Damon World : โลกปีศาจ

ตอน จุดเริ่มต้น

กลับมาแล้วครับ

เสียงเด็กชายอายุประมาณ 9 ปี ในชุดนักเรียน ดังขึ้น

ทำให้ผู้ที่กำลังจดจ่ออยู่กับการทำกับข้าวอยู่ในครัว ต้องหันหลังกลับมาดู

ภาพที่เห็นคือลูกชายของเธอซึ่งตอนนี้ชุดนักเรียนที่ เคยขาวสะอาดเมื่อตอนเช้า ตอนนี้ได้กลายเป็นเหมือนกับว่ามันพึ่งไปผ่านสมภูมิสงครามที่รบกันอย่างดุเดือดมา และสภาพเจ้าของนั้นก็ไม่ได้แต่ต่างจากเสื้อที่ เขาใส่อยู่เลย

ผู้เป็นแม่ยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นสภาพของลูกชายเธอ

วันนี้ไป ทำอะไรมาเนี้ยจ๊ะ คิม ? .... สภาพยังกะลูกหมาตกถังขยะเลย

ผู้ที่ถูกถามได้แต่หัวเราะ กลบเกลื่อนความผิด และหันไปมองรอบๆบ้าน เหมือนหาอะไรบางอย่าง

น้องอยู่บน ห้อง ไป  รีบไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวแม่ก็ให้อดข้าวเย็นซะเลยดีไหมลูกคนนี้

ครับผม

คิม รีบหันหลังและวิ่งขึ้นไปบนห้องอย่างรวดเร็ว

                                                            ...........................................

เมื่อไหร่คุณจะกลับมานะ  คุณธนง ลูกเราก็โตขึ้นทุกวัน ฉันคงโกหกลูก ได้อีกไม่นาน

สุจิต เอ่ย ขึ้น และนึกถึงอดีต ที่ ธนงแฟนของเธอหายตัวไป เมื่อ 5 ปีก่อนและไม่เคยติดต่อมาอีกเลย

และหันกลับไปทำกับข้าวเย็นต่อ

                                                          .............................................

คิมเปิดประตูเข้าไปในห้องเห็นน้องของเขากำลังนั้งดูโทรทัศน์  อยู่โดยยังไม่รู้ว่าเขากลับมาแล้ว

วันนี้ทำไมกลับบ้านเร็วจัง คิน

  คิมวางกระเป้าไว้บนเตียงเตรียมตัวที่จะไปอาบน้ำ

วันนี้ ครูที่สอนชั้วโมงสุดท้ายไม่มาครับ

น้องชายตอบโดยไม่ได้หันไปมองพี่ชายของเขาเพราะตอนนี้กำลังจดจ่ออยู่กับรายการโทรทัศน์รายการโปรดอยู่

คิมเดินมายืนอยู่ข้างหลังน้องชายเพื่อดูว่าน้องดูรายการอะไรอยู่

คิน น้องชายวัย 7 ขวบ หันหน้ามามองพี่ชายระหว่างที่โทรทัศน์กำลังโฆษนา

โห !!วันนี้พี่ไปกัดกับแมวน้ำที่ไหนมาครับเนี้ย ? .... ทำไมเสื้อพี่ เลอะเทอะอย่างนั้นละครับ ?

 พอดีมีปัญหานิดหน่อย

คิมถอดเสื้อออกแล้วสำรวจสภาพเสื้อของตัวเอง

คินรีบลุกมาดูด้วยความสนใจ

เลอะขนาดนี้ไม่นิดหน่อยแล้วมั้งครับ...

คินรีบสำรวจเสื้อของพี่ชายอย่างละเอียด แล้วก็มีรอยยิ้ม ขึ้นมาบนหน้า

เหมือนยังกับผ้าถูพื้นเลย พี่เอาตัวเองไปถูพื้นมาเหรอครับ

น้องชายตัวแสบหัวเราะออกมา เมื่อจินตนาการ ว่าพี่ชายของตัวเองกลายเป็นผ้าถูพื้น แล้วก็โดนจับไป ถูโรงเรียน จนมีสภาพเป็นแบบนี้

โอ้ย !!

