คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP.4 POLITE
EP04 Polite
เ้านี้มินโฮื่นเ้าว่าปิ และอารม์ีว่าปิ้วย มินโฮอาบน้ำแ่ัวและเรียมออไปทำอาหารเ้า่ายๆ มินโฮทำอาหารเป็นเพราะเ้าอยู่อนโบ่อย ึ้อหัทำไว้บ้า
“นี่ยัไม่ื่นอีเหรอ ”
มินโฮพึมพำเมื่อเห็นห้อนอนอแทฮยอนยันิ่เียบอยู่ มินโฮึลอเินไปเาะู
็อๆๆๆ
“แทฮยอน ื่นรึยั”
“……..”
ไร้ารอบรับ มินโฮึัสินใเปิประูเ้าไปเพราะเี๋ยวะไปทำานสาย
เมื่อมินโฮเปิประูเ้าไปในห้อลับไม่พบแทฮยอนบนเีย แ่ไ้ยินเสียเปิน้ำาห้อน้ำแทน
“อ่า ำลัอาบน้ำสินะ ไปเรียมอาหารเ้าีว่า”
มินโฮำลัะเินออาห้อ็้อะัเมื่อแทฮยอนออมาาห้อน้ำพอี
ร่าบาาวๆมีเพียผ้านหนูที่พันไว้รอบเอว ผมที่เปียมีน้ำหยลมานิๆ
เ็ี่ แทฮยอนเ็ี่มา มินโฮิในใ
“มึ พี่มินโฮ มีอะไร” สรรพนามเิมๆเือบถูใ้ออมาแ่แทอยอน็นึถึำพูมินโฮไ้เสีย่อน
‘ถ้านายพูำหยาบหรือไม่เรียพี่ พี่ะูบนาย’
“ปะ เปล่า พี่นึว่านายยัไม่ื่น รีบๆแ่ัวแล้วออมาิน้าว เี๋ยวไปทำานสาย ” มินโฮรีบพูแล้วเินออาห้อไป
“ฮู่ววว ฮอเป็นบ้า” มินพึมพำๆแล้วเ้าห้อรัวไป
บรรยาาศบนโ๊ะอาหารเ้าเป็นไปอย่าเร่รีบ เพราะแทฮยอนแ่ัว้า มินโฮเลยรีบๆให้แทฮยอนยันมปัและนมเ้าปา ึไ้พาันออาอนโ
“แทฮยอน วันนี้เราะไปูุยับลู้า สอสามรายนะ หลัานั้นเราะแวะเ้าไปูโราร ที่บริษัทพ่อนายประมูลไ้รั้นั้น ”
มินโฮเอ่ยบอาราร่าวๆอแทฮยอน
“รับ ”
แทฮยอนรับำสั้นๆ
“เอสารเี่ยวับลู้าและโรารออยู่เบาะหลั พี่ไปเอามาให้แล้ว ”
“อ่อโอเ ั้นผมหยิบมาอ่านเลยนะ” แทฮยอนพูับมินโฮ้วยำที่เพราะึ้น นมินโฮเอ่ยปาแว
“นายพูาแบบนี้น่ารัว่าแบบหยาบๆั้เยอะนะ ”
“พูมา ”
แทฮยอนบ่นมินโฮ่อนะเอี้ยวัวไปหยิบ แฟ้มานที่เบาะหลั พอีับที่มินโฮะหันไปหาแทฮยอนพอี ทำให้มูมินโฮสัมผัสับแ้มนิ่มๆอแทฮยอนแบบไม่ไ้ั้ใ
“อะเอ่อ แทอยอนือพี่ไม่ไ้ั้ใ”
“อะ เอ่อ เราะไปุยานับลู้านไหนนแรเหรอ”
แทฮยอนเปลี่ยนเรื่อุย เ้าไม่อยาพูเรื่อเมื่อี้ เพราะอนนี้ใอแทฮยอนเ้นแรเหลือเิน
“อ่อ ุ านน่ะ ”
“อีาผมแนี่อะนะ ผมแีริๆ” แทฮยอนำน้อยๆเมื่อเห็นรูปุานในแฟ้มาน มีรูปที่มินโฮและุานถ่าน้วยันอนไปเราธุระิรั้่อนแนบไว้้วย
“อย่าไปแวเ้า่อหน้าล่ะ เี๋ยวพี่เสียลู้านะ ”
มินโฮบอแทฮยอนำๆ ่อนะเลี้ยวรถเ้าไปบริษัทอุาน
“สวัสีรับุาน สบายีนะรับ ”
“สบายีรับ แล้วนั่นใรเหรอรับผมไม่เยเห็นมา่อนเลย”
