คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : EP.10 BE JEALOUS
EP10
BE JEALOUS
“
พี่มินโฮ เ็บอ้วยนะเย็นนี้ พรุ่นี้มีนัับุ เว ที่เู
” แทฮยอนเินเ้ามาเือนมินโฮถึาราานอมินโฮ ่วนี้แทฮยอนทำานเ่ึ้นมา
“
อืม โอเ แทฮยอนมานี่หน่อย แฟ้มรนี้าแผนไหน” มินโฮเรียแทฮยอนให้มาใล้ๆ
“
ไหน แฟ้มนี้เหรอ”
ุ้บ
มินโฮหอมแ้มแทฮยอนแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ี้
วามริแ่หลอให้แทฮยอนเินมาหาเยๆอยาหอมแ้มะไ้มีำลัใทำาน
“พี่มินโฮ !!!” แทฮยอนเรียมินโฮเสียั นี่นาทำานอยู่ยัะรุ่มร่ามอี
“อำลัใทำานเยๆเอน่าาาาา” มินโฮทำหน้าาน่าสสารนแทฮยอนำออมา
“พี่นี่ริๆเลย อนบ่ายมีประุม้วยนะ อ้อ ลาวันพี่ิน้าวนเียวนะวันนี้”
“ะไปไหน” มินโฮถามแทฮยอน้วยวามสสัย
“ผม้อไปูไน์านอนบ่ายแทนพี่ไ ็พี่ิประุมไปไม่ไ้ ผม้อไปูแทน
” นอาะเป็นเลาแล้ว แทฮยอนยัสามารถทำหน้าที่บาอย่าแทนมินโฮไ้
เ่นารออไปรวูวามเรียบร้อยที่ไน์าน้านอ แล้วลับมารายานวามเรียบร้อยให้มินโฮรับทราบอีที
“
โอเ อย่าให้รู้นะว่าแอบไปิน้าวับใร ” มินโฮบอแทฮยอน้วยสายาุๆ แ่็แ่แล้ๆเท่านั้นแหละ
“
อืมมม ผมไปิน้าวับใรีล่ะ ” แทฮยอนทำหน้าาวนๆแล้มินโฮ
และเินออาห้อไปทำาน่อ
“เป็นแฟนันเมื่อไหร่ ะัให้หนัเลยแทฮยอน ” มินโฮพึมพำหลัาแทฮยอนออไปแล้ว
รู้สึแปลๆ.....
วันนี้มินโฮนั่ิน้าวลาวันนเียวที่ร้านราเมเล็ๆใล้บริษัท
ที่เ้าอบมาินับแทฮยอน แ่ิว่านี่็หลายเือนแล้วที่แทฮยอนมาลอทำานับเ้า ถ้าโรารที่บริษัทพ่อแทฮยอนเสร็ แล้วแทฮยอนถูเรียัวลับไปทำานที่บริษัทนเอ
มินโฮะทำยัไ แ่ลอิว่า ะไม่ไ้ยินเสียหวานๆแ้าราาน บ่นเวลาเ้าริัับานนอบทำเสียุๆใส่
หรือแม้แ่อนนี้ ที่มินโฮำลันั่ิน้าวนเียว ทุสิ่ทุอย่าอนนี้อมินโฮ ล้วนมีแ่แทอยอนเป็นส่วนหนึ่ไปหมแล้วไม่ว่าะทำอะไร
เฮ้อ….แ่ิถึ็ใหาย ถ้าเวลานั้นมาถึมินโฮทำใไม่ไ้แน่ๆ
เมื่อไหร่น้อแมวะใอ่อนยอมบันัทีนะ อย่าน้อยารที่เราเป็นอะไรันมันทำให้มีโอาสเอัน
อยู่้วยันมาว่า สถานะที่มันไม่ัเนแบบนี้
รื
Mynamtae
:: พี่มินโฮผมถึไน์านแล้วนะ ิน้าว้วยล่ะพี่หมี อย่าลืมประุมอน
13.30 นะ