คิมหันมาเขกหัวน้องชายไป 1 ที่เต็มโดยที่คินยังไม่ทันตั้งตัว และเก็บเสื้อใส่ตะกร้ารอการซักในวันพรุ่งนี้ ซึ่งเป็นวันเสาร์ แล้วจึงเดินไปอาบน้ำ

แค้นนี้ต้องชำระ

คินเอามือลูบหัวที่โดนพี่ชายเขก และคิดจะวิ่งไปเอาคืนพี่ชาย แต่ก็ต้องหยุดความคิดลง เพราะรายการที่ดูอยู่มาแล้ว จึงกลับไปนั้งดูทีวีต่อ จนลืมเรื่องที่โดยพี่แกล้งไป

หลังจาคิมอาบน้ำเสร็จก็พอดีกับที่รายทีวีจบ ทั้งสองคนจึงพากันลงไปข้างล่างเพื่อกินข้าวเย็น แต่เมื่อลงมาจากบันไดก็ได้ยิน

ลงชื่อรับของตรงนี้ด้วยครับ

เสียงๆ หนึ่งดังมาจากหน้าบ้านทั้งสองจึงวิ่งไปดู และเห็นแม่กำลังถือกล่องของสีน้ำตาลใบหนึ่งเดินเข้ามา

นั้นอะไรหรือครับ แม่ คิมถามแม่ด้วยความสงสัยและรีบเดินเข้าไปหาแม่

แม่ก็ไม่รู้ เหมือน กันสงสัยระเบิดมั้งจ๊ะ สุจิต เอ่ยหยอกล้อกับลูกชาย

คิมได้แต่หัวเราะ

นั้นอะไรงะครับ

คิมเดินไปหยิบใบกระดาษที่หล่นมาจากข้างล้างของกล่องที่แม่เขาถือมาอ่าน

........เป็นของขวัญให้ คิม และ คิน

                                                        จาก ..........

มันเขียนไว้ว่าให้ผมกับน้องครับ

คิมอ่าน แล้วหันไปบอกแม่ ทำให้ตอนนี้คินที่ยืนอยู่ข้างๆมีท่าทางสนใจของในกล่องขึ้นมาทันที

งั้นเอาไป เลยจ๊ะ

สุจิต ส่งกล่องให้ ลูกชายคนโตของเธอ

คินรีบเขาไปดูและสำรวจกล่องอย่างสนใจเพราะไม่เคยมีใครส่งของมาที่บ้านนานมากแล้วและหันมาถามแม่

 เปิดเลยได้ไหมครับ แม่

 หลังกินข้าวดีกว่ามั้งลูก ตอนนี้ข้าวเย็นหมดแล้วมั้ง ไปกินข้าวกันดีกว่าแม่หิวแล้ว

ครับ

คิมและคินเดินตามแม่เข้าไปในครัว คิมวางกล่องที่ได้มาไว้ข้างๆ และเริ่มลงมือกินข้าวเย็นกันอย่างอร่อย

อิ่มแล้วครับ

 คินกินข้าวในจานจนหมดอย่างรวดเร็ว และก็เตรียมที่จะลุกออกจากโต๊ะเหมือนจะเดินไปขึ้นห้อง แต่กลับเดินไปข้างๆโต๊ะที่พี่ชายกำลังนั้งกินข้าวอยู่ 

ผมขอเอาไปก่อนนะครับ  ขอบคุณครับ

คินรีบหยิบกล่องที่อยู่ข้างตัวพี่ชายอย่างรวดเร็วและวิ่งหนีขึ้นไปบนห้อง

คิน...

อิ่มแล้วครับ

คิมเอาข้าวคำสุดท้ายใส่ปากแล้วรีบวิ่งตามน้องชายตัวแสบของเขาขึ้นไปบนห้องทันที

ผู้เป็นแม่ได้แต่สั้นหน้าและหัวเราะเบาๆในความน่ารักของลูกชายทั้งสอง

คิมรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง เห็นน้องชายของเขานอนอยู่บนเตียงกับกล่องของที่พึ่งขโมยมา

