คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : EP.13 BABY I’M SORRY
EP13
BABY I’M SORRY
“น้อะเศร้าแบบนี้อีนานแ่ไหนลูินอู” มินอเอ่ยถามลูายนโ้วยน้ำเสียเหนื่อยอ่อน
เือบหนึ่สัปาห์แล้วที่แทฮยอนลับมาอยู่ที่บ้าน ในแ่ละวันทาน้าวแทบะนับำไ้ มินอพูุย้วย็เหม่อ
น้อพูย้ำ แอบไปนั่เล่นในสวนนเียว ็ร้อไห้ นมินอสั่ให้ินอูปิร้านมาอยู่เป็นเพื่อนน้อ
็ไม่มีท่าทีีึ้นเลย
“น้อนอนละเมอร้อไห้ลอ้วยนะรับพ่อ ” เพราะินอูห่วน้อายมาึไปนอนเป็นเพื่อน
ทุืนินอูะสะุ้ื่นเพราะเสียนอนร้อไห้อแทฮยอน แทฮยอนเศร้ามาเหลือเิน น้อายอเ้าะเ็บปวมา
และรัมินโฮมาเหมือนัน
“พ่ออาะผิเอ ที่ให้น้อไปอยู่ที่อื่น” มินอโทษัวเอ
ถ้าเ้าไม่ให้แทฮยอนไปอยู่ที่อื่นลูัวเอไม่เสียในเหมือนอมบี้นานี้
“พ่อไม่ผิหรอรับ เรื่ออวามรู้สึไม่มีใรรู้ว่ามันะเิึ้นเมื่อไหร่”
หลัาวันที่แทฮยอนใสลายลับมาที่บ้านมินอ็พยายามะิ่อไปหามินโฮแ่็ไม่สามารถิ่อไ้โทรที่ไปบริษัท็บอว่ามินโฮสั่ไว้ว่าะไม่เ้าบริษัทยาว
เ้าึไม่รู้ถึสาเหุที่แท้ริว่าเิอะไรึ้นระหว่าลูายอเ้าับมินโฮ นินอูมาบอเ้าว่าเหมือนแทฮยอนับมินโฮะมีวามสัมพันธ์ันเินเพื่อนร่วมาน
มินอึไม่ถามแทฮยอนเพราะลูายอเ้ายัไม่พร้อมที่ะเล่าอะไรอนนี้
“พ่อไปทำาน่อนนะลู ูแลน้อ้วยนะ ”
“รับพ่อไม่้อห่วนะ” ินอูเอ่ยรับปาผู้เป็นพ่อ
มินโฮลารถเพื่อมาริ่ที่บ้านหลัหนึ่ บ้านที่เาเยมา บ้านหลันี้แทบะเป็นุเริ่ม้น่าๆอเาับแทฮยอน
ใ่แล้ว
มินโฮัสินใมาาม้อแทฮยอนที่บ้าน
หลัาแรินลับไปมินโฮ็ไ้นั่ิทบทวนวามรู้สึอัวเอว่าริๆแล้ววามรู้สึอนเอที่มี่อนัมแทฮยอนเป็นยัไันแน่
แ่อบ รู้สึี หรือว่ารั มินโฮไม่แน่ใเพราะเ้าเป็นฝ่ายอบแทฮยอน่อนเป็นนอโอาสาแทฮยอน
เ้าไม่รู้ว่าแทฮยอนรู้สึยัไ เพราะแทฮยอนแทบะไม่แสออเลย นวันที่ไปเูเ้าหึแทฮยอนับึฮยอนมา
ึเผลอเยาใส่แทฮยอนนแทฮยอนร้อไห้และบอออมาว่าเริ่มรู้สึีับเ้าแล้ว แ่พอมินโฮะอบแทฮยอน็ไม่บ
นมีแรินเ้ามาแทฮยอนึสารภาพออมาว่ารัเ้า ในอนนั้นมินโฮไม่มั่นใว่าเ้ารู้สึยัไเพราะแรินลับมา
แ่ในอนที่แรินะูบเ้าแ่มินโฮไม่สามารถูบแรินไ้เพราะนึถึแ่แทฮยอน ทำให้มินโฮมั่นใว่าเ้าไม่ไ้รัแรินอี่อไปแล้ว
เมื่อแทฮยอนไม่อยู่อนโอมินโฮเียบเหานมินโฮใหวิว
ิถึหน้าเหวี่ยๆอแทฮยอนเวลาที่เ้าอบไปลวนลาม ิถึเสียอ้อนๆเวลาที่อยาให้เ้าทำอะไรให้ิน
มอไปทาไหน็มีแ่ภาพอแทฮยอนเ็มไปหม
ไปนั่ที่โฟา
แทฮยอนอบนอนว่ำรนี้.....