แ่้อวามสั้นๆอแทฮยอนทำให้มินโฮนั่ยิ้มเหมือนนบ้าอยู่นเียวแ่ทุๆวันในอนนี้มีแทฮยอน็พอแล้วล่ะ
หลัามินโฮประุม่วบ่ายเสร็แล้ว็โทรหาแทฮยอนเพื่อถามว่าานเรียบร้อยีไหม
แ่็ไม่สามารถิ่อแทฮยอนไ้ แทฮยอนไม่ยอมรับสาย ไม่รู้านยุ่ หรือไม่ไ้ยิน หรือเป็นอะไร
้วยวามเป็นห่วมินโฮึามไปหาแทฮยอนที่ไน์าน
เมื่อมาถึไน์าน
มินโฮ็เห็นแทฮยอนำลัวุ่นวายับารรวาน ลาแ เินไปเ็ส่วนนู้น ส่วนนี้ น้อแมวอเ้าเหนื่อยน่าู
เหื่อไหลเ็มหน้าไปหม แทฮยอนหันมาเห็นมินโฮพอี็ทำหน้าแปลในิหน่อย่อนะเินมาหา
“อ้าว มาทำไม ประุมเสร็แล้วเหรอ” แทฮยอนถามพลาับเสื้อัวเอยับๆไป้วยเพราะอาาศ่อน้าร้อน
“มาหานายไโทรมาไม่ยอมรับ นึว่าเป็นอะไร”
มินโฮพูพลาหยิบมาเ็หน้าึ้นมาับเหื่อให้แทฮยอน ทำให้พนัานที่มาูานับแทฮยอนในอนแร
ยิ้มออมาามๆัน พวเธอิว่า ุเลานใหม่ับเ้านายอพวเธอ้อมีัมิระหว่าันแน่ๆ
“โทรศัพท์อยู่ในรถมั้ ผมเ็เอไ้น่า ” แทฮยอนึผ้าามินโฮมาเ็เอรู้สึเินหน่อยๆที่มินโฮ
เทแร์เ้า่อหน้าพนัานนอื่นๆอย่าไม่แร์สายาใรๆ
“ลับบ้านเลยนะ เี๋ยวให้ลุหยาับรถไปส่พนัานที่บริษัทแทน ” มินโฮพูบ็หันไปแ้พนัานอีสอสามนที่มาับแทฮยอนในอนแร เพราะเ้าอยาะรีบลับบ้านเลยพรุ่นี้็้อไปุยับลู้าที่เู
“อืมๆ ”
หลัาลับมาถึอนโ
ิน้าวอาบน้ำเสร็ แทฮยอน็หลับเป็นายอยู่ที่โฟา สสัยะเหนื่อย ระเป๋า็ยัไม่ยอมเ็บ
แ่ไม่เป็นไรไปแ่วันสอวัน อไม่เยอะมา มินโฮเลยัารเ็บให้บาส่วน เหลือแ่พวอใ้ส่วนัวเล็ๆน้อยๆ
ที่รอให้แทฮยอนเ็บเออนเ้า็ไ้ หลัาเ็บระเป๋าเสร็มินโฮึเินมาปลุให้แทฮยอนไปนอนในห้อีๆ
“แทฮยอน ลุไปนอนในห้อเร็ว”
“……….”
“แทฮยอน เปลี่ยนที่นอน่อน ” มินโฮปลุแทฮยอนพลาับัวเย่าเบาๆ
“อื้อ ” แทฮยอนราึมัมเบาๆแ่็ไม่ยอมื่น
“ี้เาริๆเลย ” มินโฮบ่นน้อยๆ ็ะัสินใอุ้มแทฮยอนไปนอนในห้อ
่วยไม่ไ้ไม่ยอมื่น็้ออุ้ม
วันนี้แทฮยอนรีบื่นแ่เ้าเพราะลืมไปว่าัวเอยัไม่ไ้เ็บระเป๋า
รีบแะัวเอออาอ้อมอมินโฮเพื่อไปเ็บอ แ่็เอระเป๋าที่มินโฮเ็บไว้ให้แล้ว
แทฮยอนยิ้มออมา มินโฮใส่ใูแลเ้าริๆ เ็ูวามเรียบร้อย่อนเพิ่มอใ้อีนิหน่อย็ไปอาบน้ำ
ออาห้อน้ำมา็เินไปปลุมินโฮบนเีย
“พี่มินโฮ ื่นไปอาบน้ำเร็ว ”
“……….”
เรียรั้ที่หนึ่ไรารอบรับ
“พี่มินโฮ ื่นนนนนนนนนนน”
“……..”
