คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 12 (เกือบ)เคลียร์
12
(เกือบ)เคลียร์
ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมา ท่ามกลางแสงไฟที่มืดสลัว ครั้งสุดท้ายที่ฉันรู้ฉันอยู่ที่มางเดินเข้าหมู่บ้านอยู่เลยนี่ พอนึกขึ้นมาได้ก็รู้สึกเจ็บที่หัวเข่าตะหงิดๆเลยแฮะ T^T เฮ่อ~ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆว่าทำไมฉันถึงเสียสติทำอะไรลงไปได้ขนาดนี้ แต่ว่าใครเป็นคนช่วยฉันมาล่ะ O?O ฉันพลางขยับตัวและควานหาสวิตซ์โคมไฟที่หัวเตียง พอเริ่มมีแสงสลัวๆฉันจึงรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านของนายเนแต่เป็นที่ไหนไม่รู้ที่ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้ามาก่อนเรื่องโคมไฟที่อยู่ที่เดียวกันคงจะเป็นเรื่องบังเอิญ ฉันสังเกตเสื้อผ้าตัวเอง ก็รู้ว่ามันไม่ใช่ชุดนักเรียนอีกแล้ว แต่เป็นชุดใหม่ที่แห้งกริบดุจพึ่งออกจากร้ายซักรีด >.,< หวังว่าคนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันคงไม่ใช่จิ๊กโก๋หน้าหื่นหรอกมั้ง เพราะดูจากสภาพห้องที่ฉันนอนอยู่ มันก็ดูดีพอสมควรจะเรียกว่าคงไม่ใช่ที่อยู่ของพวกจิ๊กโก๋ปากสุนัขเป็นแน่แท้
ฉันค่อยๆเดินเปิดประตูออกไปนอกห้อง ก็พอดีกับที่ฉันเจอยัยโคลดี้พอดี โอ้พระเจ้าคนกันเองนี่เอง ฉันจึงรีบไปของคุณยัยโคลดี้เป็นการใหญ่ที่ช่วยฉันมาจากสถานการณ์เลวร้ายนั้น ไม่งั้นฉันคงละลายไหลไปรวมในท่อน้ำ(?)พร้อมกับสายฝนแน่ๆ แต่ยัยโคลดี้ก็สะบัดๆตัวเองให้หลุดจากการเกาะกุมของฉันก่อนที่จะชี้ไปที่ห้องข้างๆห้องที่ฉันพึ่งออกมาเมื่อตะกี๊
“เธอควรไปขอบใจนายเคนโด้นู่น ฉันไม่เข้าใจเลยว่าตอนพาเธอมาทำไมถึงทำหน้าตาตื่นตระหนกขนาดนั้น แต่ก็เข้าใจล่ะน้าเลือดอาบเต็มขาแถมตัวเปียกซ่กอีก”ยัยโคลดี้ร่ายยาวไปเรื่อยๆ สักพักยัยโคลดี้ก็ทำท่าเหมือนจะคิดอะไรได้
”หวังว่าที่มีสภาพแบบนี้คงไม่ได้เกิดจากแผนที่เธอคิดใช่มั้ย”ฉึก~ ฉันรู้สึกมีมีดมาแทงซ้ำแผลเดิม โอ้พระเจ้า ฉันไม่บอกไปตามความเป็นจริงหรอกนะ เดี๋ยวยัยนี่จะสาธยายความโง่เขลาบวกเบาปัญญามาให้รกหน้ากระดาษซะเปล่าๆ -__-*
“บ้าหรือไง ใครจะไปโง่งี่เง่าอย่างนั้นล่ะ”ทั้งๆที่เป็นการว่าตัวเองแบบเต็มๆแต่ฉันก็ยังยิ้มสู้ ยัยโคลดี้ทำหน้าหน่ายๆ ก่อนจะก้มลงกดโทรศัพท์ของเธอเล่นยิกๆ
“เอ่อ ช่วยฉันมาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ขอนอนค้างที่นี่สักคืนละกันนะ ขอบคุณมากโคลดี้เพื่อนรัก”
“ถ้าเธอจะพูดขนาดนี้แล้วไปขนเสื้อผ้าบ้านเธอมาอาศัยอยู่ที่บ้านฉันเลยเถอะ” ยัยโคลดี้ตอบกลับมาโดยยังไม่เงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์เครื่องโปรด แล้วก็เดินหันหลังกลับเข้าห้องของเธอไป ~โครกกกกกก~ เสียงประท้วงของฉันดังขึ้นมาอย่างแรง แว้กกกกกก ฉันจำได้ว่าฉันยังไม่ได้กินมื้อเย็นเลยนี่นา แต่อดทนไว้สักหน่อยละกัน ฮึบ ~ ไม่นานก็เช้าาาาาาาาาาาาาาา ~~3 3
ในขณะที่ฉันกำลังเดินกุมท้องกลับเข้าห้องอยู่นั้น ฉันก็สัมผัสได้ถึงมือเย็นๆที่สัมผัสที่ข้อมือของฉัน อึก~~~ หวังว่านี่คงจะเป็นคนนะ ฉันกลั้นหายใจพร้อมกลับค่อยๆหันไปเผชิญหน้ากับ....
