[ Fic BTS ] OVER LOVe 18+ ( vmin x vga )

ลำดับตอนที่ #14 : น้ำตาจากฝันร้าย 2

ผมกำลังมองพระอาทิตย์ที่กำลังตกดิน  พร้อมกับกระป๋องเบียร์ที่ถืออยู่ในมือ

ก่อนที่พี่จินจะเดินมาทรุดตัวลงนั่งข้างๆผม

"  จีมินไม่ยอมคืนดีด้วยล่ะซิ ถึงได้มานั่งคนเดียวอยู่แบบนี้  "

" ผมผิดมากเลยหรอ  ทั้งๆที่ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้า  ผมผิดมากเลยหรือไง  

ที่ผมรักเค้า..."

ผมระบายออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆไหล

ก่อนที่พี่จินจะจับตัวผมให้เอนไปที่ซบที่ไหล่ของเค้า   

ท่ามอากาศที่เหน็บหนาว   กูแค่อยากได้รอยยิ้มจากมรึงจีมิน

ทำไมมรึงถึงต้องหันหลังเดินจากกูได้ด้วย

แล้วถ้ากูหยุดอยู่ที่มรึงได้  มรึงจะกลับมาหากูไหม   

ห้างสรรพสินค้าxx

( จีมิน )

ผมกำลังเดินเลือกซื้อของไปทำอาหารเย็นกับจองกุก   ก่อนที่ผมจะเดินไปเจอสิ่งที่แทฮยองชอบกินมากที่สุด   

ผมได้แต่ยืนมองมันแบบนั้นอยู่ซักพัก   ก่อนที่จองกุกจะเอื้อมมือข้างหนึ่งมาแตะที่ไหล่ของผม

" เป็นอะไรหรือเปล่า "   

จองกุกเอ่ยปากถามผม  ก่อนที่ผมจะส่ายหน้าแล้วหยิบของอีกอย่างหนึ่งใส่เข้าไปในรถเข็น

" เรารีบไปเลือกซื้อผัก  แล้วกลับกันเถอะ  หิมะเริ่มตกหนักแล้ว "

" อื้ม "

หลังจากที่พวกเราเลือกซื้อของกันเสร็จ  จองกุกก็อาสาเดินมาส่งผมที่บ้าน

ตลอดทาง  ผมฟังเค้าเล่นเรื่องตอนที่อยู่อเมริกามาเรื่อยๆ  ทั้งๆที่สนิทกันมากขนาดนี้แล้วแท้ๆ

แต่ผมไม่เคยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวเค้าเลย    

ผิดจากจองกุก  ที่คอยใส่ใจเรื่องของผมอยู่เสมอ  ...!!

ตึก..+++

ปลายเท้าของผมหยุดอยู่กับที่   ก่อนที่จองกุกจะหันหลังกลับมามองผม

" ขอบใจนะ  ขอบใจมรึงจริงๆที่คอยอยู่เคียงข้างกู  ถึงแม้ว่าบางครั้งกูจะทำตัวแย่ๆใส่มรึง

แต่มรึงก็ไม่เคยที่จะทิ้งกูไปไหนเลย  กูขอบใจมรึงจริงๆจองกุก "

" แล้วมรึงจะให้กูทิ้งคนที่กูรักไปได้ยังไงล่ะ   จีมิน "

O_O

รักงั้นหรอ  หมายความว่ายังไงกัน

ทำไมที่ผ่านมาผมถึงไม่เคยสังเกตุเห็น  ทำไมผมถึงไม่รู้..!!

พรึ่บ...++

จองกุกโผล่ตัวเข้ามาจูบที่ริมฝีปากของผม   ก่อนที่ผมจะเผลอปล่อยถุงของที่ซื้อตกลงพื้นด้วยความตกใจ

ทุกอย่างมันเร็วมาก  จนผมทั้งตัวไม่ทันจริงๆ  

ซักพักจองกุกก็ค่อยๆล่ะจูบนั้นออกไปจากริมฝีปากของผม   

พร้อมกับสายตาที่จ้องมองผมอย่างอ่อนโยน

" กูบอกความรู้สึกของกูให้มรึงรู้แล้วนะ   ถึงมรึงจะไม่ตอบรับก็ไม่เป็นไร

ยังไงกูก็จะอยู่ข้างเคียงมรึงอยู่ดี  "

จองกุกค่อยๆล่ะมือออกจากข้างแก้มของผม   ก่อนจะทรุดตัวก้มลงไปหยิบของที่ผมทำตกไว้

" ไปกันเถอะ  หิมะเริ่มแรกแล้ว  กูไม่อยากให้มรึงไม่สบาย "

จองกุกหันมาพูดกับผมปกติ   เหมือนกับว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หรือว่าผมควรจะเปิดใจ  ให้กับคนที่อยู่ตรงหน้าของผมบ้าง

" เดียวจองกุกรอกูด้วย "

" งั้นก็รีบเดินตามมาซิ "

ภายในรถเก๋งสีดำ

( แทฮยอง )

สายตาของผมกำลังมองไปที่คนสองคนที่กำลังจูบกันอยู่   ใบหน้าที่มีความสุขนั้น

มันหมายความว่ายังไงกัน  

ผมได้แต่พยายามข่มอารมณ์ของตัวเองเอาไว้   ก่อนที่มือทั้งสองข้างของผมจะกำขากางเกงเอาไว้แน่น

" เหมือนนายจะรู้แล้วนะแทฮยองว่าทำไม  ปาร์คจีมินถึงไม่ยอมกลับมาหานาย "

"..........."

