พี่น้อง สองสาว ที่ ขัดแย้งกัน !

บทนำ
ครืด!?
แอด!
''พ่อคะ พ่ออยู่ไหมคะ พ่อ''
''แอนนามาทำอะไรอยู่ที่นี่''
''พ่อค่ะลินดาอยู่ไหมคะ''
''อยู่สิทำไมล่ะ''
''หนูมีเรื่องคุยกับลินดา''
''อ่าฮะ เดี๋ยวพ่อเรียกให้''
''อ๊ะ!ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูเรียกเองค่ะ''
เด็กสาวรีบห้ามชายตัวสูงปิดบังหน้าด้วยหน้ากากอันน่ากลัว
''มีอะไรหรือคะคุณหนู''
สายตาที่แสนจะเยือกเย็นปะทะดวงตาของสาวน้อย
''ลินดา คือ ฉันอยากรู้มานานแล้วว่าทำไมเธอกับพ่อถึงได้อยู่แต่ในห้องทดลอง''
''นี่คือความรับค่ะ ด็อกเตอร์ไม่ให้ฉันพูดค่ะ''
''งั้นฉันขอโทษนะลินดาฉันกลับล่ะ''
สิ่งที่สาวสวยนี้พูดทำให้สาวน้อยรู้สึกไม่ดี
''ด็อกเตอร์ทำไมไม่ให้ฉันบอกเรื่องของเรา''
''ทำไม!''
เสียงตะคอกทำให้สาวสวยนี้หวาดกลัวจนรู้สึกได้ว่าไม่ควรถามเลย
''ขะ...ขอโทษค่ะ''
''ลินดา...''

เอ๊ะ!ทำไมจู่ๆห้องนี้อากาศเย็นขึ้น
แอด!
อึก!
''พี่แอนนา''
''น้องแรนนา หนูมาทำอะไรอยู่นี่''
''พี่คะหนู...หนูกลัว ฮือๆๆ''
''ไม่ต้องกลัวแล้วนะพี่น่ะอยู่ข้างๆน้องเสมอจ๊ะ''
''ค...ค่ะพี่''
zZZ่
''หลับแล้วหรอ''
สาวน้อยที่กำลังถามกับเด็กสาวแต่ไม่มีอะไรตอบกลับมา
''เฮ้อ!ไม่ไหวๆ''
''พี่คะหนูอยากรู้เรื่องพ่อกับลินดาค่ะ''
''พี่ก็เหมือนกันหลับเถอะนะ''
''นี่คงจะไม่ใช่ฝัน.....สินะคะ?''
''แน่นอนจ๊ะ''
''แอนจ๊ะ อยู่ไหมจ๊ะ?''
''อ๊ะ!แม่ แม่คะเมื่อไหร่พ่อจะขึ้นมากินอาหารด้วยกันหรอคะ?''
''อย่าพูดเลยจ๊ะ''
''แม่ไม่รักพ่อแล้วหรอ?''
''รักสิจ๊ะ ทำไมถามอย่างนั้น?''
''หรือว่าแม่ไม่ชอบลินดาคะ?''
''ก็ทำนองนั้นน่ะจ๊ะ''
''หนูไม่อยากให้แม่ตายหนูไม่อยากให้ลินดามาเป็นแม่แทนแม่''
''ไม่เป็นไรแม่ขอให้ลูกรักพ่อก็พอแล้ว''
''แต่....''
''ไม่ได้นะจ๊ะ ไม่ได้ ^_-''

''แม่....ค่ะ...ก็ได้''
''งั้นแม่กลับก่อนนะ''
''บายค่ะ''
''นอนได้แล้วนะ''
''ค่ะ''
พรึบ!
(ฝันนะ)
''ที่นี่ห้องแม่นี่''
''อ๊ะ!''
'ตายซะเถิดเซเรน 555'
'ไม่ฉันจะอยู่ดูแลลูก'
'ฝันไปเถอะ5 5 5'
'ถ้าฉันตายนายคงจะแต่งงานกับลินดาสินะ'
'ใช่แน่นอน'
'ความรักของฉันไม่มีความหมายกับนายแล้วสินะ'
'บ๊ายบาย'
วูบ
''ไม่นะ''
''แรนนาตื่นสิ''
''พี่แอนนา''
''ไปกันเถอะ''
''ไปไหน''
''ห้องแม่ไง''
''เกิดอะไรขึ้น''
ปัง!
''แม่/แม่''
''ไม่นะตื่นสิคะตื่นสิ ฮึก ๆ''
''พ่อ....''
''ฮะ!''

