SF :: HUNHYUK ,,, สภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน!

เนื้อเรื่อง

Topic: สภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน

Writer: Kobito

Time: 20.26

Character: Hanhyuk

 

ETC.: ไม่มี

 

 

 ก็เคยเห็นคนบางคนมีน้ำตาคุกเข่า
เมื่อความรักที่จริงใจพังทลาย
เขาดูอ่อนแอและช่างน่าอาย
จะร้องไปเพื่ออะไร

 

“ฮึกๆ ฮึกๆ พะ...พี่ฮันฮะ กระต่ายทิ้งผมไปแล้วว ToT” โจวคยูพูด พลางเช็ดน้ำตา ตอนนี้จะผู้ชายผู้เข้มแข็ง(+หื่น)หายไปหมดแล้ว

 

“ห๊า! จิงดิ เฮ้ย เมื่อวานยังหวานชื่นมื่นปานจะกลืนกินกันอยู่เลยนิหว่า แล้วไมวันนี้เลิกกันว่ะ -*-“ ฮันฮยองพูด พลางสงสัย เพราะเมื่อวานเขายังเหนพวกนั้นรักกันปานจะกินกันเข้าไปทั้งตัวอยุ่เลย แล้วไหงวันนี้เลิกกันว่ะ

 

“ไม่รู้ อยู่ดีๆเขาก็มาบอกเลิกผม โอ้วววว กระต่ายของโผมมมมYoY” คยูพูดอย่างอาลัยอาวรณ์

 

“ฮ่ะฮ่า สมน้ำหน้า เอะอะๆ ก็จะกินเขาอย่างเดียวเป็นกู กูก้บอกเลิก” ฮันฮยองพูดพลางทำเสียงแกมสมน้ำหน้า

 

“แหม~~! จำไว้เลยนะ เดี๋ยวถ้าฮยอกทิ้งพี่ไปเมื่อไหร่ผมคนแรกเนี่ยแหละจะเป็นคนสมน้ำหน้าพี่คนแรก!” คยูพูด

 

“เชี่ย !-*-“ ฮันด่า “แต่ยังไง ถึงฮยอกจะทิ้งกูไป กูก็ไม่มีวันเสียน้ำตาลให้กับคนที่ทิ้งกูไปหรอก” ฮันพูดอย่างมั่นใจ

 

“เฮอะ! แล้วผมจะคอยดู พี่คิดหรอ คนน่ารักๆอย่างฮยอกจะมาหยุดที่พี่คนเดียว ^^” คยูยิ้มย่างชั่วร้าย (KBT:เอ่อ.. เมื่อกี้แกยังอาลัยอาวรณ์อยู่เลยไม่ใช่หรอ? )

 

ก็เคยนึกว่าเราเองอยู่เหนือใครคนอื่น
ก็เคยคิดว่าใจเราจะทนไหว

3 วันต่อมา...

“ พี่ฮันฮะ...” ฮยอกแจ หนุ่มน้อยน่าหวาน ขวัญใจนักเรียนชายในโรงเรียน กำลังเรียกฮันฮยอง

 

“ อืมๆ เดี๋ยวนั่งรอที่หน้าห้องก่อน เดี๋ยวพี่ขอเคลียร์งานแป๊บนึง” ฮันพูดพลางปั่นงานในมือให้เสร็จ

 

“ ฮะๆ” ฮยอกแจขานรับพลางเดินไปนั่งหน้าห้องเรียน

 

15 นาทีผ่านไป

 

“เฮ้ย ไอ้ฮัน ฮยอกแจรอนานแล้วนะโว้ยยยยยย” ชีวอน เพื่อนในห้องของฮันยองพูด

 

“เออ! แปปๆ มึงไม่มาช่วยละว่ะ ให้กุนั่งทำอยู่คนเดียวคงจะเสร็จ - -“ ฮันว่า

 

“กุช่วยแรกๆแล้ว มึงอยากไม่ช่วยตอนแรกเอง ที่เหลือมึงก็ทำไปล่ะกัน ฮี่ๆๆๆๆ” ชีวอนพูด แล้วเดินไปจากห้อง

 

“เชี่ยเอ้ยย -*-“ ฮันด่า พลางเดินไปหน้าห้อง กะจะชวนฮยอกแจมานั่งด้วยกัน เพราะตอนนี้ในห้องไม่เหลือใครแล้ว

 

ฮันฮยองเดินไปหน้าห้องเห็นฮยอกแจกำลังคุยเล่นกับคยูอย่างสนุกสนาน เลยไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะ ตัวเองจึงมานั่งทำงานให้เสร็จ(KBT: ไอ้โง่ววววว) (คนอ่าน: -_-+ ชิ้งๆ)

 

 

 