“แว้กกกกกก นายเคนมาอะไรเงียบๆไม่ให้ซุ่มให้เสียง”
“บังเอิญ ฉันได้ยินเสียงที่โคตรจะน่าเกลียดดังมาจากท้องของเธอ เพื่อที่จะไม่ให้เสียสุขภาพหูของฉันเธอควรจะไปหาอะไรยัดลงท้องเดี๋ยวนี้”นายเคนโด้พูดพร้อมกับลากฉันลงมาชั้นล่างของบ้าน O_O บ้านนายนี่หรูหรอน่าดูเลยนะ ถึงจะมีหลายชั้นไม่เท่าบ้านของนายเน แต่เจ้าของบ้านก็คงจะเป็นคนมีเงินมากถึงมากที่สุด แอร้กกกก ทำไมคนรอบตัวฉันมีแต่ระดับรวยมหากาฬเยี่ยงนี้ฟระ ~
ฉันเดินตามนายเคนโด้ลงมาเงียบๆ เฮ่อๆไอ้แรงตึงที่หัวเข่านี่มันเจ็บเนอะ ฉันจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่ฉันล้มหัวเข่ากระแทกพื้นก็เมื่อราวๆ เจ็ดร้อยล้านปีก่อน เฮ่อ~~~ แล้วอยู่ดีๆมาซุ่มซ่ามอะไรตอนนี้เนี่ย คนกำลังสวยซะด้วยยย หุๆๆๆ ฉันพยายามคิดเรื่องอื่นขึ้นมาเพื่อที่จะกลบความคิดเรื่องนายเนกับยัยอึ๋มนั่น แต่ฉันก็รู้อยู่เต็มอกว่ามันปิดไม่ได้เมื่อฉันมัวแต่พร่ำพรรณนาถึง ไอ้โง่จิตวิปริตนั่น(ได้ข่าวว่าต้นเหตุมาจากเธอนะถ้วยฟู)
“คิดไรอยู่ ยัยเอ๋อ”เคนโด้คงจะสัมผัสได้ถึงความเงียบผิดปกติของฉันจึงหันมาถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย หลอกๆ มันหันมากวนบาทาฉันต่างหากล่ะ แต่ก็ดีน้า~ ที่มีนายนี่เป็นเพื่อนรู้สึกมีอะไรก็น่าจะปลดปล่อยได้เพราะนายนี่สามารถด่าฉันได้อย่างที่ใจต้องการเลยล่ะ ไม่เหมือนกับพวกตีสองหน้าเสแสร้งทำเป็นคนดีอะไรเทือกนั้น แต่ฉันก็รับรู้นะว่าแต่ละคำที่หลุดออกมาจากนายเคนเน่านี่ล้วนมีแต่ความหวังดี......ที่แสนจะเข้าใจยากเป็นที่สุด
“คิดว่านายจะหาอะไรแปลกๆมายัดลงท้องฉันหรือเปล่าน่ะสิ”ฉันกลัวจริงๆนะ ถึงอยู่ใกล้สองพี่น้องนรกแตกนี่จะสบายใจเรื่องบางเรื่องก็เหอะ แต่จนถึงตอนนี้ฉันก็ไม่คิดว่าไอ้พี่น้องมหากาฬนี้จะนึกคึกมากลั่นแกล้งฉันเมื่อไหร่....