นั่ที่โ๊ะทานอาหาร
แทฮยอนอบนั่ฝั่นี้.....
มินโฮไปนอนในห้อแทฮยอน
เสื้อผ้าที่แทฮยอนยัไม่มาเอาไป อใ้ยัอยู่รบ เ้าหวัว่าแทฮยอนะลับมา มินโฮรอแทฮยอนอยู่ที่ห้อหลายวัน
แ่็ไร้วี่แววอแทฮยอน หรือแทฮยอนะทิ้เ้าไปแล้วริๆ
มินโฮนอนอหมอนอแทฮยอน
นึถึำพู่าๆอแทฮยอนในวันนั้นที่แทฮยอนพรั่พรูออมา
“
่อให้วันนี้ผมรู้สึับพี่มาแ่ไหน มัน้ไม่มีประโยน์อะไรแล้ว ่อให้ผมรัพี่นหมหัวใอผม
ผม็สู้นที่อยู่ในหัวใพี่ลอมาไม่ไ้หรอ ”
“
ผมหวันะ ว่าผมะไ้พูำนี้ให้พี่ฟัในวันที่พี่แน่ใในวามรู้สึอัวเอแล้วมาบอับผม
แ่มันไม่มีวันนั้นแล้วแหละ ผมหวัมาเินไป ”
“ผมอืนนะ ทุวามรู้สึอผม ผมอมันืน แล้วผม็ะลืม ลืมว่าผมรู้สึับพี่ยัไ
”
มินโฮน้ำาไหล
เ้าิถึแทฮยอนแ่ิว่าพรุ่นี้ลืมาึ้นมาะไม่มีแทฮยอนให้นอนออนเ้าๆ ไม่มีเสียหวานๆมาอ้อน
มินโฮทรมาน และอนนี้มินโฮมั่นใ มั่นใในวามรู้สึ
เารัแทฮยอน
มินโฮรัแทฮยอน
เ้าะไม่นอนรอให้แทฮยอนลับมา
เพราะหาปล่อยเวลาไปแบบนี้ แทฮยอนอาะทำใและไม่รัเ้าอีแล้ว มินโฮัสินใะไปามแทฮยอนืนมา
ามหัวใอัวเอืนมา
เาโทรไปหาแทฮยอนแ่็ไม่สามารถิ่อไ้
ไปหาที่ร้านินอู
ินอู็ปิร้าน
ที่เียวที่เหลือ
็ือบ้านอแทฮยอน มินโฮไม่ลัเลที่ะไปบ้านแทฮยอนในทันที เ้าพร้อมะบอับรอบรัวอแทฮยอนถึวามรู้สึทั้หม
“มาหาุมินอเหรอะ” เสียแม่บ้านที่ออมา้อนรับถามมินโฮ เธอำไ้ว่ารั้่อนๆมินโฮมาที่นี่
“ผมมาหาแทฮยอนรับ ”
“สวัสีมินโฮ” ยัไม่ทันที่เสียแม่บ้านะเอ่ยอบ เสียทุ่มให่อนัมมินอ็เอ่ยทัมินโฮเสีย่อน
“สวัสีรับุลุ”
“ลุว่าเรามาุยันหน่อยีไหม”
“รับ”
นัมมินอและมินโฮนัุ่ยันที่ห้อทำานเพราะอยาไ้วามเป็นส่วนัว
และยัไม่อยาให้แทฮยอนรู้ว่ามินโฮมาที่บ้าน
“มินโฮ มินโฮรู้ใ่ไหมว่าแทฮยอนเป็นอะไร”
“รับ ผมทราบีผมทำให้น้อ้อเป็นแบบนั้นเอ”
“แล้วมินโฮมาทำไม” มินอเอ่ยถาม เ้าอยาะรู้เหุผลที่มินโฮมาในวันนี้
“ผมมาามนรัผม ”
“…………..”