ุานถามมินโฮเมื่อเห็นแทฮยอน เ้าเยทำานร่วมับมินโฮมา็หลายรั้ ส่วนมาะเอแุ่โรา
“อ่อ ผู้่วยนใหม่อผมหน่ะรับ ื่อ นัมแทฮยอน พอีุโราเธอลาพั”
“สวัสีรับ ุาน ยินีที่ไ้รู้ัรับ”
แทฮยอนทัทายุาน้วยท่าทาเป็นมิรและสุภาพ มินโฮที่ยืนมอรู้สึเบาใ เาัวลเล็ๆเพราะแทฮยอนเวลาอยู่ับเ้า มัะื้อ และพูาไม่่อยะน่าฟัเสียท่าไหร่
“สวัสีรับ ุแทฮยอน ยินีที่ไ้ร่วมานันรับ”
หลัาแนะนำัวันเสร็มินโฮ็เริ่มุยานับุาน แทฮยอนทำหน้าที่อนเออย่าั้ใ ถึะเอะๆะๆไปบ้าเพราะพึ่เริ่มานวันแร แ่มินโฮ็อย่วยแนะนำลอ
“อบุรับุมินโฮ วันหลัเราไปทาน้าว้วยันอีนะรับ”
“รับุานอบุเ่นันรับ แล้วเอัน”
หลัาุยับลู้ารายแรเสร้ ็ไปุยับลู้า่ออีสอน แทฮยอนทำหน้าที่อนเอไ้ีึ้น มินโฮรู้สึื่นมหน่อยๆ แทฮยอนเวลาทำานูเป็นผู้ให่ ูั้ใและ พยายามมา
“เสร็านวันนี้แล้ว เหลือแ่แวะไปูาน่วบ่ายอีหน่อย” มินโฮบอแทฮยอนหลัาที่ึ้นมาบนรถโยปิ มินโฮะใ้นับรถลอ แ่วันนี้เ้าเลือที่ะับรถมาับแทฮยอนเพียสอน
“อื้ออออออออออ ”
แทฮยอนอบยาวๆ พร้อมหาวน้อยๆ เมื่อืนว่าะ่มานอนไ้็ีสอแล้ว มัวแ่นึถึสัมผัสอมินโฮ นหื่นอยู่
“เที่ยแล้ว ไปหาอะไรินัน นายอยาินอะไร” มินโฮถามแทฮยอนเ้าให้แทฮยอนเลือเป็นราวัลเล็ๆสำหรับเ็ั้ใทำาน
“อะไร็ไ้อะ ินหม ” แทฮยอนอบ เ้าไม่ไ้วนประสาท แ่แทฮยอนินหมทุอย่านั่นแหละ ยเว้นอาหารทะเลเพราะ เ้าแพ้อาหารทะเล
“อืมมม ั้นนายีบไป่อน ถึร้านเี๋ยวพี่ปลุ ”
“อ่าหะ อ้อ ผมแพ้อาหารทะเลน่ะ ถึร้านเรียละัน่ว ”
แทฮยอนอบมินโฮ่อนะ หลับไป
ร้านที่มินโฮเลือเป็นร้านอาหารอิาลี่เ้าอยาเลือร้านีๆหน่อย เป็นาร้อนรับแทฮยอน
“แทฮยอนถึแล้ว ”
มินโฮเรียแทฮยอน
“อื้อออ
อืออออออออ” แทฮยอนร้อเบาๆ้วยวามัวเีย มินโฮมอภาพรหน้า แทฮยอนเหมือนแมวเลย น่ารั แทฮยอนน่ารัอีแล้ว
“ื่นๆ ไปิน้าว”
หลัาิน้าวันเรียบร้อย แทฮยอนึอาสาับรถ่วบ่ายแทนมินโฮ โยแทฮยอนบอว่าเป็นารอบแทนที่มินโฮเลี้ย้าว
“เอ่อ พี่มินโฮ ” แทฮยอนเรียมินโฮ
“หืม ว่าไ ”
“อบุ ที่เลี้ย้าว แล้ว็อบุที่เมื่อเ้า่อยๆสอนานผม ” แทฮยอนบออย่าิๆัๆ แน่นอนอยู่แล้ว พูาีๆับมินโฮ็้อแปลๆเป็นธรรมา แรๆเ้าับมินโฮไม่อบหน้าันะาย พอมาเริ่มีันหน่อย็้อแปลเป็นธรรมา
“อ่อ ไม่เป็นไร พี่เ็มใ” มินโฮอบยิ้มๆ แทฮยอนึเินนำไปที่รถ ปล่อยให้มินโฮเินามมาอย่าอารม์ี
