impassible guy อุ๊ยตาย! ฉันหลงรักคุณชายจอมเย็นชา

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 13 ไม่เข้าใจ

:) Shalunla

13

ไม่เข้าใจ

ฉันลืมตาขึ้นมาในเวลาที่ไม่น่าจะเช้าเท่าที่ควร แอร้กกกก ทำไมปวดหัวขนาดนี้ ฟระ  ความผิดของไอ้เคนโด้นั่นคนเดียวที่ไม่ยอมบอกว่าน้ำสีสวยนั่นมันคือแอลกอฮอล์ ฉันผิดศีลข้อห้าจนได้ T^T ว่าแต่ทำไมฉันจำอะไรหลังจากนั้นไม่ได้เลยล่ะ ช่างเถอะฉันคงไม่ได้ไปทำอะไรเสียหายหรอก คงจะเมาแล้วก็น็อคไปละมั้ง ขอนอนต่อละกัน โดดเรียนสักวัน ^_^ คิดถึงแม่จัง แม่จะห่วงลูกสาวคนนี้บ้างมั้ย หนูเจ็บเหลือเกิน อยากให้แม่กลับมากอดปลอบใจหนูบ้าง T_T  ฉันตัดสินใจแล้วจบ ม.ห้าเมื่อไหร่ฉันจะไปเกาหลีทันที ฉันพูดจริงๆและจะไม่ขอความเห็นจากใครทั้งนั้น ดูสิตอนนี้สภาพจิตใจของฉันย่ำแย่มากถึงมากที่สุดแต่ไม่มีใครสักคนมาคอยอยู่เคียงข้างฉันเลย เหลืออีกสองอาทิตย์ก็จะถึงวันสอบปลายภาคแล้ว หลังจากสอบเสร็จฉันจะได้ไปจัดการเรื่องย้ายให้เสร็จสิ้นไป ฉันทนอยู่เห็นหน้านายเนไม่ไหวจริงๆ เพ้ออะไรเนี่ยถ้วยฟูบ้าจริงๆ นอนเถอะสมองจะได้ปลอดโปร่ง แล้วฉันก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลียจากฤทธิ์แอลกอฮอล์

          ตื่นมาอีกที พระอาทิตย์ก็ตรงหัวซะแล้ว(เที่ยงนั่นเอง)ไม่รู้เมื่อคืนตอนตอนฉันเมาฉันได้ทำอะไรแปลกๆไปหรือเปล่านะ ช่างเหอะ เท่าที่ฉันจำได้นายเนก็เอาแต่สนใจยัยอึ๋มนั่นนี่ ไม่เห็นจะมาสนใจฉันสักนิดฉันทำอะไรแปลกๆนายนั่นก็คงไม่รับรู้อะไรเลยนั่นแหละ

          ฉันเดินมาสูดอากาศบริสุทธิ์ที่ตรงระเบียงเลยลืมไปว่าไอ้คนที่ฉันไม่อยากเจอแบบสุดๆมันอยู่ห้องข้างๆ ฉันเลยเจอกับรอยยิ้มยียวนของนายนั่นเข้าอย่างจัง ไม่ทำหน้าเย็นชาแบบเมื่อวานแล้วหรือไง - -

          ฉันรีบกลับเข้าห้องทันทีแล้วก็รีบอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะรีบบึ่งรถ(จักรยาน)ออกมาจากบ้านทันที แล้วฉันจะไปไหนฟะ ฉันปั่นจักรยานมาเรื่อยๆอย่างไร้ซึ่งจุดหมาย เฮ่อ... ฉันไม่ควรเป็นแบบนี้เลยจริงๆนะ

          ตอนนี้จักรยานของฉันมาหยุดอยู่ที่หน้าโรงเรียน เฮ่อ~ อีบ้าอย่างฉันที่เกือบจะเกลียดโรงเรียนแต่มาโรงเรียนเนี่ยนะ เจริญที่สุดอะ >/////< แต่ฉันเหมือนจะได้ยินเสียงแว่วๆเหมือนคนทะเลาะกันนะ มีคนแปลกมาโรงเรียนในวันหยุดเหมือนฉันด้วยหรอเนี่ย

          “แม่จะย้ายหนูไปไม่ได้นะ”อ๊ะ! นั่นมันพี่เอลล่านักเรียนดีเด่นของโรงเรียนนี่นา แล้วทำไมพี่เขาถึงน้ำตานองหน้าขนาดนั้นล่ะ เฮือกกก แล้วนั่นมัน คุณสมฤดี O_O ดาราชื่อดังของช่องสิบสองนี่นา อ๊ะนี่พี่เอลล่าเป็นลูกของคุณสมฤดีหรอเนี่ย โอ้ คุณสมฤดีดูไม่น่าจะแก่ขนาดที่จะมีลูกอยู่ม.5ได้เลยนะ >/////< กรี๊ดดดด ฉันได้เจอดาราตัวเป็นๆด้วยล่ะ ว่าแต่ที่ว่าจะย้ายนี่ ย้ายอะไรกันหรอ

          “ไปซะ ลุงแกรออยู่ที่นั่น อยากจะบอกลูกชายเขาหล่ออย่างงี้เลยนะ”คุณสมฤดีพูดพร้อมกับชูนิ้วโป้งขึ้นเพื่อแสดงว่าของเขาดีจริงๆ

          “หนูไม่ได้บ้าผู้ชายขนาดนั้นนะแม่ อีกอย่างหนังสือเรียนสำคัญกว่านั้นเยอะ”O_O ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนเห็นหนังสือเรียนสำคัญกว่าผู้ชายหลงเหลืออยู่บนโลกนี้อีกนะเนี่ย ถ้วยฟูขอคารวะ O/\O

          สักพักฉันก็เห็นคุณสมฤดีลากพี่เอลล่าไปยัดใส่รถสุดหรูคันสีแดงแปร๊ดดด ก่อนจะบึ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เอ่อแล้วฉันจะมาแอบฟังเรื่องของชาวบ้านเพื่อ?

          ฉันเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงหน้าชมรมของพี่คิริน เฮ่อ...พี่เขาคงจะอยู่หรอกแต่เหมือนไฟจะเปิดอยู่นะ

          ฉันค่อยๆแง้มประตูเข้าไปก็ปรากฏว่าเปิดได้ ฉันรู้สึกว่าไอ้ชมรมนี้มันหลอนประสาทชะมัดยาด T^T

แต่ว่า...ฉันเห็นเจ๊แกสวดอะไรปากขมุบขมิบก็ไม่รู้นะ เพราะฉะนั้นฉันขอไม่เสี่ยงชีวิตและปลีกตัวออกมาเงียบๆคงจะดีกว่า OUO

ฉันนั่งส่งเมลล์คุยกะมินมินน้อย ว่าอีกไม่นานฉันจะขอไปอยู่กินด้วยนะ อิอิ ความจริงฉันแค่บอกว่าจะไปขอเกาะมินมินน้อยกินต่างหาก  บางทีเวลาเฟสไทม์คุยกันก็จะมีพวกสมาชิกคนอื่นมาแจมด้วยเสมอๆ เหอๆๆๆ รู้สึกมีความสุขเหนือกว่าคนอื่นๆจริงๆเลยแฮะ  อุคริๆ ><I

ฉันนั่งแกว่งขาเล่นอยู่ในน้ำเพลิน และก็รู้สึกถึงแรงดึงฉุดขาฉันให้ร่วงลงไป อะไรกัน อะไรมันดึงขาฉันนนนนนน !!!!

ฉันพยายามตะเกียกตะกายเพื่อที่จะขึ้นไปตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่มันไม่เป็นผลเพราะเมื่อฉันอ้าปาก น้ำก็ไหลเข้าคอไปอึกใหญ่ เขาว่ากันว่าด่มน้ำเยอะๆจะดีต่อสุขภาพ แต่บางทีมันก็เกินไปนะ ฉันยังไม่อยากมีสุขภาพดีตอนนี้

จะมีใครมาช่วยฉันมั้ยนะ นี่ฉันจะตายก่อนไปแดนโสมจริงๆหรอ แงๆTwwwT ไม่เอาน้า~

และสักพักฉันรู้สึกถึงแรงฉุดให้ขึ้นมาเหนือน้ำ ฉันเห็น...ฉันเห็นทิวในชุดสีขาวบริสุทธิ์ ความจริงเขายังจ้องมองลงมาที่ฉันอยู่เสมอ ขอบคุณนะ 

แปลกจังแฮะ ว่าแต่อะไรมาดึงขาฉันลงไปนะ บรื๋อส์ หรือว่าจะเป็นสิ่งเร้นลับ กรี๊ดดดดดด

ฉันรีบบึ่งกลับมาที่บ้านทันที โดยไม่คิดจะหาต้นตอของสิ่งที่มาดึงขาของฉัน

แอลแอลวิ่งหนีไปโดยไม่รู้เลยว่า อะไรที่ดึงขาของเธอลงไปนั้นไม่ใช่สิ่งเร้นลับอย่างที่เธอคิด แต่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่หลงใหลได้ปลื้มเนเป็นอย่างมากและหมั่นไส้เธอจนคิดที่จะให้เธอนั้นหายไปจากโลกนี้...ตลอดกาล...

“ไปทำอะไรมาตัวเปียกขนาดนั้น”

“ฉันโดนดึงขาลงไปในน้ำ แงๆ”ฉันพูดแล้วก็โผเข้ากอดนายเนทันทีและลืมความโกรธที่คั่งค้างอยู่ไปชั่วขณะ กรี๊ดดดด ฉันพึ่งโดนผีหลอกมานะ!!!!!!!!!!

“ไม่เป็นไรนะ”นายเนพูดพร้อมกับลูบหัวฉันเบาๆเป็นการปลอบประโลม หมอนี่เปลี่ยนไปจากวันก่อนๆเยอะแฮะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายฉันตามอารมณ์ไม่ทันนะ!!!!

“ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา”นายนุไล่ให้ฉันไปอาบน้ำซึ่งฉันก็ไปอย่างว่าง่าย ฉันไม่ได้เชื่อฟังหมอนี่นะ แต่อารมณืของฉันตอนนี้มันไม่พร้อมจะเถียงใครเลยต่างหาก....

ขอเม้นๆเพิ่ม กำลัง ♥  ให้ไรท์เตอร์บ้างน้า
To be continued
V
V
V
V