นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
548
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
548
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 22 ส.ค. 59 / 11:56 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
#มินโฮาวเล
สวัสีรับน้อื่อนัมแทฮยอน เป็นผู้ายร่าบา(?) ผิวาวเหมือนสำลี ิ้ว ปาแ มูโ่รั้น พ่อรวย ใรๆ็บอนัมแทน่ารั ทุวันนี้เบื่อมารับ ผู้ายรุมีบเยอะเยะไปหม บอเลยว่านัมแท รำมา! ็ีบับ ็ผมน่ารันานี้ ็้อเลือสิ่ที่ีที่สุ ุ่าที่นัมแทู่วรถูไหม? แล้วผู้ายที่มาีบแ่ละน็ ....ยัวอย่าเ่น
" น้อนัมรับ" นายเอนามสมมิ
" ..... "
" น้อนัมเหนื่อยไหมรับ? "
" ทะ ทำไมเหรอรับ " ะเหนื่อยอะไรวะ พึ่้าวาลมาารถเมื่อี๊เอ
" ็น้อนัมมาวิ่อยู่ในหัวใพี่ลอเวลาเลยเอ๊าะะะะะะะ "
" *มอบนพร้อมเบะปาใส่* "
เอิ่ม......
บายรับ
น้อนัมไม่หวั่นไหวับมุห้าบาทสิบบาทหรอะบอให้!! ือมันไม่แพยูโน้วววววว!
" นี่นัมแท วันหยุยาวนี้ไปเที่ยวันไหม " ะั หรือัึยูนเพื่อนสนิทอนัมแท ถามะที่นั่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย
" ็ีมึอยาไปไหนอะ " แทฮยอนถาม เพราะเ้าเที่ยวมานเือบะรบหมแล้ว ็ี้บ้านรวย พ่อามใ ะไปไหน็ไ้
" ไปเที่ยวทะเลัน ูอยาะไปนอนอาบแให้ผิวแทน เ็ี่ี " ึยุนพูพร้อมับัปาอวบอิ่มอนเอและหลับา้านึ
" ะีเหรอ นัมแทลัวำเอาะะั "
" น่า ไปเถอะนะนัมแท ะัอยาไปสูอาาศบริสุทธิ์บ้านี่นา นะๆ เี๋ยวะัเลี้ยิบบับปลาทู "
" ะ ็ไ้ .... " โอ๊ย ื้อออ ะัทำไม้อเอาิมบับปลาทูมาล่อ้วย ็รู้นี่นาว่านัมแทอบนาไหน โอ๊ยพั พั พั หลวมัวนไ้ ฮรึ!!!
" นัมแทน่ายัทีุ่เยย ั้นพรุ่นี้ะัให้ลุานอีนับรถไปรับนัมแทที่บ้านนะ เอันที่สนามบินส่วนัวอบ้านะั "
ฟัไม่ผิหรอรับ สนามบินส่วนัว บ้านะั็รวยมาเหมือนนัมแท พ่อมันเป็นเ้าอสายารบิน มีเพื่อนนิสัยรวย ็ี้ีวิี๊ีไปอี
หลัาลันเรียบร้อย็ไ้เวลาเลิเรียน
" เอันนะะั นับรถมาแล้วนัมแทลับบ้าน่อน "
ะนั่รถลับบ้าน
" ลุทาโบลรับ ยัไม่้อลับบ้านนะรับ แวะร้าน ึรีีไน์ แฮร์ แอน์ าลอน ให้ผม่อน "
" ไ้รับ ุหนูะให้ผมรอรับลับเลยไหมรับ"
" รอรับ อาะนานหน่อย ผมะทำสีผมใหม่ "
" ไ้รับุหนู "
ลุทาโบลนับรถน่ารัที่สุ ลุแทำานับที่บ้านนัมแทมานานมา รัลูรัเมียที่หนึ่ เห็นใีหน้าใสๆหัวใลุแ hip hop มานะ เยแอบไ้ยินลุแ แรปให้ันไม้ฟั้วย ไม่ธรรมาริๆ
" อันยอ!!! น้อนัมนน่ารั " ึรี เ้าอร้านทัทายนัมแทฮยอนลู้าประำ น้อนัมเปลี่ยนสีผมบ่อยนเป็นลู้าประำ
" อันยอรับพี่ วันนี้นัมมาเปลี่ยนสีผมหน่อย พรุ่นี้ะไปเที่ยว พี่ึรีแนะนำหน่อยสิ " เปลี่ยนสีผมบ่อยนไม่รู้ะย้อมสีอะไร ให้พี่ึรี่วยเลือีว่า
" แล้วน้อนัมะไปเที่ยวที่ไหนล่ะ? "
" ไปทะเลรับ "
" อืมมมม สีบลอน์ีไหม บลอน์สว่าๆเลย ไปสู้ับแที่ทะเลไ "
" โอเรับ ั้นผมเอาสีนี้เลย "
แล้วนัมแท็นั่เล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆปล่อยให้พี่ึรีัารับหัวอัวเอไป
" เสร็แล้ว "
พี่ึรีเอ่ยบอหลัาที่ใ้เวลาทำไปสามสิมว่าั่วโมไ้
เี๋ยว
สามั่วโมพอ!!
สีผมที่ไ้ือบลอน์สว่าสุ เหมือนผมพวนฝั่ยุโรปเลย ่อนสระ็เห็นว่าสว่าแล้วนะพอสระแล้วไร์แห้นี่ สว่าว่าอี แ่็ี นัมแทรู้สึมันเหมาะับผิวาวผุผ่ออนัมแทมาๆ
" อบมาเลยรับพี่ึรี " พูพร้อมับหมุน้าย90 อศา และ วาอี90 อศา หน้าระ โอ๊ยนอะไรน่ารัไปหมเลย เินัวเอั
" น่ารัมา แบบนี้ผู้ายรุมีบหนัว่าเิมแน่ๆพี่ว่า "
" ไม่นานั้นหรอรับ แหะๆ "
หลัาล่ำลาำระ่าเสียหายันเสร็แทฮยอน็เินออาร้านเพื่อไปยัรถที่ลุทาโบลอรอ
" เอ ลุทาโบลอรถที่ไหนเนี่ย " แทฮยอนพึมพำ เพราะที่ๆลุโบลแเยอมันไม่มี ทำให้แทฮยอนัสินใโทรไปถาม
ะที่แทฮยอนำลัเินและุยโทรศัพท์ ็ไม่รู้ัวเลยว่ามีใรบานำลั้อมอและสะรอยามอยู่ห่าๆ
" หืม ?!?? " แทฮยอนรู้สึแปลๆเหมือนมีนเินามมา พอหันลับ็ไม่เอใร เอแ่มาสอหมีสีน้ำาลเินถือลูโป่ แ่ะว่าไป แถวนี้็ไม่มีานอะไร แถมอนนี้ะสามทุ่มแล้ว มาสอหมีะเินถือลูโป่ทำบ้าอะไร
" หรือว่าะเป็นโร..... "
ิไ้แบบนี้นัมแท็รีบเินไปถึรถให้เร็วที่สุโีเพราะเินมาอีแ่ไม่ี่้าว็เอลุทาโบลพอี
" อโทษทีนะรับุหนูวันนี้หาที่อรถยามาเลย "
" ไม่เป็นไรรับลุ ผมเ้าใ " เอ่ยอบลุโบลแ่สายาแทฮยอน็เหลือบไปเห็นมาสอหมียัยืนมอเ้าอยู่ที่เิมมันแปลมาๆเลย
แ่
ไม่มีอะไรหรอแทฮยอนิมาไปเอ
------------------------------------------
ายหนุ่มาี่ผู้มีหุ่นล่ำบึพร้อม้วยฟันหน้าู่ใที่อยู่ใ้มาสอหมีสีน้ำาล พร้อมับถือลูโป่ รีบถอส่วนหัวอมาสอออ และโทรศัพท์รายานเ้านายทันที
" ฮัลโหลบอส " ายในมาสอเรียบุลปริศนาในสายโทรศัพท์
" เออว่าไเอไหม " ปลายสายถามลับมา้วยน้ำเสียเร่เร้า้อารำอบ
" เอแล้วรับบอส าวๆ สูๆ ผมบลอน์ แสลา " เารีบรายานเ้านายทันที
" ฮึ ! ีมา ูมันไปเรื่อยๆนะ เี๋ยวูรีบเลียานทานี้ให้เสร็่อนแล้วูะรีบัาร "
หลัาบทสนทนาสิ้นสุล
ปลายสายผู้เป็นเ้านาย็บีบมืออพ่อนเอที่นอนใส่สายออิเนอยู่บนเียเบาๆ
" ผมเอมันแล้วรับพ่อ ผมะแ้แ้นมันให้พ่อเอ "
---------------
เ้าวันหยุที่แสนสใสาบ่า~~~
เาะแมวเมี้ยวเมี้ยว
นัมแทฮยอนในุเสื้อเิ้สีมพูบาๆ ับาเาสั้นสีาว ใส่แว่นันแสีำ ำลัเินสูอาาศอยู่ที่ริมายหาพร้อมับเพื่อนรั
" นัมแท อาาศีสุๆไปเลยเนอะว่าไหม ฮ๊าาาาาาา~~~ " ะัพูพร้อมับาแนออสอ้า
" ะัอาาสีนัมแทเ้าใ แ่ที่นัมแทไม่เ้าใ มึมาทะเลนะะั มึะพันนเฟอร์ มาทำหออะไร!!! "
แทฮยอนโวยวายใส่เพื่อนรั ือไม่เ้าใสไล์อเพื่อนริๆรู้ว่ามันเป็นนอบแ่ัวแบบพร็อพเยอะ รุรัโอเเ้าใ นี่มึมาทะเล ทะเลนะ แ่ัวให้เียริปูเสวนริมหา้วย นัมแทเพลียแรริๆ
" โถ่ นัมแท็ ะั็อมีพร็อพมาให้อุ่นใไ นี่็น้อยสุแล้วเนี่ย เอาเฟอร์ออ ะั็ไม่มันใ มันฟีลแบบโป๊เปลือยอ่า มันหวิว "
" เออๆ ามใมึเลย ไปนั่ันูอยาินน้ำมะพร้าว"
ะที่แทฮยอนและึยุนำลัำลัื่มน้ำมะพร้าวแสนอร่อยอยู่นั้น ็ไม่ไ้รู้ัวเลยว่าหลัานี้ีวิอแทฮยอนะเปลี่ยนไป....
