คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ># chapter 4 #< : งานหลัก
By Niangara
เมื่อตั้มเดินออกมาจากห้องทำงานของพี่ชายตัวเองแล้วก็เดินไปทางห้องของดิวเพื่อเอาเอกสารมาให้อ้นเซ็นตามทำสั่ง
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูเมื่อตั้มเดินมาถึงห้องทำงานแล้ว..
“ เชิญครับ ” เสียงของดิวดังออกมาจากห้องทำให้ร่างของตั้มผลักประตูเข้าไป
“ ตั้มเองครับ ” ตั้มพูดแล้วเดินเข้าไปหาร่างใหญ่ของดิวที่กำลังก้มหน้าอยู่กับงาน..เรียกของตั้มทำให้ดิวเงยหน้าขึ้นมาอย่างเป็นมิตร
“ มีอะไรหละเรา? ”
“ คือพี่อ้นให้เข้ามาเอาเอกสารไปให้พี่เค้าเซนนะครับ ” ตั้มตอบไปอย่างเป็นมิตรและยิ้มแย้ม...
“ ดีเลย! พี่จะได้ไม่ต้องเดิน..เอกสารที่ต้องเซนอยู่ทางโน่นหนะ ” ดิวเอ่ยปากแล้วทำหน้าชี้ไปทางเอกสารมากมายที่กำลังกองอยู่..
“ งั้นตั้มไม่รบกวนแล้วนะครับ..” เมื่อตั้มได้เอกสารทั้งหมดแล้วก็กล่าวลาแล้วเดินออกจากห้องไปเพื่อนำไปส่งให้พี่ชายของตัวเองเซ็น
“ เอกสารมาแล้วครับ ” ตั้มเดินเข้ามาในห้องแล้วเดินเข้าไปที่โต๊ะเพื่อวางเอกสารตรงหน้าอ้นที่กำลังก้มหน้าเอกสารอีกชุดอยู่..
“ ช้านะ ” เสียงอ้นที่พูดขึ้นทำให้ตั้มมีอาการกลัวนิดๆเนื่องจากน้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นมันช่างดูเรียบเฉย
“ ก็มัน....”
“ ห้ามเถียง! ” ตั้มยังพูดไม่จบเสียงอ้นก็ดังขึ้นมาเพื่อไม่ให้ตั้มพูดจบ..ตั้มจึงได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วมองอ้นที่กำลังก้มอ่านเอกสารอยู่
“ ฉันจะสอนนายว่าควรพิจารณายังไงก่อนเซ็นเอกสาร ” เค้าพูดแล้วเงยหน้ามามองผมที่กำลังยืนมองเอกสารอยู่
“ นั่งสิ ” เค้าพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่งนิดๆ เอ่อ ทำไมต้องทำหน้าขรึมแบบนั้นว่ะ...
“ ครับๆ ” เมื่อเจอสายตาอาฆาตแบบนั้นผมจึงต้องเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามเค้า
“ ใครให้นายนั่งตรงนั้น? ” เค้าพูดกับผม..
ไม่ให้นั่งตรงนี้?..แล้วนั่งตรงไหนว่ะ!!
“ แล้วให้นั่งตรงไหนครับ ” ผมถามออกไปแบบงง..ให้นั่งพื้นหรอ? บ้าไปแล้ว!!
“ นั่งนี้สิ ” เค้าพูดพลางเลื่อนตัวออกจากโต๊ะแล้วมือเค้าก็ตบลงตักตัวเอง..
ตักตัวเอง!! O.O
เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย! เค้าจะให้ผมนั่งตักเค้าหรอ? ไม่นะไม่
“ เอ่อ..ตั้มนั่งตรงนี้ดีกว่านะ ”
“ ตรงนี้ ” เค้าพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกได้ว่ะกำลังโมโห..เค้าส่งสายตาคำสั่งมาให้เมื่อพูดจบ เล่นเอาผมหวั่นๆไปเลยนะนี่
“ แต่ว่า..”
“ ฉันบอกว่าตรงนี้!! ” ผมพูดเสียงดังขึ้น..ทำไมต้องดุขนาดนี้ว่ะ!!!!
“.............” ผมก้มหน้าแล้วลุกขึ้นเดินไปหาเค้าที่นั่งอยู่ช้าๆ..เมื่อถึงที่ผมก็นั่งลงที่ขาเค้าแต่ผมนั่งแค่ปลายนะครับ..ไม่กล้านั่งเต็มหรอกครับ..
“ หึ ” เสียงเค้าหัวเราะในลำคอของเค้าทำเอาสยองเลยนะเนี้ยย!
“ โอ้ยย ” เมื่อเค้าหัวเราะเสร็จเค้าก็เลื่อนเก้าอย่างไปเพื่อไปชิดโต๊ะ..แต่เค้าลืมไรไปป่าว?! ผมนั่งออยู่ตรงปลายนะครับมันเลยทำให้ตัวผมกระแทกโต๊ะ
“ ช่วยไม่ได้อย่างนั่งไม่ดีเอง ”
“ เจ็บนะพี่ ” ผมกุมท้องตัวเองก่อนจะร้องอวดโอดอยู่ตรงนั้น
“ นายต้องนั่งแบบนี้ ” พูดจบเค้าก็จับเอวผมแล้วยกตัวขึ้นและดันให้ไปชิดตัวเค้า..ทำให้แผ่นหลังผมไปกระทบหน้าอกเค้า..
ตึกๆ ตึกๆ หัวใจผมเต้นแรงขึ้นมาทันที..
“ เอ่อ..แล้วตั้มต้องทำยังไงบ้าง ” ผมพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่นเพราะถ้าเค้ารู้หละก็....
