Kikumaru x Ryoma

ข้อมูลเบื้องต้น

...+.................+..................................+....................................+.......................................+...................................+.........

   สวัสดีครับทุกท่าน

กระผม เจ้าของฟิคนี้ ขอนําเสนอ การ์ตูน Yaoi ของ...

การ์ตูนเรื่อง the prince of tennis ครับ

ในฟิกนี้เราจะนําความ ความรักหวานๆ

ของ เรียวมะ และ เอจิ มานําเสนอกันนะครับ

ในเวลานี้ขอเปิด ฟิคเรื่อง Kikumaru x ryoma ณ บัดนี้ครับ

เนื้อเรื่อง

 ณ ร.ร. เซย์งาคุ

สวัสดีครับ ผมเรียวมะ เองนะคับ เฮ้อวันนี้ก้อร้อนอีกตามเคยเลยสิเนี่ย ผมร้อนมากๆๆเลยล่ะคับ ก้อเล่นต้องซ้อมกันตั้งแต่เที่ยงนิ..

"ร้อนจังเลย..เนี้ยวว" รุ่นพี่คิคุมารุ เอ่ยขึ้น ผมเองก้อสงสัยนะคับ ว่าทามไมรุ่นพี่ เอจิต้องพูดเนี้ยวด้วย

"ร้องแต่ เนี้ยวๆๆ อยุนั่นล่ะคับ ไม่เบื่อรึไง" ผมแซวรุ่นพี่เค้าเล่นๆ เผื่อว่าเค้าจะหยุดร้องซะบ้าง

"แล้วทีนายล่ะ..ทามตัวน่ารักอยุได้ไม่เบื่อบ้างหรอ" ฮะ..ผมนิ่งสักพัก ก้ออายนิคับ ก้อรุ่นพี่เค้าชมว่าผมน่ารักเนี่ย >0<  เขินจังเลย

"แล้วทะ..ทามไมล่ะคับ ผิดรึไง" ผมรีบตะโกนกลับ..ก้อมันอายนิ ใจก้อเต้น ตึกตักๆ

หมับ ...

"ไม่ผิดหรอก..ก้อแค่น่ารักดี" มืออุ่นๆ ของรุ่นพี่เข้ามา โอบกอดร่างของผม แล้วพูดข้างหูเบาๆ ผมใจเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ หน้าเริ่มแดงกล่ำ จะทามไงดีล่ะเนี่ย ทามไงดี ออกไปด้ายแล้วรุ่นพี่ ผมเขินนะ

"555 เขินรึไง" รุ่นพี่พูดพร้อมกับเอามือของเขาออกจากร่างของผม

"อะ...อะไร ใครเขินคับ" ผมนี่ล่ะเขินน่ะ

"หึหึหึ" รุ่นพี่หัวเราะที่มุมปากก่อนจะเดินนออกไป

.......................................................................................เดี๋ยวมาอัพต่อนะ เม้นกันด้วยนะคร๊..........................................

ขณะเดินกลับบ้าน

"ล้าล้า..ลา ~" ผมเดินฮําเพลงในขณะเดินกลับบ้านอย่างมีความสุข แต่ในขณะที่ผมกําลังเดินกลับบ้านอยู่นั้น

"แกร๊กก ~!" ผมก้อรู้สึกเหมือนมีคนกําลังตามผมมา..แต่ว่าเมื่อผมหันไปกับไม่มีใครอยุผมเลย ผมเริ่มกลัวเพราะที่ตรงนั้นไม่มีคนเลย ผมจึงตัดสินใจวิ่งให้เร็วที่สุด..แต่...

หมับบ!!

"ใครน่ะ..." เค้าจับมือผมก่อนที่จะใช้มือมาปิดที่ปาก ผมพยายามดิ้นรนที่จะวิ่งหนี จากที่นั่นแต่เค้าจับผมแน่นมาก ผมเริ่มหมดแรงร่างกายผม เริ่มอ่อนลง
ตอนนั้นผมคิดแค่ว่าให้ใครก้อได้มาช่วยผมที...

