exo ของขวัญสุดวิเศษ - exo ของขวัญสุดวิเศษ นิยาย exo <sehun x you> ของขวัญสุดวิเศษ : Dek-D.com - Writer

    exo <sehun x you> ของขวัญสุดวิเศษ

    โดย XTMH

    ผู้เข้าชมรวม

    113

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    113

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 ม.ค. 57 / 12:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    หวัดดีทุกคน ...
    มายเนมอิส เฮยอง เรียกเราว่างี้นะ
    ลองแต่งนิยายดูช่วยอ่านด้วยนะคะ
    ขอบคุณทุกคนนะ
                          
    HY


    "ซารางเฮโย...."

    ขอบคุณมากนะคะ
    ช่วยเม้นให้หน่อยนะคะ

     
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ผมกำลังหาอะไรอยู่นะ
      ผมดูเหมือนเป็นคนที่แปลกประหลาดที่สุด
      ในโรงเรียนหรือเปล่านะ









         ฉัน (คุณ) อยู่ ม.ปลาย ตอนนี้กำลังพักเที่ยงอยู่

      "นี่ (คุณ) เห็นเด็กใหม่ที่ย้ายมาโรงเรียนเราหรือเปล่า" เพื่อนสนิทของฉัน พีช...
      "อะไรเนี่ย อย่ามาโว้ยว๊ายได้ไหม" เพื่อนฉันเนี่ยโว็ยว๊ายแต่เช้าเลย พีชจึงจับหน้าฉันให้หันไปดูเด็กนักเรียนใหม่ที่พึ่งย้ายมา
      "ดูสิ (คุณ) เห็นป่ะ"

      เมื่อฉันลืมตาดูขึ้น
      "คะ..คนคนนั่น" ผู้ชายคนหนึ่ง ผิวขาวหน้าเรียว สีผมสีทอง จมูกโด่ง ตาเป็นประกาย รูปริมฝีปากก็สีอมชมพู
      "หล่อใช่มั้ยละ (คุณ)  ใช่ป่ะละ"
      "โห... "ฉันตกใจจริงๆนะเนี่ย
      "กรื๊ด....ฉัน ชักจะชอบเขาซะแล้วสิ"
      "นั่นสิ เขาหล่อยังกับเทวดาแนะ 555+"





      เขาเป็นใครกันนะ










      เช้าวันต่อมา









      ณ ป้ายรถเมล์ ขณะที่ฉันกำลังรอรถเพื่อจะไปโรงเรียน
      "คุณ (คุณ) สินะครับ"
      มีคนหนึ่งที่พูดกับฉันจนชะงักต้องหันกลับไป
      "อ๊ะ เอ๋.....0///0" 0///0 คะ คะ คน คนนั้น
      "ผมยังไม่ได้แนะนำตัวสิ ผมชื่อ โอ เซฮุน ครับ"
      "0///0 สะสวัสดีค่ะ ฉันชื่อ (คุณ) ค่ะ"
      ฉันก้มหัวทักทายเขา
      "ครับ ผมรู้จักคุณแล้วละครับ แต่ก็ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"
      เซฮุนก็ยืนมือมาหาฉัน ฉันก็จับมือเขา เมื่อฉันปล่อยมือ
      ฉันจึงถามว่า

      "ว่าแต่คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ"
      "เรียกผมว่าเซฮุนก็ได้"

      "อ๊ะ....อ๋อค่ะ เซฮุนมีอะไรหรือเปล่าค่ะ"
      "คือว่าผมอยากจะถามคุณว่า ช่วยคบกับผมหน่อยได้ไหมครับ"
      "อ๋อ คบ "
      ^^ แต่เดี๋ยวก่อน คะ คบเหรอ 0//.//0









      "เอ๋!!!!!!!!!!!!!...จริงเหรอ (คุณ) "
      "นี่เบาๆสิ
      "
      ฉันกระซิบบอกเพื่อนที่กำลังช็อก
      "แล้วไงเธอบอกเขาว่าอะไรละ"
      "ฉันปฏิเสธไปนะ"
      "เอ๋!!!!!! ทำไมละ"
      "กะก็ ฉัน เพิ่งเลิกกับแฟนเก่ามาไม่นานมานิเอง ฉันตั้งตัวไม่ทันหรอก"
      "คนเก่ากับคนใหม่ไม่เหมือนกันนะยะ เธอนิมัน"
      "เอาน่า...."








      เมื่อตกเย็น
      "(คุณ)!!!!!! รอด้วย"
      ใครกันเรียกฉัน เมื่อหันไป
      "โอ้!!!!!! เซฮุน "
      0.0 เขาก็วิ่งมาใกล้ๆฉัน
      "คะคือว่า"
      ดูเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรกับฉัน
      "มีอะไรเหรอค่ะ"??
      "ช่วยคบกับผมเถอะนะครับ ขอร้องละ"
      "แต่ว่าฉันพึ่งจะเลิกกับ.."
      "ผมรู้แล้วละ แต่ว่าผมชอบ(คุณ)นะ ไม่ทิ้ง(คุณ)หรอกนะ"
      "แต่...."
      "งั้นช่วยลองคบกับผมจนถึงวันคริสตมาสได้ไหม"
      "เอ๋!!!!!!..."
      0.0
      "ขอร้องละนะ (คุณ)"
      "อ๊ะ!!!..  คะ ค่ะ"








      สรุปแล้วฉันก็คบกับเซฮุน หลังจากวันนั้น
      เขาช่วยฉันถือกระเป๋า ดูแลฉัน ช่วยเหลือฉันทุกๆอย่าง
      ฉันมีความสุขมากเลยละ

      .
      .