“ นายอ่านเอกสารไปก่อน ”
“ อ้ะ..อื้อ..พี่อ้นทำอะไร ” พอเค้าพูดจบผมก็ก้มหน้าอ่านเอกสารแต่เค้าเลื่อนมือมากอดเอวผมแล้วจูบที่หลังคอผม
“ อ่านไปเถอะหน่า ” ผมพยามแกะและดันเค้าออกแต่เค้ากลับเงยหน้ามาจากคอผมแล้วพูดแบบสั่ง
“ แต่พี่...อ้ะ..อื้ออ...หยุดเถอะ ” เมื่อผมพยายามจะพูดต่อเค้าเปลี่ยนจากหลังคอมาที่ซอกคอผมแทน..ผมจึงต้องดิ้นแรงกว่าเดิมเพื่อให้เค้าหยุดการกระทำแบบนี้
“ หยุดดิ้นแล้วอ่านไป ” เค้าเงยหน้าจากซอกคอผมแล้วพูดเสียงเรียบๆติดรำคาญใส่ผม..จนผมต้องหยุดแล้วนั่งนิ่งๆให้เค้าทำตามใจ..ผมพยายามก้มหน้าให้ดูเหมือนกำลังอ่านเอกสารแต่จริงๆแล้วผมกำลังกัดริมฝีปากไม่ให้หลุดเสียงออกมาต่างหาก
“ นายอ่านจบเมื่อไรฉันจะหยุดเอง ” เค้าพูดแล้วก้มหน้าไปที่ซอกคอผมเหมือนเดิมแต่ครั้งเค้ากลับพรมจูบไม่ใช่แค่ลากจมูกไปมาเฉยๆ
แล้วผมจะอ่านรู้เรื่องมั้ยครับ?!!!!
“ อึก..” ผมพยายามกัดริมฝีปากเพื่อไม่ให้หลุดเสียงแต่เหมือนครั้งนี้จะไม่ได้ผลเพราะเค้าเริ่มแกะกระดุมทีละเม็ด...ทีละเม็ด
“ ตั้ม..อื้อ..ตั้มอ่าน..จบ..อื้อ..จบแล้ว ” ผมโกหกเพราะต้องการให้เค้าหยุด..คือตอนนี้เค้าไม่ได้อยู่ซอกคอแล้วครับ..มันลงมาอยู่หัวไหล่และกำลังจะลงไปอีก..ผมจึงต้องโกหก
“ ทำไมเร็วจัง..” เค้าเงยหน้ามาอย่างเสียดายแล้วติดกระดุมให้ผม...
ค่อยดีขึ้นหน่อย!!!
แต่ทำไมหัวใจผมยังเต้นแรงอยู่เลยหละเนี้ยยยยยยย?
“ ไหนมาดูหน่อยสิ...” เมื่อเค้าติดกระดุมให้ผมเสร็จเค้าก็ก้มมาอ่านเอกสารผ่านไหล่ผมทำให้ลมหายใจอุ่นๆมาอยู่ที่ซอกคอผม
>////////////////////<
“ นายอ่านเข้าใจรึเปล่า? ” เค้าหันมาถามผม ผมจึงพยักหน้าตอบ แล้วเค้าก็เริ่มอธิบายให้ผมฟังในเรื่องการบริหารต่างๆ ซึ่งผมก็ได้แต่พยักหน้าแล้วถามเรื่องที่ไม่เข้าใจ
เค้าตอนที่ตั้งใจทำงานนี่แลดูสง่ามาก...นี่ผมหลงเค้าเพิ่มขึ้นรึเปล่า?
การสอนงานครั้งนี้ไม่มีการลุกล้ำใดๆทั้งสิ้น..และผมก็ยังคงนั่งอยู่บนตักของเค้า...
อยากหยุดเวลานี้จังเลยนะครับ!!!!
--------------------------------- หลังเลิกงาน --------------------------------
“ เฮ้ออออ..เหนื่อยชะมัดเลย ” หลังจากเรียนรู้งานเสร็จผมก็ออกมาจากห้องทำงานแล้วเดินกลับมาที่บ้านพักของผมทันทีเลย..ผมเดินกลับที่พักด้วยความเหน็ดเหนื่อย...ถึงแม้ผมจะนั่งตลอด >////////< แต่ผมก็เหนื่อยนะครับ
ถ้าเค้าคนนั้นเป็นแบบนี้ตลอดไปก็ดีนะครับ!!
ผมไม่อยากให้เค้าเป็นแบบเมื่อวานตอนเข้ามาทักผมเลย...ผมกลัว
เมื่อร่างบางเดินกลับมาที่ห้องนอนก็เข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ
>>>>>> 
“ ยังไม่พอใจหรอก..เพราะฉันจะมาหานายทุกคืน ” เค้าพูดพลางใส่เสื้อผ้าให้เข้าที่
“ ทุกคืน? ” ผมพูดออกมาเบาๆด้วยความตกใจ..นี่หมายความว่าทุกคืนผมต้อง..ต้องเป็นที่ระบายงั้นหรอ?
“ ใช่ทุกคืน...และอย่าคิดหนีไปนอนที่อื่นเพราะคนทั้งรีสอร์ทได้รู้แน่ว่านาย..เป็นเมียพี่ชายตัวเอง ”
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Writer said : มาแล้นๆๆๆ...เป็นตอนนี้ แหะๆ หายไปนานเลย
ก่อนอื่นพวกเราต้องขอขอบคุณ...พี่แตงไทย!!! ฮิ้วววววววววววววววว ที่แต่งเอ็นซีให้เราในตอนนี้
ขอบคุณค่ะ
อย่าลืมเมนท์นะรีดทั้งหลาย....จุ้บๆ
ความคิดเห็น