“แทฮยอน พรุ่นี้นาย้อเริ่มัาราานให้พี่้วยัวเอแล้วนะ แล้ว็อยนัลู้า ให้พี่ ่วยทำอันนี้ไป่อน แล้ว่อยๆ ทำอย่าอื่นนะ โอเไหม” มินโฮอทิบายอย่า้าๆให้แทฮยอนฟั
“โอเ ”
“อืม เี๋ยวไปรวานเสร็ ็หมานวันนี้แล้ว ”
“พี่มินโฮ เลี้ยว้ายใ่ไหม ” แทฮยอนถามมินโฮเพราะเ้าไม่แน่ใ
“…….. ”
เมื่อไร้ารอบลับ แทฮยอนึละสายาาถนนไปมอ มินโฮ มินโฮนอนหลับหัวห้อยพิับระ ใบหน้ามเ้มไ้รูป มูโ่สวย ริมผีปาหยัๆ ผิวสีแทน มินโฮูี แทฮยอนิในใ
“พี่ มิน โฮ ”
แทฮยอน้มลไปเรียมินโฮ เน้นๆ เพื่อให้มินโฮ รู้สึัว
“อืม ”
มินโฮรู้สึัว หันไปเอแทฮยอนที่ยืนหน้าาวๆมาหา
“มันเลี้ยว้าย หรือเลี้ยววา ผมำที่พี่บอไม่ไ้ ”
“้ายๆ”
“อ่าหะ โอเ พี่หลับ่อเถอะ เี๋ยวถึแล้วผมปลุ”
แทฮยอนบอมินโฮ่อนะับรถ่อ”
ับรถไปอีัพั ็ึไน์าน มินโฮลไปรวูวามเรียบร้อย อาน และุยับพนัานนิหน่อย แทฮยอน็นั่นนี่ บาทีมินโฮ็หันมาแนะนำแทฮยอนเป็นระยะๆ รวานไปัพัมินโฮและแทฮยอน็ับรถลับ
“ พี่มินโฮ พี่ลับไป่อนเลย็ไ้ ผมะแวะไปหาพี่ินอูที่ร้าน ” แทฮยอนบอมินโฮ เพราะเมื่อี้ินอูโทรมาถามว่าทำานวันแรเป็นอย่าไรบ้า และวันนี้แทฮยอน็เสร็านเร็วึิะแวะไปนั่เล่นับินอูัหน่อย
“เี๋ยวพี่ไปส่็ไ้ ”
“ไม่เป็นไรผมึ้นรถเมล์ไปีว่า พี่ลับไป่อนเลย”
“็พี่บอว่าะไปส่ ึ้นรถเร็ว ” มินโฮบอแทฮยอน้วยเสียุเล็ๆ สุท้ายแทฮยอน็ยอมให้มินโฮไปส่
“ะลับแล้วโทรมา็ไ้ เี๋ยวพี่มารับ” มินโฮบอแทฮยอนเมื่อมาถึร้านอินอู
“อ้อ ไม่เป็นไร าลับเี๋ยวผมให้พี่ินอูไปส่ ”
“โอเ”
ริ๊
เสียเปิประูร้านทำให้ เ้าอร้านหน้าาน่ารั มีแววาสใสที่ำลัวุ่นวายับารทำนม ้อเยหน้าึ้นมาเพราะิว่าเป็นลู้า ลับ้อแปลใเมื่อไม่ใ่ลู้าแ่เป็นน้อายหน้าสวยอน ที่พึุ่ยโทรศัพท์ันไม่ี่ั่วโมที่แล้ว
“ทำานเหนื่อยไหมพี่ ” แทฮยอนถามพี่ายัวเอ เพราะสภาพอินอูอนนี้ือ หัวยุ่ หน้าเลอะแป้ทำนม
“วันนี้เหนื่อยหน่อยอะ ลูน้อลา ไม่สบาย นเยอะ้วย” ินอูอบแทฮยอน้วยเสียเหนื่อยๆ
“มาๆ เี๋ยวผม่วย”
“นายไม่ทำานเหรอ” ินอูถามแทฮยอนเพราะเ้าำไ้ว่าวันนี้แทฮยอน้อไปเริ่มานับมินโฮวันแร
“ทำ แ่วันนี้านเสร็แล้ว ไม่มีอะไรมาเท่าไหร่ พี่มินโฮแ่ไปุยับลู้าแล้ว็ไปูไน์านอะ”
ินอูรู้สึถึสรรพนามที่แทฮยอนเรียมินโฮ แปลไปาเิมนอแวไม่ไ้
“แหม เี๋ยวนี้เรียพี่มินโฮนะ าิีันแล้วเหรอ”
“็ ือ เอออนั่นแหละ ผมเ็ว่า็พูาให้มันีๆ เี๋ยวเ้าะหาว่าพ่อเราไม่สั่สอน ”
แทฮยอนอบินอูแบบปัๆ่อนะเินไปหลัเ้าเอร์แล้วหยิบผ้าันเปื้อนมาผู เพื่อ่วยพี่ายนเอทำาน
