Nothing Here But We - นิยาย Nothing Here But We : Dek-D.com - Writer
×

    Nothing Here But We

    AUลักพาตัว #KidnappingAU ตั้งใจว่ามันจะต้อง #ราชาทมิฬ แน่ๆ แต่บางทีใจก็โอนไปทาง #ยักษ์กินทมิฬ บ้างเหมือนกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    588

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    588

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    3
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 มี.ค. 61 / 01:27 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ดองAUเก่า แล้วมาเริ่มAUใหม่???????? มันเป็นAUลักพาตัวล่ะ ตั้งใจว่ามันจะต้อง #ราชาทมิฬ แน่ๆ แต่บางทีใจก็โอนไปทาง #ยักษ์กินทมิฬ บ้างเหมือนกัน (คู่นี้โพไหนก็อร่อย ตัดสินใจยาก) เอาเป็นว่าเหยียบเรือสองแคมไปเลย! มีอยู่ตั้งสองคนก็ต้องใช้ให้คุ้มซิิเนอะ♥#KidnappingAU
    เซ็ทเป็นเหมือนเมืองที่มีหลายเผ่าอยู่ด้วยกันแบบหนัง guardians of the galaxy เพราะฉะนั้นทารคาก็ยังเป็นยักษ์ พี่บากก็ยังคงเป็นเผ่าทมิฬเหมือนเดิม

    //รู้สึกว่าตัวเองขี้เกียจแต่ก็อยากเริ่มซักที เลยเอามาโพสซะจะได้ดูเป็นรูปเป็นร่าง555???????? ตั้งชื่อชั่วคราวไว้ก่อน #NothingHereButWe


    Set Up ตัวละคร

    ทมิฬ (คนร้ายลักพาตัว) :

    บากเป็นPTSDเพราะเรื่องราวที่โดนฆ่าล้างครอบครัวในวัยเด็ก

    ทนายในตอนนั้นคือพ่อทารคาที่ทำให้แพ้คดี เพราะคนร้ายหนีไปในทิศทางว่าเป็นคนโรคจิต

    และมีเค้าว่ากลุ่มฆาตกรนั้นเป็นกลุ่มคนรวยและมีฐานะ จ่ายเงินให้กับทนายเพื่อที่จะให้เรื่องเงียบและผ่านพ้นไป เพราะคนที่ให้การได้มีแค่เด็กอายุ10ขวบเพียงคนเดียวเท่านั้น

    วัยเด็กบ้านทมิฬที่นอนหลับสบายกันทั้งบ้าน ถูกคนร้ายขึ้นบ้านและฆ่าทุกคนในครอบครัว

    เหตุเพราะเป็นเผ่าทมิฬที่มีทักษะในการล่าและควบคุมสัตว์ได้ ทำให้ทั้งเพื่อนบ้านและคนทั่วไปที่ไม่พอใจชนเผ่านี้อยู่แล้วเกิดความเกลียดชังและต้องการขับไล่


    ทารคา (เหยื่อโดนลักพาตัว) : จะเป็นลูกทนายที่ทั้งรวยและมิอิทธิพล เป็นพวกเฟติชแผลเป็น กึ่งๆจะคุณหนูเหลวแหลก เป็นลูกคนโตก็จริงแต่ไม่สนใจจะสืบงานทนายของพ่อ น้องคนรองต่างหากที่พ่อหวังไว้

    ทารคาเป็นพวกเฟติชแผลเป็น พอเห็นทมิฬแล้วรู้สึกหลงใหล

    แล้วยังวิถีชีวิตที่ทมิฬเป็น มันเลยเหมือนเป็นรักแรกพบ

    ที่เฟติชแผลเป็นมากๆเพราะรู้สึกว่าคนที่มีแผลเป็นจะต้องผ่านช่วงที่เลวร้ายและเจ็บปวด แต่พวกเขาก็ยังทนได้และอยู่กับมันมา แม้จะต้องโอบกอดมันไปทั้งชีวิตแต่เขาก็เดินหน้าต่อ

    และอีกนับนึง คนที่โดนทำร้ายมักจะดูน่าสงสารด้วย(ในสายตาทารคา) เพราะฉะนั้นนอกจากจะชื่นชมแล้ว ทารคายังเห็นว่าคนที่มีแผลเป็นนั้นน่ารักและน่าปกป้องถนุถนอมอีกต่างหาก

    ซึ่งมันเป็นจุดที่ทารคาหลงใหลมันมากๆ เพราะตัวเขาเองไม่มีความเข้มแข็งพอที่จะก้าวผ่านความเจ็บปวดเล็กๆน้อยๆไปได้ อดทนกับเรื่องที่ไม่ชอบก็ไม่ค่อยได้

    ยังไม่ทันจะได้เจ็บปวด พ่อก็มารองรับซะก่อน บางทีก็เลยมีความมาโซอยู่นิดๆ เพราะอยากจะได้อะไรที่เป็นของจริง นั่นก็คือความเจ็บปวดในแบบต่างๆทั้งทางกายและจิตใจ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น