คินหันมาเห็นพี่ชายของเขา จึงรีบกอดกล่องไว้แน่น

พี่เป็นคนถือมา พี่ต้องเป็นคนเปิด

คิมเดินมานั้งข้างตียง จ้องหนาน้องชายของเขา

ไม่เอาครับผมขอเปิด ไม่งั้นผมไม่ให้จริงๆ ด้วย

คินหันมามองหน้าพี่ชายอย่างไม่ยอมแพ้

แน่ใจนะ

คิม ถามย้ำพร้อมมีรอยยิ้มเจ้าเลห์ปรากฎบนใบหน้า

คินพยักหน้าแทนคำตอบ

พี่จะทำอะไรผม

คินถามขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าไม่น่าวางใจของพี่ชายที่นั้งอยู่ข้างๆ

เดี๋ยวก็รู้

หลังพูดจบคิมก็ใช้มือจั๋กจี้ที่เอวน้องชายของเขา  น้องชายตัวแสบตอนนี้ดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียง อย่างไม่มีทางสู้เพราะมือทั้งสองข้างกอดกล่องไว้อยู่  ในที่สุดก็ต้องปล่อยมือจากกล่องเพราะทนไม่ไหว

ยอมแล้วครับ พี่คิมใจร้าย

คินพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้ ปล่องกล่องจากมือและนั้งหันหลังให้พี่ชายของเขาด้วยความโมโห ที่โดนแกล้ง

สงสัยจะเล่นแรงไปหน่อยนะเรา

คิมพูดกับตัวเองเมื่อเห็นว่าน้องชายของเขาโกรธเขา ที่จริงแล้วเขาก็ไม่ได้อยากที่จะเปิดไอ้กล่องอะไรนี้ ซักเท่าไรหรอก แค่อยากที่จะแกล้งน้องชายของเขาเล่นเท่านั้น และก็ไม่คิดว่าน้องชายของเขาจะโกรธขนาดนี้ด้วย

คิมแกล้งสะกิดไหล่น้องชายของเขา แต่คินกลับทำเป็นไม่สนใจ

OK พี่ให้คินเปิดก็ได้ ... นี้เอาไป

คิมพูดพร้อมกับส่งกล่องของในมือไปให้น้องชาย

คินหันมามองกล่องของที่พี่ชายส่งมาให้และหันมองหน้าพี่ชายของเขา คินทำหน้า เหมือนไม่อยากเชื่อที่พี่ชายของเขาพูด

ถ้าผมเปิด พี่ห้ามแกล้งผมนะ

คิมพยักหน้าเป็นคำตอบ

คินรีบรับกล่องมาเปิดทันที สีหน้าต้อนนี้ต่างกับเมื่อตะกี้ลิบลับ จนคิมยังงงกับการเปลี่ยนอารมณ์อย่างรวดเร็วของน้องชาย แต่ก็ดีใจที่น้องหายโกรธ

เมื่อเปิดกล่องออก....

              ภายในกล้อง มีสิ่งของอยู่ 3 สิ่ง คือ สิ่งที่มีรูปร่างคล้ายนาฬิกาข้อมือ 2 อัน และหนังสือบางๆอีก 1 เล่ม

คินรีบหยิบนาฬิกาสีน้ำเงินขึ้นมาอย่างสนใจ เพราะตัวเองนั้นชอบสีน้ำเงินอยู่แล้ว ส่วนคิมหยิบ นาฬิกาสีแดง และหนังสือขึ้นมา

โลกปีศาจ คิมอ่านหน้าปกหนังสือออกมาเบาๆ คินที่กำลังสำรวจนาฬิกาอยู่รีบหันมาฟังอย่างตั้งใจ คิมจึงเปิดหน้าต่อไปและเริ่มอ่าน...

ท่านคือผู้ที่ถูกเลือกจากราชาของพวกเรา  ขอเชิญท่านเข้าสู่โลกปีศาจ ถ้าท่านตอบรับคำเชิญกรุณาใส่เครื่องมือที่มาพร้อมกับหนังสือเล่นนี้ และพูดกล่าวคำว่า เข้าสู่ เครื่องมือนั้นจะนำท่านเข้าสู่โลกปีศาจโดยทันที แต่ถ้าท่านปฏิเสธคำเชิญ ขอให้ท่านนำอุปกรณ์ทั้งหมดไปวางไว้หน้าบ้านของท่าน และทางเราจะไปเก็บคืนเองในภายหลัง........

คิมและคินจะตัดสินใจอย่างไร เขาจะเข้าไปยังโลกปีศาจหรือไม่ โปรดติดตามตอนต่อไป