็ยัเียบ
ะไม่ื่นใ่ไหม
มินโฮ ั้นแบบนี้ล่ะะื่นนไหม
“พี่มินโฮ ื่นเถอะนะ ถ้าื่นอนนี้ผมะูบพี่อนนี้เลย” แทฮยอนึ้นไปนั่ร่อมบนัวมินโฮพร้อมับ้มลไประิบเสียหวาน้าๆหู
มินโฮที่ื่นั้แ่แทฮยอนเรียรั้แรแ่แล้หลับเพื่อะแล้แทฮยอนไ้ยินแบบนี้็ลืมาึ้นมาแทบะในทันที
พอมินโฮื่นึ้นมาแทฮยอน็รีบลุาัวมินโฮและเินไปแ่ัวทันที
“หึ ไอ้หมีเ้าเล่ห์ อย่าิว่ารู้ไม่ทันนะ” แทฮยอนบ่นมินโฮ ทำไมะไม่รู้ว่าแล้หลับ
มินโฮน่ะื่น่ายะายแ่เสียเปิประู็ื่นแล้ว
“ไหนบอว่าื่นแล้วะใหู้บไ หืม ” มินโฮอแทฮยอนที่พันแ่ผ้าเ็ัวไว้รเอวพร้อมับวาาไว้บนไหล่เปลือยๆ
“ผมโหไ ไปอาบน้ำเลยนะ ” ไอ้พี่หมีนี่ ใรสั่ใรสอนให้มาทำเสียเ็ี่้าหู
เสียแหบๆอนื่นอมินโฮทำให้แทฮยอนใสั่นไปหม
“ไม่อะ ะไม่ไปอาบน้ำนว่าแทฮยอนะูบ” ทำเสียอ้อนพร้อมับอแน่นนแทฮยอนยับัวไม่ไ้
ุ้บ
“ไปอาบน้ำเลยย ไปเลยยยยย” แทฮยอนหันหน้ามาุ้บปามินโฮที่เอาหน้าเยไหล่ไว้พร้อมับเอามือันหน้ามินโฮออ
เพื่อไล่ให้ไปอาบน้ำ
“โอเ หึหึ” มินโฮยอมปล่อยแทฮยอนและไปอาบน้ำอย่าอารม์ี
เาะเู
วันนี้มินโฮมีนัุยับเวึฮยอนเพื่อเราอื้อที่ินบนเาะ
วามริมินโฮยัไม่มีแพลนะทำอะไร แ่แ่อยาะื้อที่เ็บไว้็เท่านั้นเอ เวึฮยอนเป็นนัธุระิที่มีบ้านเิที่เู
มีที่ินมามาย มินโฮถูใที่อึฮยอน อนมาพัผ่อนับแม่และาน่าเมื่อรั้ที่แล้ว
ึใหุ้โราิ่อให้ นมาถึอนนี้น่าที่รับผิอบึเป็นอแทฮยอนเอ
“พี่มินโฮ ผมโทรไปนัุึฮยอนแล้ว บอว่าเอันที่ร้านอาหารอุึฮยอนเลย”
แทฮยอนบอมินโฮเ้าเป็นนโทรนัแนะึฮยอนให้มินโฮ แทฮยอนไม่เยเอึฮยอนมา่อน
แ่มินโฮบอว่าึฮยอนหล่อห้ามไปหลเสน่ห์ แทฮยอน็อยาะเห็นว่าหล่อริไหม
“อืม ั้นเรา็ไปันไ้แล้ว” แทฮยอนและมินโฮะพัที่เูืนนึ
แ่เรื่อโรแรมมินโฮเป็นนอเอ เพราะถ้าแทฮยอนอเอ้ออสอห้อ เรื่ออะไระให้นอนอีห้อหล่ะ
แทฮยอน้อนอนับเ้าเท่านั้น
แทฮยอนและมินโอมาถึร้าน่อนเวลานันิหน่อย
ภายในร้านอึฮยอน่อน้าสวยหรู แทฮยอนทำหน้าื่นเ้นเพราะมินโฮบอว่าถ้าึฮยอนยอมายที่ให้
เ้าะพาแทฮยอนไปพระอาทิย์ินที่นั่น เพราะที่ินิทะเล วิวสวยมาๆ
“พี่มินโฮ เ้าะายให้พี่ไหมอะ ” แทฮยอนถามมินโฮ
“ไม่รู้สิ อาะาย็ไ้นะ ไม่ั้นไม่ยอมมาุย้วยหรอ” มินโฮอบามวามรู้สึ
ระหว่านั่รอึฮยอน
