รักของเจ้าหญิง
เธอเกลียดเขา! แต่จะให้เขากับใครเธอก็ไม่ยอมเหมือนกัน! ก็พ่อบอกเองว่าเขาคือสมบัติของเธอ เพราะงั้นอยู่เขาก็ต้องเป็นทาสของเธอ ถ้าตาย! วิญญาณก็ต้องเป็นผีของเธอ! ใครน่าไหนคิดมาแย่ง เธอจะอาละวาทให้เละเลย!
ผู้เข้าชมรวม
9,545
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
พ่อเก็บเด็กผู้ชายคนหนึ่งได้ใน Eden Park ซึ่งเป็นสวนสนุกของที่บ้าน
แต่นั้นพ่อเลี้ยงเขา รับเขาเป็นลูกบุญธรรมและตั้งชื่อให้เขาว่า 'ติณห์'
พ่อหวังให้เขาอยู่เพื่อดูแลฉัน ให้เราดูแลกันและกัน
แต่...ในฐานะพี่ชายงั้นเหรอ? เหอะ! ตาบ้านั้นน่ะเป็นได้แค่ทาสของฉันเท่านั้นล่ะ!
( ติชิลา เศวตหิรัณย์ )
เธอไม่ชอบกินผักเขากินแทนให้
เธอไม่ชอบเรียนเปียโน ชอบโดดเรียนพิเศษ เขาเรียนแทนให้ ปกปิดแทนให้
และเป็นแบบนั้นมาตลอดตั้งแต่เราสองคนยังเด็ก
นั้นเพราะเธอคือเจ้าหญิงของบ้าน แถมเธอยังเป็น...เจ้าหญิงของเขา
( ติณห์ เศวตหิรัณย์ )
"ฉันจะไม่ยอมยกนายให้กับใครทั้งนั้น! ต่อให้คนคนนั้นคือแม่แท้ๆ ของนายก็ตาม!
คนที่ทิ้งนายไปเป็นสิบปีมีสิทธิอะไรมาเรียกร้องกัน? ไปบอกยายป้านั้นนะ!
ว่าถ้าอยากได้นายคืนนักก็ไปฟ้องศาลเอาสิ! มีเงินพอจะสู้กับทนายของฉันหรือเปล่าเล๊า!"
ว่าจบร่างบอบบางของเจ้าหญิงแห่งสวนสนุก Eden Park ก็หันควับกลับขึ้น 'บันไดหอคอย' ของตน
ก่อนร่างสูงโปร่งที่ยืนปักหลังฟังจอมเอาแต่ใจโวยวายอยู่นาน
จะเดินขึ้นไปคว้ามือนุ่มนิ่มที่น้อยครั้งเขาจะกล้า…แตะต้องตัวเอาไว้
“เดี๋ยว....”
"นี่! ปล่อยนะ! เดี๋ยวนี้นายถึงกับกล้าขัดใจฉันแล้วเหรอ!"
"...ติณห์แค่อยากจะคุยให้รู้เรื่อง...เรื่องของแม่"
หญิงสาวชะงักให้กับท่าทีที่ดูเหมือนไม่เคารพคำตัดสินของเธอ
ก่อนเป็นเธอที่เดินลงบันไดกลับมาหาเขา แล้วยืนประจัญหน้ากับคนตัวสูงเสียเอง
และเพราะยืนอยู่บนขันบันไดที่สูงกว่าอย่างนั้น ทำให้เวลานี้
เธอและเขาสบตากันและกันโดยตรง
"จำไว้นะติณห์! นายน่ะเป็นคนของบ้านนี้ตั้งแต่พ่อเก็บนายมาเลี้ยง! ทันทีที่พ่อตาย
ทุกสิ่งทุกอย่างของเศวตหิรัณย์ก็เป็นของฉัน! ทั้งโรงแรม สวนสนุกนี้ รวมถึงตัวนายเองก็ด้วย!
ฉะนั้น อยู่นายก็ต้องเป็นคนของฉัน! ต่อให้ตายวิญญาญก็ยังเป็นสมบัติของฉัน! ถ้าฉันไม่ให้ไป
ใครหน้าไหนก็มาเอานายไปจากเศวตหิรัณย์ไม่ได้!"
ชายหนุ่มมองคนวางอำนาจ เท้าสะเอวอ้อนแอ้นอยู่บนขั้นบันไดหอคอย
ทั้งที่ควรจะดูเหมือนเจ้าหญิงอย่างที่บิดาของเจ้าหล่อนตั้งใจ จนถึงขนาดสร้างสวนสนุก Eden Park แห่งนี้ให้
แต่วันนี้ คนตรงหน้ากลับดูเหมือนนางแม่มดทวงแค้นซะมากกว่า
พลันนั้นมุมปากของคนพูดน้อยกว่าใครก็ยกยิ้ม ประโยคเผ็ดร้อนของเจ้าหญิงยังก้องในสองหูของเขา
จะอยู่หรือตายก็เป็นสมบัติของฉันงั้นเหรอ?
"ยิ้มอะไร? ไม่เข้าใจที่ฉันพูดเหรอ!?"
“เข้าใจแล้วครับ…เจ้าหญิง”
_________________
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งใน นิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
[ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]
ผลงานอื่นๆ ของ เ ฌ อ ม า ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เ ฌ อ ม า
ความคิดเห็น