คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #100 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค ปัง-ปอนด์ (ตอน ความในใจของปอนด์)
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ปัง-ปอนด์ (ตอน ความในใจของปอนด์)
ผมรู้จักไอ้ปังผ่านทางไอ้ทัต ไอ้ทัตเนี่ย มันเป็นแฟนของไอ้ตั้ม ซึ่งผมเองก็ไม่ค่อยสนิทกับมันเท่าไหร่
และก็ไม่เคยคิดว่าต้องสนิทกับมันด้วย เพราะอะไรน่ะเหรอ
ก็เพราะว่าไอ้ห่าทัต มันทำให้ไอ้ตั้มเพื่อนของผมเป็นเกย์
มันต้องชั่วช้าขนาดที่ว่า เอาเหล้ามามอมไอ้ตั้ม แล้วไอ้ตั้มก็เมาไม่รู้เรื่องมันก็เลยปล้ำไอ้ตั้มแน่ ๆ
แล้วสุดท้ายมันคงกลัวว่า ความลับจะเปิดเผย มันเลยกักขังไอ้ตั้มไว้ ไม่ยอมให้ใครรู้ว่าที่จริงแล้ว
ไอ้คนเลวทัต.....มันข่มขืนตั้มเพื่อนรักของผมแน่ ๆ เลย
แต่...........................
ทำไมมันดูเหมือนคนรักกันจังเลย ทำไมบางทีมันก็คุยกันกระหนุงกระหนิง กระจุ๋งกระจิ๋ง อย่างนั้น
ผมซึ่งบังคับขู่เข็ญ จะมาอยู่อาศัย โดยอ้างเหตุที่ว่า
ถ้าไม่ยอมให้ผมมาอยู่ด้วย ผมจะบอกแม่ไอ้ตั้ม แค่นั้นแหละ ไอ้ทัตมันก็เลยยอม
แล้วมันก็ให้ผมซึ่งเป็นแขกที่ดีที่สุด นอนบนพื้นห้อง....
มันให้ผมนอนพื้น แต่มันและไอ้ตั้มนอนกอดกันกลมดิก อยู่บนเตียง
ผมก็เลยชักจะไม่เข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วไอ้ที่ผมสันนิษฐานไว้ มันจะผิดไปหรือเปล่า
เออ เว้นไว้ก่อน
มาที่เรื่องของไอ้ปังก่อน
เท่าที่ผมรู้นะ.......คือ ผมแอบเงี่ยหูฟัง คือ จะบอกว่าผมเสือกไปรู้ก็ได้นะ
แบบว่าก็ไอ้ปังมันคุยกับไอ้ทัต ไอ้ทัตแหละ ไอ้ห่าทัตเครื่องกลนั่นแหละคนเดียวกัน
ผมคงจะกระโดดถีบมันถ้าผมเรียนอยู่แผนกก่อสร้าง แต่ผมอ่ะ เด็กช่างยนต์ครับ ผมเรียนช่างยนต์ก็เลย
ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่ แต่ผมเกลียดมัน มันทำให้ไอ้ตั้มเพื่อนผมเป็นเกย์ ขอย้ำว่าเป็นความผิดของไอ้ทัตแน่ ๆ
ไอ้ปังเนี่ย คือว่าไงดีล่ะ
มันมีปัญหากับพ่อเลี้ยงมัน มันเลยหนีออกจากบ้าน และโดนไอ้ทัตขู่เข็ญให้มาอยู่ที่นี่ด้วยกัน ไอ้ปังมันก็เรียนช่างยนต์เหมือนกัน แต่คนละห้อง มิน่าล่ะ ผมเลยไม่ค่อยเห็นหน้ามัน แต่ก็คิดอยู่ว่าหน้ามันคุ้น ๆ
และมันก็เลยมีข้อตกลงระหว่างเรา 3 คน ผม ไอ้ทัต และไอ้ตั้มเพื่อนรักว่า ถ้าเกิดไอ้ปังกลับมา เราจะเป็นเพื่อนกัน จะไม่ทะเลาะกัน และเราก็จะเล่นบทคนดีปลอบโยนไอ้ปัง
ผมอะ.....ยังไงก็ได้
ผมไม่เคยคิดจะสนใจไอ้ปังอยู่แล้ว ไม่เคยคุยกับมันด้วยซ้ำ ผมไม่ชอบทุกคนที่เป็นเพื่อนไอ้ทัตทั้งนั้นแหละ
ผมก็เลยพาลไม่ชอบไอ้ปังด้วย เพราะแม่งชอบแอบไปยืนร้องไห้หน้าระเบียงคนเดียว ตอนกลางคืน
มันทำให้ผมนึกรำคาญว่ะ ผู้ชายห่าอะไรร้องไห้ เป็นวรรคเป็นเวร เห็นแล้วเบื่อ เซ็ง
ผมก็เลยอยู่ของผมคนเดียวก็ได้ แต่ผมต้องมาเป็นมารขวางคอไอ้ทัตก่อน นั่นแหละหน้าที่ของผม
