[เอกxเบส , ออยxคิว] Promise

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องจริงเป็นแค่เรื่องสมมติที่คนเขียนจิ้นขึ้นมาเท่านั้นนะคะ
ใครไม่ชอบวายก็ปิดเลยนะเออ!



Heartrocker x Grayman Xll
(cr.pic - http://ontheway.exteen.com/20130408/entry)



Lawbreaker x Xcrosz
(cr.pic - https://www.facebook.com/pages/MIGHTYPUNYAPUNCHI/258579700943249?fref=ts)

เนื้อเรื่อง

' พวกเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ '
' เออพวกมึงก็อย่าลืมสิ่งที่พูดก็แล้วกัน '

จากวันนั้นผ่านมา 10 ปีแล้วสินะ..
เด็กหนุ่มนึกขึ้น ขณะที่้เขามองไปที่รูปที่มีเด็กผู้ชายสี่คนยืนยิ้มกันอย่างไร้เดียงสาโดยคนแรกเป็นเด็กชายผมสีทอง กับนัยน์ตาสีแดงสด มีท่าทางดูซุกซนมีชื่อว่าออย ถัดมา เป็นเด็กผู้ชายอีกคนนึงที่มีผมสีน้ำเงินเข้ม นัยน์ตาสีแดง แต่ฉายแววสดใสกว่าออยประกอบกับหน้าหวานเป็นทุนเดิมถือว่าเป็นคนหน้าคนนึงเลยก็ได้มีชื่อว่าคิว คนถัดมาเป็นเด็กผู้ชายที่มีผมสีชมพูหวาน กับนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนฉายแววอ่อนโยน เขามีเอกลักษณ์อยู่อย่างนึงคือแก้มจะแดงอมชมพูเล็กน้อยตลอดเวลามีชื่อว่าเบส และเด็กชายคนสุดท้ายกับผมสีน้ำตาลเข้ม นัยน์ตาสีแดงอีกเช่นเคย ท่าทางซุกซนพอๆกับออยมีชื่อว่าเอก ในกลุ่มนี้คิวเป็นคนที่อายุน้อยที่สุด โดยเอกกับเบสอายุเท่ากัน และ ออยอายุน้อยกว่าประมาณ1-2ปี

" ผ่านมาเร็วจังนะ.. " เบสบ่นกับตัวเองเบาๆพลางยิ้มบางๆ
" มึงบ่นไรคนเดียววะครับ " เอกที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาแคสเกมส์อยู่หันมาถามอย่างสงสัยเพราะเห็นเพื่อนตัวดีบ่นแล้วยิ้มอะไรอยู่คนเดียว สงสัยจะบ้าแน่ๆ
" เปล่า..มึงแคสเกมส์ไปดิ เดี๋ยวก็ไม่ทันได้อัพตามที่บอกแฟนๆของมึงหรอกคร้าบบ "
" เออมึงฝากไปซื้อขนมให้กูหน่อยดิ เอาเยอะๆเลยนะ "
" เออก็ได้ๆต้องเป็นกูทุกเลย " เบสได้แค่ถอนหายใจแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าตังเพื่อจะลงไปซื้อขนม
" เหนื่อยใจจริ๊งงงงงงงงงงง~ " เอกพูดขึ้นทำเอาเบสแอบยัวะเล็กน้อย
" อันนั้นกูต้องเป็นคนพูดไม่ใช่เหรอวะ " เบสพูดแล้วก็เดินออกไปโดยมีเอกหัวเราะไล่หลัง

