เถารัก (สนพ.พิมพ์คำ, พิมพ์ครั้งที่ 8)
เมื่อน้องสาวต่างราชสกุลตัวนุ่มนิ่มที่เขาเฝ้าถนอม ทั้งคอยประคองเดินยามเธอตั้งไข่ คอยจับมือเธอเขียนกอไก่ถึงฮ.นกฮูก! จู่ๆก็มาถูกไอผู้ชายที่ไหนไม่รู้แย่งไป! แล้วมีหรือที่'พี่ชายใจไม่ซื่อ'อย่างเขาจะยินยอม!
ผู้เข้าชมรวม
1,302,104
ผู้เข้าชมเดือนนี้
253
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
23.50 : ภาคต่อภรรยาเจ้า & พระพายทายรัก เป็นรุ่นลูกของทั้ง 2 เรื่องนะคะ ^_^
เ ถ า รั ก
_________________________________________________
By เฌอมา
-------------------------------------------
นัยน์ตาคู่คมของเด็กชายซึ่งส่อเค้าความหล่อตั้งแต่อายุ 7 ขวบ เหลือบมองเด็กหญิงตัวอ้วนป้อมในชุดกระโปรงบานแฉ่งซึ่งกำลังนั่งแหมะอยู่บนพื้นพรมในห้องนั่งเล่น ข้างๆ กันนั้นมีหม่อมลัลนามารดาของเขานั่งเคียงชิดใกล้
‘หม่อมแม่กำลังสอนอ่านเขียนให้ยัยกนกนัดดาที่โง่เหมือนไก่! อายุตั้ง 3 ขวบเข้าไปแล้ว ยังท่อง ก.ไก่ ถึง ฮ.นกฮูก ไม่ได้!‘
เด็กชายคิดก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสืออ่านเล่นภาษาอังกฤษที่ท่านพ่อประทานให้ ทว่าสายตาก็ยังไม่วายเหลือบมองยัยเด็กอ้วนป้อมกระโปรงบานแฉ่ง ที่ท่อง ก.ไก่ไป จิ้มขนมในจานทานไปจนเศษขนมเปื้อนแก้ม
“หม่อมค่ะ คุณชายมินทร์กลับมาจากเรียนพิเศษแล้วค่ะ”
เสียงคุณพนักงานที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้ทุกคนในห้องรับแขกหยุดทุกอิริยาบถที่กำลังทำอยู่ โดยเฉพาะเด็กหญิงกนกนัดดาที่รีบยันกายลุกขึ้น ออกตัววิ่งปรู๊ดไปทางหน้าวังด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย และท่าทีนั้นเอง ทำให้ ‘คุณชายภานุ’ ซึ่งตวัดสายตาจ้องขม่งอยู่ก่อน รีบยกขาขัดขาอ้วนป้อม จนร่างในกระโปร่งบานแฉ่งล้มคว่ำกลิ้งหลุนๆ เป็นก้อนสายไหม
“แง!!!!!!”
เสียงแผดร้องของเด็กหญิงทำให้หม่อมลัลนารีบรุดเดินเข้าไปใกล้ ไม่วายหันมองบุตรชายที่ดูเหมือนกำลังตกใจต่อการกระทำของตัวเอง
“ตานุ! ทำไมทำแบบนี้ แกล้งน้องอยู่เรื่อย!”
เด็กชายทำทีเป็นไม่สนใจ ก่อนจะปรายตามองน้องน้อยที่ชอบมาเล่นที่วังนรังสรรค์บ่อยๆ
“ช่วยไม่ได้ ตัวอยากทะเลอทะล่า วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือเอง”
“พี่นุแกล้ง! แงๆ ก้านจะฟ้องพี่ชายมินทร์!”
“เชิญไปฟ้องสิ! แต่จะบอกให้นะ พี่มินทร์เขาไม่สนใจเด็กอ้วนกินจุอย่างตัวหรอก ยัยหมูใส่กระโปรง!”
“แงงงงงง!!”
หม่อมลัลนามองร่างน้อยของกนกนัดดาที่วิ่งหายไปอีกทางอย่างจนใจ ก่อนจะสั่งให้คุณพนักงานคนหนึ่งตามไปดูแล ส่วนตัวเธอนั่งลงบนโซฟาเช่นเดิม มองบุตรชายคนที่สอง ซึ่งพอแกล้งน้องได้สำเร็จก็กลับมานั่งหงอ มองตอบคนเป็นมารดาอย่างรู้ตัวว่าผิด
“รู้ไหม ว่าชายนุนิสัยเหมือนใคร”
“...เหมือนใครหรือคะหม่อมแม่”
“เหมือนคุณลุงดล พ่อของน้องนั่นไง”
น้องในที่นี้ คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยกระโปรงบานแฉ่งเมื่อครู่ คุณชายภานุมองสบสายตามารดาอย่างไม่เข้าใจ
“เหมือนอย่างไรหรือคะหม่อมแม่”
“ก็เหมือนตรงที่หวงก้าง ชอบแกล้งคนที่ตัวเองชอบน่ะสิ”
“หม่อมแม่! -////- ”
ผลงานทั้งหมดของ "เฌอมา"
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งใน นิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
[ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]
ผลงานอื่นๆ ของ เ ฌ อ ม า ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เ ฌ อ ม า
ความคิดเห็น