ปลาวาฬจะพังโรม [Break the Wall !]

​
[BASE ON TRUE STORY 75%]



ปกติสกิลเข้าหาคนอื่นว่าเเย่เเล้ว ให้มาจีบคนที่เเอบชอบนี่สกิลเขาไม่ติดดินเลยหรอ!

"พี่โรมันครับ คือ..."

"เห้ย ไอ้โรมันยืนทำไรวะ โค้ชเรียกซ้อมเเล้วเว้ย ไปเร็ว"

"..."

"เดี๋ยวครับพี่! ..." อีกเเล้ว เอาอีกเเล้ว ไม่เคยจะกล้าเลยกูเนี่ย



---



น่าเบื่อ น่ารำคาญ จะตามอะไรนักหนาไม่เหนื่อยบ้างรึไง ไอ้ฉลามก็ไม่ดูน้องตัวเอง น่าเบื่อ

"เลิกเอาขนมมาให้ได้เเล้ว มันน่ารำคาญ"

"...ขอโทษครับ วันหลังผมจะไม่เอามาให้พี่เเล้วก็ได้ ขอโทษที่ทำให้รำคาญนะครับ"

"...อืม เเค่ไม่ชอบของหวาน"

"?!"



---

 

"เฮีย วาฬจะเลิกชอบพี่โรมันเเล้วนะ เหนื่อยอ่ะ"

"...อืม"

 

---

 

"น้องกูว่ามางั้น"

"..."

 

---



เกือบจะดีอยู่เเล้ว เกือบจะเลิกชอบได้อยู่เเล้ว เเล้วอยู่ดีๆพี่โรมันมันเป็นบ้าอะไรถึงทักเขามาทุกวันละเนี่ย!!


"ปลาวาฬครับ เที่ยงนี้มากินข้าวด้วยกันนะ"

"คือพี่ครับ..." ปลาวาฬยังไม่ทันพูดจบประโยค คนพี่ก็ขัดขึ้นมาก่อนซะงั้น

"นะครับ...นะ"

"...อ่า"


เขาก็ไม่ได้อยากอะไรหรอกนะ เเต่เมื่อกี้ไอ้พี่โรมันมันพูดว่า'ครับ'กับเขาหรอ ถามจริง!! พี่มันสะดุดบันไดหัวฟาดพื้นมาหรอ ไอ้พี่โรมันคนที่หยิ่งกับทุกคนเเม้กระทั่งกับเพื่อนพี่มันอ่ะนะ คนที่เงียบ พูดน้อย ไม่เคยใส่ใจหรือสนใจใครเลยอ่ะนะ!! วันนี้มาพูดครับกับเขา! เเถมยังอ้อนใส่เขาอีก!!! ว้อท!

 

.

 

สวัสดีค่าาา เรื่องนี้เค้าพึ่งเริ่มเขียนเป็นเรื่องเเรกในชีวิตเลยนะคะ ยังไงฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค้าาา

ปลาวาฬ: ฝากตัวด้วยนะคั้บบบพี่ๆคนสวยคนหล่อ //ฉีกยิ้มที่คิดว่าน่ารักที่สุด

โรม: ฝาก //มองเเรงใส่ปลาวาฬ

ค่ะ พี่เเกยอมพูดก็บุญเเล้วเนอะ เเต่เเอบมองเเรงคนน้องนี่มันยังไงนะ เรื่องนี้พระเอกจะโบ้ไม่โบ้น้าาา

​