คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : EP.8 MEETING
ึยุนลืมามาพร้อมับวามบอบ้ำทั่วร่าาย หันไปมอ้าๆพบึฮุนที่เอาแนพาัวเ้าไว้ ่อยๆันัวเอออ มอหาเสื้อผ้าที่ถูถอออไปเมื่อืน แ่เท้าแะพื้น็รู้สึเ็บ
" โอ๊ย
"
อุทานออมาเบาๆ แ่้อเ็บไว้พยายามฝืนร่าบอบ้ำอนเอไปใส่เสื้อผ้า และรีบออาบ้านึฮุนให้ไวที่สุ่อนที่ึฮุนะื่น
" เอ่อ ุะลับแล้วหรือะ " เสียแม่บ้านเอ่ยถามึยุน
" รับ
" ึยุนอบพร้อมับฝืนยิ้มน้อยๆ
" แล้วุหนู
... "
" ุหนูอุป้ายัไม่ื่นรับ ผมอัว่อนนะ สวัสีรับ" ึยุนรีบบอลาพร้อม้มหัวให้ ่อนะออาบ้านึฮุน รัษานมามามายวันนี้อนนี้ึยุน้อรัษาและเยียวยาิใอนเอบ้าแล้ว แม้ว่าอนนี้ิใและร่าายอเ้าะ้อยับเยินแ่ไม่นานเ้าะ้อลับมาเ้มแ็ให้ไ้ มือเรียวสวยหยิบโทรศัพท์โทรหาโรพยาบาลเพื่ออใ้เวลาวันหยุและวันพัร้อนที่มีทั้หม นับว่าเป็นโีุหมอึยุนไม่่อยะหยุานหรือลาพัร้อนนั นี่ถึเวลาพัแล้วล่ะ
" เฮ้อ เราอย่ามาพบมาเอันอีเลย
อีึฮุน"
----------------------------------------------------
วันนี้นัมแทฮยอนื่นเ้าว่าปิ รีบื่นึ้นมาอาบน้ำแ่ัว ็วันนี้มินโฮะลับมาแล้ว
แถมเมื่อืนยัอออ้อนให้แทฮยอนไปรับที่สนามบินอี วันนี้เป็นวันแรที่แทฮยอนรู้สึสื่นว่าทุวันนับั้แ่มินโฮไม่อยู่ เมื่อวานเ้า็ไป่วยานินอูที่ร้านมา เพราะไม่อยาอยู่อนโนเียว โทรไปหาเพื่อนหมอมัน็ไม่ยอมรับสายะวนไป้านอ พอมินโฮรู้ว่าแทฮยอนไปร้านินอู็บ่นให่ แทฮยอนเลยโวยวายว่าเ้าโเป็นผู้ให่แล้ว เถียันไปมานมินโฮบอว่าเป็นห่ว แทฮยอน็เินนไล่มินโฮไปนอน
" ฮู่วววว
" แทฮยอนพ่นลมออาปาทำไมแ่ไปรับมินโฮที่สนามบินทำไม้อเลือเสื้อผ้านานี้ นี่แทบะนออมาทัู้้อยู่แล้ว สุท้ายแทฮยอน็เลือใส่เสื้อเิ้สีฟ้าอ่อนับาเยีนส์สีเ้ม ยืนหมุน้ายวาเ็วามเรียบร้อย ีน้ำหอม เสร็แล้ว็หยิบุแรถอมินโฮ ออาห้อไป