“เออๆฉันไม่แกล้งเธอหรอกน่า เลิกระแวงคนหล่อย่างฉันได้แล้ว”นายเคนโด้พูดพร้อมกับเก๊กหล่อสุดฤทธิ์ อยากจะบอกไม่ต้องเก๊กก็หล่อแล้ว ไอ้เถื่อนนนนนนน !!!!!!
-Kendo side-
ฝนบ้ามาตกอะไรวันนี้วะ เฮ่อ ช่วงนี้ฤดูกาลในประเทศไทยก็ไม่แน่ไม่นอน แต่เมื่อกี๊ผมเห็นอะไรแว้บๆนะ นั่นมันยัยถ้วยฟูใช่หรือเปล่า ผมพยายามเพ่งมองเพราะถึงในใจจะคิดว่ายัยถ้วยฟูโง่แต่คงไม่โง่ถึงขนาดมาวิ่งฝ่าสายฝนเป็นนางเอกเอ็มวีแบบนี้หรอก แต่ผมก็เริ่มจะมั่นใจขึ้นมาตะหงิดๆว่าจะเป็นถ้วยฟู หลังจากที่ยัยผู้หญิงคนนั้นล้มลงแล้วก็เริ่มเป่าปี่ขึ้นมาเสียดื้อๆ ก่อนที่หน้าของยัยนั่นจะฟุบลงไปกับพื้น ขาผมสั่งการให้เหยีบเบรกกะทันหัน โดยไม่สนใจว่าจะมีรถคันไหนตามมาหรือไม่ ผมรีบตรงดิ่งไปยังร่างไร้สติของผู้หญิงคนนั้น และปรากฏว่าเป็นยัยถ้วยฟูจอมเอ๋อ จริงๆด้วย ขายัยนั่นมีเลือดอาบเต็มเลย บวกกับเสื้อที่ใส่อยู่ก็เป็นเสื้อนักเรียนที่พอโดนฝนก็แนบเนื้อเต็มที อึก ผมกลืนน้ำลายเบาๆ ก็สภาพยัยนี่ตอนนี้โคตรจะเซ็กซี่เลยอะ เอ่อ นี่ไม่ใช่เวลาที่ผมจะหื่นนะ ผมรีบอุ้มยัยตัวเล็กมาขึ้นรถท่ามกลางเสียงบีบแตรและเสียงก่นด่าของบรรดาผู้ขับขี่รถบนท้องถนน เอ่อ...แต่ผมไม่แคร์หรอกนะ แค่นี้เรื่องจิ๊บ ก็ผมมันคนเถื่อนนี่ คุณก็รู้
ผมขับรถไปพลางมองหน้ายัยนั่นที่แสนจะซีดเซียว แถมตัวก็สั่นงกๆ ตอนแรกก็กะว่าจะไปส่งเธอที่บ้าน แต่มันคงจะไกลไป เอาเป็นว่าไปบ้านผมก่อนแล้วกัน สภาพยัยนี่ตอนนี้ดูแย่มากจริงๆ กลัวจะหนาวตายซะก่อน ก่อนจะถึงบ้านผมก็ไม่ลืมที่จะโทรบอกแม่บ้านว่าให้จัดห้องเตรียมไว้ ... เธอเป็นใครวะ มีสิทธิ์อะไรมาทำให้ฉันวุ่นวายขนาดนี้เนี่ย!!!!!!
