Love Project ผู้จัดการครับ! ผมรักคุณ

ลำดับตอนที่ #4 : chapter4: you belong with me up

           

   
 

     4

you belong with me up 

   

       นี่คือสถานแห่งบ้านทรายทอง  ที่ฉันปองมาสู่ ฉันยังไม่รู้ เขาจะต้อนรับขับสู้เพียงไหนนน ~
   

        กรี๊ดดดดดดดด >___<

       ถึงไม่ใช่บ้านทรายทองแต่มันก็คล้ายๆกันนั่นแหละ บ้านหลังใหญ่ที่ออกแบบสไตล์โรมันสีขาวอ่อน มีทั้งสระว่ายน้ำสวนนั่งเล่น ถึงแม้มันจะเทียบไม่ได้กับบ้านที่ฉันเคยอยู่ก็ตาม แต่ตอนนี้ฉันรู้สกเหมือนตัวเองกำลังกลับเป็นคุณหนูเหมือนเมื่อสองปีก่อน >O<   และสาเหตุที่ทำให้พจมานอย่างฉันถึงกับกรี๊ดจนอกอีแป้นจะแตกเพราะตอนนี้ฉันกำลังสูดอากาศภายในห้องนอนของฉันที่ห่างเหินจากความหรูหราฟู่ฟ่ามานาน ห้องที่พี่เซอร์เบียจัดให้ฉันเป็นห้องหรู ที่มีทั้งห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น แล้วก็ห้องนอน มีอุปกรณ์เทคโนโลยีครบครันเกือบทุกอย่าง รวมทั้งเตียงนอนสปริงเด้งดึ๋งนุ่มๆ ทำให้ฉันกระโดดเด้งอยู่หลายเที่ยว ก่อนจะลงมานอนแหมะแผ่หลาอยู่บนเตียงรับแอร์เย็นๆดีกรีสิบองศา 
  =_________= มันช่างมีความสุขดีแท้

  "เป็นงัยจร๊ะ ที่นอนนุ่มมั้ย ^^"
        หวะ.เหวย !! =[]=
        ฉันสปริงตัวเด้งขึ้นจากที่นอนเมื่อพี่เซอร์เบียดันเข้ามาในห้องแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง จนทำให้ฉันอายที่เผลอโชว์ท่านอนพิสดารแปลกๆ แบบสามร้อยหกสิบองศาให้พี่เค้าดู T^T พี่เซอร์เบียอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเข้ามาในห้องพร้อมกับมือที่ถือแฟ้มเล่มหนาปึ้กไว่ในมือสามสี่เล่ม

   "สบายที่สุดเลยล่ะค่ะ ><"

   "จ้าาา  ที่พี่เข้ามาเนี่ยเพื่อจะเอาแฟ้มเกี่ยวกับงานผู้การมาให้ละตินอ่านคร่าวๆนะจ๊ะ ไม่เยอะมากหรอก เพราะว่าพี่ต้องกลับไปประชุมที่บริษัทต่อ ก็คงไม่มีเวลามาบอกเกี่ยวกับงานให้ เอาเป็นว่าทำความเข้าใจกับงานพวกนี้ก่อนละกันนะ แล้วเดี๋ยวพี่จะกลับมาช่วงเย็นๆอีกที" พี่เซอร์เบียโชว์รอยยิ้มสวยๆแล้ววางแฟ้มลงตรงโต๊ะข้างที่นอนฉัน ก็แค่สูงเกือบมิดหัวฉันน่ะ ไม่เท่าไรเล้ยย T^T
   "ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ละตินอยู่ได้:)"
   "จ้า แม่สาวน้อย มีไรก็เรียกแม่บ้านข้างล่างได้เรยนะจ๊ะ เสียดายจังที่พ่อพี่เค้าไปทำงานอยู่ที่ต่างประเทศช่วงนี้เลยไม่ได้เจอหลานสาวเพื่อนรักเลย งั้นพี่ไปก่อนนะ" พี่เซอร์เบียถือกระเป๋าออกไปโดยไม่ลืมที่จะโบกมือลาฉัน ฉันหันไปมองกองแฟ้มเอกสารก่อนจะเลือกหยิบออกมาแฟ้มหนึ่ง
    'ประวัติของวง ‘OxsiDe'
    นี่คงจะเป็นแฟ้มเอกสารเกี่ยวกับพวกสามคนนั้นสินะ =''= พอฉันเปิดมาหน้าแรกก็เจอกับรูปถ่ายของผู้ชายที่ฉันกำลังทำสงครามด้วยอยู่ในขณะนี้ ฉันไม่มีวันลืมชื่อหมอนั่นได้แน่ นายซีไนท์ ! ตอนที่หมอนี่มาสิงอยู่ในรปไม่เห็นจะเหมือนกับตัวจริงเลยสักนิด ในรูปเหมือนผู้ชายธรรมดาที่มีรยยิ้มจริงใจแต่ตัวจริงกลับหยิ่ง ยโส อวดรวย แล้วชอบปั่นหัวคนอื่นเล่นอีกต่างหาก!
    "คิดว่าหล่อตายรึงัยฮะ จึ๊กๆๆ" ด้วยความหมั่นไส้เล็กน้อย ฉันจึงเผลอหยิบปากกามาจิ้มใส่รูปหมอนี่อย่างไม่คิด ส่งผลให้รูปของซีไนท์ตอนนี้กลายเป็นจุดสีดำๆตามร่างกายและใบหน้า นี่ถ้ากินเนสบุ๊คมาเจอรูปนี้หมอนั่นคงได้ลงชื่อเป็นผู้ชายที่มีไฝมากที่สุดในโลกไปแล้ว  ตายล่ะ ! นี่ถ้าพี่เซอร์เบียมาเจอรูปหมอนั่นสภาพแบบนี้ เราจะแก้ตัวยังไงดี ไม่น่าเลยเรา TOT ช่างเถอะ ! ค่อยอ้างกับพี่เค้าก็ได้ว้าเผลอทำหมึกปากกาหกใส่