มินโฮำลัเินหาอินพร้อมับบ็อบบี้แบะุนฮเวลูน้อู่ใ ที่ริมายหา เนื่อาเ้าพัานที่ในเมือไว้เพราะ้อลับมาสะสาธุระที่เาะส่วนัวอรอบรัว
มินโฮลูายนโหัวแ้วหัวแหวนอนายหัวท็อปับนายหิีย แห่ เาะีท็อปแลน์ ทายาทอันับหนึ่แห่ิารรันแท้แบรน์ แม่ว ที่้อทิ้านที่เมือหลวเพราะนายหัวท็อปถูผู้ไม่ประส์ีับรถนน้อนอนเป็นผัไม่รู้ะหายเมื่อไหร่ นายหิียร้อไห้ระิๆ้วยวามเป็นห่วสามีรัอยู่ทุวัน มินโฮเมื่อเห็นแม่ทุ์ในานี้ึสาบานับัวเอว่าะอล้าแ้นแทนพ่อให้ไ้ อนนี้็เลย้อมาูแลนและรันบนเาะแทนพ่อับแม่ และยัพาินฮวาน น้อายสุหวแหนแนปลาิบมา้วย าที่ให้บ็อบบี้ลูน้อมือ้าย และุนฮเว ลูน้อมือวาไปสืบมา นที่ับรถนพ่อเานั้นเป็นผู้ายผิวาวผมบลอน์ัวสูผมแสลา ฮึ่ย!! แล้วมันนนั้นะ้อโนลโทษ
" เห้ย บอส!!!! " อยู่ีๆบ็อบบี้็ะโนึ้นมาะที่พวเ้าำลัเินินหมึย่าอยู่
" อะไรไอ้บ็อบ เสียัทำไม " มินโฮถาม้วยวามหวุหิ อยู่ีๆไอบ็อบ็ะโนเสียั
" นะ นั่นมัน... " บ็อบบี้พูพร้อมับี้นิ้วไปยัผู้ายสอนที่นอนอาบแูน้ำมะพร้าวบนเียผ้าใบ
" มาใหู้ัารถึที่เลยสินะ หึ!! พวมึเรียมัวเลย " มินโฮเ่นหัวเราะออมา เพราะนที่เ้าวาแผนะไปับัวมาล้าแ้น ลับมาให้เ้าับถึที่ นี่พระเ้ามอบโอาสแ้แ้นอันหอมหวานมาให้เ้าแล้ว !
-------------
ะที่สอเพื่อนรัำลัอาบแอยู่อย่ามีวามสุอยู่ีๆึยุน็รู้สึปวท้อระทันหัน เลยอัวไปเ้าห้อน้ำที่โรแรม่อน ปล่อยให้นัมแทนอนอาบแอยู่นเียว
ุัๆ
เสียัุั้าๆแทฮยอนไ้ยินเสียแ่ิว่าเป็นึยุนเลยไม่ไ้ลืมามามอ
" ะัลับมาแล้วเหรอ ทำไมมึไปไวั "
" ...... "
" ถามทำไมไม่....เฮ้ยยยยยยยยยยย !!!!!! "
แล้วภาพสุท้ายที่แทฮยอนำไ้็วูบับไป.......
มินโฮ ุนฮเว บ็อบบี้ ับัวนัมแทฮยอนึ้นเรือเพื่อะไปยัเาะ ีท็อปแลน มินโฮเป็นนิแผนให้บ็อบบี้ับุนฮเวหาถุยะใบให่เาะรู้ไว้สอรู และมินโฮอ้อมไป้านหลัเอาไม้ีหัวแทฮยอนนสลบ และทำารับยัใส่ถุยะึ้นเรือไปยัเาะอัวเอ
" าวัวะ " บ็อบบี้พูพลาเอามือลูบๆแนาวๆอแทฮยอน
" ไอ้บ็อบูะฟ้อเมียมึ ! " ุนฮเวรีบับ็อบบี้ ไอ้เหยินนี่เห็นาวๆหน่อยไม่ไ้เมียมัน็ทั้น่ารัทั้าวอยู่แล้ว
" อย่าฟ้อฮันบินนะมึ ไม่ั้นมันีูหัวแแน่ๆ " บ็อบบี้เปล่าลัวเมียนะฮับ
" พวมึหยุเถียันไ้แล้ว เรียมัวอุ้มไอ้หัวทอนี่ึ้นฝั่ไ้ละะถึแล้ว " มินโฮสั่ลูน้อ เามีวามสามารถในารใ้ีวิับทะเลมา เพราะโมาับทะเล พ่อฝึให้ว่ายน้ำ ับปลา มหอย ั้แ่เล็แ่น้อย มินโฮึเป็นาวเล เวลแม็์ที่หาใระเปรียบยา
ุ้บ !
แทฮยอนถูโยนลบนที่นอนในห้อพันานเ่าๆที่เ้าอห้อเิมพึ่มน้ำายเลยว่าเมื่อไม่ี่สัปาห์ที่ผ่านมา
" ไอ้บ็อบ ูอน้ำถันึ ส่วนมึุนฮเว ฝาไปูานที่ถ้ำรันับูแลน้อูที ูอัารไอ้หัวทอนี่แปป "
" รับ / รับ " ลูน้อทั้สอนแยย้ายันไปทำามำสั่
มินโฮ่อยๆับแทฮยอนที่ำลัสลบึ้นนั่พิเสาลาห้อแล้วใ้เือมัไว้ันแทฮยอนหนี
หลัาับมัแล้วในระหว่าที่รอบ็อบบี้ มินโฮ็นั่พิาราหน้าาอายหนุ่มผมสีบลอน์รหน้าัวเอ
อย่าแร
ัวหอมมา
าวมา
มูโ่รั้นนิๆ
ปาบา
ิ้วเรียสวยลู่ลหน่อยๆ
แพนาหนา
มินโฮอใที่ะเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าสวยรหน้าไม่ไ้ริๆ ผิวนุ่มเหลือเิน นี...
เี๋ยวนะ นี?
ีบ้าอะไรมันับรถนพ่อท็อปนะโว้ย
มินโฮิไ้ันั้นึผละออทันทีพอีับที่บ็อบบี้ลับเ้ามา
" บอส ผมไ้น้ำมาแล้วรับ "
" สามัน ให้มันื่น "
่า !
บ็อบบี้สาน้ำเ็มถัไปยัแทฮยอนเ็มๆ เ้าัวที่สลบเพราะถูมินโฮีหัวึื่นลืมาึ้นมา
" โอ๊ย ! " แทฮยอนรู้สึเ็บที่หัวเป็นอย่ามา ทันทีที่รู้สึัว แล้วที่นี่ที่ไหนทำไมูหลอนๆ แล้วะัไปไหน แล้วไอ้สอน้าหน้าเ้านี่ใร
" ื่นแล้วเหรอไอ้าร !! " นี่ือำทัทายแรที่มิยโฮพูับแทฮยอน
" หูยอย่าเท่อะบอสสส แปะๆๆๆ" บ็อบบี้ยยอเ้านายัวเอพร้อมับปรบมือ
" าร? พูเรื่ออะไร? แล้วพวนายเป็นใร ? ับน้อนัมมามัแบบนี้ไ้ยัไ ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ " แทฮยอนที่อนนี้มีสิแล้ว็ั้ำถามมามายพร้อมับโวยวายยให่
" หุบปา่อนไ้ไหมวะ !!!! " มินโฮะโนใส่หน้านัมแทฮยอนนแทฮยอนสบปาสบำ
" ... "
" ะมาถามทำไมว่าูพูเรื่ออะไร มึับรถนพ่อูนพ่อูนอนอยู่โรพยาบาลยัะมาทำแอ๊บใสถามว่าเรื่ออะไรอีเหรอ!!!! ฮะ!!!!! "
" ใ่ นายับรถนพ่อเ้านายบ็อบนอนเือบายอยู่โรพยาบาลยัะมาทำไม่รู้เรื่ออี! " บ็อบบี้่วยมินโฮเสริม
" ไอ้บ็อบ พ่อูยัไม่ไ้เือบายแ่สลบไปหลายวันแล้ว "
" เี๋ยว พวแเ้าใผิ น้อนัมับรถไม่เป็นใบับี่็ไม่มี ถีบัรยานยัล้มเลย ะไปนใรไ้ " แทฮยอนรีบบอ เพราะวามริแทฮยอนับรถไม่เป็นแล้วะเป็นแบบที่มินโฮล่าวหาไ้ยัไ
" โห !! นายะ้อโนทรมานแบบที่พ่อันทรมานอยู่อนนี้ !"