มินโฮที่อนนี้ถึสนามบินรอรับระเป๋าไม่เยรู้สึอยาลับบ้านนานี้ เหุผลริๆไม่ใ่ิถึบ้านแ่เป็นเพราะิถึนที่บ้านมาว่า แ่ิถึหน้าอๆิ้วๆอแทฮยอนมินโฮ็ยิ้มออมาอย่า่ายาย ไปทำานที่ี่ปุ่น เห็นอะไร็ิถึแทฮยอนไปหม เอผู้หิมามายหาเป็นเมื่อ่อนะวเ้าโรแรมแล้ว แ่อนนี้อยาะอ้อนนิ่มๆาวๆมาว่า เมื่อรับระเป๋าเสร็มินโฮ็เ็นอเพื่อออไปหาแทฮยอน เินออมานินึ็เห็นเ้าอร่าบาใส่เสื้อสีฟ้า ยืนยือมอหาเ้า มอ้าย มอวา ัปาล่า ิ้วๆ น่ารัเป็นบ้าเลย มินโฮเลยรีบเินไปหาแทฮยอน้วยวามิถึ
" แทฮยอน " เสียทุ้มอมินโฮเรียแทฮยอนรีบหันมาแทบะในทันที เมื่อหันมาเอมินโฮ็เผลอยิ้มออมานเห็นฟันระ่ายน่ารัๆนั่น มินโฮอ้าแน ลอูว่าแทฮยอนะยอมอันไหม และมินโฮ็้อยิ้มนหน้าบาน เมื่อแทฮยอนโผเ้าอนเอแน่น้วยวามิถึ มันเป็นวามรู้สึที่อบอุ่นในใอย่าบอไม่ถู
" ิถึัไม่ไ้อนายั้ห้าวัน"
มินโฮพูพร้อม้มหอมหัวแทฮยอน
" โหป่าว อาะไปอสาวี่ปุ่นมา็ไ้" แทฮยอนผละออาอ้อมอมินโฮ พร้อมแว
" โห่ย ไม่มีหรอ ะไปอใรไ้ ิถึแ่แมวที่บ้านเนี่ย"
" เหรออออออออออออออออออออออ " ลาเสียยาว้วยวามเิน ่อนะ่วยมินโฮเ็นระเป๋าไปยัลานอรถ
ระหว่าทา็ุยันว่าทำานเป็นยัไบ้า มินโฮเอื้อมมือมาับมือแทฮยอนไว้ แทฮยอน็ไม่ไ้ว่าอะไร ็นมัน......ิถึไอ้พี่หมีนี่นา มินโฮลับมาถึแทนที่ะไ้พั แทฮยอน็อแอยาินหมูผัิมิฝีมือมินโฮ ็ที่อื่นมันไม่อร่อยเหมือนมินโฮทำนี่นา มินโฮ็เลย้อยอมามใน้อแมวอเ้า
" แทฮยอน พรุ่นี้พี่ะลับบ้านไปหาแม่นะ " มินโฮบอแทฮยอนะิน้าว
" อือ " แทฮยอนอบแ่ไม่ยอมสบามินโฮ อะไรอะพึ่ะลับมาพรุ่นี้็ะทิ้เ้าอีแล้วเหรอ
" อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ พี่ำลัะบอว่า พี่ะพานายไปบ้าน้วย ไปหาแม่ับน้อสาวพี่ "
" ะีหรอ " แทฮยอนถามมินโฮ้วยหน้าาเป็นัวล เ้าไม่เยเอรอบรัวอมินโฮมา่อน ไม่รู้ว่าะเป็นแบบไหน
" ีสิ พี่อยาพานายไปเปิัวับรอบรัวพี่
"
" เปิัวทำไม เราไม่ไ้เป็นอะไรันัหน่อย " แทฮยอนบอ ็มันริ พวเ้ายัไม่ไ้เป็นอะไรันัหน่อย แ่ำลัูๆันอยู่
" โหยแทฮยอนอ่าพูแบบนี้เสียในะ อนนี้ยัไม่เป็น เี๋ยวอีแปป็เป็น" มินโฮอบพร้อมส่สายาเ้าเล่ห์มาให้แทฮยอน
" เหรออออออออ"
แทฮยอนยู่หน้าใส่มินโฮ้วยวามหมั่นใส้ นอะไรมั่นใในัวเอเหลือเิน
หลัาิน้าวเสร็่าน็แยย้ายันไปอาบน้ำ แทฮยอนำลันัู่ทีวีอยู่ที่โฟาในห้อนั่เล่น มินโฮที่อาบน้ำสระผมเสร็็เินมานั่้าๆแทฮยอน