ลืมบอกไปเลยว่าเอกเป็นนักแคสเกมส์ในยูทูปที่มีชื่อเสียงมากๆมีคนติดตามถึงสองแสนคนเลยทีเดียว สุดยอดเลยนะเพื่อนเราคือสิ่งที่ผมคิดมาตลอด รวมถึงเพื่อนๆเราอีกสองคน คิวและออยต่างก็แคสเกมส์แถมมีชื่อเสียงอีกต่างหาก 
ระหว่างที่กำลังคิดอะไรเพลินก็มีเสียงเรียกผมทำให้ผมต้องหันกลับไปมอง
" อ้าวคิวมาซื้อของกินเหมือนกันเหรอเนี่ย " เบสหันไปถามพลางขยี้หัวเพื่อนตัวน้อยอย่างเอ็นดู
" ใช่พี่แล้วนี่พี่กลับมาจากม.ตอนไหนเนี่ย ปิดเทอมแล้วเหรอ? " คิวถาม
" ใช่ๆกลับมาแล้ว เออเอกก็กลับมาแล้วนะตอนนี้มันนั่งแคสเกมส์อยู่ที่บ้านแหน่ะ แวะไปหามันก็ได้นะ "
" จริงปะเดี๋ยวบอกพี่ออยก่อนจะได้ไปด้วยกัน ไมไ่ด้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาตั้งนานแหน่ะ ตั้งแต่พี่สองคนเรียนมหาลัยอ่ะ " คิวพูดด้วยความตื่นเต้นสงสัยจะคิดถึงพวกเขาสองคนจริงๆ
" นั่นสิๆเดี๋ยวซื้อขนมเสร็จเดี๋ยวไปชวนออยกัน " 

หลังจากซื้อขนมเสร็จทั้งคิวและเบสก็เดินมาถึงบ้านออย คิวกดกริ่งหน้าบ้านออย
" พี่ออย~มาดูเร็วใครมา ออกมาเร๊ววววววววววววววววววว~ "
" อะไรเนี่ยคิวเสียงดังจริงๆเล๊ย " เจ้าของชื่อเดินออกจากบ้านมาท่าทางสะลึมสะลือเหมือนน่าจะพึ่งตื่นลืมตาดูโลก(หะ?)ได้ไม่นาน
" อ้าวเบส!! เฮ้ยกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ? แล้วไอ้เอกล่ะ? " ออยถามเสียงดังทันทีหลังจากเห็นเบส
" เอกแม่งนั่งแคสเกมส์อยู่้ ใช้กูมาซื้อขนมเนี่ย " เบสบ่น
" ไปหาพี่เอกด้วยกันปะพี่ออย? " คิวชวน
" เออดีๆอยากเห็นหน้าแม่งเหมือนกัน ไม่ได้เจอนาน " ออยตอบ

ทั้งสามเดินมาถึงบ้านของเอก เมื่อถึงห้องก็เห็นเอกนั่งเล่มคอมอย่างเมามันส์ดูแล้วน่าจะแคสเกมเสร็จแล้วละมั้ง
" กูเอาขนมมาเซ่นไหว้มึงละครับ คุณฮาร์ทร็อกเกอร์~ " เบสพูดหลังจากเปิดประตูเข้ามา
" พี่เอ๊กกกกกกกกก เฮียยยเอ๊กกก " คิววิ่งถลามากอดเอกจนเอกตกเก้าอี้
" โห..คุณคิวคิดถึงมากเลยสินะครับแหมม " ออยพูดประชดเล็กๆ
" นั่นสินะ " เบสหัวเราะ
" โหตัวโตขึ้นเยอะนะเรา ตัวหนักนะเดี๋ยวนี้ " เอกบ่นเล็กๆแต่ก็ยังเอามือลูบหัวคิวอย่างเอ็นดู
" เฮียดูผอมลงนะเนี่ย เรียนหนักเหรอ? " คิวถาม
" นิดหน่อยน่ะ " เอกตอบพลางลุกขึ้นมานั่งเก้าอี้ตามเดิม
" เอ๊อแล้วออยสอบได้ที่ไหนเนี่ย " เบสหันมาถาม
" ได้ม.เดียวกับพวกคุณมึงแหละ เนี่ยกูตั้งใจอ่านหนังสือแทบตายอ่ะ " 
" เหยดเข้~ " เอกอุทานขึ้นมาด้วยความดีใจ
" เหลือผมคนเดียวแล้วเหรอเนี่ย เหงานะเนี่ย " คิวพูดเหมือนน้อยใจ
" รีบๆสอบให้ได้ละกัน " ออยหัวเราะ
" ดีใจว่ะอีกหน่อยคงได้เจอมึงบ่อยๆเหมือนตอนเด็กๆแล้วดิเนอะ " เบสพูดพลางจับมือออย
" เออดิ " ออยพยักหน้าเบา
โดยไม่รู้เลยสายตาที่เอกมองเบสตอนที่เห็นเบสจับมือออยมันทำเขาหงุดหงิดแค่ไหนแต่เขาก็พยายามข่มใจไม่แสดงออกให้เห็น...
" ดีว่ะคิวรีบๆสอบให้ติดนะ จะได้อยู่ด้วยกัน " เอกพูด
" แน่นอนดิเดี๋ยสคอยดูนะจะไปหาให้ได้เลย "
หลังจากคุยกันทั้งสี่ก็ชวนเล่นเกมกัน จนเวลาเลยไปถึงเที่ยงคืน คิวขอตัวกลับก่อนออยเลยอาสาไปส่งเองถึงจะผู้ชายจะให้กลับเองตอนดึกๆก็น่าเป็นห่วงอยู่ดี
" เอองั้นกูกลับบ้านละเหมือนกันนะไอ้เอก ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ " เบสพูดขึ้น
" นอนค้่างด้วยกันก็ได้นี่หว่า "
" บ้านกูอยู่ข้างๆบ้านมึงนี่กูเดินกลับแปบเดียวเองน่า ไม่ได้ไกลซะหน่อย "
" อ่ะก็ได้ๆพรุ่งนี้มาหาด้วยละกัน " เอกพูดจบเบสก็กำลังเดินไปเปิดประตูแต่..
" เบส! " เอกเรียก
" หะ? " เบสหันกลับมามองเอก
" คืนนี้ฝันดีนะ... " เอกพูดทำเอาเบสงงเล็กน้อย
" อ่ะ..เออมึงก็เหมือนกันนะ " เบสพูดตอบกลับก่อนจะเดินออกจากห้องไป
หัวใจของเบสเต้นระรัวทำเอาตั้งตัวไม่อยู่ รู้สึกหน้าร้อนๆแทบจะเบิด ดีนะที่เขาออกมาจากห้องของเจ้าตัวแล้วไม่งั้นต้องโดนเห็นแล้วถูกถามแน่ๆ แล้วมันจะต้องรู้สิ่งที่อยู่ในใจแน่ๆว่า