''พ่อฆ่าแม่...''
''อะไรนะ!?''
''พี่คะเราควรรู็ทุกสิ่งทุกอย่างซึ่งมีสิ่งเดียวคือ.....''
''ใช่แล้ว''
ตึก ตึก
แฮ่
''อะไรเนี่ย!/มันคืออะไร!''
''หนีไปในห้องก่อนเถอะ!''
''ค่ะ!''่
''มะ....มันคืออะไรกันเนี่ย!''
''คำสาป''
''อะ....อะไรนะ''
''มันเป็นคำสาปที่พ่อสร้างขึ้นมาค่ะ''
''พะ...พ่อ!''
''ใช่แล้วค่ะ''
แอด!
''มันไปแล้ว''
''ระ..หรอค่ะ''
''ไปกันเถอะ!''
บทที่2รหัสห้องลินดา
''นี่มัน....''
''อะไรหรอคะพี่?''
''จดหมายอะไรก็ไม่รู้''
''หนูขอดูหน่อยสิ''
5873
''เหมือนรหัสอะไรบางอย่าง''
''อ๊ะ!นี่มันลายเซ็นของลินดา''
''ไปห้องลินดากันเถอะ!''
''เอ๊ะ!?''
''เร็วๆเถอะน่า''
''คะ...ค่ะ''
แฮ่!
''กะ.....กรี๊ดดดดดดดดดดด!"
''นี่มันอะไรอีกเนี่ย!''
''นั่นไงประตูไปห้องลินดา''
''จริงด้วย!''
แก๊ก!
แอดดดด!
นี่มันสมุดโน๊ดของลินดา
'ด็อกเตอร์ฉันไม่เข้าใจทำไมจะต้องปกปิดความลับไม่ให้คุณหนูรู้'
'ยิ่งปกปิดก็เหมือนขังตัวเองไว้เลย'
'ฉันไม่อยากปิดความลับนี้เลย'
'ฉันไม่เข้าใจเลยสักนิด'
'แต่ยังไงซะฉันก็รัก.....'
'ด็อกเตอร์....'
''ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันลินดาทำไมเธอไม่บอกฉัน''
''....''
''แรนนา...''
''ค...คะ!?''
''ประตูตรงนี้ล็อคอยู่''
''อืม...''
กึก!
กร๊อบ!
''หะ....หักแล้ว..''
''จริงด้วย''
กร๊อบ!
แกร๊บ!
กร๊อบ!
แกร๊บ!
กร๊อบ!
แกร๊บ!
กร๊อบ!
แกร๊บ!
''แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก''
อึก!
''นี่มันอะไรกันเนี่ย''
''ลินดาเคยบอกพี่ตอนเด็กๆว่ามันเชื่อมต่อกับห้องทดลองของพ่อก็เลยกลัวว่าพี่จะเข้าไปเห็นสิ่งบางอย่างเลยป้องกันแบบนี้ไว้น่ะ''
''หรอคะ''
''ดูไปดูมาทำไมถึงน่ากลัวอย่างนี้''
''นะ....นั่นน่ะสินะคะ''
''ฮะ ฮะ ฮะ''

''คิกๆๆ^^''
''?''
''ผ....ผมพี่ยุ่งหมดแล้ว ฮะ ฮะ ฮะ''
''หวา!''
''เดี๋ยวหนูหวีให้เอาไหม ^^?''
''งั้นฝากด้วยแล้วกันนะ''
วื้ด
ฉันอย่างรู้จังเลยเรื่องจดหมายนั่นลินดาคิดอะไรกับพ่อนะ
'ด็อกเตอร์ฉันไม่เข้าใจทำไมจะต้องปกปิดความลับไม่ให้คุณหนูรู้'
'ยิ่งปกปิดก็เหมือนขังตัวเองไว้เลย'
'ฉันไม่อยากปิดความลับนี้เลย'
'ฉันไม่เข้าใจเลยสักนิด'
'แต่ยังไงซะฉันก็รัก.....'
'ด็อกเตอร์....'

''มีอะไรหรอคะหน้าซีดเชียว''
''ป่าวหรอกจ๊ะ''
''.....''
บทที่3ทางเดียวที่จะทำได้?
''อ๊ะ!''