“พี่มินโฮ เยิบห่าๆหน่อย น้ำบนหัวพี่หยใส่แนผม ทำไมไม่เ็ให้แห้”
“เมื่อยอะ ปวแน้วย เ็ให้พี่หน่อยนะรับน้อแมว ” มินโฮอ้อนให้แทฮยอนเ็ผมให้้วยเสียน่ารั
“ ไม่เอาเ็เอ ผมะูทีวี ” แทฮยอนผลัมินโฮให้ออห่าัว แ่มินโฮ็ื้อ้านไม่ยอมถอยแทบะนั่ัแทฮยอนอยู่แล้ว สุท้ายแทฮยอนเลย้อยอมเ็ผมให้ไม่อย่าั้นเสื้อเ้าเปียื้นหมแน่ มินโฮเอาหัวมาไถอยู่นั่นแหละ
“เร็วๆิะให้เ็ไหม”
แทฮยอนบอมินโฮที่มัวแ่นั่ยิ้มึแ้มเ้าอยู่นั่นแหละ
มินโฮลไปนั่้าล่าโฟาและหันหน้าเ้าหาแทฮยอน นั่แบบนี้ทำให้มินโฮเยหน้าึ้นไปมอหน้าแทฮยอนไ้อย่าัเน มินโฮนั่มอหน้าแทฮยอน่อนะลืมไปว่ามีอะให้แทฮยอน เ้าล้วเ้าไปในระเป๋าาเ ่อนะหยิบถุำมะหยี่ที่มีอบาอย่าอยู่้าใน ับมือแทฮยอนที่ับลัใ้ผ้านหนูเ็ผมให้เ้าอยู่
“พี่อย่ามารุ่มร่ามสิ ผมเ็ผมให้พี่อยู่เห็นไหม” แทฮยอนุมินโฮ เ็ผมอยู่ยัะมือปลาหมึอี
“เปล่า มีอะให้เยๆ” มินโฮับมือแทฮยอนมาวาไว้่อนะ่อยๆหยิบเอาสร้อย้อมือสีเินเล็ๆออมาสวมให้เป็นสร้อย้อมือธรรมาเรียบๆแ่เมื่อมาอยู่บน้อมืออแทฮยอนลับูเ้าันอย่าูี
“….” แทฮยอนมอมินโฮที่ใส่สร้อย้อมือให้นเออย่าเียบๆ
“ใส่ไ้พอีเลย ”
“ให้ผมทำไมหรอ ”
แทฮยอนถามมินโฮ้วยวามสสัยเพราะูแล้วถึะเป็นแ่สร้อย้อมือเรียบๆแ่็ะราาแพพอสมวร
“ ใสู่่ันไ ” มินโฮู้อมืออนเอึ้นมาให้แทฮยอนู้อมืออมินโฮที่มีสร้อย้อมือแบบเียวันับแทฮยอน
“อื้อ ”
แทฮยอนลั้นยิ้มอบเพียสั้นๆ ทำไมมินโฮยันทำให้เ้ายิ้มบ่อยนานี้นะ
“ห้ามถอนะ ไปไหน็ห้ามถอ”
“รู้แล้วน่า อบุนะพี่มินโฮ ” พูบ็รีบ้มล้อไปุ้บที่ปามินโฮเร็วๆหนึ่ที่อนะเ็ผม่อ ผมมินโฮน่ะแห้นานแล้วแ่แทฮยอนเิน เลยยัไม่เลิเ็สัที
“ผมพี่แห้แล้ว พอแล้ว ” มินโฮึ้อมือแทฮยอนออ เลื่อนมือไปประรอใบหน้าสวย มอแทฮยอน้วยสายาหวานึ้ ่อยๆโน้มอแทฮยอนลมาูบ
แทฮยอนูบอบมินโฮในทันี้วยวามิถึ แทฮยอนเริ่มรู้สึีๆับมินโฮบ้าแล้วแ่็ยัไม่มั่นใเ็มร้อยนัมินโฮอาะแ่เห่อเ้าใน่วนี้เท่านั้น ้อให้เวลาเป็นัวพิสูน์ะีว่า
“พี่มินโฮิถึแทฮยอนนะ ิถึมาๆเลย ืนนี้อนอนอนะรับ”
มินโฮอ้อนนัวเล็อนอน้วย