   ชื่อ: ธาราทัศ  คิเดมารุ  

   ชื่อเล่น :ซีไนท์   สัญชาติ:ลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น
   ชื่อในวงการ :ซีไนท์
   เซ็นสัญญาเมื่อ: 13/03/53
   อายุ : 21 ปี    จบจาก :เซนต์ปีเตอร์ ABC  
   ตำแหน่ง: นักร้องนำของวง   

    บ้าน่า O.o หมอนี่นอกจากจะอายุเท่ากับฉันแล้ว ยังเรียนโรงเรียนเดียวกันกับฉันอีกต่างหาก เป็นไปไม่ได้น่ะ ! ตลอดเวลาที่ฉันเรียนอยู่ที่นั่นฉันไม่เคยเห็นหน้าหมอนี่โผล่หัวเฉิดฉายความหล่ออยู่ในโรงเรียนเลยสักวินาทีเดียว =O= แล้วตอนนั้นหมอนั่นไปมุดหัวอยู่ที่ไหนกันนะ แล้วยังทำหน้าที่เป็นนักร้องวงอีก ฉันอยากจะรู้นักเชียวว่าหมอนี่จะร้องเพลงรักได้ยังไงในเมื่ออารมณ์โรแมนติกไม่เคยมีอยู่ในหัวซักกะจิ๊ดดนึง      แต่ .. ช่างเถอะ! หมอนี่ไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับฉันอยู่แล้วสิ ไม่เห็นเป็นเรื่องเลยที่ฉันจะต้องเก็บเอาเรื่องเค้ามาเมมไว้ในหัว เปิดไปดูคนอื่นที่เจริญหูเจริญตากว่าหมอนี่น่าจะดีกว่า

 
      ฉันเจอแล้วล่ะ ผู้ชายที่เจริญหูเจริญตามากที่สุดในวงนี้ เค้าเป็นผู้ชายคนเดียวในวงที่ฉันคิดว่าฉันจะสามารถร่วมงานกับเขาได้อย่างมีความสุข  แค่รอยยิ้มก็กินขาดนายไปแล้วล่ะ ซีไนท์ ไอ้ผู้ชายหน้าบึ้ง

 ชื่อ :นรินทร์    อุดมทรพย์เลิศปัญญา
 ชื่อเล่น : พีม      ชื่อในวงการ :วินเทจ สัญชาติ: ไทย
 อายุ:20 ปี   เซ็นสัญญา :17/4/2553
 จบจาก: สยามโครซองท์  ตำแหน่ง: มือเบส