''กรี๊ดดดดดดดดดด''

ด้วยจิตใจเข้มแข็ง ก้าวออกไป สู่อนาคตยาวไกล เหนื่อยแค่ไหน มุ่งหน้าไปก็พอ
◕ไม่ใช่แล้วเฟ้ย!"miku''◕

''.....''

''อะไรคะ?''
''นะ...นั่น!''
''กรี๊ดดดดด''
''โธ่!ก็แค่เงาน่ะ''
ครืด!
ตึง
''กรี๊ดดดดดด!''
กึก กึก
''ม่ายยยยยยยยยย!''
''คุณหนู!''
''ละ...ลินดา!?''
วูบ!
หะ....หายไป...แล้วหรือว่าจะเกี่ยวข้องกับลินดา!?
เอ๊ะ!
แล้วพ่อล่ะ
''พ่อ...''
''พ่อค่ะ พ่อ''
''พ่อหายไปไหน''
''ด็อกเตอร์ไปหาคุณหนูที่ห้องเมื่อกี้''
''พะ...พ่อ...''

''ไม่...ไม่จริง''
''...''
''ไม่จริงใช่ไหม''
เอ๊ะ!จริงสิเรามีเรื่องจะถามลินดานี่
''ลินดานี่หมายความว่าอะไร?''
''เอ๊ะ!?''
'ด็อกเตอร์ฉันไม่เข้าใจทำไมจะต้องปกปิดความลับไม่ให้คุณหนูรู้'
'ยิ่งปกปิดก็เหมือนขังตัวเองไว้เลย'
'ฉันไม่อยากปิดความลับนี้เลย'
'ฉันไม่เข้าใจเลยสักนิด'
'แต่ยังไงซะฉันก็รัก.....'
'ด็อกเตอร์....'
''นี่มัน...''
กึก กึก
ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากให้ฉันรู้แต่...ที่ฉันอยากรู้คือ...
''ลินดาพ่อไม่ให้เธอบอกอะไรฉัน''
''ไม่มีอะไรค่ะ''
''พ่อจะฆ่าแม่แล้วแต่งงานกับลินดา''
''จะ...จริงหรอ!?''
หงึก!
''จริงหรอลินดา''
''ไม่มีอะไรหรอกค่ะ''
พลั่ก!?
ปัง!
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก
''นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ทำไมคุณหนูรู้เรื่องนี้ได้''
''ผู้มีพลังพิเศษแรนนา อลิเบลซ่า''
''ด็อกเตอร์!''
''คิดว่าเป็นใครล่ะ หือ?''
''เปล่าค่ะ''
''เราปกปิดไว้ไม่ได้จริงๆสินะ''
''....''

''แรนนาเป็นเด็กที่มีพลังพิเศษมาตั้งแต่เกิด และจะรุนแรงขึ้นถึงขั้นพวกเราตาย มีทางเดียวที่เราจะทำได้คือ''
''ทางเดียวที่จะทำได้?''
บทที่4ตัดผม!?
''ฆ่าเธอซะ''
''ฮะ!?''
''เรามีสองทางเลือกคือ1.ฆ่าแรนนา และ 2.ตัดผมของเธอซะ''
''ทะ...ทำไมถึงได้....''
''เพราะผมของเธอมันเชื่อมต่อกันน่ะสิ''
''อะไรกัน''
''งั้นฉันไปนะ''

''ต้องปกป้องคุณหนู''
''ฉัน ฉันปกป้องคุณหนู ปกป้องให้ดี''
''ลิน...ดา''
''ฉันขอโทษนะ''
ฉับ!?
''ลินดา!''
''คุณหนู!''
''ทำอะไรของเธอ''
''ฉัน...ฉันขอโทษค่ะ!''
''ละ...ลินดา''
''ฉันจะต้องปกป้องคุณหนู''
''จริงสินะ''
''คุณหนู''
ฟึ่บ!?
''ตอบฉันที่ บอกฉันที''
''ฉันบอกไม่...ได้''
''ทำไมล่ะลินดา''
''ฉะ...ฉัน ฉัน ฉันบอกไม่ได้จริงๆขอโทษด้วย''

''ละ...ลินดา''
เป๊าะ เปรี๊ยะ!
''ทำอะไรของเธอน่ะแรนนา!?''
''นะ...หนู หนู หนูไม่รู้ หนูไม่ได้ทำ''
''เลิกโกหกพี่ซักทีเถอะแรนนา''
''ทำไมพี่ไม่เชื่อหนูเลยล่ะ''
''พี่....''
''พอได้แล้ว''
''แรนนา!''
ตึก ตึก ตึก