“อื้อ ” อบเพียสั้นๆเพราะอนนี้แทฮยอนเินไปหมแล้ว วันๆนึเ้าะ้อเินี่รอบันเนี่ย ให้ายสิไอ้พี่หมีบ้า
และืนนั้นมินโฮ็ไ้นอนอน้อแมวอเ้าทั้ืน
“พี่มินโฮ ผมื่นเ้นอะ แม่พีุ่ไหม ” แทฮยอนถามมินโฮ้วยน้ำเสียหวั่นๆ อนนี้เ้าถึบ้านอมินโฮแล้ว ำลัะเินเ้าไปในบ้าน
“แม่พี่ใีะาย น้อสาวพี่็น่ารั ทำัวปิเลยแบบที่นายเป็นแหละ ” มินโฮับมือแทฮยอนเป็นารให้ำลัใ เ้าอยาพาแทฮยอนมาทำวามรู้ัับรอบรัว เ้ารู้สึริั เรื่อเพศแม่อเ้าสบายๆอยู่แล้วเ้ารัใรอบใรแม่เ้า็รั้วย แ่มินโฮไม่เยพาใรเ้าบ้านเลย แทฮยอนเป็นนแร
“ฮู่วววว โอเ” แทฮยอนเรียำลัใให้นเอพร้อมับมอหน้ามินโฮเป็นารบอว่าเ้าพร้อมแล้ว
มินโฮเินเ้ามาภายในบ้านมอหาแม่ัวเอแ่็ไม่เอ ึเรียถามแม่บ้านว่าุนายอเธออยู่ไหน็ไ้ำอบว่า อยู่ในรัว มินโฮโทรมาบอแม่แ่ว่าวันนี้ะมาหา อยาะพาใรมาให้รู้ั้วย
ุนายที่วันนี้รีบื่นแ่เ้าเ้ารัวทำอาหารหลาหลายเมนู เพราะวันนี้ลูายสุที่รัะลับบ้านหลัาออไปอยู่นอบ้านะหลายเือน หายหน้าหายาไปเลย อยู่ีๆ็โทรมาบอะพาใรมาให้รู้ั ถ้าเธอเาไม่ผิะ้อเป็นว่าที่ลูสะใภ้แน่ๆ เลย้อลมือเ้ารัวเอะหน่อยเพื่อทำอาหารอร่อยๆ้อนรับ
มินโฮเินเ้ารัวมาเห็นแม่ัวเอำลัวุ่นวายอยู่ับารทำอาหาร็รีบเินเ้าไปสวมอมารา้วยวามิถึ
“ิถึัเลยนีอมิ”
อ้อนแม่พร้อมับหอม้ายหอมวา
“อย่ามาปาหวาน ถ้าิถึแม่ทำไมหายไปเลยว่าะลับมา นะลืมไปแล้วว่ามีลูาย” อนอิน พูับลูายอย่าน้อยใ
“านมิเยอะ เหนื่อยมาเลย พึ่ลับมาาี่ปุ่น้วยอย่าอนมินะรับ ”
มินโฮอ้อนแม่เหมือนเ็น้อยเลยแถมแทนัวเอว่ามิอีะแบ้วไปไหนแทฮยอนไ้แ่ยืนยิ้มมอภาพวามน่ารัอุลูายับแม่ มินโฮเวลาอยู่บริษัทะเป็นนนิ่ๆเนี้ยบๆ ูมีมา แ่พออยู่ับเ้าับรอบรัวนี่นละนันเลย
“โอเ ไม่อน็ไ้ แล้วไหนล่ะ ะพาใรมาหาแม่ ”
อนอินถามมินโฮ เธออยาะเห็นหน้าว่าที่ลูสะใภ้แล้ว ั้แ่โมามินโฮไม่เยพาใรมาให้เธอรู้ัเลยัน
“ นี่ แทฮยอนนะรับ แม่ นัมแทฮยอน ” มินโฮเินไปูมือแทฮยอนที่ยืนอยู่มาให้ใล้ๆแม่อเ้า
“สวัสีรับ ุน้า” แทฮยอนล่าวทัทายพร้อมับยิ้มว้าให้อนอิน
“สวัสี้ะ เรียแม่เถอะ อย่าเรียน้าเลย”