มินโฮ็นัุ่ยเล่นับแทฮยอนไปเรื่อยๆ ส่วนให่ะเป็นแทฮยอนที่เสิหาร้านอร่อยในเูแล้ววนมินโฮไปินมาว่า
พอมินโฮบ่นว่าเหนียออ็ทำหน้าอ แล้ว็บอว่าะไปนเียว มินโฮเลย้อ้อบอว่าทำธุระเสร็ะพาไปถึยอมุย้วย
“
สวัสีรับุมินโฮ อโทษที่ให้รอนะรับ ” เสียทุ้มให่นิๆอึฮยอนทัทายมินโฮ
“สวัสีรับุึฮยอน ผมรอไม่นานเลยรับ” มินโฮทัทาย้วยท่าทาเป็นมิร
“นั่นะเป็น ุแทฮยอนใ่ไหมรับ” ึฮยอนมอเ็หนุ่มที่มาับมินโฮะเป็นแทฮยอนที่โทรมาิ่อเ้าลอแน่นอน
“สวัสีรับุึฮยอนผมแทฮยอนรับ” แทฮยอนยิ้มทัทายึฮยอน
พร้อมับแนะนำัวเอยิ้มนหวานะนมินโฮหมั่นใส้
ารเราเป็นไปอย่าีึฮยอนลที่ะายที่ินให้ับมินโฮมีารลราาัน
ส่วนนัมแทฮยอน็ไ้แ่นั่ฟั อยรายละเอียให้มินโฮ นารเราื้อายสิ้นสุ ึฮยอน็เลยอเลี้ยมื้อลาวันมินโฮับแทฮยอนที่ร้านอนเอเป็นารอโทษที่มาสาย
“ุแทฮยอนไม่ทานอาหารทะเลเหรอรับ” ึฮยอนถามเพราะเ้าสัเว่าแทฮยอนไม่แะอาหารทะเลบนโ๊ะเลย
ะทานอย่าอื่นเสียมาว่า อันที่ริึฮยอนสัเแทฮยอนั้แ่แรแล้วแหละ ไ้ยินแ่เสียหวานๆผ่านโทรศัพท์
ไม่ิว่าัวริหน้าา็หวานเหมือนน้ำเสีย้วย
“แทฮยอนแพ้อาหารทะเลน่ะรับ” เป็นมินโฮเอที่อบ เ้ารู้สึว่าสายาที่ึฮยอนมอแทอยอนมันแปลๆ
มันูมีอะไร ทำไมเ้าะไม่สัเ
“แหะๆ ใ่รับผมแพ้อาหารทะเลแ่อาหารอย่าอื่น็อร่อยมานะรับ ” แทฮยอนเยหน้ามาอบยิ้มแห้ๆ เ้าไม่ไ้สัเว่าใรมออะไรันยัไ เ้าสนใแ่อาหารบนโ๊ะมันอร่อยมา่าหา
“ถ้าอร่อยวันไหนมาเูมาทานสิรับเี๋ยวผมเลี้ย” ึฮยอนเอ่ยวน
“ริเหรอรับ ั้นวันไหนผมมาเู ผมะโทรหาุึฮยอนนะรับ ฮ่าๆ” แทฮยอนอบไปามมารยาท
“
แล้วะพัที่เูันี่วัน ”
“อ๋อ พรุ่นี้็ลับแล้วฮะ ” แทฮยอนอบำถามึฮยอน
ระหว่าทานอาหารึฮยอน็วนแทฮยอนุยโน่นนี่
แทฮยอน็ุยไปยิ้มไป ึฮยอนุยสนุ แทฮยอน็ำุยันไปมานมินโฮแทบะเป็นส่วนเิน
“ผมมีาเฟ่เล็ๆ มีวิวสวยๆเป็นทะเล้วย แทฮยอนสนใะลอไปูไหม ” ึฮยอนวนแทฮยอนไปที่าเฟ่อนเอ
“อืมมมม พี่มินโฮไปไหม ” แทฮยอนหันไปเย่าแนมินโฮนิๆ
เผลอทำัวเหมือนอยู่้วยันสอนทำให้ึฮยอนสัเว่าระหว่ามินโฮับแทฮยอน อาะมีอะไรมาว่า
เลาับเ้านาย แ่เ้า็ยัไม่อยาะัสินอนนี้
“นายอยาไปเหรอ ” มินโฮหันมาถามแทอยอน้วยสีหน้านิ่ๆ
“อยาไปสิ ไปที่นั่น่อน แล้ว่อยไปูพระอาทิย์ินัน ” แทฮยอนทำหน้าอ้อนมินโฮสุๆ นานๆะไ้มาเูเ้า็อยาะไปนู่นนี่บ้า แถมึฮยอนเป็นเ้าถิ่นท่าเ้าบอว่าที่ไหนสวย
