ทาสรักกลาดิเอเตอร์เถื่อน

ฟลาวิอุส วาเลนเซีย  กลาดิเอเตอร์เถื่อน ชายผู้ฆ่าไม่ตาย

จอมขวัญ นักโบราณคดีสาวสวย

‘มุ่งสู่เส้นทางฝันอันรุ่งโรจน์

หมายไขว่คว้ารางวัลอันล้ำค่า

ยอมปราชัยให้แก่เสน่หา

เพื่ออ้อมกอดแห่งพันธะหนึ่งนารี’

‘ฟลาวิอุส วาเลนเซีย’ กลาดิเอเตอร์ผู้ฆ่าไม่ตาย เขาคือพระเจ้าแห่งสนามอามฟีเตียอาตรูม สังเวียนเลือดและสุสานกลาดิเอเตอร์ของปอมเปอี

เส้นทางในอดีตที่เขาก้าวผ่านคือร่องรอยแห่งโศกนาฏกรรมและความรุ่งโรจน์ทางประวัติศาสตร์

’ จอมขวัญ’ นักโบราณคดีสาวสวย นางพลัดหลงเข้ามาในปอมเปอียุคโรมันโบราณเพื่อตกเป็นทาสรักของเขา ‘กลาดิเอเตอร์เถื่อน’ นามว่า... ฟลาวิอุส

นักเขียนขอคุยโว

ยินดีต้อนรับเพื่อนนักอ่านเข้าสู่มิตินิยายแห่งเรื่องราวความรักพิลึกพิลั่นโลดโผนที่จะทำให้ทรวงในของท่านเต็มตื้นไปด้วยอารมณ์หวิวหวานซาบซ่าน

ตัวละครทุกชีวิตที่โลดแล่นใน’ ทาสรักกลาดิเอเตอร์เถื่อน’ ได้ผ่านการคัดสรรค์อย่างเข้มงวดจากผู้กำกับอัจฉริยะแล้ว โปรดจงวางใจเชื่อเถิดว่าพวกเขาจะแสดงได้อย่างหื่นสุดสามารถและสมบทบาท

แต่ถึงกระนั้นบุษบาหนึ่งหรัดก็คาดหวังสูงเหลือเกินว่า ท่านจะถูกจริตทุกบรรทัดของบทตอนอันตื่นเร้าระทึกใจ แม้ความวิลิศมาหราของแต่ละฉากไม่เคยเกิดขึ้นในประวัติกาลใดบนโลกแห่งความเป็นจริง

รังสรรค์จากใจ... บุษบาหนึ่งหรัด

บทนำ

ฤดูใบไม้ผลิมาเยือนพร้อมกับเสียงร้องของเหล่าปักษา ดอกไม้นานาพันธุ์ขันแข่งชูช่ออวดกลิ่นสีสวยงาม พฤกษาใหญ่น้อยตลอดจนต้นหญ้าพากันแตกยอดสีเขียวชะอุ่มต้อนรับแสงแดดอุ่นแห่งวสันต์กาล เช่นนั้นทุกคราที่ความเหน็บหนาวพ้นผ่าน ดั่งว่าทุกสรรพชีวิตได้ถือกำเนิดขึ้นใหม่อีกครั้ง 

แต่น่าประหลาดที่ปีนี้ต้นมะกอกแห่งคำทำนายกลางเกาะของบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ในวิหารหยั่งรู้หรือที่ชาวโรมันเรียกกันว่า ‘เทมปลูม ฟอร์ตูนาเอ’ กลับเหี่ยวเฉาราวขาดแคลนน้ำ 

“ลางร้าย” 

ร่างเล็กกระจ้อยร่อยของนักบวชหญิงพรหมจรรย์นาม ‘กายอา’ ทรุดฮวบลงบนพื้นวิหารฯอย่างอ่อนแรง เมื่อพบว่ามีความผิดปกติเกิดขึ้นกับต้นมะกอกอันเป็นสัญลักษณ์ความอุมสมบูรณ์ของสี่สาธารณรัฐแห่งหุบเขาวิสุเวียส(Vesuvius) 