อนอินบอพร้อมับยิ้มให้แทฮยอน รู้สึแปลในิๆที่เป็นเ็หนุ่มหน้าหวานแทน แ่เธอ็ไม่ไ้ผิหวั เพราะถึยัไลูเธอรัใรอบใรเธอ็ให้อิสระลูอยู่แล้ว วามรัเป็นเรื่ออนสอน ไม่ใ่เรื่ออเพศ
“รับ ุแม่ ” แทฮยอนเปลี่ยนสรรพนามพร้อมยิ้มให้อนอินอย่าอายๆ นี่มันเหมือนมาเปิัวับรอบรัวแฟนัๆ
อนอินที่อยาะทำวามรู้ัับแทฮยอนมาึ้นึทำทีไล่มินโฮึ้นไปปลุาน่าน้อสาวที่ห้อ ทำให้เธอและแทฮยอนอยู่้วยันามลำพั เธอถามนู่นนี่นั่นแทฮยอนไปเรื่อยๆ้วยท่าทาเป็นันเอ พอุยันไปเรื่อยๆเธอ็รู้สึเอ็นูเ็หนุ่มหน้าหวานนนี้ ูเป็นธรรมาิไม่แสแสร้ ไม่แปลใทำไมมินโฮถึอบแทฮยอน พอเธอรู้ว่ามินโฮให้แทฮยอนมาอยู่้วยที่อนโ ็นึหมั่นไส้ไอ้ลูายัวีเสียริๆ มินโฮนี่ร้ายนะเนี่ยหลอเ้ามาอยู่้วย อนอินว่าแล้วนอย่ามินโฮะพาัวเอไปลำบาอยู่อนโทำไมันในเมื่อ อยู่บ้านนั้นสะวสบายทุอย่า
้านมินโฮที่ำลัไปปลุน้อสาวัวเอ็แอบเป็นห่วแทฮยอนนิๆว่า ะถูแม่เ้าถามอะไรบ้า ไ้แ่หวัว่าแทฮยอนะโอเ
็อๆๆ
“าน่า ื่นยั” มินโฮเาะห้อเรียน้อสาวเพียนเียวอเ้า
“ื่นแล้ววววววว” าน่าเปิประูมา พอเอมินโฮ็โผเ้าอ้วยวามิถึ มินโฮับาน่าสนิทันมามินโฮอยูแลาน่ามาลอ
“ิถึัไอ้ัวแสบ เรียนเป็นไบ้าหืม” ถามพร้อมับลูบหัวน้อสาวอย่าเอ็นู
“็เหนื่อยแหละ เ้าะเ้ามหาลัยแล้วนี่ เห็นแม่บอว่าพี่ะพาพี่สะใภ้มา อยู่ไหนอะเ้าอยาเห็น สวยไหม ใีหรือเปล่า เ้าะมาหลอเอาเินพี่ไหม”
าน่าถามมินโฮยาวเหยีย ็แน่นอนาน่าน่ะเป็นห่วพี่ายะายลัวะโนผู้หิมาหลอเอาเิน แถมาน่ายัหวพี่ายมา อยาะรู้เหมือนันว่า ว่าที่พี่สะใภ้ะเป็นนแบบไหน ถ้าไม่ีริอย่าหวัว่าาน่าะยอมรับเลย ะีันทุทาเลยอยุ
“ใเย็นๆ ่อยๆถามหายใทาไหนเนี่ย ”
“เร็วๆ อบเ้ามา ” าน่าเร่มินโฮ
“อยู่้าล่าับแม่ในรัว ไม่สวยแ่หล่อ ใี ไม่น่าะมาหลอพี่เพราะบ้านเ้ารวยอยู่แล้ว ฮ่าๆ
” มินโฮอบาน่า อนนี้าน่าหน้าเหวอแล้ว ับำว่า ‘ไม่สวยแ่หล่อ’
“หล่อเหรอ อ่าวเ้านึว่าเป็นผู้หิะอี แ่ไม่เป็นไรพี่มินโฮรัใรเ้า็รั แ่ว่า ้อให้เ้าู่อนนะว่าผ่านไหม ”
าน่าอบอย่าื่นเ้น พร้อมเร่ให้มินโฮลไป้าล่า อยาเอพี่สะใภ้ะแย่แล้ว
เมื่อมินโฮและาน่าลมา็้อมอหน้าัน้วยวามประหลาใ ที่อนนี้แม่อพวเ้าำลัุยออรสออาิับแทฮยอนอย่าสนิทสนมันอยู่ในรัว ราวับรู้ัันมาสิบปี แทฮยอนอยอยู่้าๆเป็นผู้่วยแม่มินโฮ