      งั้นถ้าเวลาเจอกันฉันคงเรียกวินเทจว่าพีมก็ได้สินะ จะได้สนิทชิดเชื้อกับเค้ามากกว่านี้ ตอนนี้ฉันทำใหนายเป็นคนหล่อที่ดูดีที่สุดในวงแล้วนะเมื่อเปรียบเทียบกับอีตาซีไนท์ที่มีจุดด่างดำตามตัวน่ะ >< ฉันเปิดไปหน้าถัดไปแล้วก็เจอกับซีล

                                                              
 
  

  ให้ตายสิ ! ฉันปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่าไอ้ผู้ชายหื่นๆ คนนี้หล่อจริง มองในรูปถ่ายแล้วเค้าดูเหมือนคนละคนกับตัวจริงอย่างกะฟ้ากะเหว นี่สินะ ! ที่เขาเรียกกันว่า ตีสองหน้า =_= ฉันไม่มีอคติอะไรกับหมอนี่หรอกนะ ! เอ่อ... ยอมรับก็ได้ว่ามีอยู่นิสสนึงตอนที่หมอนั่นหื่นมากอดฉันแล้วเปรียบเทียบฉันกับไอ้หมีตัวเตี้ยสีแดงๆ ที่ไม่น่ารักเอาซะเลย ฉันเหมือนไอตัวประ หลาดนั่นตรงไหนกัน T^T

 ชื่อ : คิม ซอนรี 
 ชื่อเล่น : ซีล     ชื่อในวงการ :ซีล     สัญชาติ:เกาหลี
 อายุ:19 ปี   เซ็นสัญญา :17/4/2553
 จบจาก: HANAYEN COOLEGE
 ตำแหน่ง :มือกลอง
     หมอนี่เป็นคนเกาหลีหรอ  ฉันนึกว่าเป็นคนไทยแท้ๆเหมือนวินเทจซะอีก เพราะโครงหน้าของซีลเหมือนกับคนไทยมากๆ นี่ฉันคิดไปเองหรือเปล่านะ  จริงๆฉันก็ปลื้มนักร้องเกาหลีนะ เป็นพวกโซวอนอยุ่ในจิตใจลึกๆ แต่สิ่งสำคัญที่ทำให้ฉันชอบก็คือฉันปลื้มคนหล่อ =..=
   พอฉันเปิดไปดูหน้าอื่นๆก็จะเป็นรูปภาพเกี่ยวกับงานคอนเสริต์ งานโชว์ตัว อีเวนท์ รวมทั้งข้อมูลเพลงต้างๆของพวกเขาที่ฉันไม่เคยรับรู้มาก่อนเนื่องจากถูกตัดขาดกับโลกภายนอกที่ช่างมืดมน TOT
  'แฟ้มรายได้ค่าตัวของวง OXISE'
  ปะ...ป๊าดดดดด !!!! =[]=
  ทันทีที่ฉีนเปิดแฟ้มอันที่สอง เลือดกำเดาแทบพุ่งออกทางรูจมูก มันไม่น่าเชื่อใช่มั้ยว่าวงเล็กๆที่มีกันอยู่แค่สองสามคนจะทำรายได้ต่อปีให้กับบริษัทได้เป็นร้อยกว่าล้าน ร้อยกว่าล้านเชียวนะ !! ให้ฉันหาเงินทั้งชาติยังไม่ได้เท่านี้เลย
  แสดงว่าถ้าฉันเป็นผู้จัดการวงเจ้าพวกนี้ แล้วทำได้ดี เงินจำนวนมากมายที่พอจะกู้บริษัทขงอพ่อฉันคืนมาอีกครั้งต้องลอยเข้ามาตรงหน้าฉันแน่นอน $-$
 
   'แฟ้มหน้าทีงานของพี่เอ'
 แฟ้มนี้คงจะเป็นของพี่ผู้จัดการคนก่อนเพราะฉันได้ยินพี่เซอร์เบียเปรยๆถึงคนชื่อเออยู่บ่อยๆตอนเค้าขับรถพาฉันไปส่งบ้าน เอาล่ะ ! ฉันเตรียมพร้อมละที่จะรู้งาน