็สวยริๆ
“อืม ไปสิ” มินโฮอบนิ่ๆ พร้อมหันไปยิ้มนิๆให้ึฮยอนามมารยาท
“ั้นเราไปันเลยไหมรับ ”
เมื่อลันไ้แล้วมินโฮ
แทฮยอน ึฮยอนึไปรถันเียวัน เป็นรถที่มินโฮเ่ามานั่นแหละ แ่ึฮยอนอไป้วยโยบอว่าะบอทาให้มินโฮ
แล้วเี๋ยวาลับเ้าะให้นับรถมารับเอ ึ่มินโฮิว่าไม่ใ่ บอทาอะไรพอึ้นรถไ้็วนแทฮยอนไปนั่เบาะหลัปล่อยให้เ้านั่้าหน้าเป็นนับรถอยู่นเียว
แทฮยอนนี่็ไม่สนใะรู้อะไรเลย เ้าวนทำอะไร็ทำ แถมยัไม่รู้อีว่าอนนี้มินโฮเริ่มะไม่สบอารม์แล้ว
ระหว่าทาึฮยอน็วนแทฮยอนุยนู่นนี่ วนถ่ายรูปบ้า ลอทา ุยันหัวเราะิั
มีวนมินโฮุยบ้านิหน่อย
ในที่สุ็มาถึาเฟ่อึฮยอน
เป็นร้านาแฟนาลา บรรยาาศ่อน้าี ัวร้านเป็นระรอบ้านทำให้เห็นวิวภายนอไ้อย่าัเน
บรรยาาศีเหมือนที่ึฮยอนบอริๆ
“สวยัเลยนะรับ อาาศ็ี าแฟ็นุ่ม ” แทฮยอนมไม่าปา
็มันรินี่นา วิวสวยมาๆ
“อยามาบ่อยๆไหมล่ะรับ ” ึฮยอนถาม
“เป็นไปไ้ผม็อยามาบ่อยๆนะ บรรยาาศี ไม่วุ่นวายผมอบ”
“ถ้าอยามาบ่อยๆ็หาแฟนเป็นนเูสิรับ ”
“ฮ่าๆ ็ีนะรับ ที่นี่อาหารอร่อย อาาศี ผมมาอยู่นี่อ้วนน่าูเลยแหละ” แทฮยอนอบเ้าไม่ไ้ิเลยว่ามันะทำให้มินโฮ
เริ่มโมโหึ้นมานิๆ
“แล้วุแทฮยอนมีแฟนหรือยัรับ” ำถามนี้อึฮยอนทำเอามินโฮที่มอวิว้านอหันมามอหน้าแทฮยอนแทบะทันที
เ้าอยาะรู้เหมือนันว่าแทฮยอนะอบว่ายัไ
แทฮยอนเียบไปแปปนึ
ะให้เ้าอบยัไี เ้าับมินโฮ็ยัไม่ไ้บัน ทำไมึฮยอน้อมาถามอะไรแบบนี้้วย
ทีแร็ไม่ิอะไรอนนี้เริ่มิแล้วแหละว่าึฮยอนำลัิะีบเ้าอยู่
“ผม…ยัไม่มีแฟนรับ ” แทฮยอนอบยิ้มๆ
“ว้าว ริเหรอรับ น่ารัๆแบบนี้ไม่น่าโสเลยนะ” ึฮยอนีในออนอหน้า
“ผมอัวไปเ้าห้อน้ำ่อนนะรับ” มินโฮที่อนนี้ไม่รู้ว่าะรู้สึยัไีึอัวไปเ้าห้อน้ำ
อันที่ริมัน็ริอแทฮยอน เ้าับแทอยอนยัไม่ไ้บัน แทฮยอนะอบอย่านั้นมัน็ไม่ผิ
แ่ทำไมมินโฮรู้สึึ้ๆ มันบอไม่ถู เหมือนผิหวัเล็ๆ อย่าน้อย็น่าะบอว่าำลัูๆันอยู่ เ้าึเินไปเ้าห้อน้ำเพื่อสบสิอารม์อนเอ
เมื่อมินโฮเินออไปแทฮยอน็หน้าเื่อนๆ
รู้สึผินิๆ มินโฮะโธรเ้าหรือเปล่า แ่ไม่หรอมินโฮมีเหุผลมาพอ
“ุแทฮยอนรับ” ึฮยอนเรียแทฮยอนหลัาที่เ้าพูนู่นนี่
แ่แทฮยอน็นั่เหม่อ
“ะ รับ ”
“อืม ผมอเบอร์ิ่อุแทฮยอนไ้หรือเปล่า”
“อ๋อ เบอร์ที่ผมโทรมาเลยรับ เบอร์นั้นอบริษัทเลย”