  ผู้ชายคนนั้นพาผมไปยังซอกตึกเก่าๆ มันมืดมากเพราะตึกได้บังแสงอาทิตย์ไปหมด เค้าพาผมไปวางที่มุมตึกและกําลังโทรหาใครอยุ ผมเห็นหน้าเค้ารางๆแต่ไม่ชัดเท่าไร...

 ผมพยายามที่จะออกจากที่นี่แต่มันทําอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย...

"อื้อ..อื้อ...อื้อ" ผมส่งเสียงร้องเพื่อหวังว่าจะมีคนได้ยิน

"อุ้กก" ผู้ชายคนนั้นชกเข้าที่ท้องผมอย่างแรงก่อนที่ผมจะสลบไป...แต่ตอนที่ผมจะสลบไปผมได้ยินเสียงผู้ชายพูดขึ้นเบาๆ ว่า...

"ปล่อยเด็กคนนั้นซะ !!" (หูดีมั้ยล่ะ 555 ขําๆๆ It's a only joking)

  และไม่นานนักก้อมีมือผู้ชายคนนึงมาช้อนตัวผมขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด มันอบอุ่นมาก ผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจ และกลิ่นสบู่อ่อนๆ ที่ตัวผู้ชายคนนั้น..เวลาผ่านไป ไม่นานสักเท่าไหร่ ผมก้อเริ่มรู้สึกตัว.............

"อึก..อืม..." และสายตาผมก้อได้ไปสบตากับรุ่นพี่คิคุมารุเปนคนแรก เข้าช่วยผมหรอ..

"เอ่อ...นี่รุ่นพี่ครับ คือ...."

"ทำไมหรอ...เป็นยังไงบ้างล่ะเนี้ยวว~" เค้าพูดพรางจับใบหน้าของผม...อย่างอ่อนโยน...

"ขอบคุนนะครับ" ผมยิ้มบางๆให้กับรุ่นพี่ตรงหน้า รุ่นพี่ทำหน้านิ่งคล้ายกำลังสงสัยอะไรบางอย่างในตัวผม แต่ว่า

"อื้มไม่เป็นไรเจ้าเปี๊ยกกกก" เขาพูดพรางขยี้หัวผมเล่น - -* ไอรุ่นพี่บ้า ทำเอาผมใจเต้นไม่เป็นจังหวะ 

"อะไรกันเจ้าเปี๊ยกหน้าแดงเลยหรอนั่น" อ่ะ รุ่นพี่ยื่นหน้ามาใกล้เกินไปแล้วว ทำไงดีล่ะครับที่นี้ ผมหลับตาปี๋>////< 

"ฮ่าาาๆๆๆๆๆ" รุ่นพี่กวนโอ๊ย เดินจากไปด้วยเสียงหัวเราะ ปล่อยให้ผมนั่งหน้าแด่งฉ่าเหมือน ยากินิกุ ที่กำลังโดนย่าง <<<เปรียบเทียบได้ดีเนอะ 55

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ผมเดินตามรุ่นพี่ลงไปด้านล่างของตัวบ้าน 

"รุ่นพี่คิคุมารุ ทำอะไรอยู่หรอครับ" ผมถามในขณะที่คนตัวใหญ่ กำลังทำอะไรสักอย่าง เสียงกุกกักๆ~

"ฉันจะทำกับข้าวให้นายกินไงล่ะ"

"ทำอะไรหรอครับ ผมช่วยไหม " ผมมองหน้ารุ่นพี่

"นายหั่นหอมใหญ่ได้ไหม" <<<<มันชั่งคิดเนอะหั่นหอมใหญ่

"ได้ครับ" ผมรับมาแบบไม่ลังเล หั่นลงไปทันที แต่ก็ว่าเหอะ หั่นไปได้สักพัก 
ซิก...ซิก TTมันแสบตาอะ

"อ้าว..เจ้าเปี๊ยกก เป็นอะไรหรือป่าวเนี่ย พอแล้วๆๆๆ นายน่ะอยู่เฉยๆเถอะ" รุ่นพี่ดึงมือผมออกมาจากตรงที่หั่นหอมใหญ่ ก่อนจะพาผมไปนั่งที่โซฟา