''แรนนากลับมาก่อน''
''แรนนา!''
''แรน....นา''
ฝั่งแรนนา และ แอนนา
''แม่....''
''ทำไมจากฉันไปเร็วจัง''
''ปี้ ฉาว''
''ฮะ ฮะ ฮะ ไม่เอาน่าแรนนา''
ครืด!
''แม่''
''แรนนาเป็นไงบ้าง''
''น่ารักมากๆเลยค่ะ''
''ปี้ ฉาว''
ฝั่งแอนนา
คำแรกที่แรนนาพูดทำให้ฉันรู้สึกจั๊กจี้ยังไงก็ไม่รู้สินะ

ยังไงฉัน...
ตึก ตึก ตึก
''แรนนา''
''แรนนา''
''อยู่ไหนน่ะแรนนา''
''พี่!''
ฟึ่บ!
''อะ...อะไรกันเมื่อกี้ทำไมมีน้ำออกมาจากมือ''
''แรนนา!''
''พี่!''
ฟึ่บ!
''กรี๊ดดดดดด!''
เฮือก!
อึก!
ตึก ตึก ตึก
''แรนนา''
แค่ก ๆ
''ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะคุณหนู''
''แรน...นา ไปอีกแล้ว ฮือ ฮือ ฮือ ลินดาาาาาา''
''คุณหนู''

''แรนนาไปแล้ว''
''คุณหญิงตายราชินีคนต่อไปก็จะเป็นคุณหนูนะคะ''
''ฮะ''
ฝั่งแรนนาที่แอบอยู่หน้าประตู
''ฮะ''
ฝั่งแอนนา
''แล้วแรนนาล่ะ''
''ก็ต้องเป็นเจ้าหญิงสิคะ''
''แล้วถ้าแรนนารู้มันจะ''
''ชู่!เราจะเอาคุณหนูมาอยู่ในห้องนี้กับดิฉัน''
''แรนนาล่ะ''
''ก็ห้องของเจ้าหญิง''
''แรนนา...''
บทที่5ราชินีแอนนา!?
สุดท้ายก็ถึงวันครบรอบวันเกิดที่16กันยายนซักทีและวันเป็นราชินีของฉัน
ชึบ!
''คุณหนูฉันรู้ว่าคุณหนูยังเตรียมใจไม่ได้แต่การที่คุณหนูเป็นก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ได้เจอกับน้องสาวอีกเลยนะคะ''
''นั่นสินะ ขอบคุณนะลินดาที่เตือนสติฉัน''
''ด้วยความยินดีเพคะ''
''จริงสิตอนนั้นฉันยังเป็นเจ้าหญิง แต่มีแต่คนเรียกว่าคุณหนูก็เลยคิดว่าฉันเป็นแค่คุณหนู''
''...''
''แต่...แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วล่ะ''
''นั่นสินะเพคะ''
''เรียกฉันแอนนาเฉยๆก็ได้''
''อะ...อะ...แอน...นา''
''....''
''แอนนา''
''นั่นแหละ นั่นแหละ''
''แอนนาวันนี้...''
''นั่นสินะ''
''เสร็จแล้วแอนนา''
''ขอบคุณนะลินดา''
''ไม่เป็นไรค่ะ''
''ไปกันเถอะ''
''ค่ะ''
''แรนนา''
''....''
''เธอ...ทำอะไรอยู่....ทำไมไม่ออกมาสักที''
''เดี๋ยวฉันจะตามไปนะ''
''จะ...จ๊ะ''
''แรนนาเป็นอะไรของเขานะ?''
ห้องพิธีของราชินี
''ราชินีแอนนา และ เจ้าหญิงแรนนา''
''อะ...เอ่อแรนนา''
''ดีจังนะที่ได้เป็นราชินี''
''เอ่อ...คือว่า''
''ราชินีแอนนา''
บทที่6เคลิ้ม!?
''ราชินี''
''ราชินี''
''โอ!ท่านราชินี''
''ลาก่อน''
''เดี๋ยวแรนนา''
''แรนนา''
''อะไรหรอแอนนา''
''แรนนา....''
''กลับกันเถอะแอนนา''
''ไม่ฉันจะไปช่วยแรนนา''
''ไปช่วย!''
''ใช่!''
''คิดดีรึยังแอนนาที่จะไปช่วย''
''ฉันคิดดีแล้ว''
''คิดอีกทีเถอะ''
''ไม่เราคิดดีแล้วฉันจะไป''
''งั้นดิฉันไปด้วย''
''ไม่ต้อง!''
''อะไรกัน...''

