รวยรสเสน่หา

'…หนูอยากได้ผัวรวยค่ะ เพราะอะไรน่ะเหรอคะ ก็เพราะการมีผัวรวยเป็นลาภอันประเสริฐ แต่ถ้าหนูรวยด้วยอันนี้หนูก็ไม่ขัดนะคะ'

คำขอพรดังคำประกาศิตเป็นอริต่อเทพ ขอพรปุ๊บท่านก็บันดาลประทานให้ปั๊บทันทีทันใด พร้อมส่งนักเขียนตัวน้อย ๆ ไปเรียนรู้สู้ชีวิตในมิติพิสดาร! ย้อนยุคมาสมัยอยุธยา ต้องหนีการตามตื๊อจากรวย หรือหมื่นศรีรัตนาฯ ขุนนางกรมสรรพากรนอก ที่เลื่องชื่อว่าเลี้ยงดูลูกสวาทเป็นโขยง แล้วไหนจะพัวพันกับคดีความวุ่นวายไม่จบสิ้น

บัวจะได้กลับบ้านหรือมิแคล้วได้ผัวที่รวยสมชื่อกันแน่นะ

"ตราบที่สุริยันขึ้นทางบูรพาแลตกสู่เบื้องประจิม รักที่พี่มีให้เจ้าจักเป็นดั่งแสงสุริยันมิผันแปร ฉันใดก็ฉันนั้น"

#รวยรสเสน่หา

ถ้อยแถลง

1. นิยายเรื่องนี้เซตติ้งสมัยอยุธยาตอนต้น คำศัพท์บางครั้งบางคำส่วนใหญ่อ้างจากเอกสารเก่า อาทิ บรรดาศักดิ์ ราชทินนามตำแหน่งขุนนางอ้างจากพระไอยการตำแหน่งนาพลเรือน ซึ่งยังไม่มีการบัญญัติศัพท์ตามแบบแผนของราชบัณฑิตยสถาน ดังนั้น หากพบเจอศัพท์ไม่คุ้นชินกรุณาตรวจสอบคำอธิบายเพิ่มเติมจากเชิงอรรถ (ใช่ค่ะ ขีดเส้นใต้จะพยายามไม่แกงคนอ่านด้วยการให้ไปเสิร์ชอากู๋เองแล้วค่ะ) และหากไม่เข้าใจสามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ที่ใต้คอมเมนต์เพื่อประโยชน์ต่อผู้เขียนและผู้อ่านที่ผ่านมาเห็น

2. แม้นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายอิงประวัติศาสตร์แบบร้อยเปอร์เซ็นต์แต่ผู้เขียนพยายามอย่างมากในการสืบค้นข้อมูลเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวออกมาตามประสบการณ์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

ขีดเส้นใต้

สงวนลิขสิทธิ์ตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537