“ผมรัแทฮยอน” มินโฮพู้วยน้ำเสียหนัแน่น ้อมอไปในวาอมินอ
“รัแล้วทำไมทำให้น้อร้อไห้ล่ะ น้อมานลับมาบ้านเหมือนแมวะาใเลยนะมินโฮ”
“
อโทษุลุนะรับ ผมผิเอ ผมะไม่ทำอีผมรับปา ”
“มีรั้แรมันะไม่มีรั้่อไปเหรอ”
“มันะไม่มีอีรับ”
“ลูผู้ายอะ พูแล้ว้อรัษาำพูนะ”
“รับุลุ ”
“ลุอะไร เรียพ่อ็ไ้” ำพูนี้ทำเอามินโฮยิ้มออ อย่าน้อยมินอ็เปิโอาสให้เ้าแล้ว
“รับพ่อ ั้นผมอไปหาแทฮยอนนะรับ”
“ไปสิ น่าะอยู่ในสวนไม่็แถวๆสระน้ำ ”
มินโฮแทบะวิ่ออไปทันทีเ้าอยาเอแทฮยอนใะา
อยาะอโทษ อยาะพูวามรู้สึอเ้าให้แทฮยอนไ้รับรู้
ร่าบายืนอยู่ริมสระว่ายน้ำ
สายาเหม่อลอย น้ำใสๆไหลออมา แทฮยอนร้อไห้แทบะทุเวลา ไม่วาะทำอะไร็ิถึแ่มินโฮไปหม
นานอนหลับมินโฮยัามมาหลอหลอนในฝัน แทฮยอนไม่เยเปิใให้ใรมา่อน มินโฮเป็นนแรที่แทฮยอนพยายาม่อยๆะเรียนรู้ที่ะรั
รั้วยวามรู้สึทั้หมที่แทฮยอนะให้ไ้ แ่วันนึมินโฮ็เหมือนทำลายลทุสิ่ทุอย่า
“ฮึ ” แทฮยอนพยายามลั้นน้ำา
สอมือน้อยๆโอบอัวเอ ในเมื่อไม่มีออมินโฮแล้ว เ้า็้อูแลัวเอ
“อโทษนะรับ” เสียทุ้มเอ่ย้าหูพร้อมวแนแร่ที่โอบแทฮยอนไว้า้านหลั
แ่สัมผัสแทฮยอน็รู้ไ้ทันทีว่าเป็นใร
“……
” แทฮยอนไม่อบแ่พยายามะแะมืออมินโฮออ
“ิถึ” มินโฮพูวามรู้สึอัวเอออมาให้แทฮยอนฟั
“ปล่อยผม”
“…….”
“รุาปล่อยผม้วยรับ ุมินโฮ”
แทฮยอนพูาห่าเหินนมินโฮใหวิว
“ไม่ปล่อย ”
“ปล่อยผมเถอะ นอุะเสียในะทีุ่มาทำแบบนี้”
“นอพี่ นไหนเหรอ นอพี่็ยืนออยู่นี่ไ”
“อย่าล้อเล่นับวามรู้สึผม แ่นี้มันยัไม่พอเหรอ ฮึ พี่ะมาทำไม ะมา้ำเิมอะไรอี
ฮึ ” แทฮยอนแะแนมินโฮออ
หันมาพูับมินโฮทั้น้ำา เ้าเ็บะายอยู่แล้วมินโฮยัมาทำแบบนี้อี
“พี่ไม่ไ้ล้อเล่น พี่ไมไ้มา้ำเิม พี่แ่ะมาบอ”
“ะมาบออะไร”
“มาบอในสิ่ที่พี่เยไม่แน่ใ”
“……”
“แ่วันนี้พี่แน่ใแล้ว”
“…..”