' เขาแอบรักเอก '
แอบรักมาตลอดที่ได้เป็นเพื่อนกัน..แอบรักมานานแล้ว..
 

" โอ้ย..แย่แล้วๆอันตรายนะเนี่ยเรา " เบสบ่นกับตัวเองเบาๆ 
บางครั้งความรู้สึกที่เก็บมานานเกิน และยังเพิ่มขึ้นทุกๆวันการที่ตัวเขาเก็บได้มานานขนาดนี้ก็ถือว่าเก่งแล้ว เขายังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมถึงแอบรักคนๆนี้ได้นานขนาดนี้ 
" กูรักมึงมากนะ... " เบสพูดเบาๆกับประตูห้องของเอกเบาๆก่อนที่จะเดินกลับไปที่บ้านตัวเอง


ตัดมาด้านคิวและออยระหว่างที่กลับบ้านคิวแอบเหล่ออย ในใจหัวใจก็เต้นแรงก็ต้องแน่นอนล่ะเป็นคนที่ชอบนี่น่า แถมอยู่กันสองคนตอนกลางคืนแบบนี้ด้วย
" พี่ออยพี่ว่าตอนกลางคืนนี้ทำให้รู้สึกสบายปะ? " คิวหันไปถาม
" อืมก็ว่างั้น ลมพัดเย็นๆแถมมีพระจันทร์ทำให้อากาศไม่ร้อนอีกต่างหากแหน่ะ " ออยพูดพลางมองพระจันทร์ที่วันนี้บังเอิญเป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวงซะด้วย(แอร้ยโรแมนติกอ่ะ! //คนเขียน)

" น่าจะดีเนอะถ้าได้ดูกับแฟน..พระจันทร์เต็มดวง " ออยพูดพลางเลื่อนมือไปจับมือคิว
" เฮ้ยพี่จับมือผมทำไมเนี่ย " คิวหันไปถามอย่างลนลาน แน่ล่ะในหัวใจของคิวเต้นแรงจนกลัวคนข้างๆจะได้ยิน
" เพราะพี่ชอบคิว.. "
" หะ...? "
" ชอบ " 
" พี่...ชอบผม? "
" ใช่.... "
" ชอบทั้งที่รู้ว่าคิวชอบไอ้เอก... " ออยพูดอย่างอ่อนโยนนัยน์ตาฉายความอ่อนโยนให้กับคนข้างๆอย่างไม่ปกปิดใดๆ
" ใคร..บอกพี่ว่าผมชอบพี่เอกเนี่ย " คิวถามเบาๆในคอเหมือนมีอะไรจุกที่คอทำให้เขาพูดได้ไม่ค่้อยถนัดนัก
" เห็นคิวชอบพูดถึงไอ้เอก อะไรก็เอกๆ จะให้คิดอะไรล่ะ " 
" ผมไม่ได้ชอบพี่เอก และ ผมก็ไม่ได้ชอบพี่ออยด้วย.. " คิวพูดแล้วก้มหน้าหนี
"....." สงสัยจะอกหักแล้วสินะเรา....ออยนิ่งไปเล็กน้อยก่อนที่นะเดินหนีคิว
กลัว...คิวจะเห็นน้ำตาของเขา..

