คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 I dont know why
7
I don’t know why
ฮ้าวววววว~~วันนี้ฉันลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยความแจ่มใสกว่าปกตินิดนึง เนื่องในโอกาสที่ฉันหลุดจากพันธะสะมะลองกอยอะไรนั่นสักที คริๆ
ตืดดดดดดดด~ตืดดดดดดด โทรศัพท์ฉันสั่นด้วยความแรง 7.9 ริกเตอร์ เอิ่ม...ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ย อ๊ะนายโด้นี่นา
“โหลๆมีไร”
<นี่ฉันมารอแกเป็นชั่วโมงแล้วนะ รอจนยัยโคลดี้ชิ่งไปโรงเรียนก่อนแล้วเนี่ยเมื่อไหร่จะเสด็จลงมาสักทีฮะ>พอฉันรับสายนายเคนโด้ก็ร่ายมายาวพรืดสามสิบสองกัณฑ์ ฉันยังไม่พร้อมฟังเทศนาตอนนี้ย่ะ
“แล้วมาทำไมอีกฟระไอ้เถื่อน”
<ฉันเป็นเพื่อนแกนะเฟร้ย หรือแกอยากเดินไปโรงเรียนเองใช่มั้ย>
“ซอรี่จ้ะเคนโด้สุดหล่อของอาเจ๊ รอแป๊บนึงนะกำลังจะลงไปเลี้ยววววววว”พอฉันพูดจบฉันก็รีบกดวางสายทันที แล้วก็รีบเสด็จไปอาบน้ำแปรงฟันด้วยความเร็วสองร้อยปีแสง อ๊ากกกก ก็แหงล่ะ ถ้านายเคนโด้โกรธเมื่อไหร่ล่ะก็ฉันคงต้องเดินขาลากไปโรงเรียนแน่ๆเพราะไอ้ขนมชั้นน้องบังเกิดเกล้าของฉันมันชอบทิ้งฉันไว้ตลอดอันเนื่องมาจากมันมีธุระที่มีประโยชน์กว่าการรอฉันต้องไปทำ U3U น้องชั่ว -*- ติดสาวล่ะสิไม่ว่าเดี๋ยวจะฟ้องแม่ให้ดู๊!!
เมื่อฉันลงมาจากห้องก็พบนายเคนโด้นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์อยู่ อุ๊บ๊ะ!ทำไมพวกผู้ชายมันติดเกมมือถือกันจริงฟระ -*-
~~~ย่อง~ย่อง~~ย่อง ~~~~ แง่ม
“โอ๊ย!ยัยต๊องเธอทำอะไรมากัดหูฉันทำไม เจ็บนะ”
“ก็นายเล่นเกมไม่หยุดเลยนี่นา ฉันมายืนรอตั้งแต่ยี่สิบนาทีที่แล้วแล้วนะ”ฮ่าๆๆๆความจริงฉันเพิ่งมาเมื่อยี่สิบวิที่แล้วต่างหากล่ะ ^++++^
“อ้าว จริงดิงั้นรีบไปกันเถอะเดี๋ยวคุณชายเนรอแย่”
“บ้ารึไง อย่ามาพูดเรื่องบ้าๆนั่นกับฉันนะ”
“คร้าบๆไปๆเร็วๆเดี๋ยวสาวๆจะชะเง้อคอมองฉันแย่”กรอดดดดดด~ฉันเกลียดคนฮอตจัง
-*-
นายโด้ขับรถไปด้วยฮัมเพลงไปด้วย แต่ฉันว่าคำว่าแหกปากคงจะถูกกว่านะบวกด้วยพลังเสียงสุดจะห่วย(ซึ่งไม่รู้ว่าห่วยจริงหรือตั้งใจห่วยนะ)ทำให้ฉันผู้ซึ่งนั่งรับฟังอยู่เพียงผู้เดียวแทบจะเป็นบ้า คิดถึงมินมินเจียนจะขาดใจ อะฮึกๆ T^T
“นี่นายจะฝึกความห่วยไปประลองที่คลื่นห่วยสตูดิโอรึไงยะเยื่อแก้วหูฉันจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้วเนี่ย”
“เพราะอยู่กับเธอไงฉันถึงต้องแสดงความห่วยออกมา ขืนฉันแสดงความเพอเฟคต์ออกมาเยอะก็อาจมีประเด็นแอบรักเพื่อนเกิดขึ้นมาก็ได้นะ”