“ที่นายเยบอว่านายเอานะนที่อยู่ในใพี่ไม่ไ้ นายิผินะ”
“……”
“เพราะในใอพี่ มีแ่นัมแทฮยอน ”
“….”
“พี่ไม่ไ้รันอื่น พี่ไม่ไ้รัใร พี่รันายแทฮยอน ”
มินโฮบอวามรู้สึอัวเอพร้อมับับมือน้อยๆอแทฮยอนมาทาบลรหัวใอัวเอที่อนนี้เ้นแรไปหม
“….ผม ”
“เรื่อแรินน่ะ พี่แ่รู้สึผิเยๆ เรื่อสัา แ่อนนี้มันไม่มีแล้ว ”
“อ้อ แล้วพี่็ไม่ไ้ใเ้นแรอนูบเ้านะ” มินโฮพูบ็ว้าแทฮยอนมาูบเพียแ่แะริมฝีปาันเท่านั้น
มืออแทฮยอน็ยัสัมผัสรหัวใอมินโฮเ่นเิม มินโฮออยาให้แทฮยอนรู้ ว่าเ้าใเ้นแรแบบนี้ับแทฮยอนเท่านั้น
“ลับไปเถอะ ผมไม่รัพี่แล้ว”
แทฮยอนพูออมาหลัามินโฮถอนูบออไป
“ไม่ริหรอ” มินโฮยัยิ้ม
“ทำไมพี่มั่นใ ”
“ไม่เห็นถอสร้อยเ้าออเลย เมื่อี้็เห็นลูบอยู่”
ใ่
แทฮยอน็รัมินโฮแบบเิมนั่นแหละ แ่ลัว ลัวว่ามินโฮะทำเหมือนเิม แทฮยอนไม่อยาเสียใ้ำๆ
“…….”
“แทฮยอน พี่อโทษ อโทษที่ทำให้ร้อไห้ อโทษที่ไม่มั่นใในวามรู้สึัวเอ
”
“……”
“อนนี้พี่มั่นใแล้ว ว่าพี่รันายนะ ”
“……”
“ลับบ้านเราันนะรับ ”
เพียำพูไม่ี่ำอมินโฮทำให้แทฮยอนร้อไห้ออมาอีรั้นมินโฮึนัวเล็มาอไว้
เ้าสัาะไม่ทำให้นที่ัวเอรัะ้อเสียใอี เ้ามั่นใในวามรู้สึอนเอแล้ว
“ฮึๆ” แทฮยอนยัร้อไห้
“ไม่ร้อนะรับน้อแมว พี่หมีอโทษนะรับ”
“เี๋ยว ฮึ พี่็ทำอี พรุ่นี้พี่อาะไม่รัผมอี็ไ้ ฮึ”
“ไม่ทำแล้วรับ รัแทฮยอนนเียว ไม่ร้อนะ ” ่อยๆลายอ้อมอออูบับน้ำาให้นัวเล็ที่ร้อไห้อยู่ในอ้อมอัวเอ
“ถ้าพี่ทำอี ผมะหายไปาีวิพี่เลย ผมะไม่ให้โอาสพี่อีแล้ว”
“รับ หายโธรนะ ”
“อือ ”
“โริถึน้อแมวเลย ”
“ิถึเหมือนัน”
“อยานอนอ ”
“อือ”
“อยาทำับ้าวให้ิน”
“อือ”
“อยาให้อ้อน”
“อือ”
“อยาูบ”
“อะ…” ยัไม่ทันที่แทฮยอนะอบมินโฮ็รวบแทฮยอนมาูบ ูบที่อ่อนหวานเนิ่นนาน
สัมผัสที่พวเ้าทัู้่ิถึและโหยหาันและัน
“แทฮยอน”
“อะไร” แทฮยอนอนนี้หน้าแไปหมแล้วเพราะเิน
มาูบอะไรันลาวันแสๆลาแ้ล่ะ
“เป็นแฟนันนะ”
มินโฮอแทฮยอนเป็นแฟนเ้าอยาะัเนเสียทีเ้าะไม่รออี่อไป
มินโฮพร้อมะบอใร่อใรว่าเ้ารันัวเล็
“ถ้าผมไม่เป็นอ่ะ”
“พี่ะปล้ำับทำเมีย”