“ฮ่าๆ ผมหมายถึ เบอร์อุเลย่าหา ” ึฮยอนพูพร้อมยิ้มให้แทฮยอน
ในเมื่อแทฮยอนบอว่าไม่มีแฟนเ้า็อยาะลอีบู
“เอ่อ ือ ผมไม่่อยสะวน่ะรับ ” แทฮยอนอบเพราะถึเ้าะยัไม่บับมินโฮ
แ่อนนี้เ้า็มีมินโฮแ่นเียว เ้าไม่ใ่นบใรเผื่อเลือ ในเมื่อให้โอาสมินโฮพิสูน์ัวเอแล้ว
แทฮยอน็ไม่อยาะยุ่ับนอื่น
“อย่าพึ่ปิเสธผมสิรับ ” ึฮยอนรีบอบเ้าไม่อยามให้แทฮยอนรีบปิเสธัวเอ
เ้าิว่าท่าลอีบ ้อีบแทฮยอนิแน่ๆ
“อโทษนะรับ แ่อนนี้ผมมีนที่ผมสนใแล้ว ” แทฮยอนอบยิ้มๆ
“
ไม่เป็นไรรับ ว่าแ่นแถวๆนี้ใ่ไหมรับ ” ึฮยอนที่รู้ว่าัวเอหมโอาสแล้วึไ้แ่ยิ้มและแล้ถามแทฮยอนเพื่อวามแน่ใว่าสิ่ที่เ้าิในอนแรนั้นเป็นริหรือไม่
“แหะๆ รับแถวๆนี้เลย” แทฮยอนอบเินๆ
“ว่าแล้วเียว ยัไ็อให้บันไวไวนะรับ ” ึฮยอนไ้แ่ยิ้มๆและอวยพรไป
เสียายนิๆแ่็ีว่าไปยุ่ับนมีเ้าอ
นัุ่ยันไปัพั็สัเว่ามีเศษผเล็ๆิบนผมแทฮยอนึบอให้แทฮยอน้มหัวมาหา
และหยิบออให้
มินโฮที่เินออมาาห้อน้ำเห็นพอีมุมที่เ้าเห็นมันเหมือนับแทฮยอนำลัเอื้อมหน้าะมาูบับึฮยอน
แถมึฮยอนยัลูบผมแทฮยอนอี มินโฮำหมัแน่น รู้สึโธร และึ้ที่ในิๆ แทฮยอนสนใึฮยอนริๆ
มินโฮึเินไปที่โ๊ะทันที
“ุึฮยอนรับผมอัวลับ่อนนะรับ ยัไเรื่อเินผมะรีบัารให้นะรับ
อบุรับ ” มินโฮบอลาึฮยอนพร้อมับยิ้มนิๆ และเินออาร้านไป
ปล่อยให้แทฮยอนที่ำลั ว่าทำไมถึรีบลับ ้อเอ่ยลาึฮยอนและวิ่ามมินโฮออมาาร้าน
“พี่มินโฮ ” แทฮยอนเรียมินโฮที่เินไม่รอเ้าไปที่รถแถมยัไม่สนใเ้าอี
“พี่มินโฮ !!” แทฮยอนึะโนเรีย ึ่ไ้ผลมินโฮหยุและหันลับมามอแทฮยอน
้วยใบหน้านิ่ๆ
“อะไร ”
“ทำไมพี่รีบลับั แถมเิน็ไม่รอผม ”
“็เปล่า”
“แล้วพี่ะพาผมไปูพระอาทิย์ินไหม”
“อืม ”
บนรถระหว่าทาไม่มีบทสนทนาใๆระหว่าแทฮยอนับมินโฮ
แรๆแทฮยอน็วนุยปิ แ่มินโฮ็อบแ่ อืม ับเหรอ แทฮยอนเลยไม่อยาะุย่อ
ในที่สุ็มาถึที่ินที่อีไม่นาน็ะเป็นอมินโฮ
ที่ินว่าๆที่มีห้าสีเียวึ้นน้อยๆ อยู่ิับริมทะเล บรรยาาศี ีว่าาเฟ่อึฮยอนอี
แทฮยอนลไปอ้าแนสูอาาศสื่นให้เ็มปอ
“อาาศีั ท่ามีบ้านอยู่ที่นี่ะีเนอะ” แทฮยอนหันไปพูับมินโฮ
ไม่ิว่าพอพูบประโยนี้ะทำให้มินโฮที่พึ่ะเินมายืน้าๆเ้าหันหลัใส่เ้าและทำท่าะเินลับไปที่รถ
“พี่มินโฮ” แทฮยอนรีบวิ่มาวาหน้ามินโฮไว้ ยัไ็้อถามให้รู้เรื่อว่าเป็นอะไร
“…….”