“ท่าทาแม่ะอบนะ” าน่าเอาศอระแทพี่ายแบบแวๆ
“โล่ไปนนึ แล้วเราล่ะ เป็นไบ้า”
มินโฮถามาน่า
“หน้าาีอะ ไม่น่ามาบพี่เลย ฮ่าๆ”
“อ่าวพูาไม่น่าฟัเลยนะ”
“ล้อเล่นน่า พาเ้าไปทัหน่อยสิ”
“ป่ะๆ”
าน่าและมินโฮเินเ้ามาในรัว เพื่อแนะนำแทฮยอนให้าน่ารู้ั
“อ้าวาน่า ลมา็ีเลย นี่พี่แทฮยอนนะ เป็นแฟนพี่มินโฮ” ยัไม่ทันที่มินโฮะเอ่ยปาแนะนำ แม่อเ้า็แนะนำให้เอเสร็สรรพ แถมำว่า ‘แฟนพี่มินโฮ’ นี่มันทำให้เ้าหุบยิ้มไม่ไ้เลย แทฮยอนูหน้าเหวอๆนิๆอนที่แม่เ้าพูออมาแบบนั้น แหม ออัวแรริๆแม่เนี่ย
“สวัสี่ะ พี่แทฮยอน เ้าื่อาน่า เป็นน้อพี่มินโฮ” าน่าทัทายแทฮยอน้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่าเป็นมิร
“สวัสีรับ น้อาน่า ” แทฮยอนยิ้มลับให้าน่าเ่นัน น้อสาวมินโฮน่าาน่ารัเหมือนมินโฮในร่าผู้หิัๆะ่าัน็รที่มินโฮหน่ะ ำ แ่าน่า าว
“ับ้าวเสร็พอี ไปนั่รอันไป เี๋ยวแม่ไปามแม่บ้านมาัโ๊ะอาหาร่อน ” ุนายไล่พวเ็ๆไปรอที่โ๊ะอาหาร เพราะอาหารพร้อมะเสริพแล้ว
บรรยาาศบนโ๊ะอาหารเป็นไปอย่าอบอุ่น ทั้อนอินและาน่า ็วนแทฮยอนุย แรๆแทฮยอน็เินๆแ่หลัๆ็ุยันอย่าสนุสนาน แถมยัไ้ฟัแม่และน้อสาว
เล่าเรื่อน่าอายอมินโฮให้ฟัอี แทฮยอนรู้สึผ่อนลายและเป็นันเอ เพราะไ้รับาร้อนรับที่ีารอบรัวอมินโฮ
หลัาทานอาหารเสร็ อนอิน็อัวไปุยโทรศัพท์ ส่วนมินโฮ แทฮยอน และาน่า ็พาันไปเล่นเมันในห้ออมินโฮ เล่นันไปมา น้อสาวัวี็แททีมับแทฮยอน่วยันรุมมินโฮ ะั้น มินโฮรู้สึีที่แม่และน้อสาวเ้าับแทฮยอนไ้ี หลัานี้เ้าะพยายามทำให้แทฮยอนใอ่อนให้ไ้
“พี่มินโฮ ะลับวันไหนอะ” าน่าถามมินโฮ
“เี๋ยวเย็นๆ็ลับ พรุ่นี้พี่ทำาน”
“นึว่าะ้า้วยัน ”
าน่าทำหน้าเศร้าๆไม่เอมินโฮั้นาน แถมาน่า็ถูใแทฮยอน อยาะุยเล่น้วยอีัหน่อย ไม่อยาให้รีบลับ
“ไว้วันหลันะ เี่ยวมา้า”
“พาพี่แทฮยอนมา้วยันนะ ”
าน่าบอมินโฮเพราะอยู่ันเยอะๆสนุี
“ถามเอิ ว่าเ้าอยามา้วยหรือเปล่า” มินโฮบอาน่าเพราะเ้าะบัับแทฮยอนมา้วยไม่ไ้ทุรั้ถ้าหาแทฮยอนไม่เ็มใ็ทำอะไรไม่ไ้