.
.
.
.
.
.
.
.

" ที่ผมไม่ได้ชอบพี่ อันที่จริงผมรักพี่ต่างหากเล่า!! " คิวตะโกนทำให้ออยต้องหันกลับมามอง
" คิว.. " ออยหันมาเห็นคิวกำลังร้องไห้
" พี่ผมรักพี่มานานแค่ไหนผมยังตอบตัวเองไม่ได้เลย ผมรัก..รักพี่มาก ผมดีใจเหลือเกิน " หลังพูดออยก็เดินเข้ามากอดคิวพลางลูบหัวให้คิวหยุดร้องเสียที น้ำตาของคิวทำให้เขารู้สึกไม่ดีเลย
" ผมนึกว่าพี่จะชอบพี่เบส..ผมนึกว่าผมจะไม่มีหวัง.. "
" ไม่ต้องพูดแล้ว... " ออยพูดปลอบใจ
" ตอนนี้เรารักกันแล้วนะคิว " 
" อื้ม " คิวยิ้มทั้งน้ำตา 
" พี่ทำผิดสัญญาซะแล้วสิ "
" สัญญาอะไรเหรอพี่? "
" ที่เราเคยสัญญากันสี่คนน่ะ.. "

' พวกเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ '

"อ้อตอนนั้นนี่เอง...แล้วยังไงล่ะครับ"
" เพราะต่อจากนี้คิวจะเป็นแฟนพี่ไง " ออยพูดพลางจับมือคิว
" พี่บ้า! " คิวต่อยแขนออยไปทีนึงด้วยความหมั่นเขี้ยว ปากหวานนักนะ
" บ้าแล้วรักปะล่ะ " ออยยื่นหน้าเข้าไปใกล้
" โอ้ยพี่บ้า! " คิวเขินจนไม่รู้จะทำไงเลยหนีวิ่งกลับบ้านไปเลย


เช้าวันต่อมา
ตอนนี้เที่ยงแล้ว...เอกมองนาฬิกาในห้องนอน
" ทำไมเบสยังไม่มาอีกวะ " เอกบ่น
 ปกติเบสต้องมาแล้วดิ แต่นี้หายไปเลย... ไปหาแม่งเองเลยดีกว่า!
เอกเดินเข้าบ้านเบส แล้วเดินตรงไปยังห้องนอนเบสทันที 
" เบส เบสเว้ยยยังไม่ตื่นเหรอวะ " เอกเคาะประตูแล้วส่งเสียงโวยวาย
" อ้าวไอ้เอกกูว่ากำลังจะไปหามึงพอดี " เบสเปิดประตู เอกมองสภาพเจ้าตัวดูจากการแต่งตัวแล้วเหมือนจะอาบน้ำแล้วล่ะ
" อ้าวเอกมึงมาหาเบสเองเลยเหรอวะ " เสียงของออยดังขึ้นทำเอาเอกฉุนเล็กน้อย
เบสที่มึงไม่ไปหากูแสดงว่ามึงจู๋จี๋อยู่กับไอ้ออยเพลินสินะ....
" เออเบสกูไปก่อนนะ ขอบใจมาก กูง่วงละเมื่อคืนนอนน้อย " ออยบอกลาเบสแล้วเอามือจับมือเบส
" เคๆบาย..ฝันดีเว้ย " เบสยิ้มให้ออย
" มึงชอบออยเหรอเบส? " เอกถาม
" หะ? " เบสตกใจเล็กน้อย
" กูถามว่ามึงชอบออยเหรอ มึงชอบมันมากใช่มั้ย? " เอกย้ำคำถาม
" .... " เบสได้เงียบ เพราะถ้าเขาบอกว่าไม่ใช่ละก็...มันจะต้องถามเขาแน่ๆว่าเขาชอบใคร
" มึงลืมสัญญาที่พวกเราเคยสัญญาแล้วรึไงว่าพวกเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปน่ะ? "
" กู..ไม่เคยลืม.. "
เพราะสัญญาอันนั้นไง..กูถึงไม่เคยได้บอกมึงว่ากูัรักมึงไงเอก! 
" แล้วทำไมมึง... "
" แล้วไงเล่าไอ้เอก เรื่องของหัวใจใครมันจะห้ามได้วะ แล้วทีมึงล่ะมึงชอบคิวใช่มั้ย? " 
" .... " เอกได้แต่เงียบ
" อืมนั่นสินะ " เบสฝืนยิ้ม ตอนนี้รู้สึกขอบตาร้อนผ่าวแล้วล่ะ
" กูไปก่อนนะ ขอโทษที่กวนเวลาของมึง " เอกหลบหน้าเบสแล้วเดินออกไป
เบสเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา...
เอกกูไม่ได้ชอบออย กูไม่ได้ชอบออย..กูชอบมึงนะ กูรักมึง...กูอยากให้มึงรู้ แต่เพราะสัญญาที่เราเคยสัญญากูเลยไม่มีวันได้บอกมึง..