“ลางร้าย” นางบ่นพึมพำกับตัวเองด้วยประโยคเดิมซ้ำไปซ้ำมาเหมือนคนบ้า ท่ามความเงียบงามภายในห้องประกอบพิธีกรรมหลังคาสูง เสียงแหบเบาที่สะท้อนกลับมาจึงเสริมให้บรรยากาศสงบสงัดดูวังเวงยิ่งกว่าเก่า ประหนึ่งว่าวิหารโบราณแห่งนี้ได้ถูกตัดขาดจากโลกภายนอก

‘เทมปลูม ฟอร์ตูนาเอ’ คือวิหารที่สร้างขึ้นเพื่อสักการะเทพเจ้าที่ใหญ่ที่สุดและเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ของชาวโรมันทั้งสี่สาธารณรัฐแห่งหุบเขาวิสุเวียส 

ชาวเมืองปอมเปอี(Pompeii), เฮอร์คูเลนิอูม(Herculaneum), สตาเบีย(Stabiae) และโอโพลอนทิส(Oplontis) ทุกคนล้วนนับถือและให้ความสำคัญกับวิหารหยั่งรู้มากกว่าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อื่นใด

กายอายังนั่งตัวสั่นต่อไปอีกนาน กระทั่งมีเสียงประตูวิหารฯ ถูกเปิดแล้วปิดลง หลังจากนั้นเสียงฝีเท้าหนักแน่นสม่ำเสมอของผู้มาเยือนเคลื่อนเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ 

“อาเว(Ave)” ชายวัยกลางคนกล่าวทักทายด้วยความสุภาพ 

นักบวชหญิงฯ หันไปมองผู้มาใหม่อย่างเชื่องช้า นางได้ผสานสบกับนัยน์ตาทะเยอะทะยานซึ่งจับจ้องมายังนางด้วยความหวัง มีบางอย่างบอกว่าการมาเยือนของเขามิใช่เรื่องบังเอิญ 

“อาเว, ท่านผู้ปกครองรัฐฯ” 

กายอาทักทายตอบไปตามมารยาท

“ข้าต้องการทำพิธีสักการะเทพซีบิล” 

เขาแจ้งเจตจำนงและชูถุงใส่เหรียญทองคำเหรียญให้นางดูว่ามิได้มามือเปล่า ก่อนจะโยนมันขึ้นไปบนแท่นหินแกรนิตทรงกลมที่ยกสูงเหนือพื้นภายในวงล้อมของคบเพลิงทำจากโลหะสำริด 

“การมาของท่านคงไม่ใช่เหตุบังเอิญ” 

กายอาพึมพำกับตัวเองเสียงเบา ราวกับผู้ปกครองรัฐปอมเปอี ทราบว่านางต้องการทองคำจำนวนมากในการประกอบพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอการชี้นำจากปวงเทพผู้พิทักษ์หุบเขาวิสุเวียส เขาจึงมาเยือนพร้อมกับเหรียญทองคำถุงใหญ่

☤

1

ปอมเปอี ปี ค.ศ. 2010

ดวงอาทิตย์ขึ้นตรงศีรษะแล้ว หญิงสาวร่างผอมบางเพิ่งจะเก็บอุปกรณ์พิสูจน์หลักฐานเข้ากล่องเครื่องมือเสร็จ ขณะที่คนอื่นๆ แยกย้ายกันไปพักกลางวันหมด

วันนี้เธอมีความสุขมากที่ขุดเจอหอยสังข์แกะสลักลวดลายเทพพยากรณ์ซีบิล ซึ่งถือว่าเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์มูลค่ามหาศาลชิ้นหนึ่ง จอมขวัญจึงอ้อยอิ่งอยู่กับมันนานเป็นพิเศษ 

“นั่นอะไร” 

ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งเดินตรงมาใกล้ เธอยิ้มให้กับเขาและหันกลับมาให้ความสนใจกับผลงานชิ้นเอกของตัวเอง เธอไม่สามารถนึกถึงสิ่งอื่นนอกจากวัตถุโบราณชิ้นนี้ ราวกับว่าถูกมนตร์สะกด 

“เปลือกหอยแกะสลักสัญลักษณ์เทพซีบิลค่ะ ในตำนานแห่งโรมันบรรพกาลที่จารึกบนแผ่นไม้ระบุว่า สิ่งนี้เป็นสื่อที่เชื่อมโยงความปรารถนาของมนุษย์กับทวยเทพให้มาบรรจบกัน และเปลือกหอยสังข์ยังเป็นบ้านของเทพีวีนีเลียอีกด้วย เพราะความเชื่อนี้ทำให้หญิงสาวชาวโรมันจึงนิยมกล่าวคำอธิษฐานกับเปลือกหอยที่พวกหล่อนเสาะหามันพบบนชายหาด” จอมขวัญเล่าด้วยน้ำเสียงร่าเริง 

“แล้วตอนที่คุณขุดเจอเปลือกหอยชิ้นนี้ คุณอธิษฐานว่าอะไร”

“ขวัญก็ต้องอธิษฐานให้ได้มีบุพเพสันนิวาสกับชายหนุ่มรูปงามดั่งเทพอพอลโลเหมือนกับสาวชาวโรมันน่ะสิคะ” 

จอมขวัญตอบทีเล่นทีจริง  

“ผมก็กำลังยืนอยู่ตรงหน้าคุณนี่ยังไงล่ะ” 

ฮิโรชิขานรับมุขตลกโดยไม่คิดเล็กคิดน้อย 

“เฮ้ออ... มันสวยเสียจนขวัญไม่อยากละสายตา” หญิงสาวถอนหายใจยาว

“ไว้ค่อยกลับมาดู, ตอนนี้ผมหิวจนจะกลืนกินคุณได้ทั้งตัวแล้ว” ฮิโรชิคะยั้นคะยอ พลางทำท่าลูบท้องที่ร้องครางประท้วงขออาหารไปด้วย

หญิงสาวพยักหน้าเนือยๆ เธอยอมตามใจเขาเหมือนทุกครั้ง แต่พอหันหลังให้เจ้าวัตถุโบราณ กลับมีบางสิ่งฉุดรั้งให้เธอต้องอยู่ต่อ

“เดี๋ยวก่อนค่ะ! เปลือกหอยนี่เรืองแสงได้”

“คุณคงหิวจนตาลาย”

ฮิโรชิเอื้อมมือไปหยิบมัน แต่เมื่อชายหนุ่มสัมผัสกับความร้อนแบบเฉียบพลันทำให้เขาต้องสะบัดมือจนเป็นเหตุให้เปลือกหอยกระเด็น และจังหวะนั้นเองที่จอมขวัญรีบพุ่งเข้าไปรับมันเอาไว้ได้ทัน ก่อนที่วัตถุโบราณจะตกกระแทกพื้น

“เฮ้อออ... เกือบไปแล้วสิ” 

หญิงสาวถอนหายใจโล่งอก พลางลูบเปลือกสีขาวสวยของมันเบาๆ อย่างทะนุถนอม ทว่าหอยแกะสลักกลับส่องแสงเจิดจ้าขึ้นราวพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าพร้อมกับมีแรงดึงดูดมหาศาลฉุดกระชากร่างของทั้งสองเข้าไปในนั้น 

☤

ทาสรักกลาดิเอเตอร์เถื่อน pompeii บุษบาหนึ่งหรัด www.mebmarket.com ‘มุ่งสู่เส้นทางฝันอันรุ่งโรจน์หมายไขว่คว้ารางวัลอันล้ำค่ายอมปราชัยให้แก่เสน่หาเพื่ออ้อมกอดแห่งพันธะหนึ่งนารี’‘ฟลาวิอุส วาเ... Get it now