ผมรีบอุ้มยัยตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนก่อนจะรีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้าบ้าน โดยมียัยโคลดี้ยืนทำหน้าตาเหลอหลา อยู่บนชั้นสอง
ผมรีบพาเธอเข้าไปในห้องที่แม่บ้านได้จัดเตรียมไว้ ก่อนจะมอบหน้าที่เปลี่ยนเสื้อผ้าและทำแผลให้กับแม่บ้านดูแลต่อ
ผมเดินกลับเข้ามาดูถ้วยฟูในห้องอีกทีหลังจากที่แม่บ้านบอกว่าจัดการสิ่งที่ผมสั่งเสร็จเรียบร้อยแล้ว
หน้าตาที่ซีดเซียวในตอนแรกเริ่มจะมีสีเลืดจางๆขึ้นมา แต่ก็ยังไม่เหมือนปกติอยู่ดี ถ้าจะให้เดาก็คงเป็นแผนที่ยัยนี่กับยัยโคลดี้ตัวดีร่วมกันทำอยู่แน่ๆ ทั้งๆที่ชอบเขาแท้ๆกลับยัดเยียดผลักไสไปให้คนอื่นๆ พอนั่งนึกๆไปก็ยิ่งเห็นว่ายัยถ้วยฟูนี่โง่ครบสูตรจริงๆ แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกอยากเห็นความโง่ของเธอไปตลอดนะ ฮ่าๆๆ ผมคงเริ่มติดเชื้อยัยถ้วยฟูมาแน่ๆ(เริ่มเครียด) หลังจากนั่งดูอาการของถ้วยฟูสักพักผมจึงกลับมานอนที่ห้องของตัวเอง และอีกไม่กี่นาทีเช่นกัน ผมก็สะดุ้งตื่นเพราะได้ยินสียงถ้วยฟูคุยกับโคลดี้น้องสาวผม ผมนั่งฟังอยู่สักพักเผื่อจะได้สาระอะไรบ้างแต่ก็ไม่ได้ยินอะไรเท่าที่ควร ได้ยินแต่เสียงงุ้งๆคุยกันตามประสาเด็กผู้หญิง ผมจึงเปิดประตูออกไป พอยัยโคลดี้เห็นผม ยัยนั่นก็เดินสะบัดตูดเข้าห้องไปเลยทิ้งให้ผมอยู่กับถ้วยฟูสองต่อสอง สงสัยยัยนั่นต้องรู้แน่ๆว่ามีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติเกิดขึ้นกับผม โดยที่ตัวผมเองก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ผมยืนเงียบๆอยู่ข้างหลังถ้วยฟูสักพักก็ได้ยินเสียงแปลกประหลาดเกิดขึ้นมาจากถ้วยฟู ฮ่าๆๆๆๆ ยัยนี่ท้องร้องล่ะ และปกติยัยนี่จะทนหิวไม่ค่อยได้และเป็นคนที่เห็นแก่กินมากถึงมากที่สุด แต่ดูท่าทางแล้วยัยนี่คงจะพยายามฝืนใจเต็มที่ โดยเอามือลูบท้องและกัดริมฝีปากนั่นเอาไว้ ว่าแต่ยัยถ้วยฟูความรู้สึกช้าไปไหม ผมมายืนตรงนี้ตั้งชาติเศษๆแล้วยัยนั่นยังไม่รู้ตัวอีกว่าตรงนี้ยังมีผมอยู่อีกคน ผมรีบดึงยัยนั่นไว้เมื่อยัยนั่นกำลังจะกลับเข้าห้องไป ถ้วยฟูสะดุ้งน้อยๆพร้อมกลับหันกลับมาทำตาโตแบบตื่นตกใจให้ผม ฮ่าๆๆยัยนี่ขวัญอ่อนชะมัด เพราะอย่างนี้ไงพวกผมถึงชอบแกล้งยัยนี่นัก(ไม่รู้สึกว่าตัวเลวเลยสักนิด ฮ่าๆ)
ผมพาถ้วยฟูออกมาที่คลับของบ้านผม ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากที่บ้านนัก
“เฮ่!นายอายุถึงแล้วหรือไง”ยัยตัวเล็กร้องโวยวายทันที่ที่ผมพาเธอมาหยุดอยู่ที่หน้าคลับ
“ไม่มีปัญหากหรอกน่านี่คลับของบ้านฉันเอง”ผมตอบกลับไปยัยถ้วยฟูทำตาโตน้อยๆ ก่อนจะเดินตามผมมาด้วยแรงดึงจากมือผม....