" ไม่ ! นายำปล่อยน้อนัมเี๋ยวนี้ ฮือๆๆ ปล่อย น้อนัมิถึป่าป๊า " แทฮยอนิ้นๆโวยวายเริ่มอแเพราะลัว
" เี๋ยวๆไอ้หัวทอเรียใรำ! " มินโฮหัวเสีย ไอ้นี่มันเรียเ้าว่าำไ้ยัไ นี่มันผิวสีแทน!!
" แไ ไอ้ำ ไอ้ใร้าย แ้วยไอ้เหยิน ฮือๆๆๆๆๆ ปล่อยโว้ย "
" เรียใหม่ ันื่อมินโฮ ไม่ใ่ไอ้ำ "
" ไอ้ำ !! "
" ถ้าเรียไอ้ำอี ันะเอามีมาัลิ้นนาย! " มินโฮู่แทฮยอน เือบหลุำออมาเพราะนผมบลอน์รหน้า ทำหน้าาใเหวอแรนิ้วๆนั่นเหมือนะร่วลมาถึพื้น
" ..... มะ มินโฮ "
" อืม ส่วนนี้มันื่อบ็อบบี้ไม่ใ่เหยิน ถึฟันมันะยื่น็าม เ้าใใหม่้วย "
" เออ ! แล้วนาย็เรียน้อนัมใหม่้วย น้อนัมมีื่อไม่ไ้ื่อหัวทอ !! "
" แล้วนายื่ออะไร ! "
" นัมแทฮยอน เรียนัมแท น้อนัม หรือนยัม็ไ้ " แทฮยอนสาธยายสารพัื่ออัวเอออมาให้มินโฮฟั
" หยุ! นี่ื่อหรืออะไร ทำไมเยอะเยะนานี้ ันะเรียนายว่าแทฮยอน บนะ !! "
" น้อนัมน่ารัว่า !!! ฮื้อออออ " แทฮยอนที่โนมัมืไว้็ิ้นไปิ้นมา เพราะอยาให้มินโฮเรียว่าน้อนัม
แ่เี๋ยวนะ
ลืมอะไรไปหรือเปล่า
มินโฮมันับน้อนัมมา มันไม่ไ้ะมาาิีับน้อนัม
แล้วน้อนัมะไปอแใส่มันทำไม!
" โว้ย ปัาอ่อน ! ถามริๆ แทฮยอนนายับรถนพ่อันทำไม" มินโฮนั่ลรหน้าพร้อมถามแทฮยอน เ้าอยารู้เหุผลริๆว่าพ่อท็อปสุที่รัอเ้าไปทำอะไรให้แทฮยอน
" น้อนัมบอแล้วว่าน้อนัมไม่ไ้ทำ ทำไมมินโฮไม่เื่อน้อนัม ! "
" โห ! ั้น็อยู่ใ้รรมบนเาะนี้นว่าพ่อันะหายแล้วัน!!! ". มินโฮพูบ็เินออาห้อไป เหลือเพียบ็อบบี้ับแทฮยอนเพียสอน
" นี่.. นายื่อบ็อบบี้เหรอ " แทฮยอนพยายามทำน้ำเสียเป็นมิรที่สุ
" อะ อืม เราื่อบ็อบบี้ "
" บ็อบบี้แ้มัให้น้อนัมหน่อยสิ น้อนัมเ็บมือ น้อนัมไม่หนีหรอ " แทฮยอนพยายามโน้มน้าวบ็อบบี้ เพราะบ็อบบีู้ะใีว่าไอ้มินโฮัวำนั่น
" ริๆเหรอ น้อนัมะไม่หนีเหรอ " บ็อบบี้ถาม้วยวามื่อ ในึ็สสารเพราะผิวาวๆอน้อนัมนั้น... เอ้ยไม่ใ่เพราะ้อมือน้อนัมแไปหมแล้ว
" ริสิบ็อบ แะให้น้อนัมหน่อยนะรับ นะรับบ็อบ " แทฮยอนอ้อนพร้อมับยิ้มโปรยเสน่ห์แบบที่อบยิ้มอ่อยผู้ายที่มหาลัย
สุท้ายบ็อบบี้็แพ้รอยยิ้มหวานๆับผิวาวๆนั่น
่อยๆเอื้อมมือไปแะเือ้าหลัแทฮยอนออ
" อบุมานะบ็อบบี้ น้อนัมะอยู่ในนี้ไปหนีไปไหนหรอ"
แทฮยอนบอพร้อมับับหน้าบ็อบบี้ประรอ้วยสอมือพร้อมยิ้มหวาน
บ็อบบี้ที่อนนี้เผลอไผลไปับวามาว วามนุ่มนิ่ม นลืมว่าัวเอมีเมียแล้ว ......
และสวรร์็ไม่เ้า้าบ็อบบี้ เ่นัน
แอ๊ ...
เสียเปิประู
" ไอ้บ็อบ !!! "
ทันทีที่ไ้ยินเสียบ็อบบี้็ไ้สิแทบะทันที ะไม่ไ้สิไ้ไ เสียแบบนี้ เรียแบบนี้ ะมีใรไปไ้นอา...
" วะ ว่าไ๊ะฮันบิน " ทำเสียสั่นใีสู้เสือ เมียเปิประูมาเอน้อนัมนสวยับหน้าเาอยู่ ไม่าย็โนอนแหละวะบ็อบเอ้ย
" มึนอใฮันบินเหรอ! มานี่เลยนะ!!! "
" โอ๊ยๆเมีย๋าเ้าเ็บ " บ็อบบี้ร้อโหยหวนเมื่อถูฮันบินึหูและลาออาห้อไป
ทีนี้็เหลือแ่แทฮยอน
ทาสะว
ะโ่อยู่ทำไมหล่ะ
หนีสิ!!!!!
แทฮยอนรีบวิ่ออาห้อพัไป ทันที
ผ่า ผ่า ผ่า !!!
นี่มันอะไรันวะเนี่ยยยยย
แทฮยอนยืนอึ้เป็นแมวอยู่หน้าบ้านพันาน เพราะรหน้าเ้านั้น มีแ่
้นมะพร้าว
ทะเล
ทะเล
้นมะพร้าว
แล้ว็ทะเล
แล้วะหนียัไวะเนี่ย!
" ิะหนีเหรอ? "
แทฮยอนสะุ้วาบ และรีบหันไปหาเ้าอเสียทุ้มทันที
" น้อนัมอยาลับบ้าน มินโฮปล่อยน้อนัมไปเถอะนะ " แทฮยอนพูอร้อมินโฮ
" ฝันไปเถอะ !! มานี่เลย!! " มินโฮลาแทฮยอนมานถึบริเวหน้าเาะที่มีแ่้นมะพร้าวเ็มไปหม
เาะนี้นอามีถ้ำที่เอาไว้ให้นมาทำรัแล้ว ็ยัมีอย่าอื่นอี เ่น เลี้ยหอยนารม ทำสวนมะพร้าว และอย่าอื่นอีมามายรบวรันเลยทีเียว
" ลุยอเบรับ " มินโฮลาแทฮยอนมาหาผู้ายหุ่นล่ำัวไม่สูมานัผิวสีแทนหน้าาูอบอุ่น
" อ้าวว่าไรับนายน้อย " ทยอเบหัวหน้านานบนเาะ ผู้เ่าในานทุรูป มีสิลารปีน้นมะพร้าวไวพอๆับลิ
" ลุำลัเ็บมะพร้าวอยู่หรือเปล่ารับ " มินโฮเอ่ยถามยอเบ
" ใ่รับนายน้อย"
" ั้นีเลยลุ ผมมานมา่วยอีแร " มินโฮพูพร้อมับันแทฮยอนไป้าหน้า
" มินโฮะให้น้อนัมทำอะไร? !!!! "
" ่วยลุยอเบเ็บมะพร้าวไ ทำะไม่ั้นไม่้อิน้าวเย็น !! "
" น้อนัมปีน้นมะพร้าวไม่เป็น ! "
" ให้ลุยอเบสอน! "
และแล้วุหนูนัมแทฮยอน็้อมาหัปีน้นมะพร้าวบนเาะบ้าๆนี่ โยมีไอ้เ้าอเาะัวำๆนั่หัวเราะเาอยู่
" ฮ่าๆ ำว่ะ นายแม่ปีนเหมือนิ้เาะเสาเลย ฮ่าๆๆๆๆ " มินโฮหัวเราะอบใ แทฮยอนปีนๆไปไ้นินึ็ล่วลมาที่โน้น พยายามเท่าไหร่็ไม่ถึยอสัที
" หุบปาเลย ! น้อนัมไม่ใ่ลิ น้อนัมะทำไ้ยัไเล่า!!! "
" ลุยอเบไม่ใ่ลิยัทำไ้เลย ถ้าวันนี้ไม่ไ้สามลู ไม่้อิน้าว "
แล้วมินโฮ็เินาไป ปล่อยน้อนัมไว้ลามะพร้าวับ.....ลุยอเบยอนเ็บมะพร้าว
อนนี้วอาทิย์ลาลับอบฟ้าไปแล้ว ...