ผมได้แต่เงียบ   พูดอะไรไม่ออก

นี่จีมิน  มีคนใหม่ที่เข้ามาแทนที่ผมแล้วหรอ..!!

ผมบอกตามตรง   ผมทำใจให้มันเป็นอย่างนั้นไม่ได้จริงๆ   

ผมทำใจเสีย  ปาร์คจีมินไปไม่ได้จริงๆ  

" จะเอายังไงต่อ  จะให้พี่ไปส่งที่บ้าน   หรือว่าจะไปค้างที่ห้องพี่  "

" คืนนี้ผมขอนอนค้างที่ห้องของพี่จินก็แล้วกันครับ  ยังไม่อยากกลับไปตอนนี้  "

" อื้ม ! งั้นก็ได้  หวังว่าพี่คนนี้จะทำให้นายอารมณ์ดีได้บ้างนะ "

พูดจบ   พี่จินก็ยื่นริมฝีปากมาจูบที่ริมฝีปากของผม  

ก่อนจะปรับเบาะให้นอนราบลงไป    

ถึงจะไม่ชอบ  แต่ก็เค้าคนเดียวนั้นแหละที่คอยช่วยทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้นมาได้บ้าง

นั้นเมื่อปาร์คจีมินมีความอื่นได้

ทำไมผมถึงจะต้องไปแคร์ความรู้สึกของเค้าด้วย   มันไม่ยุติธรรมเลย..!!

ทันใดนั้นเองที่ผมพลิกตัวพี่จินในนอนราบลงไปกับเบาะนั้นแทนผม   ก่อนก้มหน้าลงไปไซร้ที่ซอกคอของเค้า  ยิ่งผมคิดถึงรอยยิ้ม  และ  เสียงหัวเราะของจีมิน   กับ  จองกุกแล้ว  

มันก็ยิ่งทำให้หัวใจของผมยิ่งร้อนเป็นไฟมากขึ้น

ฉึก..!!

" แทฮยองเบาๆพี่เจ็บนะ "

เสียงของพี่จินทำให้ผมดึงตัวเองออกมาจากความคิดบ้านั้น  ก่อนจะรีบล่ะตัวเองออกมาด้วยความตกใจ   

ผมเห็นเลือดสีแดงสดที่ค่อยๆซึมออกมาจากต้นคอของพี่จิน

" ผะ..ผมของโทษครับ "  

" ชั่งมันเถอะ  วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน  "

พี่จินบอกกับผมด้วยอารมณ์หงุดหงิด   ก่อนจะพาตัวเองกลับไปที่นั่งคนขับ

แล้วขับพาผมออกไปจากที่นั้น

บ้านตระกูลมิน

ภายในห้องของมินยุนกิ

ฟรึ่บ   ฟรึ่บ...!!

ใบมืดจากคัตเตอร์ถูกเลื่อนขึ้นเลื่อนลงไปเรื่อยๆ   พร้อมกับสายตาของคนตัวเล็กที่จ้องมองยังไม่ล่ะสายตา   

หลังจากเกิดเรื่องวันนั้น   ยุนกิที่เคยสดใสก็กลายเป็นคนที่ซึมเศร้า  เก็บตัว

และทิ้งตัวเองให้จมอยู่กับอดีต   เมื่อครั้งที่เค้ากับแทฮยองยังคงอยู่ด้วยกัน

( ผมขอโทษนะครับ   แต่ผมว่าเราเลิกกันเถอะ  

ผมไม่อยากคบกับพี่อีกต่อไปแล้ว   ผมเบื่อที่ต้องแสร้งทำเป็นว่ารักพี่   แคร์พี่   ทั้งที่จริงแล้ว  ผมไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย   เราจบกันแค่นี้เถอะ )

(  พี่ยุนกิฮะ  ผมขอโทษ )

เพล้ง...!!!

อ้าาาาาาาาาากกกกกกกกกกก ...!!!

" ทำไมพวกมรึงต้องทำกับกูแบบนี้ด้วย   ทำไม   กูทำอะไรผิด   กูไปทำอะไรให้พวกมรึง

แทฮยอง  ฮึก  ฮึก  ฮึก  ฮือ   กลับมาหาพี่เถอะนะ   กลับมาเถอะนะได้โปรด "

ยุนกิขดตัวเองลงไปกับพื้น   อย่างกับคนไร้สติ

นับวันเค้าแทบจะไม่เหมือนยุนกิคนเดิมอีกต่อไปแล้ว   

มหาลัยxx

วันนี้เป็นวันหยุด   แต่กับปรากฏร่างเล็กที่นั่งอยู่คนเดียวภายในห้องศิลปะ

บนผืนผ้าใบ  ค่อยๆถูกระเลงด้วยเลือดที่กรีดออกมาจากข้อมือของเค้า   ก่อนที่รูปนั้นจะถูกส่งไปที่บ้านของ  คิมแทฮยอง..!!

" หวังว่านายคงชอบมันนะ  แทฮยอง "

รอยยิ้มปนคราบน้ำตาค่อยๆปรากฏออกมาบนใบหน้าซึกๆ  ก่อนที่ร่างเล็กจะดันตัวเองลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินออกไปจากห้องไป

ตัดฉับ+++++++

  

อัพตอนใหม่ให้แล้วนะค่ะ   อ่านจบแล้ว อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจในไรต์ด้วยนะค่ะ