เรื่องรักของเจ้าหญิง

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

พ่อเก็บเด็กผู้ชายคนหนึ่งได้ใน Eden Park ซึ่งเป็นสวนสนุกของที่บ้าน

แต่นั้นพ่อเลี้ยงเขา รับเขาเป็นลูกบุญธรรมและตั้งชื่อให้เขาว่า 'ติณห์'

พ่อหวังให้เขาอยู่เพื่อดูแลฉัน ให้เราดูแลกันและกัน

แต่...ในฐานะพี่ชายงั้นเหรอ? เหอะ! ตาบ้านั้นน่ะเป็นได้แค่ทาสของฉันเท่านั้นล่ะ!

( ติชิลา เศวตหิรัณย์ ) 

เธอไม่ชอบกินผักเขากินแทนให้

เธอไม่ชอบเรียนเปียโน ชอบโดดเรียนพิเศษ เขาเรียนแทนให้ ปกปิดแทนให้ 

และเป็นแบบนั้นมาตลอดตั้งแต่เราสองคนยังเด็ก 

นั้นเพราะเธอคือเจ้าหญิงของบ้าน แถมเธอยังเป็น...เจ้าหญิงของเขา

( ติณห์ เศวตหิรัณย์ )

 

"ฉันจะไม่ยอมยกนายให้กับใครทั้งนั้น! ต่อให้คนคนนั้นคือแม่แท้ๆ ของนายก็ตาม! 

คนที่ทิ้งนายไปเป็นสิบปีมีสิทธิอะไรมาเรียกร้องกัน? ไปบอกยายป้านั้นนะ!

ว่าถ้าอยากได้นายคืนนักก็ไปฟ้องศาลเอาสิ! มีเงินพอจะสู้กับทนายของฉันหรือเปล่าเล๊า!"

ว่าจบร่างบอบบางของเจ้าหญิงแห่งสวนสนุก Eden Park ก็หันควับกลับขึ้น 'บันไดหอคอย' ของตน

ก่อนร่างสูงโปร่งที่ยืนปักหลังฟังจอมเอาแต่ใจโวยวายอยู่นาน

จะเดินขึ้นไปคว้ามือนุ่มนิ่มที่น้อยครั้งเขาจะกล้า…แตะต้องตัวเอาไว้

“เดี๋ยว....”

"นี่! ปล่อยนะ! เดี๋ยวนี้นายถึงกับกล้าขัดใจฉันแล้วเหรอ!"

"...ติณห์แค่อยากจะคุยให้รู้เรื่อง...เรื่องของแม่"

หญิงสาวชะงักให้กับท่าทีที่ดูเหมือนไม่เคารพคำตัดสินของเธอ

ก่อนเป็นเธอที่เดินลงบันไดกลับมาหาเขา แล้วยืนประจัญหน้ากับคนตัวสูงเสียเอง

และเพราะยืนอยู่บนขันบันไดที่สูงกว่าอย่างนั้น ทำให้เวลานี้

เธอและเขาสบตากันและกันโดยตรง

"จำไว้นะติณห์! นายน่ะเป็นคนของบ้านนี้ตั้งแต่พ่อเก็บนายมาเลี้ยง! ทันทีที่พ่อตาย

ทุกสิ่งทุกอย่างของเศวตหิรัณย์ก็เป็นของฉัน! ทั้งโรงแรม สวนสนุกนี้ รวมถึงตัวนายเองก็ด้วย!

ฉะนั้น อยู่นายก็ต้องเป็นคนของฉัน! ต่อให้ตายวิญญาญก็ยังเป็นสมบัติของฉัน! ถ้าฉันไม่ให้ไป

ใครหน้าไหนก็มาเอานายไปจากเศวตหิรัณย์ไม่ได้!"

ชายหนุ่มมองคนวางอำนาจ เท้าสะเอวอ้อนแอ้นอยู่บนขั้นบันไดหอคอย

ทั้งที่ควรจะดูเหมือนเจ้าหญิงอย่างที่บิดาของเจ้าหล่อนตั้งใจ จนถึงขนาดสร้างสวนสนุก Eden Park แห่งนี้ให้

แต่วันนี้ คนตรงหน้ากลับดูเหมือนนางแม่มดทวงแค้นซะมากกว่า

พลันนั้นมุมปากของคนพูดน้อยกว่าใครก็ยกยิ้ม ประโยคเผ็ดร้อนของเจ้าหญิงยังก้องในสองหูของเขา 

จะอยู่หรือตายก็เป็นสมบัติของฉันงั้นเหรอ?

"ยิ้มอะไร? ไม่เข้าใจที่ฉันพูดเหรอ!?"

“เข้าใจแล้วครับ…เจ้าหญิง”

_________________

 ผลงานทั้งหมดของ "เฌอมา" 

 

  ฝากเพจด้วยจ้าา 

 

__________________________________________________________________

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจิตนาการและความคิดของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งตัวละคร เนื้อเรื่อง สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงบุคคลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสเนื้อหาของนิยายให้มีความน่าสนใจขึ้นเท่านั้น ผู้อ่านที่รักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 
ห้ามคัดลอก  ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งใน นิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
[ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]

T
B