แ่น้อนัม็ยัปีน้นมะพร้าวอยู่ ปีนแทบายพึ่ะไ้มาสอลู าอีลูน้อนัม็ะไ้ิน้าวแล้ว
" ุรับลมาเถอะอีลูนึเอาที่ลุ็ไ้" ลุยอเบ เรียเพราะสสารนัวเล็ ูบอบบาะายทำไมนายน้อยอเาถึไ้ให้มาทำอะไรหนัหนาแบบนี้
" ไม่เป็นไรรับ น้อนัมำลัะเ็บไ้อีลูนึแล้ว " แทฮยอนะโนบอลุยอเบ นอย่าน้อนัมอบทำอะไร้วยัวเอไม่ยอมี้โหรอ ิิ
ุบ!
และในที่สุมะพร้าวลูที่สามอน้อนัม็ลมาบนพื้น น้อนัมรีบสไล์ัวอย่ารวเร็วราวับโโยี้ในผับลมาายอมะพร้าว
" เย้ๆๆๆ น้อนัมทำไ้แล้วลุยอเบ " แทฮยอนีใรีบหอบมะพร้าวพร้อมถามทาไปหามินโฮ
" มินโฮ !!!! " มินโฮที่นั่เอาหน้าหล่อๆรับลมเย็นๆอยู่ที่เปล หน้าบ้าน ้อเลิิ้วสูเพราะไ้ยินเสียหวานๆอแทฮยอน
มินโฮมั่นใว่าแทฮยอนหนีไปไหนไม่ไ้แน่นอนเพราะเาะนี้เป็นเาะส่วนัว เรือทุลำมินโฮเป็นนถือุแ เพราะะนั้นแทฮยอนไม่มีทาะหนีไปไ้ นอาะว่ายน้ำไปึ่ไม่มีทามน้ำาย่อนพอี
" มินโฮๆๆ น้อนัมเ็บมะพร้าวไ้แล้วสามลู ! " แทฮยอนวามะพร้าว้าๆมินโฮ ้วยหน้าาปิิยินีสุๆ
" อืม ็ใ้ไ้ เี๋ยวะหา้าวให้ินแล้วัน " มินโฮลุหายไปัพัพร้อมลับมาะอินในมือ
" อะินไป " มินโฮยื่นามบะหมี่ีฟู้มาให้แทฮยอน
" อาหารทะเลเหรอ "
" อ้าวอยู่เาะ็มีแ่อาหารทะเลเนี่ยแหละ ินไม่ไ้หรือไเรื่อมาินๆไปเถอะ " มินโฮบอ้วยวามรำา ะเรื่อมาอะไรเยอะเยะมีอะไร็ินๆไปเถอะ
" น้อนัมินไม่ไ้หรอมินโฮ "
" ินแล้วะายหรือไ! " มินโฮเริ่มโมโห แทฮยอนอยู่ในสถานะที่ะเรียร้ออะไรไ้ที่ไหนัน
" อือ น้อนัมินไปาย น้อนัมแพ้อาหารทะเล "
" ... " ำอบที่ไ้ทำเอามินโฮสะอึเล็น้อยไม่ิว่าที่เาพูประะเป็นริ
" ั้นะไปหาอย่าอื่นให้ิน รอรนี้! "
มินโฮหายไปัพั็ลับมาพร้อมับถ้วยรามยอนสำเร็รูป ยัีที่เ้าพมาบ้าเพราะินฮวานอบหิวึๆ
หลัาที่แทฮยอนิน้าวเสร็เรียบร้อย็อยาะอาบน้ำโวยวายนมินโฮรำาน ึให้อาบที่บ้านอมินโฮ และให้ยืมเสื้อผ้าใส่
" เสื้อมินโฮัวให่อ่ะ น้อนัมใส่อเสื้อะถึสะืออยู่แล้ว " แทฮยอนบอพร้อมับไปยืนอยู่หน้ามินโฮ
าว
มินโฮำลัเผิับวามาวเ็มา เสื้ออเามันัวให่ริๆอเสื้อย้วยนลมาเผยให้เห็นอเนียนาวอแทฮยอน แ่มินโฮะมาหวั่นไหวไม่ไ้ แทฮยอนือนเลวที่ับรถนพ่อท็อป!!
" ใส่ๆไปเถอะีว่านอนแ้ผ้า ! อย่าเรื่อมารำา "
" แล้วะให้น้อนัมนอนที่ไหน ? " แทฮยอนที่อนนี้เริ่ม่วึ้นมาแล้วเลยถามถึที่นอน ในเมื่อหนี็ไม่ไ้ ลอทนๆอยู้ไป่อน่อยหาทาออาเาะแล้วัน
" นอนับพื้นนี่ไ ้าๆเียัน " มินโฮลัวแทฮยอนแอบโมยุแ่าๆ ึับมือแทฮยอนสอ้ามัไว้ับาเีย เพื่อไม่ให้แทฮยอนโมยอไ้
" มินโฮ ! น้อนัมอผ้าห่มหน่อย " แทฮยอนหนาวเลย้อารผ้าห่ม
" ไม่มี ! "
" มินโฮ น้อนัมหนาวอผ้าห่มหน่อยนะๆๆๆๆหมอน้วย น้อนัมเ็บหัว "
มินโฮลืมไปเลยว่าฟาหัวแทฮยอนเอาไว้ เ้าไม่อยาโนราน่าว่าเป็นนใร้ายใำ เพียแ่อยาทรมานแทฮยอนเท่านั้นไม่ไ้ะเอาถึาย เลยำใ้อลุไปอผ้าห่มาห้อินฮวานเพราะินฮวานมีผ้าห่มสำรอ
็อๆ
"ินฮวาน "
" ินฮวานเปิประูให้พี่หน่อย"
เียบ
ไร้เสียอบรับ
มินโฮใอไม่ีเป็นห่วน้อ เลยรีบวิ่ลับมาที่ห้อัวเอหาุแสำรอห้อินฮวานแล้วไเ้าไป
ทันทีที่ประูห้อเปิ มินโฮ็รู้สึเลือึ้นหน้ามาทันที
ินฮวานนอนอับุนฮเวอยู่บนเีย ทั้สอนไม่ไ้ใส่เสื้อ!!
" ไอุ้นฮเว !!! "
มินโฮรีบถลาเ้าไประาุนฮเว ลมา่อยรัวๆ นี่มันหยามันัๆ เ้ามาทำมิีมิร้ายน้อเาถึห้อนอน
" พี่มินโฮหยุนะ อย่าทำุนเน่ !!! " ินฮวานที่ใื่นรีบใส่เสื้อผ้าแล้วลุึ้นมาห้ามมินโฮไม่ให้่อยุนฮเว
" อะไร !? นี่มันอะไรัน !!!!!!! " มินโฮถามเสียั้วยวามโมโห
" ือ.... " ินฮวานำลัะพูแุ่นฮเวลับพูสวนึ้นมา่อน
" เราสอนรััน รับบอส " ุนฮเวพู้วยเสียริั
" พี่มินโฮินฮวานรัุนเน่ริๆนะ " ินฮวานพูยืนยันอีเสีย
" เฮ้ออออ แล้วพี่ะทำอะไรไ้ " มินโฮเริ่มอารม์เย็นล เ้า็ไม่ไ้ห้ามเพราะุนฮเวเป็นนีูแลินฮวานไ้ แ่ไม่อบรที่ทำอะไรลับหลั
" ินอโทษนะพี่มินโฮ ็ินลัวพี่มินโฮว่าิน" ินฮวานเินมาอพี่าย
" อืมพี่็รู้แล้วนี่ไ ไอุ้นฮเวถ้าทำน้อูเสียใูเอามึาย ! "
" ไม่เสียใหรอรับผมรัินนี่นเียว " พูพร้อมับหอมแ้มโว์มินโฮ
" น้อยๆหน่อยนี่่อหน้า่อานะ ! "
" แหะๆ พี่มินโฮ็ " ินฮวานเินเพราะโนุนฮเวหอมแ้ม
" อถามอะไรอย่า่อนะไป "
" รับ / รับ " ินฮวานับุนฮเวอบพร้อมันทันที
" ไ้ันแล้วใ่ไหม ? " สิ้นำถามินฮวานเินนเอาหน้าไปบี้ไหลุ่นฮเวแน่น ส่วนุนฮเว็ไ้แ่เาหัวแ้เินพร้อมับพยัหน้าเบาๆให้มินโฮ
" เออ ไวไฟัเลยน้อู อย่าพึ่ให้พ่อรู้หล่ะ พี่ไปแล้ว " มินโฮ็เินออาห้อมาโยที่ไม่มีผ้าห่มลับมาให้แทฮยอน
" มินโฮ ไหนผ้าห่มน้อนัมล่ะ "
เออว่ะ ลืมไปเลย มัวแ่อึ้น้อมีผัวอยู่
" อ่ะเอาอันไป่อนแล้วัน " มินโฮัวามรำาเลยเอาผ้าห่มลุมๆแทฮยอน ไม่นานแทฮยอน็หลับไป....
เ้าวันใหม่สใสเหลือเิน (เหรอ?)