“ผู้ชายรอบตัวฉันมีมากมายฉันคงไม่สติไม่ดีถึงขนาดตกหลุมหลังไอ้เถื่อนปัญญาอ่อนแบบนายหรอกน่า”ฉันร่ายยาวพรืดก่อนที่ฉันจะหยิบหูฟังขึ้นมาฟังเพลงของวงเคเอ็น อ๊า~~~ ไพเราะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงจริงๆ
~~เอี๊ยดดดดดด~~~~ อยู่ดีๆนายเคนโด้ก็หยุดรถกระทันหันฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองสาเหตุที่ทำให้นายเคนโด้หยุดรถกะทันหันก็คือ มีสุนัขวิ่งตัดหน้า เอ๊ย O_o ไม่ใช่ๆ นั่นมันนายเนจอมกะล่อนนี่นา เอิ่ม...หมอนั่นมันมากับรถคันใหม่อีกแล้วล่ะ –“-
“ที่รักเธอมาแล้วอะ ลงไปเลยฉันจะได้ไปรับสาวๆทั้งหลายของฉัน”นายเคนโด้แทบจะถีบฉันลงจากรถเพราะฉันทำท่าเหมือนไม่อยากจะลงไป แต่ไอ้บ้านี่ก็ขับไล่ไสส่งอย่างกับฉันเป็นเชื้อโรคแน่ะ ทำไมถึงทำกับคนสวยได้ TT_TT แต่นี่ก็ใกล้ถึงโรงเรียนแล้วนะฉันว่าฉันเดินไปเลยดีกว่านะ พอดีฉันไม่ค่อยชอบเผชิญกับสถานการณ์น่าอึดอัดอะนะ
“จะไปไหน นี่ฉันมารับเธอนะ”
“ไม่ได้ขอนี่ วันนี้ฉันจะออกกำลังกายโดยการเดินไป”
“หรอ โอเคๆ”พูดจบนายเนก็ไปโทรศัพท์หาใครก็ไม่รู้ก่อนที่จะรีบวิ่งตามฉันมา
“ไอ้บ้าแล้วรถนายล่ะ”
“ฉันโทรบอกให้ไอ้นุกหาคนมาเอาไปโรงเรียนได้แล้ว” นายเนพูดจบก็มาถอดกระเป๋าที่ฉันสะพายอยู่เอาไปสะพายเองแต่สะพายข้างหน้านะ เพราะบนหลังเขาก็มีกระเป๋าใบเป้งของตัวเองอยู่แล้ว ไม่รู้จะขนอะไรมานักหนาอย่างกับจะไปเข้าค่ายแน่ะ - -+
“นายเหมือนแม่จิงโจ้เลยอะ มีกระเป๋าหน้าท้องด้วย”
“งั้นเธอคงเป็นคนบ้าสินะ”อะไรฟะ -..-ทำไมหมอนี่เป็นคนที่พูดเรื่องเดียวกับฉันขนาดนี้นะ -?- ประชดย่ะ ขอบอก
“ไม่ต้องมาทำหน้างงเลย เธอเหมือนคนบ้าเพราะว่าเธอมองคนหล่ออย่างฉันเป็นแม่จริงโจ้ไง” นายเนพูดพร้อมกับเอานิ้วจิ้มหน้าผากฉัน เอาอีกแล้วนะอาการเก่าของหมอนี่เริ่มกำเริบอีกแล้ว
อยู่ดีๆนายเนก็ยื่นมือมากุมมือของฉันไว้ ก่อนที่จะเดินต่อไปพร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ
“แต๊ะอั๋งตลอด หลงรักฉันแล้วอะเด้”
“คงงั้นมั้ง”
“อย่ามาปัญญาอ่อน ฉันไม่เชื่อนายหรอกไอ้คุณชายจอมลวงโลก”ฉันตอบกลับไปเมื่อนายเนตอบคำถามฉันได้สุดแสนจะกวนโอ๊ย ฉันรู้ทันนายทุกอย่างเลยนะอย่ามาหลอกกันซะให้ยาก
“ยัยจิตผิดปกติ”นายเนพูดพร้อมกับเอาศอกมาเทินหัวฉัน พระเจ้าO_O นี่หัวฉันไม่ใช่หมอนอิงนะยะ -*-
“เอาออกไป”
“เทินนิดเทินหน่อยไม่ได้ฉันกะว่าเย็นนี้จะพาไปเที่ยวบ้านสักหน่อย”O_oนี่ก็เท่ากับว่าฉันจะได้ไปหามินมินน้อยอีกแล้วน่ะสิ อ๊ากกกกกก
“เทินไปเลยค่า ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยนี่ ^-------^”
“เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริงนะ”
“ฉันคิดอย่างนี้อยู่แล้วต่างหากน่ะ”นายเนทำหน้าหน่ายๆก่อนจะเปลี่ยนมือที่เทินอยู่บนหัวฉันมาเกี่ยวที่คอฉันแทน เริ่มรู้สึกว่ากระดูกคอฉันมันเริ่มจะแตกแล้วนะ อ้อก~~
สักพักพวกเราสองคนก็ลากสังขารกันมาจนถึงโรงเรียนจนได้ โรงเรียนก็ดูสดใสกว่าทุกๆวัน เพราะวันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นี่นา อ๊ากส์ฉันลืมได้เยี่ยงไร แต่ยังไงเย็นนี้ก็จะได้ไปฉลองกับมินมิน
น้อยอยู่แล้วนี่เนอะ :P ♥
ในขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าโรงเรียนอยู่นั้นฉันก็หันไปเจอพี่นนท์พอดีซึ่งพี่นนท์ก็หันมาทางฉันพอดีเช่นกันฉันเลยยิ้มให้ แต่ไอ้บ้าเนไม่รู้เป็นมาอะไรถึงรัดคอฉันแน่นกว่าเดิม แล้วรีบลากฉันไปไหนสักแห่ง ฉันสังเกตเห็นกลุ่มแฟนคลับที่พยายามเข้ามาแปะสติ๊กเก้อร์ เอาของขวัญและดอกไม้มาให้นายเน ซึ่งพี่นนท์ก็ตกที่นั่งเดียวกัน รู้สึกว่ายัยพวกผู้หญิงโรงเรียนฉันไม่ค่อยจะบ้าผู้ชายเลยนะ
สักพักนายเนก็พาฉันมาหยุดอยู่ที่ที่แห่งหนึ่งซึ่งก็คือห้องชมรมผีตายซากนั่นเอง
“อ๊ากกกกก ไอ้บ้านายจะลากฉันมาด้วยทำซากอ้อยอะไรฮะ”นายเนไม่พูดอะไรแต่กลับมองฉันกลับมาด้วยสายตาเหนื่อยหน่ายยย พร้อมกับหันไปพูดกับพี่สาวคนหนึ่งซึ่งใส่เครื่องประดับ
ฟรุ้งฟริ้งแบบอารมณ์ประมาณพวกหมอดูไพ่ยิปซีอะไรประมาณนั้นน่ะ พี่จะทำตัวเข้ากับห้องชมรมเกินไปมั้ย แปลกดีนะยังมีผู้หญิงปกติหลงเหลือที่ไม่ไปตามกรี๊ดพวกผู้ชายหลงเหลืออีกหรอเนี่ย
พอฉันก้าวเท้าเข้าไปในห้องชมรมฉันก็ต้องขยุ้มเสื้อของนายเนไว้แน่น วังเวงดีปกติพวกชมรมอื่นก็จะมีการจัดวันวาเลนไทน์กัน แต่ก็อย่างว่าแหละถ้าชมรมแบบนี้จัดวันวาเลนไทน์มันก็คงดูพิลึกๆนะ - -!!
“หลบสาวมานี่อีกแล้วนะน้องเน น้องพริกหวานมาหาแน่ะ”
“อือๆแล้วพวกไอ้นุกไอ้ทิวไปไหนกันหมดอะ”
“คงไปลั้นลากับพวกผู้หญิงของพวกมันอีกตามเคยแหละ”
“ไปหึงนุกมันเร้อ พี่สาว ฮ่าๆๆๆๆ”
“อย่ามาปัญญาอ่อน”
“แต่ฉันว่ามันกำลังเตรียมเซอร์ไพรซ์พี่อยู่แน่นอนเลยอะ”
นายเนกับพี่สาวยิปซีคนนั้นยืนถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันอย่างเมามัน เอ่อพี่คนนี้มีซัมติงกับไอ้นุกหรอเนี่ย เอ่อ...ฉันเข้าใจผิดมาตั้งนานแน่ะว่าไอ้นุกไม่ค่อยจะเต็มชายเอ่อฉันขอนั่งทบทวนนะ
เมื่อก่อนก็ไม่เคยเห็นไอ้นุกจะแสดงท่าทางเป็นตุ๊ดตรงไหนเลยนี่ คงเป็นเพราะเมื่อก่อนฉันอัคติกับมันหน่อยๆมั้ง ^3^ แหะๆ คุณผู้อ่านเลยเข้าใจผิดกันหมดเลยเนาะ
ความคิดเห็น