ใต้เงาริษยา
คุณหนูคงไม่อยากได้ไอ้ลูกขี้ข้าต่ำต้อยอย่างผมเป็นผัวหรอกใช่ไหมครับ
ผู้เข้าชมรวม
70,288
ผู้เข้าชมเดือนนี้
314
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?

ความริษยาและชิงชังในตัวน้องสาวที่เกิดกับเมียน้อยของพ่อ ทำให้เธอ...ต้องร้าย
หากภายใต้ความร้ายที่แสดงออก กลับโหยหาบางสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน
ส่วนเขา...เป็นแค่หมากในเกม ที่เธอต้องการหลอกใช้เพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะ
สุดท้ายเกมนี้ใครจะแพ้ ใครจะชนะ และใครจะเป็นฝ่ายถูกหลอก
ติดตามบทสรุปได้ในเรื่อง...ใต้เงาริษยา
เรื่องใหม่มาแล้วจ้า เป็นเรื่องยาวมากกว่า 2 แสนคำ อัปแบบยาวไป ๆ
คำเตือน เนื้อหามีความรุนแรง ไม่เหมาะสำหรับผู้มีอายุต่ำกว่า 18 ปี รวมทั้งผู้มีสภาพจิตใจบอบบาง
เรื่องนี้พระเอก-นางเอกร้ายและเลวพอกัน ใครที่ไม่ชอบเนื้อหาที่ค่อนข้างแรง ไม่แนะนำให้อ่านนะคะ
************
ตัวอย่างบางตอน
“ฉันท้อง”
“ท้อง!”
“อืม” เธอพยักหน้า แววตายังคงเต็มไปด้วยความกังวลและตกใจ
“กับใคร?”
คำถามของเขาทำให้เธออึ้งไปชั่วขณะ ‘ผู้หญิงอย่างคุณหนูเป็นแม่ที่ดีของลูกไม่ได้หรอก คุณหนูไม่ได้มีคุณสมบัติจะเป็นแม่คนเลยแม้แต่น้อย ฉะนั้น...อย่ากังวล เราก็แค่สนุกกัน ผมไม่มีวันพลาดให้ลูกผมเกิดมามีแม่ที่ไร้คุณภาพอย่างคุณหนูแน่นอน’ คำดูถูกเหยียดหยามที่เขาเคยพูดกรอกหูเธอเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา กับคำถามที่ได้ยินเมื่อสักครู่ เหมือนจะช่วยเรียกสติให้คนหลงทาง เธอมายืนทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่!
“ช่างเถอะ จะท้องกับใครก็ไม่เกี่ยวกับนาย”
“แล้วมาบอกผมทำไม”
นั่นนะสิ เธอมาบอกเขาทำไม คิดแล้วก็ตลกตัวเองเป็นบ้าเลย ตลกจนอยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ แต่ติดที่มันหัวเราะไม่ออกน่ะสิ
"มั่วไม่เลือกไง พอท้องมาก็เลยไม่รู้จะไปหาพ่อให้เด็กได้ที่ไหน รู้จักแค่นายมั้งก็เลยมาบอก งั้นฉันกลับนะ ขอโทษด้วยที่มารบกวนดึก ๆ”
รู้ตัวว่าบอกผิดคนก็เมื่อสายไปแล้ว ไม่ใช่คิดผิด แต่เพราะไม่ทันได้คิดเลยต่างหาก เมื่อไม่ถึงชั่วโมงที่แล้วเธอตกใจมากที่รู้ว่าท้อง แล้วจู่ ๆ ก็มายืนอยู่ที่นี่ ลืมคิดไปได้ยังไง...ไม่ว่าใครก็คงไม่อยากรับผิดชอบเด็กผู้โชคร้ายคนนี้หรอก ไม่เว้นแม้แต่เธอ !
เธอไม่เคยเถียงที่โดนเขาดูถูกเช่นนั้น เพราะเธอเองก็คิดเช่นเดียวกัน เธอไม่เคยอยากมีลูก ไม่เคยเชื่อมั่นว่าตัวเองจะเป็นแม่คนได้ ไม่เคยอยากแต่งงานมีครอบครัว เพราะกลัวจะซ้ำรอยพ่อกับแม่
เด็กที่โตมากับครอบครัวที่แตกสลายแบบนั้น ย่อมกลัวการสร้างใครสักคนขึ้นมาแล้วต้องเป็นเหมือนตัวเอง แค่มีคนเกิดมาโชคร้ายอย่างเธอเพียงคนเดียวในโลกก็มากเกินพอแล้ว
ขาที่ก้าวถอยนั้นอ่อนล้าเต็มที อ่อนล้าจนแทบก้าวไม่ออก ขณะพยายามพาตัวเองออกมาจากสถานการณ์อันน่าสมเพช ก็ได้แต่ตั้งคำถามในใจว่าเหตุใดเด็กคนนี้ถึงเลือกที่จะมาเกิดกับเธอ กับคนที่ไม่พร้อมที่จะมีเขา ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน
ทันทีที่หันหลังกลับไปทางเดิม...ทางที่มืดมนและไม่มีใครมองเห็นเธอทั้งนั้น น้ำตาที่ไม่เคยคิดจะเสียมันง่าย ๆ ให้กับสิ่งใดก็ร่วงเผาะลง
เธอจะทำอย่างไรกับหนึ่งชีวิตที่ยังไม่สามารถกำหนดชะตากรรมของตัวเองได้ในตอนนี้ เขาจะอยากเกิดมาเสี่ยงกับการมีแม่อย่างเธอจริงหรือ เขาจะไม่เสียใจทีหลังใช่ไหมหากว่าเกิดมาแล้วเจอกับแม่เลว ๆ แบบนี้
แถมไม่มี...พ่อ !
******
อัปจนจบน้า แต่อัปช้าสักหน่อย
งานจะยุ่ง ๆ อาจจะไม่ค่อยมีเวลาเขียน แต่เรื่องนี้พล็อตเสร็จนานแล้ว
เคยส่งประกวด 555 ไม่เข้าตากรรมการไม่เป็นไร แต่ขอให้เข้าไปอยู่ในใจทุกคนก็พอ เบยยยย :))))
นางเอกร้ายหน่อยนะ ใครรับความร้ายของนางไม่ไหวก็ปาเปลือกทุเรียนใส่นางเลย แต่อย่าปาใส่ไรต์น้าาา อิอิ
อย่าถามว่า นี่หรือคือนางเอก .... ใช่จ้ะ ๆ ๆ ๆ :))))
ชอบกดไลก์ ใช่กดเลิฟ เลยนะจร๊าาา อย่าลืมเก็บเข้าชั้นด้วยน้า จะได้ไม่พลาดทุกการอัปเดต
ผลงานอื่นๆ ของ กิ่งเกสร วีรินทร์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กิ่งเกสร วีรินทร์
ความคิดเห็น