“ไอ้โริ”
“เป็นแฟนันนะ”
“อื้อ”
“อื้อืออะไร”
“อย่ามาแล้โ่”
“บอหน่อย”
“เออ็เป็นไ”
“เป็นอะไร”
“เป็นแฟนพี่หมีไ !!! พอใยั” แทฮยอนะโนใส่หน้านอบแล้ ไม่รู้ะแล้ให้เินไปถึไหน
“เป็นแฟนันแล้วนะ ”
“ท่าพี่ทำผมเสียใอี ผมะเอาให้ายเลย” แทฮยอนู่มินโฮ
“ไม่ทำรับ แฟนน่ารัแบบนี้ ไม่อยายุ่ับใรเลย”
“แ่ผมไม่เ็ี่นะ”
“เหนียนายเ็ี่ะาย นี่ไึไ้้วย” ไม่พูเปล่า
มินโฮยัแล้นึเหนียน้อยๆที่าแทฮยอนเล่นอี
“นี่ !! พี่มินโฮ !! ”
“ฮ่าๆ โอ๋ๆล้อเล่น”
“ลับไปเลยไป เบื่อหน้าแล้ว”
“ลับพร้อมันสิ”
“ลับไปไหนนี่บ้านผม”
“ลับบ้านเราไ”
“ลับไปทำไม ุโรา็ลับมาทำานแล้ว ผม็ไม่ำเป็น้อลับไปแล้ว”
“ลับสิ ุโราลับมาทำหน้าที่เลา นาย็ลับ ลับไปทำหน้าที่เป็นเมียไ ”
แทฮยอนรู้สึร้อนๆที่หน้าับำพูมินโฮ
แ่ลเป็นแฟน้วยทำไมพูาลามแบบนี้นะ
“ทำไมพี่ลามนานี้”
“ฮ่าๆ ลับไปอยู่้วยันนะ เี๋ยวพี่ย้ายุโราไปแผนอื่น่อน ”
“พี่มินโฮ พ่อผม็มีานให้ผมทำนะ ผม็้อ่วยรอบรัวผม ” ที่แทฮยอนพูมา็ริ ะให้เ้าไปทำานที่บริษัทมินโฮลอไปไม่ไ้
“แ่โรารที่บริษัทนายรับผิอบเสร็็ไ้” มินโฮว่า เ้าิไว้แล้วแหละ ถึโรารเสร็แทฮยอนะลับมาทำานให้ที่บ้าน
มินโฮ็ะหาทาให้แทฮยอนอยู่้วยันอยู่ี
“เฮ้ออออออ เอาแ่ใ”
“เอาอย่าอื่น็ไ้นะ”
“ะลามไปถึไหนฮะ”
“อยู่ับนายพี่็ลามไ้ลอเวลานั่นแหละ”
“แ่ผม้อบอพ่อ่อนนะ ”
“เี๋ยวพีุ่ยเอ”
“ล้าเหรอ”
“ล้าิพ่อาทั้น ”
“มั่นหน้าอีและ”
“แน่นอน”
แทฮยอนเบ้ปาใส่มินโฮ
่อนะโนมินโฮรวบัวมาอไว้ วามโธรวามเศร้าที่ผ่านมาหลายวันหายไปนหมเพราะมินโฮมา้อ
อนนี้พวเ้า็ลบันแล้วไม่ว่าวัน้าหน้าะเป็นยัไ็แล้วแ่โะา แทฮยอนอาะำลัลับไปให้มินโฮทำร้ายอีรั้
แ่เ้า็พร้อมที่ะเผิับทุสิ่ เพราะอนนี้ มินโฮรัแทฮยอน และแทฮยอน็รัมินโฮ
ถ้าพวเ้ารััน วัน่อๆไปมันะ้อมีแ่สิ่ีๆแทฮยอนเื่อแบบนั้น
______________________________________________________
เย้~ อนนี้มาะึเลย55 ในที่สุเา็เป็นเเฟนันแล้วนะ๊ะอิอิ^^
ฝาิาม #ฟิเลาแทฮยอน ้วยนะะ ุ๊บ~
@namsongismind
:) Shalunla
ความคิดเห็น