ปูนา

เป็นเมียข้าต้องอดทน จำไว้
เป็นคำที่ ไม้ สามีของเธอบอก หลังจากที่แต่งงานกันได้ไม่นาน
ผู้ชายที่เธอรัก แต่เขาไม่แม้แต่จะเหลียวแล
กระทั่งความจำเป็นบางอย่างทำให้ต้องใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน
เธอคงเป็นได้แค่เมียที่เขาต้องรับไว้อย่างจำใจ
ไม่มีค่าเลยสักนิด...
*+*+*+*+*
“เอ็งได้พี่เป็นผัวสมใจแล้วก็ทิ้งหรือวะ”
“ฉัน...ฉันแค่อยากให้พี่ไปเจอคนดีๆกว่าฉัน อีกอย่างพี่ไม่เคยชอบฉัน เราอยู่กันไปก็อึดอัดใจกันเปล่าๆ”
“ปูนา เอ็งเป็นเมียพี่แล้ว อยู่กันหม้อข้าวไม่ทันดำจะเลิกกันแล้ว เอ็งไม่กลัวชาวบ้านจะนินทาบ้างหรือ”
เธอบิดแขนออกจากมือเขาแต่ไม่สำเร็จ ซ้ำยังถูกรั้งให้เข้าไปหาเขา จากที่จะร้องไห้กลับกลายเป็นมึนงง ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
“ข้าไม่เลิก ! เอ็งจับข้าทำผัวแล้ว ยังไงก็ต้องรับผิดชอบข้า จะทิ้งขว้างข้าไม่ได้ ข้าไม่ยอม !”