แทฮยอนถูมินโฮปลุมาั้แ่ฟ้ายัไม่สว่า
มินโฮใ้แทฮยอนัน้ำใส่ถั
ถูบ้าน
วาบ้าน
ล้าาน
ไปแบฟืนมาเ็บไว้ในรัว
แล้ว็ใ้ัผ้า
" โอ๊ยย เหนื่อย!! น้อนัมเหนื่อย ! " แทฮยอนโวยวายแ่มินโฮ็ไม่ไ้สนในั่อ่านหนัสือ่อไป
" ทำไปอย่าพูมา!!!! "
หลัาทำานทุอย่าเสร็ มินโฮ็ให้แทฮยอนินรามยอนแบบเิม เพราะในรัวอนนี้มีแ่อาหารทะเลทั้นั้น ้อรอไปที่ฝั่ถึะมีอย่าอื่น
" มานี่" มินโฮลาแทฮยอนไปที่ท่าเรือหน้าเาะ ับแทฮยอนลไปในเรือหาปลา และับออไปลาทะเล
แทฮยอนไม่รู้ว่ามินโฮะไปไหน ทำอะไร
ในที่สุมินโฮ็ับเรื่อเรือ
" ลไปับหมึ " มินโฮสั่แทฮยอน
" อะไรนะ ับหมึ ทำยัไน้อนัมทำไม่เป็น "
" ทำแบบนี้ "
มินโฮพูบ็โลไปในทะเล้วยวามำนาหายไปพันึ็โผล่ึ้นมาพร้อมับหมึยัษ์
"เนี่ยำลไปพอเอ็ับึ้นมา อะลไปับมาไห้ไ้ั5 ัวแล้วเย็นนี้ะหาอย่าอื่นให้ินนอารามยอน "
แทฮยอนยืนหน้าี
" เอ้าลไปิ ยืนทำไรอยู่ "
" มินโฮน้อนัมไม่ลไ้ไหม ือว่าน้อนัมว่ายน้ำมะ..."
ู้ม...
ยัไม่ทันที่แทฮยอนะพูบมินโฮ็ยเท้าถีบแทฮยอนลน้ำไป
" ะยาอะไรวะแ่ำน้ำ"
แทฮยอนโผล่พ้นน้ำึ้นมา ยแนึ้นสอ้าท่าทาแปลๆ
" เร็วๆเ้าแทฮยอน ลไปับหมึสิ"
มินโฮบอแทฮยอน
" มะ มินโฮ ่วย้วย" แทฮยอนลั้นใะโนออมา่อนที่ร่าบาะมหายไป่อหน้า่อามินโฮ
หรือว่า
แทฮยอนว่ายน้ำไม่เป็น
ิไ้ันั้นมินโฮึรีบระโลน้ำไป
ไม่นานมินโฮลาัวนัมแทฮยอนึ้นมาบนเรือไ้สำเร็
" แทฮยอน !! "
" ..... "
" แทฮยอน !!! "
ไร้ารอบรับ มินโฮึัสินใ้มลประบปาผายปอนัมแทฮยอน
แ่ๆ
แทฮยอนสำลัน้ำออมา และ่อยๆลืมาึ้นมา
" แทฮยอนือัน..... "
" มินโฮเลียแทฮยอนนานี้เลยเหรอ " ประโยแรออมาาปาหลัาแทฮยอนฟื้นึ้นมา พร้อมับแทนัวเอว่าแทฮยอนไม่ใ่น้อนัมแบบที่เยเรียแทน
" ือ ันไม่รู้ ..."
" ฮรึ ันว่ายน้ำไม่เป็น ันำลัะบอ นาย็ไม่ฟัถีบันลน้ำไปเลย นายให้ทำอะไรัน็ทำ ทั้ๆที่ันไม่ไ้ทำอะไรผิ แ่นี่มันเินไปแล้ว เินไปแล้วนะมินโฮ !!' " แทฮยอน่อว่ามินโฮอย่าเหลืออ
" นายไม่ไ้ทำอะไรผิั้นเหรอ ? แล้วสิ่ที่นายทำับพ่อันหล่ะ ? "
" ่อให้ันบอนายไปอีี่รั้ว่าันไม่ไ้ทำนาย็ไม่เื่ออยู่ี"
" เหอะ นายวรยอมรับวามผิบ้านะแทฮยอน "
หลัานั้น็ไม่มีำพูออาปาทั้สอนอีนถึฝั่ พอถึเาะมินโฮ็ลาแทฮยอนไปมัไว้ับเสาลาบ้าน แล้วออไปูานที่ถ้ำรัน มินโฮรู้สึสับสนนิหน่อยเพราะว่ารู้สึผิที่ถีบแทฮยอนน้ำแถมทำให้แทฮยอนมน้ำเือบาย แ่มัน็สาสมแล้วับที่แทฮยอนทำับพ่อเา
แทฮยอนที่ลับมาาลาทะเล น้ำ็ไม่ไ้อาบ เสื้อผ้า็ไม่ไ้เปลี่ยน แทฮยอนนั่ร้อไห้เียบๆปล่อยให้น้ำาไหลออมา นี่มันอะไรวะเนี่ย แ่มาเที่ยวับเพื่อยเหมือนที่เยทำ ไหลายมาเป็นแบบนี้ไปไ้ แทฮยอนปล่อยให้น้ำาไหลเรื่อยๆนหลับไปทั้ๆที่โนมัอยู่
"ุนเน่ อย่าสิ เี๋ยวพี่มินโฮเห็น" เสียหวานๆอินฮวานห้ามนรัอัวเอที่ำลัทำมือรุ่มร่ามใส่เาอยู่
" น่านะ นินึ "
" อะ อื้อ ุนเน่ "
" อืมมม ินนี่ "
อูบันไปมา ินฮวาน็สัเเห็นใรบานถูมัอยู่ลาบ้าน
" ุนเน่!!!! "
" ะโนทำไมินนี่อยู่ันแ่สอน "
" นั่นใรอะ " ินฮวานี้นิ้วไปยัแทฮยอนที่ถูมัอยู่ลาบ้าน
" อ๋อ นอบอสอ่ะ บอสพามา "
ินฮวานยับัวไปใล้ๆ พร้อมับแะัวแทฮยอนเบาๆ
"นายๆ "
".... "
" ุนเน่ !! เ้าัวร้อนี๋เลย ้อไม่สบายแน่เลย แ้มัเ้า่อนเร็วๆ"
" แ่บอส ... "
" ุนเน่ ! ะเื่อบอสหรือเื่อเมีย ! "
" รับๆ แ้แล้ว "
ินฮวานับุนฮเว่วยันพาแทฮยอนเ้ามาในห้ออินฮวาน เ็ัว และสุท้ายินฮวาน็เปลี่ยนเสื้อผ้าให้แทฮยอน
" ุนเน่ ไปามพี่มินโฮมาเลย "
" รับ "
ุนฮเวรีบออไปามมินโฮที่ถ้ำนันทันทีที่ินฮวานสั่
" อือ " แทฮยอนราออมาเบาๆ
" นาย เป็นยัไบ้าหน่ะ " ินฮวานถาม้วยวามเป็นห่ว
" ปวหัว แล้วนาย เป็นใร " แทฮยอนถามออมาเพราะั้แ่มานี่เ้ายัไม่เยเอินฮวานเลย
" ันื่อินฮวานเป็นน้อพี่มินโฮ "
" อ่ออืม เราื่อน้อนัม "
แทฮยอนุยับินฮวานอีนิหน่อย็หลับไป อาะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ินฮวานหาให้ิน
หลัาที่แทฮยอนหลับไปมินโฮ็ลับมาที่บ้านพร้อมับุนฮเว
" พี่มินโฮ ! " ินฮวานเห็นหน้าพี่ายัวเอ็พร้อมะ่าไฟแลบแล้วอนนี้
" ว่าไินฮวานะโนทำไม"
" พี่เป็นบ้าอะไร !! ับน้อนัมมัไว้ทำไม ัวเ้า็เปีย แถมยัเป็นไ้้วย พี่ะ่าเ้าเหรอไ!!! พี่เป็นบ้าไปแล้วเหรอ ! " ินฮวาน่าใส่หน้ามินโฮ มินโฮไม่เถียสัำ เถียไม่ทัน น้อ่าเร็ว เหมือนแม่ียเลย ่าแบบรัวๆๆๆๆๆ
" ินฮวาน แ่เ้าับรถนพ่อเรานะ "
" พี่รู้ไ้ไว่าน้อนัมทำ "
" ็ไอ้บ็อบับุนฮเวไปสืบมา บอว่านที่นพ่อเรา าวๆสูๆผมบลอน์แสลา "
" พี่..... "
" ินฮวานเื่อพี่แล้วใ่ไหม "
" ฟัให้บ "
" นี่พี่โ่หรือโ่ หะ! บ็อบบี้ับุนเน่็พอัน บนโลนี่มันมีนสู ผมบลอน์ แสลา ผิวาว นเียวเหรอ แล้วนี่ไปับเามา ทำเาเือบาย พี่ิอะไรอยู่ ะ่าว่าวายยัสสารวายเลย ินเมีพี่าย็ัารเป็นไโนเสาร์ !!!!! โอ๊ยเ็ !!!! "
" ะ็..... " มินโฮำลัะแ้ัว เออ็ริแบบที่น้อมันพู
ยัไม่ทันที่ะุยัน่อเสียโทรศัพท์อมินโฮ็ัึ้นมา
แม่ียผู้ยิ่ให่~
" ฮัลโหลแม่ " มินโฮรับสาย
" มินโฮที่เาะเป็นไบ้า "
" ็ปิีรับแม่ แล้วพ่อเป็นไบ้ารับ "
" พ่อฟื้นแล้ว " ียบอลูาย้วยวามีใ ที่สามีสุที่รัอเาฟื้นแล้ว
" ริเหรอแม่ ีใั "
" อืม อ้อ ำรวับนร้ายที่นพ่อไ้แล้วนะ "
ฮะ?