เอกตรงไปที่บ้านคิวทันที เมื่อถึงบ้านคิวเอกก็กดกริ่งเรียกเจ้าของบ้านทันที
" อ้าวพี่เอก?? " คิวเดินออกมาจากบ้านมาก็ประหลาดใจ
" คิว.. " 
" เฮ้ยเฮียเป็นไรเข้าบ้านก่อนนะ " คิวเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะเห็นน้ำตาของเอก
" อืม " เอกเดินตามคิวไปโดยดี
" เดี๋ยวผมเอาน้ำมาให้กินก่อนนะเฮีย เฮียทำใจให้สบายนะ " คิวพูดแล้ววิ่งไปเอาน้ำรินใส่แก้วให้

.
.
.

" เฮียเป็นอะไรบอกผมได้รึเปล่า ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นเฮียร้องไห้นะ " คิวถามด้วยความห่วงใย
" พี่อกหักว่ะคิว " เอกพูดเบาๆ
" เป็นไปไมไ่ด้น่า ทั้งเฮียทั้งพี่เบสรักกันไม่ใช่เหรอ "
" พี่กับเบสเนี่ยนะรักกัน? " เอกถาม
" ไม่ใช่เหรอ... "
" เบสเขาชอบออย คิวไม่รู้เหรอ? " 
" รู้ดิพี่..ผมรู้ แต่พี่ออยบอกแล้วพี่ออยไม่ได้ชอบพี่เบส "
" อะไรนะ? "
" ผมจะบอกเฮียเป็นคนแรกเลยนะ ผมกับพี่ออยเป็นแฟนกันแล้วล่ะเฮีย " คิวพูดพลางหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย
" อะไรนะ?? "
" ขอโทษที่ทั้งผมกับพี่ออยผิดสัญญาในตอนนั้นนะ " คิวพูดด้วยความรู้สึกผิด
" ใช่กูกับคิวเป็นแฟนกัน มึงเก็ทยังไอ้เอก? " อยู่ออยก็เดินเข้ามาในบ้านเล่นเอาเอกสะดุ้งกันเลยทีเดียว
" พี่ออยจะเข้าบ้านก็กดกริ่งกันบ้างดิพี่ "
" อ้าวบ้านที่รักนี้จ๊ะ พี่อยากเข้าพี่ก็เข้าเลยไงจ๊ะ อิอิ " ออยพูดพลางหัวเราะเล่นเอาคิวหน้าแดงเถือกเลยทีเดียว
" พวกมึงมาจู๋จี๋ต่อหน้ากูอีก.. " เอกบ่น
" มึงยึดถือคำสัญญานั้นมากไปปะวะ ทั้งมึงทั้งไอ้เบสเลยกูละปวดกบาลจริงๆ " ออยบ่น
" ต่อให้กูไม่ยึดถือคำสัญญานั้นยังไงเบสก็ชอบมึง " 
" มึงใช้หัวคิดหรือตูดคิดว่าเบสชอบกูวะ " ออยหันมาถามพลางขำ
" กูถามเบส ว่าเบสชอบมึงเหรอ เบสก็เอาแต่เงียบนี่หว่า "
" แต่พี่เบสไม่ได้บอกว่าชอบนี่เฮีย เฮียอ่ะคิดเองเออเอง " คิวพูด
" มึงรู้ปะเบสอ่ะรักมึงมากนะไอ้เอก เมื่อเช้ากูไปคุยกับมันเรื่องสัญญาบ้าๆเนี่ย เบสมันแคร์มึงจนกูยังผวาเลยว่ะ มันบอกไม่อยากผิดสัญญาที่เคยสัญญา มันกลัวว่ามึงจะโกรธมัน มันรู้ว่ามึงเป็นพวกยึดถือคำสัญญามาก มันแคร์มึงมากนะไอ้เอก " ออยพูดพลางจับไหล่เอก
" จริงๆนะเฮีย พี่เบสรักเฮียมากนะ " คิวพูด
" กว่ากูจะกล้าบอกรักคิวกูก็คิดอยู่นานนะ กูกลัวมึงจะโกรธเหมือนกันแต่.. "
" แต่อะไรวะ " เอกถาม
" กูอยากทำตามที่หัวใจกูเรียกร้องมากกว่า.. " ออยพูดอย่างอ่อนโยนพลางมองคิว
" เฮียเชื่อพวกผมนะไม่ว่ายังไงพวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมอ่ะแหละ "
" อืมเข้าใจแล้ว! " เอกลุกพรวดแล้ววิ่งตรงไปบ้านเบสทันที
" เ็ฮ้อเบื่อคนปากแข็งเป็นบ้า " ออยถอนหายใจ
" ขอให้ไปด้วยดีด้วยเถอะ " คิวพูด