''ไม่เป็นไรหรอก''
''ฉันต้องพาแรนนามาได้แน่''
''.....''
ฝั่งแรนนา
''มีใครอยู่ไหมคะ?''
''....''
''จริงสิหมู่บ้านที่นีไม่มีคนนี่นา''
''นี่ก็แปลว่า...''
ฝั่งลินดา
''ด็อกเตอร์''
''เราต้องฆ่าแรนนาเธอเป็นตัวอันตราย''
''....''
''เข้าใจไหม''
ฝั่งแอนนา
''กรี๊ดดดดดด!''
''นี่อะไร''
''หวัดดี''
''เอ๋!''
''เธอชื่ออะไร''
''ฉันแอนนาฉันชื่อแอนนา''
''ฉันชื่อโฟกัสยินดีที่ได้รู้จัก// ^^''
อะไรของหมอนี่เนี่ย!?
''เช่นกันนะ''
''ว่าแต่พอจะเห็นเด็กที่เหมือนกับฉันไหม''
''ไม่จำไม่ได้ ว่าแต่นี่มงกุฎของราชินีเซเรนไม่ใช่หรอ''
''ใช่แต่...แม่ของฉันตายฉันก็เลยได้เป็นแทน...แต่!น้องฉันที่ไม่ได้เป็นอะไรเลยก็เลย...โกรธน่ะ''
''อย่างนี้เองหรือ''
''แต่ฉันพอรู้นะ''
''กรี๊ดดดด!สะ....เสียงอะไรน่ะ''
''ดีจ้าฉันชื่อเมม่อน''
''เมม่อน?//=_=//เขม็ง?''
''สายตาสั้นรึไง?''
''ปะ..ป่าวก็แค่งงเฉยๆน่ะ''
''งั้น...หรอ''
''จะ...จ้ะ''
''ดูไปดูมาเธอก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย!''
''เอ๊ะ0////0''
หมอนี่พูดอะไรมาเนี่ยเป็นปีเป็นชาติไม่มีใครบอกเลยนะว่าฉันน่ารัก
ฉันเริ่มเคลิ้มซะแล้วแฮะ
เดี๋ยวนะเมื่อกี้ฉันพูดว่าอะไรนะ
หมอนี่พูดอะไรมาเนี่ยเป็นปีเป็นชาติไม่มีใครบอกเลยนะว่าฉันน่ารัก
ฉันเริ่มเคลิ้มซะแล้วแฮะ
เคลิ้ม!?
บทที่7เจอแรนนาเเล้ว!?
''เฮ้!เป็นอะไรไป''

''อะ...เอ๊ะเปล่าฉันไม่ได้เป็นอะไรร้อยเปอร์เซน''่
''ทะ...ที่นี่ที่ไหนเหรอ''
''ภูเขาน่ะ''
''ภูเขา!?''
''ทำไม?''
''สวยจัง''
''อย่าบอกนะว่าเธอพึ่งเคยเห็นภูเขา!?''
''อือ''
''ทำไม''
''ฉันไม่เคยออกมาจากวังเลยสักครั้งน่ะ''
''พอออกมาแล้วจะทำไม''
''ก็จะมีคนถามว่าแม่อยู่ไหน''
''ฉันว่าไม่มั้ง''
''เอ๋!''
''ไม่มีคนจำเธอได้แล้วล่ะ''
''อะไรกัน''
''....''
''อะไรน่ะ!?''
''เฮอะ''
''เฮ้!นายน่ะเป็นใคร''
''พินนา''
''พินนา?''
''....''
''อา.....''
''พูดเรื่องอะไรกันคะ!?''
''ชิ!''
''เปล่า''
ฟรึ่บ!
''นาย....!?''
''หายไปแล้ว!?''
ตึก ตึก ตึก
''จะ...จะไปไหนน่ะ''
กึก!
''โอ๊ย!''
''เฮ้!เป็นอะไรรึเปล่า...''
''...นั่นมัน....''
''หือ?''
''ปราสาท....''
''....''
''ระ...หรือว่า''
''อะไรหรอ''
''แรนนา!?''