มินโฮยัเียบ แ่สายาที่มอมายัแทฮยอนไม่เหมือนเิม มันเป้นสายาที่เย็นา
และูว่าเปล่าแ่ลับเศร้านแทฮยอนสัมผัสไ้
“พี่มินโฮ พี่เป็นอะไร พี่บอผมิ”
“แทฮยอน.... ”
“รับ”
“โอาสที่นายให้พี่ นายยัอยาะให้พี่อยู่ไหม นายให้พี่นเียวหรือเปล่า ที่ผ่านมานายรู้สึอะไรับพี่บ้าไหม
หรือมีแ่พี่ที่รู้สึไปเอ รู้สึอยู่นเียว รู้สึมาึ้นเพิ่มทุวัน ” มินโฮพรุ่พรูำพูออมา พร้อมับแสสีหน้าเ็บปวนแทฮยอนเริ่มะเ้าใ ว่าที่มินโฮเป็นแบบนี้เพราะอะไร
“ทำไมพี่ิแบบนั้น” แทฮยอนถามพร้อมับเอามือประรอหน้ามินโฮ
“วันนี้นายแสออว่านายสนใุึฮยอน นายไม่สนใพี่เลย แถมนายยัูบับเ้าอี”
“เี๋ยว ูบบ้าอะไร ผมไปูบับเ้าอนไหน”
“็พี่ออาห้อน้ำมาพี่เห็น”
“ไม่ไู้บ ไม่ไ้ทำไรทั้นั้นแหละผมพูริๆ พี่ะเื่อผมไหม ” แทฮยอนพูพร้อมับมอามินโฮ แสถึวามริใ
เ้าอยาให้มินโฮเื่อ เื่อำพูเ้า
“อืม”
“แล้ว็ โอาสที่ผมให้พี่มัน็เหมือนเิม ผม็ให้พี่นเียว พี่ิว่านเราะยอมอยู่ับนที่เราไม่รู้สึอะไร้วยั้หลายเือนไ้เหรอ
ะยอมให้เ้ามานอนอทุืนเหรอ ยอมให้เ้าเ้ามาเป็นส่วนหนึ่ในีวิประำอเราทุๆวันหรือไ
พี่รู้ไหมอนที่พี่ไปี่ปุ่นผมิถึพี่นาไหน ผมิถึออุ่นๆอนนอนอพี่ ห้อมันว้าไปหม
ผมิน้าว็ไม่อร่อยเพราะมันไม่มีพี่อยู่้วย ผมไม่อยาไปทำานเพราะท่าผมไปผม็ะนึถึแ่พี่
ผมเลย้อไปหาพี่ินอู แบบนี้พี่ยัิว่าผมไม่รู้สึอะไรอีเหรอ ที่ผมไม่พูเพราะผมอาย
ผมเิน ไ้ยินไหม ”
“……………………”
“ฮึ ผมเลียพี่แล้วพี่เอาแ่ใ มีอะไร็ไม่ถามผม เมื่อี้็เินหนีผม ทำท่าเย็นาใส่ผมอี
ผมไม่อบให้ใรเมินผมนะยิ่เป็นพี่ ผมยิ่ไม่อบ ฮึ ” แทฮยอนพูยาวพร้อมับร้อไห้ ที่ผ่านมาเ้ายัแสออไม่พอเหรอว่าเ้าิยัไ
มินโฮไม่รู้เลยเหรอ แถมเสียใที่มินโฮไม่เื่อใเ้า
พูเสร็็หันหลัเินหนีมินโฮ
ไมู่มันแล้วไอ้พระอาทิย์เนี่ย แทฮยอนเินไปไ้เพียสอ้าว็้อหยุเพราะแนแร่สอ้าอมินโฮที่มาอเ้าไว้า้านหลั
“อโทษรับ ” มินโฮอแทฮยอนแน่นพร้อมับบอำอโทษที่้าหู
“ไป ไปไหน็ไป ”
“อโทษรับที่ไม่ถาม อโทษรับที่เมินใส่ ” พูอโทษพร้อมับหมุนให้แทฮยอนหันหน้ามาัวเอ
“…..”