-END Kendo side-
ว้ากกกกกกกก อยู่ดีๆนายเคนโด้ก็พาฉันมาที่คลับล่ะ แต่ชื่อคลับนี่เก๋มากเลย ชื่อว่า BLUEMOON กรี๊ดดดด ชื่อเหมือนคอนเสิร์ตครั้งล่าสุดของศิลปินวงโปรดของฉันที่กำลังจะจัดที่ไทยเลยอะ >(3)<
แล้วฉันก็ได้รับรู้อีกอย่างว่าคลับนี่เป็นอีกหนึ่งธุรกิจของบ้านนายเคนโด้ อ้อกกกก ธุรกิจเยอะดีนะ แบ่งมาให้ฉันบริหารสักอย่างสิ หุๆๆๆๆ ~~ =..=
นายเคนโด้ลากฉันเข้ามาข้างในตัวคลับ โอ้โห คนเยอะเป็นบ้าแถมยังมีกลิ่นควันบุหรี่คละคลุ้งเต็มไปหมด แหวะ แค่กๆ นายจะพาฉันมาหาอะไรกินหรือจะพาฉันมาทรมานยะ เอ่อว่าแต่คู่หญิงชายคู่นั้นดูลักษณะคุ้นๆนะหรือว่าฉันอาจจะเกิดภาพหลอนในจินตนาการก็เป็นไอ้ แอร้กกก
“ไอ้เคนด้งเคนโด้ปัญญาอ่อน ฉันหิวจะตายอยู่แล้วถ้ายังช้ากว่านี้ฉันจะกระโดดงับหูนายเลยคอยดู“
“เออๆ ไปรอที่ห้องนั้นก่อน”นายเคนโด้พูดกับฉันพร้อมกับชี้มือไปที่ห้องวีไอพี(มันเขียนติดไว้อะ)ฉันจึงเดินไปตามที่นายนั่นบอกเพราะในห้องนั้นคงจะไม่มีกลิ่นบุหรี่คละคลุ้งเหมือนข้างนอกนี่หรอกนะ ฉันเปิดประตูและค่อยๆก้าวเข้าไป ฉันก็เจอพี่สาวยิปซีคนนั้นกำลังจะเปิดประตูออกมาจากห้องนั้นพอดี แสดงว่านายเคนโด้นัดคนอื่นไว้ด้วยล่ะสิ ก็ดีๆหญิงชายอยู่กันสองต่อสองคงจะไม่เหมาะ
“อ้าว ถ้วยฟูมาได้ไงเนี่ย”ตายแล้วพี่ยิปซีคนนี้รู้จักชื่อฉันด้วยอะ ทำไงดีฉันยังไม่รู้จักชื่อพี่เขาเลยอะ TT^TT
“พอดีเคนโด้พามาหาอะไรกินน่ะค่ะ”
“อ๋อ งั้นเข้ามาด้วยกันข้างในเลย”พี่สาวยิปซีพูดพร้อมกับจูงมือฉันเข้าไปในห้อง ตอนแรกดูเหมือนพี่จะไปไหนนะ ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วหรือเคอะ แต่พอฉันเข้ามาภายในห้องแล้วฉันก็แทบอยากจะกระโดดออกไปนอกห้องในทันที เพราะในห้องนี้มีนายเนกับยัยอึ๋มอยู่ด้วย เฮือก~~ แต่ฉันกลัวคนอื่นจะสงสัยซะก่อนว่ามีอะไรในกอไผ่หรือเปล่า ฉันเลยต้องนั่งขมขื่นฝืนทนดูภาพบาดตาบาดใจ
“อ้าวถ้วยแฟบ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมาที่แบบนี้”ไอ้นุกเดินเข้ามาหาฉันพร้มกับสะกิดที่ไหล่ยิกๆ
“มันเป็นเรื่องธรรมชาติของสาวป๊อบอย่างฉันน่ะ”ฉันหันกลับไปคุยกับนายนุกที่นั่งกอดคอพี่สาวยิบซีอยู่ แงๆอยากรู้ชื่อจะตายอยู่แล่ววววววว ถามไปตรงๆเลยละกัน
“พี่คะถ้วยฟูจำได้ว่ายังไม่เคยรู้จักชื่อพี่เลยอ่า”ฉันถามพี่สาวยิปซีพร้อมกับสะกิดยิกๆ
“อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร พี่ชื่อคิรินจ้ะ ^___^” พี่คิรินนนน (รู้ชื่อแล้ว)หันมาตอบพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉัน ฉันมองไปรอบห้องฉันก็พบสมาชิกแก๊งของไอ้นุกอยู่กันครบขอไม่สาธยายว่ามีใครบ้าง เพราะฉันจำไม่ค่อยได้เช่นกัน นั่งไปได้สักพัก นายเคนโด้ก็เข้ามาเสริมทัพ แล้วเขาก็ทิ้งตัวลงข้างๆฉัน
“ไม่เขมือบเข้าไปซะล่ะ เห็นหิวจะตายนี่”นายเคนโด้พูดพร้อมกับยกจานอาหารจานหนึ่งมาตรงหน้าฉัน เอ่อ..ถ้าจะถามฉันเยี่ยงนี้ เอาอาหารสาดหน้าฉันเลยเถอะเคนโด้ -_-*
ฉันค่อยๆตักอาหารขึ้นกินอย่างเงียบๆ แต่สายตาไม่รักดีก็ต้องหันไปสอดส่งนายเนอยู่บ่อยๆ บางครั้งสายตาของเขาก็กำลังจับจ้องมาที่ฉันเหมือนกัน มันเหมือนสายตาตัดพ้อแต่ฉันเห็นแวบเดียวก่อนที่จะกลายเป็นสายตาแข็งกร้าวคู่เดิม
“แค่กๆ”ฉันมัวแต่เหม่อจนอาหารติดคอ ฉันเลยหยิบแก้วที่บรรจุด้วยน้ำสีฟ้าของนายเคนโด้มายกซดรวดเดียวหมด ฉันเข้าหาทุกอย่างที่เป็นสีฟ้า แต่ทำไมน้ำอันนั้นมันโคตรบาดคอเลยฟะ แสบจี๊ดเลยอะ
“ยัยบ้านี่มันแอลกอฮอล์นะ เธอกินไปได้ไงเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ลุกไม่ขึ้นหรอก”เคนโด้พูดพร้อมกับเขย่าตัวฉันเบาๆ รู้สึกจะเริ่มมึนนิดๆเหมือนกันแฮะ ฉันค่อยเอนหัวไปซบพี่คิรินก่อนจะเห็นภาพบาดตาบาดใจจากที่นั่งตรงข้าม ฉันจึงเริ่มปล่อยโฮออกมาโดยไม่สนใจใคร พอเมาแล้วมันเป็นอย่างนี้นี่เอง ทำอะไรก็ไม่ต้องสนใจใคร ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่ฉันรู้สึกว่าฉาน ยางงง ม่ายยยย มาววววว น้าาาาาา
-NAE side-
ตั้งแต่วินาทีนั้นที่ยัยถ้วยฟูตัวปัญหายัดเยียดผมให้กับใครก็ไม่รู้ซึ่งผมยอมรับนะว่ายัยนั่นก็สวยดีแถมอึ๋มอีกต่างหาก แต่มันเป็นแค่ความชอบผิวเผินที่มีอยู่ในตัวของผู้ชายเกือบทุกคน แต่จะมีสักกี่คนที่จะรู้ว่าการที่รักใครสักคนแล้วคนที่เรารักดันผลักไสเราไปให้คนอื่นมันจะเจ็บปวดแค่ไหน
วันนั้นผมเลยสนองตามความต้องการของยัยถ้วยฟูด้วยการควงยัยอกอึ๋มออกไปดื่ม ก็คนมันเครียดนี่ครับ พอเย็นๆผมก็กลับเข้าบ้าน พอเห็นยัยถ้วยฟูยืนอยู่ผมจึงรีบดึงคู่ควงของผมเข้ามาประกบจูบทันที ไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมจึงอยากประชดถ้วยฟูอยากทำให้ยัยนั่นเจ็บแบบผมบ้าง