อะไรนะ
ำรวับนร้ายไ้แล้ว ะับไ้ยัไมันอยู่ับมินโฮเนี่ย!!!!
" มะ มะ แม่ว่าอะไรนะ "
" ำรวับนร้ายไ้แล้ว สูๆผิวาว ผมบลอน์ แส้า ื่อไอ่อนที ที่ับรถนพ่อแเพราะมันแ้น ที่เมียมันินรันอเราทุวันนเบาหวานึ้นแล้วาย "
"....... "
" นี่แ่นี้่อน ูน้อ้วย อย่าทำอะไรวุ่นวายนะ ถ้าแม่ลับไปแม่ะฟาให้ "
แล้วนายหิีย็วาสายไป
พร้อมับมินโฮที่ยืนเอ๋อัวำเหมือนวิานออาร่าไปแล้ว
ำรวับนับรถนพ่อท็อปไ้แล้ว
แล้วที่ับแทฮยอนมา
ับผินเหรอวะ!
ิบหาย ิบหายแล้วมินโฮ
" แม่ว่าไบ้าพี่ " ินฮวานถามึ้นเพราะหลัาแม่วาสายไปมินโฮ็เอาแ่ยืนาลอยมาัพัแล้ว
" แม่บอว่า ..."
" ว่า "
" พ่อท็อปฟื้นแล้ว"
" โอ๊ยริเหรอีใัเลย "
" แล้ว็ "
" อะไร "
" ับนับรถนพ่อไ้แล้ว"
"......"
"......"
มีแ่วามเียบเ้ารอบำ ุนฮเวที่ยืนรู้สึไ้ถึรัสีอำมหิที่แผ่ออมาาินฮวาน เหมือนนายหิียริๆ
" หึหึหึหึ" ินฮวานหัวเราะออมา
" ือว่า.... " มินโฮำลัะพู
แ่ในะนั้นเอินฮวานอาศัยล่อแล่วว่อไวประหนึ่ะนีน้อย ระโบหัวมินโฮอย่าแรหนึ่ที
ป้าป !!!
" ไ !!! ับมาผิน ไปอโทษเ้าแล้วเอาไปส่ืนเลย ่อนพี่ะิุ!!! "
" ..... "
" ไปิ!!! ยืนำอยู่อี "
ล
ใรเป็นพี่ใรเป็นน้อ
ฮือออ
มินโฮเ็บหัว (T-T)
หลัาโนน้อาย่าและบหัวมาุนึ มินโฮ็เ้ามาอุ้มแทฮยอนที่นอนอยู่ในห้อินฮวานไปห้ออัวเอ
" หนาว " ปาบาเอ่อออมา
มินโฮเลยระับผ้าห่มให้แทฮยอน
" อื้ออ หนาว "
" ็ห่มผ้าให้แล้วยัะหนาวอีเหรอ " มินโฮพึมพำ นี่ห่มผ้าให้นมิอแล้ว ยัะหนาวอยู่อีเ้าร้อนะายแล้วเนี่ย
" ื้ออ " แทฮยอนยับ่นอู้อี้ออมา มินโฮเลยัสินใสอัวเ้าไปในผ้าห่มผืนเียวันแล้วพลิับแทฮยอนมาอไว้ในอ้อมออัวเอแทฮยอนึเลิบอว่าหนาว
นอนมอหน้าแทฮยอนมีแ่วามรู้สึผิเ็มไปหม น่าะเื่อที่แทฮยอนบอ
ไว้พรุ่นี้แทฮยอนีึ้นแล้ว่อยว่าันอีทีนะ
แทฮยอนลืมาึ้นมา้าๆรู้สึีึ้นว่าเมื่อวาน อาารปวหัวทุเลาลบ้าแล้ว อบุินฮวานนน่ารัที่หายาให้เาิน ระพริบาถี่ๆ แล้วมอให้ัึ้น นี่มันแผอสีแทน ล้ามเนื้อแน่นเป็นมัๆ แถมยัไม่ไ้ใส่เสื้อ และที่สำั เ้าอแผอแน่นนี้ำลัอเ้าอยู่
" ปล่อยยยนยน " แทฮยอนออแรผลันมินโฮลไป้าเีย
" โอ๊ย เ็บนะ ผลัทำไมเนี่ย"
" มินโฮทำอะไรน้อนัม มินโฮปล้ำน้อนัมเหรอ ฮือๆๆ น้อนัมเป็นลูมีพ่อมีแม่นะ !! "
" เี๋ยวๆ ฟั่อน ไม่ไ้ทำอะไรเลย ็นายหนาว ันเลยอนายเยๆ "
แทฮยอนเอาผ้าห่มึ้นมาลุมัวเอนเหลือแ่หัวโผล่มาประหนึ่นาเอในละรที่โนพระเอปล้ำ
" ะ รินะ "
" อืมริ "
แล้วห้อ็อยู่ในวามเียบ
" เอ่อ แทฮยอน " ในที่สุมินโฮทำลายวามเียบล
" อะไรเหรอ"
" ือ ว่า ันอโทษนะ " และแล้วมินโฮ็พูอโทษแทฮยอน
" อโทษเรื่ออะไรเหรอมินโฮ" แทฮยอนถาม ไม่ไ้วนประสาท แ่ไม่รู้ริๆว่ามินโฮอโทษเาเรื่อไหน เพราะมินโฮทำับเ้าไว้หลายเรื่อเหลือเิน
" เรื่อ ... ทุเรื่อนั่นแหละ ทั้ที่ับนายมา บัับให้นายทำอะไรเยอะเยะ ทำให้นายมน้ำ "
"..... "
" แล้ว็อโทษที่เ้าใผิ ิว่านายับรถนพ่อัน "
"........ "
แทฮยอนยัเียบ ที่เียบไม่รู้ะพูอะไรี ะ่ามินโฮเลยีไหม แ่่าไป็ไม่ไ้อะไรึ้นมา อยู่ี เพราะทุอย่ามัน็ผ่านมาแล้วมินโฮ็อโทษแล้ว แทฮยอนเป็นนิใีไม่เ้าิเ้าแ้นอยู่แล้ว
นี่! สวยไปอี
" นายอย่าเียบสิ นายะ่า ะบัน็ไ้นะแทฮยอน "
" ไม่อะ "
" ทะทำไมหล่ะ "
" น้อนัมเป็นนน่ารัมาๆแล้ว็ใี น้อนัมไม่โธรเพราะมินโฮเ้าใผิ แล้ว็น่าะโ่้วยแหละ ถึับผินมาอะ "
ึ้
วันนี้โน่าว่าโ่ี่รอบแล้ว
" เอ่อ อบในะแล้ว็อโทษนาย้วย "
" พาน้อนัมลับบ้านทีไ้ไหม น้อนัมอยาลับบ้าน " แทฮยอนเอ่ย้วยน้ำเสียริั เพราะอยู่นี่็หลายวันแล้ว ป๊าับะัเป็นห่ว ิ่อ็ไม่ไ้เลย
" เอ่อ ไ้สิ ันะพานายไปส่ "
" อืมอบในะ "
มินโฮรู้สึใหวิวๆเล็น้อยที่ะพาแทฮยอนไปส่ืน มันบอไม่ถูว่ารู้สึยัไ แ่ิว่าอาะไม่ไ้เอันอีแล้ว็ใหายแปลๆ
" แทฮยอน " มินโฮเรียะที่แทฮยอนำลัิน้าว วันนี้แทฮยอนไ้ิน้าวแล้ว เพราะินฮวานทำับ้าวให้ิน
" มีอะไรเหรอ "
" นายอยาลอไปเที่ยวรอบๆเาะูไหมพรุ่นี้นายะลับแล้ว"
" อ่อไปสิๆ มินโฮพาน้อนัมไปละันนะ "
หลัาิน้าวเสร็มินโฮ็พาแทฮยอนไปเินเล่นรอบๆเาะ พาไปูถ้ำรัน พาไปูนู่นูนี่ นมาแทฮยอนมานั่เล่นริมน้ำ
" โหว บนเาะมินโฮมีน้ำ้วย " พูออมาอย่าื่นเ้น เพราะน้ำสวยมาๆ แถมอาาศยัเย็นๆอี
" อบไหม " มินโฮถามพร้อมยิ้มให้ับแทฮยอน
" ะอบสิ สวยี " รู้สึแปลๆนิหน่อย ที่มินโฮยิ้มให้ เพราะั้แ่เอันมินโฮเอาแ่่าว่าเา พอมินโฮยิ้มมัน็แปลๆ แ่ปิเสธไม่ไ้ว่าหล่อระาใน้อนัมเหลือเิน
" ถ้าอบ็มาอยู่้วยันสิ "
ผ่า ผ่า
แทฮยอนรู้สึร้อนๆบนใบหน้า มินโฮพูอะไรเนี่ย ถ้าเผลอิเ้า้าัวเอะทำยัไ
" มะไม่ไ้หรอ น้อนัม้อเรียนหนัสือ.... "
" อ่า นั่นสินะ " มินโฮพึมพำพร้อมับหันมายิ้มให้แทฮยอนอีรั้
ทั้สอนนัุ่ยันไปเรื่อยๆ ุยันแบบีๆ ไม่มีทะเลาะันแบบที่ผ่านๆมา ทำให้แทฮยอนรู้ว่ามินโฮ็ไม่ใ่นเลวอะไร แ่ทำไปเพราะน่ามืามัวและเ้าใผิเยๆ นเวลาล่วเลยไปนเือบเย็น ฝน็ลมาอย่าแร ทำให้มินโฮพาแทฮยอนไปหลบในระท่อม ที่พันานแถวๆนั้น
" ฝนแรแบบนี้ยัลับไปบ้านไม่ไ้แน่ๆ " มินโฮเอ่ยออมาเพราะฝนแรมาริๆ เหมือนฟ้าฝนะเ้าใว่ามินโฮยัอยาอยู่ับแทฮยอนนานๆ
" อื้อ หลบอยู่ในนี้่อน็ไ้ น้อนัมโอเ "
โอเสิ ฝน ิอยู่ับผู้ายในระท่อม สอ่อสอ แถมหล่อ้วย อ๊ายยยย น้อนัมสั่นไปหมแล้ว ริริ
" นายหนาวไหมูัวสั่นๆนะ "
" ็หนาวนิหน่อยอะ "
มินโฮลุึ้นถอเสื้ออัวเอออมาและเอามาให้แทฮยอนสวมทับอีั้นหนึ่
" อบในะมินโฮ "
บ้าริ นี่มันอันรายมาๆ อยู่้วยันสอนแล้วยัมาถอเสื้ออี น้อนัมะไม่ทน น้อนัมิเป็นลม ูิแพมินโฮสิ ฮื้อออออออ
ลับเ้าสู่วามเียบอีรั้
เปรี้ย !