“พี่หึ หึมา ”
“หึทำไมผมไม่ไ้อบเ้าเลย”
“หึอยู่ี นายไปยิ้มให้เ้าแบบที่ยิ้มให้พี่ พี่ไม่อบ แถมยัไปบอเ้าอีว่าไม่มีแฟน”
“ผมบอเ้าไปแล้ว ว่าผมมีนที่อบแล้วนะ ”
“รับอบุนะ อโทษที่ทำให้ร้อไห้” มินโฮพูพร้อมับใ้นิ้วเ็น้ำาให้นัวเล็
ทีแรเ้าโธรเพราะหึแ่ทำไมลายมาเป็นเ้าทำแทฮยอนร้อไห้ะั้น
“ใรร้อ ไม่ร้อ ” แทฮยอนหันหน้าไปทาอื่น
“ที่พูมาเมื่อี้ เริ่มอบพี่แล้วใ่ไหม” มินโฮถาม หัวใเ้นแรอนที่ฟัแทฮยอนพู
รู้สึีใอย่าบอไม่ถู
“โ่ ” แทฮยอนหันหน้ามาบอมินโฮ
“อืมพี่โ่ บอพี่หน่อย” ับหน้าให้นัวเล็หันมามอหน้าัวเอ
อยาะไ้ยินำยืนยันาปานัวเล็
“ำแล้วยัโ่อีนะ”
“……”
“ผมอบพี่นะ” ในที่สุแทฮยอน็พูออไป เินะายอยู่แล้ว
“ั้นท่าเราอบันเราเป็น....”
“หยุ ยั ไม่ ยัไม่ใ่อนนี้” แทฮยอนรู้ว่ามินโฮะทำอะไร่อ
มันยัไม่ใ่อนนี้ มันเร็วไป
“โหย แทฮยอนอ่าาาาา เมื่อไหร่หล่ะ” มินโฮทำเสียอแใส่แทฮยอน
“นั่นแหละใเย็นๆ ฮ่าๆ”
“อื้ม พี่รอไ้ อบุนะแทฮยอน” มินโฮพูและ่อยๆ้มหน้าลมาูบับนัวเล็ูบแผ่วเบาเพียแ่ริมฝีปาแะันไม่ไ้ล่วล้ำแ่อย่าใแ่ลับทำให้หัวใทั้สอนเ้นแรอย่าบ้าลั่และรู้สึอบอุ่นไปทั้ใ
มินโฮรู้สึอุแทฮยอนยอมเปิใให้ับเ้า หลัานี้้อรอให้เวลาทำหน้าที่อมันเอ
หลัาผละออาัน
แทฮยอน็เอาหน้าผานเอไปแะับหน้าผาอมินโฮ ้อเ้าไปในวาาอมินโฮ
“อย่าิมาอีนะพี่หมี ผมมีแ่พี่หมีนเียวนะ ” พูำน่ารัพร้อมับยิ้มละลายให้มินโฮ
“อย่าทำัวน่ารัมาิเี๋ยวพี่อใไม่ไหวนะ”
“หื่นริๆ”
“แทฮยอน อย่ายิ้มให้นอื่นแบบที่ยิ้มให้พี่ไ้ไหม อย่าน่ารัับนอื่นเหมือนที่นายน่ารัับพี่ไ้ไหม”
“อืมผมะยิ้มแบบนี้ให้พี่นเียว ผมะน่ารั ะอ้อนแ่พี่นเียว ”
“อบุรับน้อแมว” มินโฮเยหน้าึ้นไปูบหน้าผาแทฮยอน
่อนะูมือันไปนัู่พระอาทิย์ิน้วยัน เป็นวันูพระอาทิย์ินที่มินโฮิว่ามีวามสุที่สุและวันนี้พระอาทิย์็สวยที่สุเ่นัน
_____________________________________
เอานัมมาเสริฟ้าา นัมไม่่ายนะะบอเลยึๆๆๆ^^
ทวิเอร์่วนีู้่อยๆไไม่รู้ยัไ็ แท็นิยาย #ฟิเลาแทฮยน เหมือนเิมนะะ
อบุทุนที่อบฟิเรื่อนี้นะะ เินามาๆ555 ^^
:) Shalunla
ความคิดเห็น