แทฮยอนอยู่่วยินอูเสริฟ ิเิน เ็โ๊ะ ทำทุอย่าที่เ้าะ่วยไ้ นร้านปิ
“โอ๊ยยยย เหนื่อยยยยย ” แทฮยอนบ่นหลัาเ็บร้านเสร็
“เอาน่า ไหนๆ็มาให้พี่ใ้เอนี่นา หิวไหม เี๋ยวพี่ทำอะไรให้ิน ”
“หิว พี่รีบๆไปทำมาเลย เสร็แล้วไปส่ผมหน่อยนะ ”
“เอ่อ พี่ไปส่นายไม่ไ้นะแทฮยอน ”
ินอูบอแทฮยอน้วยเสียเศร้าๆ
“อ่าว ทำไมอ่า รถเมล์็หมแล้ว ผมไม่อยาลับแท็ี่นะ”
“พอีวัน่อนพี่ับรถนับมอไ์หน่ะ ยัอยู่ในอู่อยู่เลย ”
“ั้นืนนี้ผมนอน้วยิ ไม่อยาลับึๆอ่ะ นะรับ นะๆๆๆ” แทฮยอนอ้อนินอู้วยารเอาหน้าไปถูๆที่ไหล่ ทำให้ินอูใอ่อน แ่ในอนนี้น้อายอเ้าพัอยู่ับมินโฮ แทฮยอน็สมวระบอมินโฮสัหน่อย
“็ไ้ๆ แ่นาย้อโทรไปบอุมินโฮ่อนนะ ”
“ทำไมผม้อโทรไปออนุาเ้า้วย เ้าไม่ใ่พ่อผมนะพี่”
แทฮยอนโวยวาย แ่เ้าไปพั้วยเยๆมินโฮไม่ใ่ผู้ปรอเ้าสัหน่อย
“ามมารยาทหน่ะแทฮยอน ถ้านายไม่โทร พี่ะบอพ่อนะ ” ินอูู่แทฮยอน
“พี่พวเียวับพ่อใ่ไหมเนี่ย โทร็โทร” แทฮยอนบ่นินอูแล้ว็หยิบโทรศัพท์ เพื่อโทรบอมินโฮ
ู้
ู้
“ว่าไแทฮยอน”
“พี่มินโฮ ืนนี้ผมไม่ลับนะ ”
“ทำไม ”
แทฮยอนสัมผัสไ้ถึน้ำเสียที่เปลี่ยนไปอมินโฮ ูไม่่อยพอในิๆยัไ็ไม่รู้
“ือมันึแล้ว รถเมล์หมแล้ว ผมไม่อยานั่แที่็เลยะ้าับพี่ินอู ” แทฮยอนอธิบายยาวให้มินโฮฟั ไม่เ้าใเหมือนันทำไม้ออธิบายยาวนานี้
“เี๋ยวพี่ไปรับ รออยู่นั่นแหละ”
“ไม่เป็นไ......” ยัไม่ทันะพูบมินโฮ็ิ่วาสายไปเสีย่อน แถมพอแทฮยอนโทรลับไป็ไม่รับสาย
“เฮ้อ มินโฮนเอาแ่ใ”
ินอูที่เห็นน้อายสีหน้าเ็ๆเลยเินมาถาม
“มีอะไรเหรอ ”
ินอูถามพลาลูบผมสีน้ำาลเ้มอน้อายเล่น
“็ พี่มินโฮอะ ผมบอว่าะนอนับพี่เ้าบอะมารับผมที่นี่ พอผมะบอว่าไม่้อเ้า็ัสายผม แล้ว็ไม่รับผมอีเลย โรเอาแ่ใอะ” แทฮยอนพูอย่าหุหิเล็น้อย
“หืมมม มารับเลยเหรอ ุมินโฮเ้าิอะไรับน้อพี่หรือเปล่าเนี่ย ” ินอูแล้ถามแทฮยอน วามริเ้า็รู้สึแปลๆแ่ นฝึานไม่เห็นำเป็นะ้อย้ายไปอยู่้วยัน แถมมารับมาส่ัน้วย แ่็้อรอู่อไป ัสินใอนนี้มันยัเร็วไป
“ิอะไรเล่า ไม่มีหรอ พี่อย่าพูเพ้อเ้อ”
“ฮ่าๆ ระวันะอยู่ใล้ันมาๆ มัน้อมีหวั่นไหวันบ้าแหละ พี่ไปเอาอั้นบนนะ ฝาูหน้าร้าน้วยยัไม่ไ้ล็อ”
ินอูสั่แทฮยอน่อนเินึ้นไปเอาอที่ั้นบน แทฮยอนรู้ะารรมัวเอว่าวันนี้ยัไ็้อไ้ลับไปนอนับมินโฮ เลยนั่เล่นเมในโทรศัพท์รอมินโฮมารับลับ
ความคิดเห็น