เสียฟ้าผ่าเสียัทำให้แทฮยอนใรีบโผเ้าไปอมินโฮทันที
" นายลัวเหรอ" ถามนัวเล็ที่อยู่ในอ้อมอนเอ ทำไมัวนิ่มแบบนี้เนี่ย มินโฮะอใไม่ไหวแล้ว
" อื้อน้อนัมลัวไม่อบ มันเสียั " บ่นอู้อีในอ้อมออุ่น
" ไม่้อลัวนะมินโฮอยู่นี่ " ลูบหัวนัวเล็เบาๆ แ่มันลับทำให้แทฮยอนอุ่นใแปลๆ
อันอยู่สัพัมินโฮ็ผละออแล้วร้อเสียหลนแทฮยอนใ
" อ๊า!! " มินโฮแหปาเสียัพร้อมถอยัวหนีนสุมุมระท่อม
"มินโฮ มินโฮเป็นอะไร " แทฮยอนถาม้วยวามเป็นห่ว
" รนั้น"
" รไหน อะไร? "
อ๊บ อ๊บ
บ ัวนึมอมาทามินโฮ้วยวาใสแ๋วเหมือนอยาะระโสู่อ้อมออมินโฮเ็มที่
" บ ันไม่อบ " มินโฮทำหน้าเหมือนะร้อไห้
" อ๋อ ไม่้อัวลนะมินโฮ น้อนัมัารให้! "
แทฮยอนพูบ็ลุึ้นไป ับเ้าบัวนั้นทันที
อ๊บ บน้อยร้อที่ถูมือให่ๆอแทฮยอนับ แทฮยอนับเ้าบแล้วเินออไปหน้าระท่อม แล้วโยนมันออไป
ุบ !
หนอยแหน่ะเ้าบอย่ามายุ่ับมินโฮอน้อนัมนะ !! ิเสร็็สะบัหน้าใส่บ แล้วเินลับมาหามินโฮ
" บไปแล้ว มินโฮ น้อนัมัารให้แล้ว ^ ,, ^ " พูพร้อมยิ้มหวานโว์ฟันระ่ายให้มินโฮ
ึั ึั
มินโฮหัวใเ้นแร แทฮยอนน่ารันานี้ั้แ่เมื่อไหร่ นที่อ้อนอเ้าเพราะลัวฟ้าร้อ แ่็ปป้อเ้าาเ้าบ
นอาแม่ียแล้ว ็ไม่มีใรทำให้เ้าแบบนี้
" ทะ แทฮยอนน่ารัั อบุนะ "
" อื้อ ไม่เป็นไรมินโฮยัให้น้อนัมยืมเสื้อเลย "
" แทฮยอน ... "
" หือ "
" ถ้าแทฮยอนลับไปแล้วเราะไ้เอันอีไหม " มินโฮถามพร้อมมอหน้าแทฮยอนอย่าสื่อวามหมาย เวลาไม่ี่วัน ทำไมเ้าถึรู้สึ ... รู้สึเหมือนับว่า ำลัอบแทฮยอนอยู่เลย
" ถ้ามินโฮอยาเอ น้อนัมว่าเรา้อไ้เอันอี "
" .... "
" มินโฮอยาเอน้อนัมไหม ล่ะ ? " ถามพร้อมเอียอมอหน้ามินโฮ้วยใบหน้าอ่อยแร
" อยาสิ อยาเอแทฮยอนทุวันเลย "
พูบ็่อยๆยื่นหน้าเ้าไปใล้ๆแทฮยอนประบริมฝีปาหยัเ้าับปาบาอแทฮยอน แทฮยอนไม่ไ้ผละออ แถมยัูบอบมินโฮอี
" อื้อ "
และแล้วืนนั้นในระท่อมใล้ับน้ำมินโฮ็ไ้ยัเยียวามเป็นสามีให้ับน้อนัมอย่าเป็นทาาร ....
" ื่นแล้วเหรอ " มินโฮถามนในอ้อมออเ้าที่พึ่ลืมาึ้นมาเมื่อี้ มินโฮื่นนานแล้ว นอนมอหน้าแทฮยอนอยู่
" อือ เมื่อยั " แทฮยอนบ่นอุบอิบ
" ็น้อนัมอยาทำท่า...."
อั้!
" มินโฮหุบปาเลยนะ น้อนัมเิน ห้ามพู " บ้าริะพูอะไรออมา น้อนัมเิน เผลอัว เผลอใไปับมินโฮไ้ยัไเนี่ย ถ้าป๊ารู้ะโนไล่ออาบ้านไหม
" ็น้อนัมน่ารั "
" อื้ออ มินโฮไม่เอาเ้าแล้ว" ผลัหัวมินโฮทันที่ทีมินโฮะ้มลมาูบัวเอ บ้าริ เมื่อืนยัไม่พออีเหรอ
" น้อนัมเ็บไหม มินโฮอโทษนะ " อโทษนัวเล็เพราะเป็นรั้แร ้อเ็บบ้า เมื่อืนเห็นน้ำาไหลน้อยๆเลย
" อื้อ็เ็บแรๆอ๊ะมินโฮเลิพูเลยนะ!!! ลุไ้แล้วเี๋ยวินฮวานเป็นห่ว หายไปทั้ืน "
มินโฮและแทฮยอนลุึ้นใส่เสื้อผ้าแล้วูมือันออาระท่อมลับบ้าน
ไม่ผิหรอ ูมือัน ับันแน่นเลยแหละ
เป็นผัวเมียันแล้วะทำอะไร็ไ้
ทันทีที่ทั้สอนลับมาบ้าน
" มินโฮ !! ไป ! ไหน ! มา! "
" มะ มะ แม่ ..... "
" เออแม่เอไปไหนมาหายไปทั้ืน แล้วไปับัวลูใรเ้ามา !!!! มานี่เลย " พูบนายหิีย็ไปลาลูายัวี่อนะฟาๆๆที่แน ที่ัว เหมือนลูัวเอสามวบไ้
" แม่ มินโฮเ็บ แม่ อย่าีมินโฮ ือออ "
นัมแทฮยอนยืนมอเหุาร์รหน้า้วยวามุนเล็น้อย
" หนูื่อน้อนัมใ่ไหม๊ะ มินโฮทำอะไรหนูหรือเปล่า? " ียเปลี่ยนโทนเสียทันทีที่พูับแทฮยอน
" อะเอ่อ... " ะอบยัไี ว่าเ้าับหนูทำเมีย น้อนัมมิล้าพูแ
" พี่มินโฮแล้น้อนัม ถีบน้อนัมน้ำ ใ้ัผ้าวาบ้าน ถูบ้าน ปีน้นมะพร้าว้วย " ินฮวานรีบพูออมา ็ินฮวานนี่แหละเป็นนโทรไปฟ้อแม่
" ินฮวาน! เียบเลย !! " มินโฮรีบบอให้ินฮวานหยุพู
" มินโฮ เียบไปเลยเราหน่ะ !!! "
" ปะ เี๋ยวันพาน้อนัมลับไปส่บ้านนะ อโทษแทนลูาย้วย "
" แม่ ไม่ไ้ ! " มินโฮรีบห้ามแม่ัวเอที่ำลัูมือแทฮยอนไป ะเอาน้อนัมอเ้าไปไหน เมียเ้านะเว้ยยยยย
" เียบเลยมินโฮ น้อนัมมีพ่อมีแม่ะเอาลูเ้ามาแบบนี้ไม่ไ้ "
ียไม่สนใูแทฮยอนไปึ้นเรือทันที
" น้อนัม !!! "
" มินโฮ...... "
ทั้สอนูอาลัยอาวร์ันนียสสัย
" ไม่ีใที่ะไ้ลับบ้านเหรอ๊ะน้อนัม"
"ีใรับ " .... แ่น้อนัมยัไม่ไ้บอลามินโฮเลย
เราะไ้เอันอีหรือเปล่า มินโฮ.........
