น้ำตาล...ใกล้มด

อันน้ำตาลหวานวางอยู่ใกล้มด

มดจะอดใจได้หรือไฉน

แม้นมีฟืนไฟขวางกางกั้นไว้

จักฝ่าฟันฟืนไฟไปกลืนกิน

ชายหนุ่มสืบเท้าเข้าหานางด้วยท่าทางมาดหมาย ก่อนจะก้มลงกระซิบกระซาบข้างใบหูเล็ก 

“เอ็งเคยบอกว่าอยากช่วยข้าอาบน้ำถูหลังมิใช่หรือ?” 

พอเจอเขามาไม้นี้ มะลิถึงกับแข้งขาอ่อนแรงเกือบจะทรุดฮวบลงไปกองที่พื้น  รู้สึกแห้งผากในลำคอจนต้องกลืนน้ำลายติดต่อกัน

“น้าสิงห์... เอาจริงหรือ?”   

“ข้าเอาจริง” 

สิงห์ตอบน้ำเสียงแหบพร่า จมูกโด่งสูดดอมดมกลิ่นหอมละมุนจากนวลเนื้อสาวสะพรั่งอย่างเสน่หา ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำส่ออารมณ์ปรารถนาล้ำลึก

“เอ็งต้องอาบน้ำให้ข้าตอนนี้เลย” เขากระสันอยากได้นางเป็นเมียจนแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว

“อะ อาบน้ำหรือ?” 

นางถามซ้ำ เสียงตะกุกตะกัก

“รึว่า เอ็งอยากทำอย่างอื่น” พูดพลางเอามือกระตุกผ้าขาวม้าลงจากสะโพก โยนไปพาดไว้บนราวไม้ไผ่ตรงหัวมุม

สายตาใคร่รู้ของมะลิมองต่ำลงโดยสัญชาตญาณ ภาพที่เห็นทำเอานางอ้าปากค้าง ลูกตากลมโตทั้งสองข้างแทบจะหลุดออกมานอกเบ้า