Bleach : -///- อธิบายไม่ถูกต้องอ่านเอง

ลำดับตอนที่ #1 : เพราะอาหารเป็นเหตุ ...

เมื่อเบียคุยะลากคอเร็นจิมาถึงบ้านคุจิกิ ก็พอดีกับที่ลูเคียทำอาหารเสร็จพอดี "ท่านพี่" ลูเคียเรียกเบียคุยะซึ่งกลับมาถึง

"ข้าทำอาหารเสร็จแล้ว" ลูเคียตอบ พร้อมกับที่เบียคุยะจับเร็นจิโยนบนเก้าอี้จนเขาฟื้น

"อืม ... ที่นี่ที่ไหน...อ้ะ อาหาร" ด้วยความหิวเร็นจิก็หยิบอาหารใส่ปากทันทีแต่มันเลี่ยนเกินเขาก็เลยอ้วกแตก (เหมือนเบียคุยะเป๊ะ)

ต่างจากเบียคุยะซึ่งแด๊กของเผ็ดอย่างอร่อย "กินเข้าไปซะซิอาบาราอิ" เบียคุยะสั่ง "ไม่ ข้าจะไม่เอาอาหารพวกนี้ยัดใส่ปากตัวเองอีก

เป็นครั้งที่ 2" เร็นจิตอบ "กินซะซิ" เบียคุยะเริ่มโมโห "ไม่" เร็นจิก็โมโหด้วย "อย่าบังคับข้าให้ทำนะ" เบียคุยะบอกก่อนจะเริ่มปลดปล่อย

พลังกดดันวิญญาณ " อย่างท่านจะทำอะไรข้าได้ จงกู่ร้องซาบิมารุ" ตูมมม "เจ้าบังคับข้าเองนะ จงโปรยปรายเซ็มบ้งซากุระ"

ตูมมม "หนอยข้าไม่ยอมโดนอีกเป็นคร้งที่ 2 หรอก ปลดปล่อยสวัสดิกะ ฮีฮีโอ ซาบิมารุ" เบียคุยะตกใจ



"หนอย ปลดปล่อยสวัสดิกะ เซ็มบ้งซากุระ คาเงโยชิ" "อั้ก อ้ากกกก " และแล้วเร็นจิก็สลบไปอีกครั้ง "ลูเคีย เจ้าเอาข้าวไปป้อน

มันซะ" ลูเคียรบคำพี่ชายก่อนที่เบียคุยะจะเดินหายไป...