.
.
.

เอกเดินจนมาถึงห้องนอนเบส เอกก็เคาะประตูห้องนอนเบสทันที
" เบส! เบส! กูมีเรื่องจะพูดกับมึง มึงเปิดประตูให้กูก่อน " 
" ว่าไงเสียงดะ.... " เบสเปิดประูตูไม่ทันได้ตั้งตัวเอกก็กอดเบสทันที
" เบสมึงบอกกูสิว่ามึงไม่ได้ชอบไอ้ออย มึงบอกกูมาเดี๋ยวนี้ "
" หะ..? " เบสที่ถูกกอดงง
" มึงบอกกูสิเบสว่ามึงกับกูรักกัน มึงบอกกูมาว่ามึงรักกูเหมือนที่กูรักมึง บอกมาสิเบส! " เิอกพูดแล้วออกแรงกอดเบสแน่นขึ้น
" มึงกับกูเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ มึงจะไม่ทำตามสัญญาเหรอ ไม่สมกับเป็นมึงเลยเอก " เบสพูดเบาๆ
" กูแต่ทำตามที่หัวใจสั่งก็เท่านั้น "
" เอก.. "
" หัวใจของกูมันสั่งให้กูรักมึงก็แค่นั้น " คำพูดของเอกเล่นเอาเบสน้ำตาไหล..ไหลด้วยความดีใจ
" กูรักมึงเอก รักมากจริงๆ " เบสซุกหน้าเข้าที่อกของเอก
" มึงอย่าร้องไห้ดิ " เอกดุเบสเบาๆ
" ก็ได้... " เบสผละออกจากอ้อมกอดเอกเบาแล้วเช็ดน้ำตา
" คนดีของกู " เอกลูบหัวเบาๆ
" ไอ้บ้าเอ้ย " เบสพูดเสร็จ เอกก็ก้มตัวมาจูบเบสด้วยความอ่อนโยน
" จากนี้ไปมึงเป็นของกูคนเดียวนะเบส "
" อื้มม " เบสหัวเราะ

.
.
.
 

' พวกเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ '
' เออพวกมึงก็อย่าลืมสิ่งที่พูดก็แล้วกัน '
ไม่ได้ลืมสัญญาหรอกแต่ต่อจากนี้ขอเป็นมากกว่าเพื่อนละกันนะ
และจากนี้คงจะสัญญาเพิ่มอีกข้อละกันนะ
เราจะรักกันตลอดไป
.
.
.