท่าทางโมโหสุดขีด

      "ก้อพวกมันมาท้าพวกเราก่อนนิครับ"ชายคนหนึ่งพูดขึ้น

      "แล้วไง"คิลพูดขึ้นเหมือนเค้าอยากฟังเหตุผลที่พอจะเข้าหูเค้าได้(แบบว่ามีเหตุผลพอที่เค้าจะยกโทดให้)

      "คุณคิลครับสายแล้วเดี๋ยวคุณท่านว่าเอา"ชายหนุ่มอายุประมาณกลางคนพูดขึ้น

      "อืม เดี๋ยวฉันจะมาเช็คบัญชีทีหลัง"คิลฝากบัญชีดำไว้แล้วก้อหายไป(ก้อขึ้นรถไปถ้าไม่หายก้อเฮ้ยแล้ว)

      งานเลี้ยง

      "มานี่เลยยัยตัวแสบ" แม่ฟลุตพูดขึ้น

      "โอ้ยแม่เบาๆเจ็บนะ"เสียงฟลุตดังอย่าเจ็บ(มุกนี้ใช่กับแม่ประจำเมื่อเหตุร้ายอย่างนี้มาเยือนและแม่ก็ปล่อยทุกครั้ง)

      "พี่ฟลุตเอาหูมานี่"ไวโอลีนพูดขึ้น

      "รัยหรอยัยลีน"

      "อืม แล้วพี่มิกเค้ามางานนี้มั้ยอ่ะ"

      "แหม ...." ฟลุตโดนปิดปากอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

      "อย่าเสียงดังเดี๋ยวมีคนรู้เข้าอายเค้า"

      "อืม ok"

      "แล้วตกลงเค้ามามั้ยอ่ะ"

      "มิกหรอ อย่างมันอ่ะไม่มา...."ลีนเริ่มทำหน้าเศร้าเหมือนเธอจะรู้แล้วว่าคำตอบจะเป็นยังไง

      "ได้ไงล่ะก็มันเป็นถึงว่าที่ประธานบริษัทชื่อดังเลยนิ"

      ลีนเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มให้กับพี่สาวของเธอ ไม่นานนักชายชื่อนั้นก็เดินเข้ามาในงานเลี้ยงด้วยชุดสูทสีดำ ผมเผ้าดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก ผิวขาวตาคมตัดกับชุดสูทที่เค้าใส่มาก

      "มิก!"ฉันเรียกเค้าอย่างเบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้

      "อืม...ฟลุต"เค้าหันมาทางต้นเสียงแล้วเดินมาอย่างรวดเร็ว

      "ว่าไงน้องฉันเพิ่งถามหาแกเมื่อกี้นี้นี่เอง"

      "หรอ"เค้าตอบแล้วหันหน้าไปหาลีนแล้วเค้าก็พูดขึ้นมา

      "ใครว้า...ที่บอกไม่ชอบเรา แล้วทำเป็นไม่สนใจแต่วันนี้กลับถามหาเราซะงั้นมิกทำเป็นแหย่ลีน

      "ก็ใครอยากทำให้เราโกรธเองนิ นัดแล้วไม่มาตามนัดเอง"ลีนพูดอย่างน้อยใจ

      "พี่ขอโทษครับน้องลีนอย่าโกรธพี่มิกนะเดี๋ยวพรุ่งนี้น้องลีนอยากไปไหนเดี๋ยวพี่พาไปนะนะนะนะ"

      "สัญญานะ"

      "ครับพี่สัญญา"

      "แล้วลีนจะเชื่อพี่มิกได้ไงว่าจะไม่เบี้ยวลีนอีก"

      "อืม เอางี้เกี่ยวก้อยสัญญาเลยอ่ะ"

      เฮ้ยฉันล่ะกลุ้มกับนายมิกล่ะก็ยัยลีนจริงๆเลย

      "อืม เดี๋ยวเครียกันไปก่อนนะฉันจะไปเดินเล่น"

      "อืมไปเลย"นายมิกตอบอย่างไม่แยแสฉันเลย

      ฉันเดินออกมาจากในงานกะว่าจะไปเดินเล่นข้างล่างไม่ต้องกะหรอกฉันตัดสินใจแล้วฉันเลยไปที่ลิฟท์แล้วกดให้มันพาฉันลงมาที่ชั้น 1

      พอมาถึงชั้น1 ฉันก็นั่งเล่นที่สวนใกล้ๆกับโรงแรม แต่นั่งได้ไม่นานก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้น

      "วันนี้เธอสวยจังเลยนะ ไม่เหมือนเธอตอนอยู่ที่โรงเรียนเลย"

      ฉันหันไปตามต้นเสียงเห็นผู้ชายคนนึงอยู่ในชุดสูทสีกลมธาตุ หน้าหรอดูน่ารักดี ผิวขาว ปากเรียว ตาคมกรีบ(อยากบอกว่าหล่อมากเลยแหละ)

      "นายเป็นใคร"

      "ฉันหรอฉันเป็นหัวหน้าของแก๊งจิงจอกเงิน"

      "ฮะ จริงดิ"

      "อืม"

      "งั้นก็ศัตรูฉันนะสิ"

      "ไม่หรอกวันนี้ฉันมาอย่างเป็นมิตรนะเธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"ถึงน่ารักแต่ถ้าเป็นศัตรูฉัน ฉันก็ไม่อยากจะยุ่งด้วยหรอก(อย่างกะเธอจะยุ่งกะใครซะที่ไหนนิ

      "แล้วทำไมนายไม่เข้าไปในงานล่ะ"

      "ฉันมานั่งทำใจ"

      "ทำไมอ่ะ"

      "ก็....แล้วเธอรู้รึป่าวว่างานนี้มันงานอ่ะไร"

      "วันฉลองเปิดตัวบริษัท " The cil"

      "แล้วมีอะรที่พิเศษกว่านี้ไหม" เค้าถามอะไรแปลกจัง

      "ไม่รู้ดิแต่แม่บอกว่าเป็นบริษัทของลูกชายเพื่อนพ่อฉันอ่ะ แล้วก็จะมีการเลือกคู่หมั้นให้ลูกชายเค้าด้วย"

      ฉันตอบอย่างซื่อบื้อสุดๆ

      "อืมนั้นแหละ"

      "ทำไมหรอ"

      "ป่าว ... เธอดูเป็นมิตรจังเลย"

      "ฉันหรอ"

      "อืใช่"

      "คิดผิดมั้ง"

      "ไม่นะ..."

      "แล้วนายรู้มั้ยว่าใครคือคิลแล้วรู้รึป่าวว่าเค้าอายุเท่าไรเรียนอยู่โรงเรียนอะไรอยู่ห้องไหนแล้วมีแฟนยัง"ฉันพูดตัดบท

      "ทำไมหรอ"เค้าถามแบบงง

      "อ่านดูดิ"ฉันยื่นจดหมายที่พ่อส่งมาให้เค้าอ่าน

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×