“พี่แทฮยอน อาทิย์หน้ามาหาเ้าอีไ้ไหม มา้า้วย น้าๆๆๆๆ”
าน่าทำาแป๋วอ้อนพี่ายนใหม่อย่าแทฮยอน
“อืมมม มาีไหมนะ”
แทฮยอนแล้ทำหน้ารุ้มริ่มใส่าน่า แทฮยอนเอ็นูาน่า าน่าพูเุ่ยสนุ แถมน่ารัมา น่ารัว่ามินโฮอี
“ถ้าพี่แทฮยอนไม่มา เ้า้อเสียใมาๆเลยแหละ”
“ฮ่าๆ โอเเี๋ยวอาทิย์หน้าพี่มาหานะ ”
แทอยอนอบพร้อมับลูบหัวาน่า้วยวามเอ็นู นั่เล่นนอนเล่น ูทีวี ัน อนอิน็เ้ามานั่เล่นับเ็ๆ้วย นัุ่ยันไปมา็ถึเวลาเย็น มินโฮเลยอัวลับเพราะพรุ่นี้้อไปทำาน
“แม่มิลับ่อนนะรับ อาทิย์หน้ามิมาหานะ มานอน้า้วย ” มินโฮอลาผู้เป็นแม่
“้ะ
แทฮยอนมาหาแม่อีนะลู มาบ่อยๆเลย็ไ้ ถ้ามินโฮไม่พามา โทรมานะแม่ะให้ลุนับรถไปรับเอ”
อนอินบอแทฮยอนพร้อมอหอมลูายนใหม่อย่าออนอหน้า
“รับ อบุรับวันนี้ผมสนุมาไว้ะมาหาอีนะรับ”
แทฮยอนพูอบุอย่าใริวันนี้เ้าสนุมาแถมไ้ินับ้าวอร่อยๆอี
“พี่แทฮยอนสัาับเ้านะ ้อมาหาเ้านะอาทิย์หน้า” าน่าพูพร้อมับยืนนิ้ว้อยน้อยๆึ้นไปเี่ยว้อยสัาับแทฮยอน
“แหม ลืมพี่เลยนะ แม่้วยอีนนึ” มินโฮแวแม่ับน้อสาวที่ำลัสนใแทฮยอนนเินหน้าเินาเ้า
ล่ำลาันเสร็็ับรถลับอนโพอึ้นรถไ้แทฮยอน็หลับยาวยันถึอนโเลย
“แทฮยอน ” มินโฮเรียแทฮยอนที่อยู่ในอ้อมอเ้า
“หืม”
“อบุนะสำหรับวันนี้ ”
มินโฮพูพร้อมับ้มลไปูบหน้าผาอแทฮยอน
“อื้อ อบุเหมือนันที่พี่พาผมไปหารอบรัว ”
แทฮยอนรู้สึอบุมินโฮที่พาเ้าไปเปิัวับที่บ้าน อย่าน้อยมัน็แสถึวามริใไ้ว่า มินโฮไม่ไ้เล่นๆับเ้า แทฮยอนยัำำอแม่มินโฮในห้อรัวไ้เป็นอย่าี
‘แทฮยอน เป็นนแรเลยนะที่มินโฮพามาบ้าน ’
“รับ นอนไ้แล้วึแล้วพรุ่นี้ื่นแ่เ้านะ”
ุ้บ
แทฮยอนยันัวเอึ้นไปุ้บปามินโฮเบาๆ่อนะเลื่อนัวมาอยู่ในอ้อมอมินโฮเหมือนเิม
“ฝันีพี่หมี”
“หลเราะแย่แล้วนะ ”
มินโฮบอแทฮยอน เี๋ยวนี้ทำัวน่ารับ้า ยั่วเ้าบ้า ไม่รู้ะทำให้หลไปไหน
“ฝันีรับน้อแมว”
เป็นอีืนที่แทฮยอนและมินโฮนอนหลับในอ้อมออันและัน้วยวามรู้สึอบอุ่น
_____________________________________________
มา่อเเล้ว้าาาา าัทามไ้ที่ทวิเอร์นะ๊ะ @namsongismind
หวัว่าทุนะอบฟิเรื่อนี้นะะ ฝา้วยน้า~ T/T
#ฟิเลาแทฮยอน
ความคิดเห็น