ส่วนไอ้ปัง มันมาด้วยก็ดีเหมือนกัน เวลาผมเผลอ ไอ้ทัตมันจะได้ไม่กล้าทำอะไร
เพราะมีไอ้ปังเป็นกันชน 55555555555555555 กูนี่ฉลาดจริงเว้ย
ผมก็อยู่ขัดขวางไอ้ทัตมันไปอย่างนั้นแหละ สะใจดี มันยังทำท่าอึดอัดใจ ผมยิ่งสะใจ
อยากปล้ำเพื่อนกูเอง ไอ้ห่าทัต ทีกูล่ะมึง
แต่ดูเหมือนว่า ไอ้ปังเนี่ย มันจะไม่เคยรู้เลยนะว่าเพื่อนมันเลวแค่ไหน
บางทีผมก็เห็นมันออเซาะไอ้ทัตเหมือนกัน แม่งคงจะเป็นเกย์ เป็นตุ๊ดเหมือนกันแหละ
ผมเลยเป่าหูไอ้ตั้มทุกวัน ว่าไอ้เนี่ยมันต้องเคยเป็นคู่ขาไอ้ทัตแน่ ๆ เลย จริง ๆ นะ
ผมมีสัญชาติญาณแบบนั้นจริง ๆ ผมรู้แล้วกัน สมองอันชาญฉลาดของผมบอกผมแบบนี้
แต่ว่ามันยังไงไม่รู้แปลก ๆ เวลาเห็นไอ้ทัตมันปลอบใจไอ้ปัง ผมก็ชักจะนึกเคือง
ผมอ่ะ ต้องนอนเสื่อบนพื้นกับไอ้ปังทุกวัน แต่ผมก็ไม่ค่อยอยากคุยกับมันหรอก
เอาเป็นว่า ผมไม่เคยพูดกับไอ้ปังสักประโยคด้วยซ้ำ เพราะผม....เกลียดมัน
แบบว่าไม่มีสาเหตุ ก็คนมันเกลียดอ่ะ เห็นหน้าก็เกลียดแล้ว มีอะไรป่าว
แต่ผมก็เริ่มชักไม่แน่ใจตัวเอง เมื่อเห็นหน้าไอ้ปังบ่อย ๆ
เจอแม่งทุกวัน นอนด้วยกัน ทุกวัน
อยู่ห้องเดียวกันทุกวัน ห้องถึงแม้มันไม่แคบนัก สำหรับอัดควาย 4 ตัวเข้าไป
แต่มันก็เดินสวนกันอยู่อย่างนี้แหละ ยังไงมันก็ต้องเห็นว่าอีกคนทำอะไร
ดูไป ดูมา
ไงดีล่ะ.......อย่าบอกใครนะ
เงียบ ๆ เลยแล้วกัน
ห้ามเอ็ดไปล่ะ
ก็
แหะ แหะ คือแบบนี้นะ
จริง ๆ แล้ว ไอ้ปังเนี่ย ....... มันก็น่ารักดีเหมือนกันเนอะ
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ผมไม่ได้เป็นเกย์นะ
อย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้เป็นจริง ๆ
ผมมาเพื่อกำจัดไอ้ทัตออกจากชีวิตเพื่อนรักของผมนะ
จริง ๆ ผมสาบานได้
แต่...เอ่อ ไงดีล่ะ
แบบว่า
ไอ้ปัง.....มันก็.....ง่า.....คือ......แบบว่า.....มองไปมองมา.....ผมก็ว่ามัน.....น่ารักดี......แค่นั้นเองนะ...แค่นั้นเองจริง ๆ ผมไม่ได้คิดอะไรจริง ๆ เชื่อผมเท้ออออออออออออ เชื่อผมเถอะ จริง ๆ ผมไม่โกหกหรอก เชื่อผมสิ
ก็ผมออกจะหล่อล่ำ กล้ามใหญ่ หล่อแมนได้ใจ
สาว ๆ รุมกรี๊ดขนาดนี้
ผมบอกแล้ว....ผมไม่ใช่เกย์
จริง ๆ นะ ผมไม่ใช่เกย์จริง ๆ
อ้าว แล้วทำไมต้องมองผมแปลก ๆ งั้นด้วยล่ะ ทำไมอ่ะ ไม่เชื่อเหรอ ผมไม่ใช่เกย์จริง ๆ จริง ๆ นะ จริงจริ๊ง.....
TBC……
ภาคใหม่ ต่อจาก ตั๊ม ทัต สองเรื่องนี้จะต่อเนื่องกันนะค่ะ
ตอนนี้ คนโพสเจ็บใจอย่างหนักเลยค่ะ เสียเงินไม่เท่ากับเจ็บใจในตอนนี้ เค้าด่าเราซะเสียหาย เพื่อนหลายคนก็โทรมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเค้าเป็นฝ่ายเงียบ ไม่ออกมาตอบโต้ มีแต่เราคนเดียวที่ออกมาพูดที่หน้าเฟรซบุค แล้วก็มีหลายคนโทรมาถามกันหลังไมค์ แต่เค้าก็พอกันนะค่ะ รีบเล่าเรื่องเราให้ฟัง พูดให้ตัวเองดูดีไม่ผิด แต่คนที่คุยด้วย เค้าฟังยังอดคิดไม่ได้ ว่าเห็นแก่ตัวสุดๆ ยังดีที่มีเพื่อนคอยเข้าใจ เพราะเค้ารู้ว่าใครเป็นคนยังไง
ความคิดเห็น