 

จนวันที่เธอได้พบใครใหม่ วันที่เธอจะทิ้งกัน

ยิ่งมีสายตาของเธอจ้องมองฉันยิ่งช้ำใจ

“รอนานมั๊ยย”ฮันฮยองถาม

 

“ไม่นานหรอก ฮ่ะๆ งั้นเราไปก่อนนะคยู เดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่”

 

“อืมๆ เดี๋ยวเราแอดเอ็มไปหานะ แล้วอย่าปิดเครื่องด้วย เดี๋ยวเราจะโทรไปหา กลับบ้านดีนะครับ” คยูพูดพลางเอามือขยี้หัว ฮยอกแจเบาๆ

 

“ถ้าฉันไม่เป็นแฟนกับฮยอก คงคิดว่าพวกนายเป็นแฟนกัน” ฮันฮยองว่า ทำเสียงเย็นชาๆ แต่ในใจอยากจะต่อยให้คยูให้ร่วง ฮึ่ยยย   เดี๋ยวกุจะไปจีบมินมั้ง ไอ้คยู

 

“ฮ่าๆ งั้นผมไปก่อนนะบายครับ ฮยอกแจ อย่าลืมทำตามที่เราบอกไว้นะ” คยูบอก แล้วเดินจากไป

 

“คยูมันให้ทำอะไรน่ะ”

“ไม่มีอะไรหรอกฮ่ะ” ฮยอกแจว่า พลางเดินนำหน้าไป

 

“วันนี้ไปเดินเล่นที่ไหนไหม?” ฮันฮยองถาม

 

“ไม่ฮ่ะ ผมอยากกลับบ้านแล้วล่ะ”

 

“อืม เดี๋ยวพี่ไปส่ง”

 

ระหว่างเดินกลับบ้าน...

 

“พี่ฮันจำได้ไหมฮะ วันนี้วันอะไร” ฮยอกแจถามพลางหน้าเศร้า

 

“วันพุธ” ฮัยนฮยองพูดแบบไม่ใส่ใจ

 

“นั้นสินะ อย่างที่คยูบอก พี่จำอะไรไม่ได้หรอกเนออะ ^^”

 

“หืม?”

 

“พี่คงจำไม่ได้หรอกว่าวันนี้ครบ1เดือนที่เราคบกัน - -“  ฮยยอกแจพูดพลางทำหน้าเศร้า

 

“เอ่อ... ใช่ๆ พี่จำได้และๆ”

 

“พี่ฮันฮะ”

 

“วะ..ว่าไง”

 

“เราเลิกกันเถอะ”

 

“หะ...ห๊า!!!”

 

“เราเลิกกันเถอะ ”

 

“...”

 

“เลิกกันเถอะนะ”

 

“ใช่ พี่ไม่รักฮยอกแจก็เลิกกันไปเถอะ ^^”

 

คยูเดินออกมาจากหลังตึก

 

“เฮอะ...” ฮันฮยองทำหน้าสมเพสคนตรงหน้า “นี้ตกลงว่ามีชู้เรอะเนี่ยย แต่ก็เอาเฮอะ นายอยากเลิกกับฉันแล้วนิ จะไปปืนต้นงิ้วกันที่ไหนก็ไปปป!!!!”

 

อย่าได้ไหมโปรดจงหันไปจากฉัน ในตอนนี้
ก่อนที่น้ำตาจะไหล ก่อนที่ฉันยืนไม่ไหว
ก่อนที่ฉันจะหมดลมหายใจ หมดแรงจะก้าวไป
ทำอย่างไรเมื่อไร้เธออย่างนี้

 

 

“ครับๆ ^^ ไปเถอะฮยอกแจ”

 

“พะ...พี่ฮัน เป็นอะไร ระ...หรือเปล่าฮะ?”

 

“ฉันบอกให้ไปไงเล่า!!!”

 

“ครับๆ ไปแล้วนะ คุณพี่รหัส ^^”

 

“เออ!!!!”

 

ฮยอกแจเดินออกไปกับคยู โดยเหลือฮันฮยองไว้เพียงคนเดียว

 

เมื่อน้ำตาที่กลั้นเอาไว้มันก็ไหลไม่หยุด

จะทำยังไงให้คนๆนี้ หายเจ็บ

 

อยากจะขอเธอสักครั้ง อย่ามองฉันในตอนนี้
ภาพที่เห็นมันอาจดูไม่ดี คนอ่อนแอที่ตรงนี้
ยังคงร้องไห้ไม่หยุดสักที เมื่อเธอมาจากฉันไป

 

 

 

อ๊ากกกกก เศร้า!! TT

 

ถ้ามีคนเม้นท์เยอะๆ

อาจจะมีภาคต่อนะ ^^~!