      .
      .

      .
      .

      .
      .
      .

      .
      เมื่อถึงวันคริสตมาส











      หลังจากเราสองคนกำลังเดินกลับบ้านด้วยกัน

      "นี่ (คุณ)"
      "มีอะไรเหรอ"
      "วันนี้วันสุดท้ายแล้วนะที่เราคบกัน ช่วยบอกฉันหน่อยสิจะคบกับฉันได้ไหม"
      "คือว่า....ฉันไม่"
      "ไม่เป็นไร ผมสนุกมากเลยละรู้ไหม
      การได้คบกับ(คุณ) ไม่กี่วันมันทำให้ผมมีความสุขจริงๆ"

      แล้วเขาก็เดินกลับบ้านตัวเอง








      ขณะที่ฉันกำลังคิดเรื่องนี้อยู่
      หิมะก็ตกโปรยลงมา

      "นะ...หนาวจัง รีบกลับบ้านดีกว่า"
      ณ เวลา 5ทุ่มครึ่ง
      เมื่อฉันมาถึงบ้านก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดธรรมดา
      นั่งเงียบอยู่ในบ้าน
      นี่ก็จะจบวันคริสตมาสแล้วสินะ ฉันจะทำยังไงดี

      "นี่(คุณ) ทำไมมานั่งเงียบแบบนี้ละ" แม่ถีบฉันติดพื้นเลย
      "อะไรกัน มันเจ็บนะค่ะ"
      "ถ้าชอบเขาก็บอกไปสิ จะมานั่งคิดอะไรอีกละ ลูกฉันนี่มันโง่จริง"

      0.0 เข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจตัวเองแล้ว ฉันชอบเขา
      ฉันจึงหยิบเสื้อกันหนาวตัวหนึ่งวิ่งออกจากบ้าน
      วิ่งไปหาเซฮุน









      ถ้าเป็นตอนนี้เขาจะอยู่ที่ไหนนะ
      บ้านเหรอ....
      ไม่ใช่เขาไปอยู่ที่ไหนเซฮุน
      ฉันเหนื่อยมากเพราะวิ่งหาเเขาจนทั่ว
      และฉันก็มาหยุดอยู่ที่สวนสาธารณะ
      เมื่อฉันดูนาฟึกา จะเที่ยงคืนแล้ว เซฮุนอยู่ที่ไหนกัน
      ฉันก็หันไปคิดว่าคงหมดหวังแล้ว
      จบแล้วสินะความรักของฉัน









      "(คุณ) ทำใส่เสื้อผ้าบางแบบนี้ละ" เซฮุนวิ่งเข้ามาหาฉันพร้อมกับเอาผ้าพันคอพันให้ฉัน
      "ซะ...เซฮุน" ฉันก็กระโดดกอดเขา ร้องไห้นัก
      "เป็นอะไรไป(คุณ)"
      "ฉันตอบนายได้แล้วเซฮุน ฉันชอบนาย"

      เขาก็ตกใจแล้วก็ดึงฉันเข้าไปกอดอีกครั้ง และจูบที่ริมฝีปากฉัน
      "ฉันดีใจจริงนะ(คุณ)"









      เมื่อฉันคิดได้จึงถามเขาไปว่า
      "นี่เซฮุน ฉันว่าคนอื่นที่สวยมากกว่าฉันก็มีแต่ทำไมนายถึงคบกับฉัน"
      "เพราะว่า!!!!!!..... เพราะว่า ผมเคยย้ายโรงเรียนมาหลายครั้งแล้วเพราะต้องตามพ่อแม่ที่ย้ายที่ทำงาน จนผมไม่มีเพื่อนเลยซักคน
      และด้วยผมสีทอง และตาคู่นี้เป็นจุดด้อยของผม ผมไม่เหมือนคนอื่น แต่หลังจากนั้น ผมก็ได้เห็นคุณที่คุยกับเพื่อน รอยยิ้มที่สดใสทำให้ผมต้องชะงักและหลงใหลไป"
      "แต่ฉันว่า ฉันดีใจมากเลยนะที่นายคบกับฉัน"
      "แน่นอน คุณนะเป็นของขวัญสุดวิเศษสำหรับผมเลยละ (คุณ)"


      I love you


      ------------------------------------------------------------------------
      .....จบแล้วจร้า
      ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

      ฉบับหน้าจะเป็นเรื่องของ แบคยอนนะคะ
      ช่วยติดตามด้วยค่ะ

      ขอบคุณค่ะ


      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×