ผมลากยัยคู่ควงจอมจุ้นนี่ขึ้นไปบนห้องตอนที่เดินผ่านถ้วยฟูผมไม่ลืมที่จะหันไปยิ้มเหยียดๆให้เธอโดยบอกเป็นนัยๆว่าเธอคิดผิดที่ยัดเยียดสิ่งๆนี้มาให้ฉัน ผมเห็นยัยตัวเล็กทำตาโต ผมเห็นความเจ็บปวดเล่นปล๊าบผ่านแววตาของถ้วยฟูออกมาโดยไม่ปิดบัง แต่อยู่ดีๆจะให้ผมกลับไปดีด้วยเฉยๆงั้นหรอมันไม่ใช่ผม ผมจึงลากยัยอกอึ๋มเข้าไปในห้อง ยัยนั่นพยายามจะยั่วผม ปกติผมก็คงจะให้ความร่วมมือกับเธอไปแล้ว แต่ตั้งแต่ที่เริ่มรู้ว่าผมเริ่มรักถ้วยฟูเข้าให้ ชีวิตผมก็เปลี่ยนไป ผมไม่อยากที่จะเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหน สัมผัสผู้หญิงคนไหนอีก ฉันต้องการแต่เธอคนเดียวนะถ้วยฟู
วันนี้ผมมาที่คลับบลูมูนคลับของไอ้เคนโด้สมาชิกคนใหม่ในแก๊ง ตามคำเชื้อเชิญของเพื่อนๆในแก๊งค์ของผมซึ่งยัยอึ๋มก็เกาะติดแจ ตามออกมาอย่างกับปลิง ไม่เข้าใจเลย ก่อนออกจากบ้านป้าแม่บ้านบอกผมว่ายัยถ้วยฟูออกไปไหนไม่รู้ เกือบเผลออกไปตามหาแล้วมั้ยล่ะ ผมต้องไม่สนใจยัยนั่นเซ่!!!!
ผมนั่งฉลองกับเพื่อนเนื่องในโอกาสอะไรไม่รู้ บ้าบอจริงๆหาเรื่องบั่นทอนสุขภาพตลอด(แล้วที่นายไปเมามาเมื่อวานล่ะเน?) สักพักเจ๊คิรินแฟนสุดเลิพของไอ้นุกก็ลุกไปไหนไม่รู้แล้วก็ชะงักอยู่ที่ประตูอยู่พักนึง ก่อนที่จะกลับเข้ามาพร้อมกับผู้หญิงที่ผมไม่อยากเจอที่สุดในเวลานี้ แต่ในใจของผมยิ่งขัดแย้ง คิดว่าดีที่ยัยนี่ไม่ได้หนีไปเป็นอันตรายที่ไหน เฮ่อ~ผมเป็นบ้าไรฟะ มานั่งเถียงกับตัวเองอยู่ได้ ส่วนยัยอึ๋ม(ไม่รู้จักชื่อจบมั้ย?)ก็มานั่งเสียดสีไปมาน่ารำคาญชะมัด สาบานได้ถ้าจบเรื่องนี้เมื่อไหร่จะไม่ไปเข้าใกล้ผู้หญิงสุ่มสี่สุ่มห้าเป็นอันขาด โฮกกกกกก~ ผมตวัดมือโอบรอบเอวยัยอึ๋มทันทีเมื่อสังเกตว่ายัยถ้วยฟูตัวยุ่งกำลังหันมาทางนี้ แววตายัยนั่นกระตุกนิดหน่อยก่อนจะหันไปทางอื่น สักพักไอ้เจ้าของคลับเฮงซวยก็เข้ามาพร้อมกับนั่งลงข้างๆยัยตัวเล็กของผม(?)ไอ้หมอนั่นมีการหันมายักคิ้วให้ผม เออถ้าแกจะเข้ามาอยู่แก๊งค์เดียวกันเพื่อนจะมากวนตีนอย่างนี้ เดี๋ยวก็โดนสอยร่วงหรอกไอ้นี่นี่ -_-*
ยัยตัวยุ่งนั่งกินอาหารเงียบๆแล้วยังหันมามองผมเป็นระยะๆอีกคิดว่าผมไม่รู้หรือไง ผมเลยจ้องกลับไปบ้างแต่ยัยนั่นก็รีบหันหนี นี่คิดอะไรก็บอกกันมาบ้างได้ไหม ถ้าไม่สนใจกันก็อย่ามาให้ความหวังสิ T^T