  หน้าที่ของผู้จัดการ
1.ดูแลจัดการเรื่องคิวงานของวงที่คุมอยู่ ทั้งด้านงานอีเว้นท์ งานการแสดง งานคอนเสริต์ งานโฆษณา และอื่นๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ไม่มีข้อขัดแย้ง
 มันจะหนักเกินไปมั้ย T^T
2. ดูแลด้านอาหารการกิน การออกกำลังกาย ผิวพรรณ หน้าตา และสิ่งอื่นๆที่มีผลต่อบุคลิกภาพของนักแสดง/นักร้องที่ดูแลอยู่ เพราะปัจจัยนี้เป็นปัจจัยสำคัญอีกประการหนึ่งที่มีผลสำคัญต่อนักแสดง/นักร้อง
ตายล่ะ ! ขนาดไม่กี่สัปดาห์มานี้ฉันยังปล่อยให้ตัวเองน้ำหนักขึ้นมาเกือบสองโลเลยนะ
10. หากในเดือนๆหนึ่งมีงานเยอะ  จำเปนจะต้องย้ายไปอยู่บ้านนักแสดง/นักร้องที่อยู่ในสังกัดเพราะเรื่องงาน ต้องได้รับอนุญาติจากทางบริษัทต้นสังกัดก่อนและต้องอยู่ร่วมในบ้านกับนักแสดง/นักร้อง หลังเดียวกัน
ฉันอยากรู้ว่าใครเป็นคนกำหนดกฏบ้าๆเหล่านี้ขึ้นมา -*-
21. ดูแลความสะดวกต่างๆในเรื่องงาน ของวงนักแสดง/นักร้องที่ตนเองดูแลอยู่
22.ดูแลเรื่องข่าวภาพลักษณ์ของนักแสดง/นักร้อง
23.เรื่องเงิน เซอร์เบียจะทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลการเข้าออกในบัญชี
     ฉันอ่านข้ามๆไปเพราะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเริ่มท้อถ้าได้อ่านไอ้กฏบ้าๆนี้เยอะเกินไปสรุปก็คือต้องทำตัวเป็นเบ๊ให้หมดสินะ  แต่กฏข้อสุดท้ายที่ทำให้ฉันถึงกับต้องอ่านเพราะว่ามัน...
45.ห้ามผู้จัดการกับนักแสดง/นักร้อง มีความสัมพันธ์กันแบบลึกซึ้ง ถ้บริษัทต้นสังกัดรู้ผู้จัดการคนนั้นจะโดนไล่ออกและปรับเงินโทษฐานที่ทำให้นักแสดง/นักร้อง ต้นสังกัดเสียหาย
ขนาดนั้นเชียวเรอะ ! - -
"อ๊าาาาาาาา >O<" ฉันนอนแผ่บนเตียงอีกทีอย่างสบายใจ แฟ้มที่เหลือฉันคงจะอ่านไม่ไหวแล้วล่ะ เพราะสภาพตอนนี้ของฉันสุดจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ ฉันถอนหายใจเบาๆก่อนจะหยิบรปพ่อที่อยู่ในกระเป๋าสตางค์ฉันขึ้นมาดู มันเป็นสมัยที่พ่อฉันยังใส่สูทในฐานะคณะกรรมการผู้บริหาร ใบหน้าขงอท่านเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ตั้งแต่ตอนที่พ่อกับฉันหนีหัวซุกซนฉันก็ไม่เคยเห็นรอยยิ้มอันแสนอบอุ่นของพ่ออีกเลย  นี่เป็นทางเดียวแล้วล่ะที่ฉันจะสามารถช่วยพ่อที่ตกอยู่ในสภาวะฉุกเฉินเฉกเช่นนี้ได้ ดังนั้นฉันต้องทำงานนี้ให้ได้ !

 แล้วฉันจะทำยังไงต่อไปดี ! T^T
   ในเมื่อซีไนท์ก็ยังไม่ยอมรับฉันในฐานะผู้จัดการ ฉันแพ้สายตาวินเทจ  และฉันก็กลัวจะเปลืองเนื้อเปลืองตัวให้กับซีล ~
"กรี๊ดดดด! ทำไมชีวิตฉันมันถึงยุ่งเหยิงอย่างนี้เนี่ย" นี่เป็นเพียงแค่คำพูดในใจฉันเท่านั้น T-T   ขืนฉันกรี๊ดลั่นบ้าน คุณแม่บ้านได้พากันยกโขยงมาในห้องฉันแน่
ฉันหวังว่าเราจะเข้ากันได้นะ

OXSIDE !

                                  







จบตอนทีสี่แล้วนะคะ หลังจากที่ดองมานาน

ฝากติดตามผลงานตอนที่ 5 ต่อ ปัยด้วยน้า
นางเอกจะรับบทหนักขนาดไหน
z
 

Shira kuma