2 เือน่อมา
หลัาที่น้อนัมลับาีท็อปแลน์ ็ึมเศร้าเป็นแมวหอยไม่พูไม่า ไปเรียน็เหมือนอมบี้ ะัวนไปไหน็ไม่ไปะลับแ่บ้าน วันนี้็เ่นัน
" นัมแท เย็นนี้ไปินหมูย่าัน " ะัวนเพื่อนรัอย่าอารม์ี
" ไม่อะ น้อนัมอยาลับบ้าน " แทฮยอนอบเนือยๆ
" ่วนี้เป็นอะไร ั้แ่หายไปแล้วัมแบมาเนี่ย ูึมๆนะ ผอมล้วย "
" เปล่า็แ่... " แ่ิถึมินโฮ
ไหนมินโฮบอว่าเราะไ้เอันอีไ
แล้วทำไมไม่ยอมมาหาน้อนัม
หรือว่ามินโฮลืมน้อนัมแล้ว
เรื่อที่ระท่อมลาเาะืนฝนนั้นไม่มีวามหมายเลยเหรอ
แ่ิ็น้อยในะร้อไห้แล้ว
" แ่อะไร ?"
" เปล่าอะ ไม่มีอะไร"
" ทำัวเหมือนโนผัวทิ้เลยนะมึ "
ึ้ !!!
ะัพูแบบนี้เอามีมาแทน้อนัมเถอะ!!
" บ้า !!! "
ะที่แทฮยอนนัุ่ยะัรอลุทาโบลมารับ็ไม่รู้ัวว่ามีใรบานเินมา้าหลั
" น้อนัม "
ทันทีที่ไ้ยินเสียแทฮยอน็รีบหัววับไปทันที
พอหันหน้ามา็เอับผู้ายร่าสูผิวสีแทน มูโ่ และ.. รอยยิ้มอยอุ่นที่แทฮยอนิถึมาลอสอเือน
" มินโฮ "
" ิถึน้อนัม " มินโฮพูพร้อมับึแทฮยอนมาอ
" ปล่อย !! อย่ามายุ่ับน้อนัม !!! " แทฮยอนผละมินโฮแล้วเินหนี
ะัที่นั่อยู่นี่เอ๋อไปเลย
เพื่อนหายไปั้นาน
ลับมาไ้สัพั เอาแ่ึมๆ
พออีสัพัมีผู้ายมาหาแล้วบอิถึ ะัสิรับ
" น้อนัม!!! " มินโฮำลัะวิ่ามน้อนัมไป แ่ะั็รั้ัวไว้่อน
" อโทษนะรับ ุเป็นอะไรับเพื่อนผมอะ " ะัถาม้วยวามสสัย เอาริๆอยารู้มาๆ
" เป็นผัวน้อนัมรับ แปปนะรับอไป้อเมีย่อน " มินโฮยิ้มให้ะัทีนึแล้ววิ่ามน้อนัมไป
แทฮยอนวิ่มาหยุอยู่หลัึเรียน
ถามว่าีใไหม ็ีในะที่ไ้เอมินโฮอี
แ่
มินโฮหายไปไหนมาสอเือน ปล่อยให้น้อนัมรอ นานี้
น้อยใ น้อยใมาๆ
เอะ!!!!
" น้อนัม "
" มาทำไม "
" มาหาน้อนัมไ "
" มาทำไมอนนี้ หายไปไหนมาว่าะมาหา รู้ไหมน้อนัมเสียในาไหน นึว่ามินโฮลืมน้อนัมไปแล้ว ฮึๆ ฮือออออ "
แล้วแทฮยอน็ปล่อยโฮร้อไห้ออมา นมินโฮ้อึัวเ้าใาอไว้
" ะลืมไ้ยัไ เมียทั้น "
" ฮึ "
" อโทษรับที่มาหา้า มัวแ่ยุ่ๆเรื่อพ่ออยู่ เลียานที่บริษัทอี แล้ว็ว่าะามหาน้อนัมอี "
" มินโฮมีานทำ้วยเหรอ ? " แทฮยอนถาม้วยวามสสัย ็เห็นอยู่บนเาะับปลา เ็บรันไปวันๆ ะรู้เหรอว่ามีบริษัท แถมวันนี้็แ่ัวใส่สูทะหล่อเียว
" ถ้าไม่ใ่เมีย มินโฮ่อยหน้าแหแล้วนะรับ"
" ื้อ น้อนัมไม่รู้ น้อนัมถามเยๆ"
" ิถึน้อนัม ิถึมาๆ "
" ิถึมินโฮเหมือนัน"
มินโฮใ้มือเลี่ยน้ำาให้แทฮยอนเบาๆ ่อนะมอหน้าแทฮยอน้วยรอยยิ้ม
" น้อนัม มินโฮรัน้อนัมนะ "
" ..... "
" เป็นแฟนันนะน้อนัม "
" อื้อ รัมินโฮเหมือนัน "
มินโฮและแทฮยอนยืนอันแน่นถ่ายเทวามรัและวามิถึที่มี่อันอย่าเนิ่นนาน.....
T H E EN...
เี๋ยว!!
ยัไม่บ !!!
ห้าปี่อมา
ีท็อปแลน์
" มินโฮ !! "
" ๋า "
" ทำไมลูเสื้อเลอะเทอะแบบนี้ !!!! "
ฟัไม่ผิหรอ แทฮยอนับมินโฮแ่านันแล้วแถมมีลูอี1 ำลัน่ารัน่าหยิเลยทีเียว
ใระิว่าน้อนัมนแบ๊ว นอ่อนโยนในวันนั้น ะือร่าอวารอแม่เราในวันนี้
ฮรึ พ่อท็อปทรมานน่าูเลยสินะ
" ็... พี่ให้ลูระบายสี แล้วเผลอเล่นเมส์แปปนึเอนะ๊ะน้อนัม"
" เอาสีน้ำให้ลูเล่นเนี่ยนะ! เี๋ยวฟาหัวแ!! "
" มันเ มาหาแม่เร็ว"
" แม่ฮะ เมื่อี้ พ่อุยับใร็ไม่รู้ฮะ เรีย มินอาๆ "
ิบหาย
นี่แม้ระทั่ลูายยัไม่เ้า้าพ่อ!
" หืม เหรอรับลู หนูไปให้อาินฮวานอาบน้ำให้นะ แม่อุยธุระับพ่อ่อน "
" ฮะแม่ ^______^ "
แล้วลูน้อย็ออาห้อไป
แทฮยอนเินไปหยิบไม้ที่เอาไวู้่ลูมาพาไหล่ เอาลิ้นันระพุ้แ้มแล้ว้มัวลมาหามินโฮ
" มินโฮ มินอา ือใร? "
" ือ ..."
" น้อนัมถามว่าใร!!!!!"
" ือเป็นีไน์เนอร์ รู้ััน"
" เมียน้อยเหรอ!!! "
" เห้นไม่ใ่น้อนัม ไปันให่แล้ว "
รีบเ้าไปเอาใเมีย่อน ถึเมียะโหแ่พี่มินโฮ็รัเมียพี่นเียวไม่นอใ รัเมียที่สุในโล. ะนอใไ้ยัไ
" แล้วไปุยทำไม เบื่อน้อนัมแบ้วเหรอมินโฮ "
วาไม้ลพร้อมับทำเสียน้อยใ
" เปล่ารับ ไม่เยเบื่อน้อนัมเลย ุยับเ้าเพราะะบอว่าไ้อแล้วเยๆรับ "
" เห? ออะไรเหรอมินโฮ "
แหม่ พอไ้ยินำว่าอนี่แบ๊วเียวนะ
" หลับาสิ "
" อื้อๆๆๆ "
มินโฮ่อยๆหยิบอในระเป๋าาเัวเอออมา เป็นสร้อยสีเินเส้นเล็ มีี้ใบโฟเวอร์น่ารัๆทีู่เ้าัน ใส่ให้แทฮยอนที่ำลัหลับาพริ้มอยู่
" สุสัน์รบรอบแ่าน5 ปีนะรับน้อนัม" พูบ็ุ้บปาบาๆน่ารันั่นทีนึ
" อบุนะมินโฮ อบุทุอย่าเลย น้อนัมรัมินโฮ "
" มินโฮรัน้อนัมมาๆ ไม่เยรัใรเท่าน้อนัม มีน้อนัมยอียวที่ทำให้หวั่นไหว มีน้อนัมนเียวเป็นหนึ่ในวฤทัย ไม่เยรัใรเท่าน้อนัมเลย "
" เสี่ยว "
" แล้วรัไหม "
" รั "
" ให้ลูนอนับินฮวานแล้วันเนอะ "
" ะีเหรอ " ถามไปอย่านั้น แ่มือสอ้านี่โอบรอบอมินโฮแล้ว
" หึหึหึหึ "
ถึะผ่านไปี่ปีี่ปี มินโฮ็เป็นอนัมแทฮยอนนเียวนั่นแหละ !
T h e END
ผลงานอื่นๆ ของ Hugegirlxx ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Hugegirlxx
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น