แต่เฮ่ย ยัยถ้วยฟูยกแก้วที่มีน้ำสีฟ้าก่อนจะดื่มรวดเดียวหมดโดยที่ไม่มีใครห้ามทัน สำหรับยัยนี่แล้วสีฟ้าคงมีไว้พุ่งชนสินะ ไม่รู้จะชอบอะไรนักหนานะสีฟ้าเนี่ย ชอบจนผมจะชอบตามแล้วนะ
แต่แล้วไม่นาน คาดว่าแอลกอฮอล์คงจะออกฤทธิ์แล้ว ยัยถ้วยฟูก็ร้องไห้อย่างหนัก ส่วนหัวก็พิงอยู่ที่ไหล่เจ๊คิริน ดีนะเนี่ยที่เธอเลือกจะไม่พิงไอ้เคนโด้นั่น ว่าแต่ยัยนั่นจะร้องไห้เรื่องอะไรล่ะ -?-
“เจ๊ ไอ้บ้านั่นมันไม่เข้าใจถ้วยฟูเลยอะ เมื่อเย็นฉันอุตส่าห์รอนายเพื่อจะอธิบายเรื่องทั้งหมดนะไอ้บ้า แต่มันคงไม่มีประโยชน์แล้วล่ะ หึๆ”อยู่ดีๆยัยถ้วยฟูก็ร่ายออกมาซะยาว พร้อมกับเดินมาตรงที่ที่ผมนั่ง
“นายชอบฉันไม่ใช่รึไง แล้วทำไมนายถึงมากับยัยอึ๋มนี่ล่ะ”ยัยถ้วยฟูพูดโดยที่น้ำตายังนองหน้า แต่ยัยนี่เรียกยัยนั่นว่ายัยอึ๋มเหมือนผมเลยแฮะ(ดีใจที่ใจตรงกัน >/////<) ผมอยากจะเข้าไปกอดปลอบเธอเสียตอนนี้แต่ผมต้องหยุดไว้เพราะผมอยากรู้ว่าเธอจะพูดอะไรอีก
“ยัยนี่มันดีกว่าฉันตรงไหนล่ะ ก็แค่อกสะบึมแค่นั้นแหละฉันสวยใสกว่าตั้งเยอะเนาะเคนโด้”ขนาดเมายังมีอารมณ์ไปสนใจไอ้เคนโด้นั่นอีกนะ ฉันฉุนนะ -*-
“แต่ฉันว่า ฉันต้องจูบเก่งกว่ายัยนั่นแน่ๆ”ถ้วยฟูพูดพร้อมกับพยายามจะดึงตัวผมขึ้นแต่แรงยัยนั่นมีเท่ามดยัยนั่นจึงล้มมาแนบอกผมแทนก่อนที่ ยัยนั่นจะค่อยๆยันตัวลุกขึ้นก่อนที่จะก้มลงมาจูบผม ครั้งที่สองแล้วสินะสำหรับจูบของเรา ต้องขอบคุณไอ้น้ำสีฟ้าแก้วนั้นจริงๆ ผมมองไปที่นั่งข้างๆด้วยความสงสัยว่าทำไมยัยอึ๋มถึงไม่อาละวาด แล้วก็พบคำตอบ เจ๊คิรินจอมโหดกับพวกเพื่อนๆของผมช่วยกันยื้อยุดฉุดกระชากยัยอึ๋มนั่นไว้ ขอบคุณจริงๆ
สักพักไอ้เคนโด้ก็มาสะกิดแล้วส่งสัญญาณว่าให้ผมพาถ้วยฟูกลับบ้าน จะว่าไปไอ้หมอนี่ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนักหนา ยกเว้นตอนที่มันโกงผมตอนแข่งรถ!
ผมอุ้มถ้วยฟูมาขึ้นรถ แล้วก็ขับกลับบ้าน
“นายมันซื่อบื้อจริงๆ ฉันก็ชอบนายแม่งนายไม่รู้รึไงวะ”เฮ่ ที่เธอละเมอมันจะหมายถึงผมหรือเปล่านะ
“ไอ้หมีบ้านายยังไม่เข้าใจอีกหรือไงที่ฉันบอกว่าชอบหมีน่ะ ฉันหมายความว่าฉันชอบไอ้หมีหน้าโง่ไงโว้ยยยยยยยย” ยัยตัวยุ่งยังคงละเมอต่อไป ซึ่งแต่ละอย่างที่เธอละเมอทำเอาผมแทบหุบยิ้มไม่ได้ทั้งนั้น ^_______^
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพแล้วจ้าาา
1 คอมเมนต์ 1 กำลัง♥
ความคิดเห็น