[Yaoi] ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง by aoikyosuke

ลำดับตอนที่ #173 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค นก - เป้ (ตอน มึน)

 ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค นก-เป้  ตอน มึน

“กินกุ้งแห้งมั้ย....”

เออเอาเข้าไป คิดได้ไง แล้วแม่งอยู่ได้ไง กินแต่กุ้งแห้ง
ไอ้นกรู้สึกสับสนในชีวิตเหลือเกินที่ต้องมาอยู่กับคนประหลาดแบบนี้ เดี๋ยวมันก็ดี เดี๋ยวมันก็บ้า คุ้มดีคุ้มบ้า ขนาดนั่งรถเมล์มันยังชวนกินกุ้งแห้ง

“ขอบใจนะ....แต่กูเกรงใจ...เดี๋ยวหมดแล้วมึงจะไม่มีกิน....” หล่อนะ แต่บ้า และดูนั่น มันพยายามมองสาว
แล้วก็น่าจะรู้นะว่าสายตาสั้น ยังไปเพ่งมองเขาอีก เดี๋ยวเขาก็หาว่ามันโรคจิตหรอก

“เป้.....มองอะไรให้มันรู้จักเวล่ำเวลาหน่อยดิ.....เดี๋ยวผัวเขาก็มาเหยียบยอดหน้ามึงหรอก” ไอ้นกกระซิบบอกเพื่อนแล้วก็ได้ผล

“เออกูลืม....พอดีวันนี้กูลืมใส่คอนแท็คมา....เฮ้ย...ง่วงนอนว่ะ...น้องนก น้องนก...พี่เป้ขอซบไหล่น้องนกหน่อยดิ”

เออดูมัน พอบทมันจะง่วงมันก็ง่วงได้น่าถีบดีจริง ๆ

“ซบตีนกูก่อนดีป่าว.....ท่าจะดี....” ปากก็ด่าไปงั้นแหละ แต่เอาเข้าจริง ๆ ก็ยอมให้ซบจนได้ และก็ตามมาด้วยเสียงซุบซิบนินทา อีกเช่นเคย

“เกย์แน่เลย....คู่เกย์แน่ ๆ “

เออ แม่งนินทากันเข้าไป....อยากให้เป็นนักเดี๋ยวกูจะทำให้ดู

มือของไอ้นก ยกขึ้นลูบผมของคนไอ้บ้ากุ้งแห้งฟีเวอร์...แล้วก็แกล้งทำเสียงอ่อนเสียงหวานใส่

“ตะเอง....อ่ะ...มาซบเค้าไม่อายสายตาชาวบ้านเขาเหรอ...เค้าอ่ะ อ๊าย อายแหละตัวเอง..เนี่ยดูสิ โดนผู้หญิงแถวถัดไปนินทาเอาเลย”

คำพูดติงต๊องปัญญาอ่อนตั้งใจประชด คนที่นินทา ทำให้เสียงนินทาเงียบกริบทันที พร้อมกับที่ไอ้เป้หรี่ตาขึ้นมอง

ก่อนจะเอาจมูกไปชนแก้มของคนที่ให้ซบไหล่

“แก้มตะเองก็หอมเหมือนกันเลย....อย่าไปสนใจผู้หญิงแถวถัดไปที่นินทาเลยนะตะเอง” แล้วไอ้เป้คนหล่อสายตาสั้นก็หลับตานอนต่อ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ไอ้นกไม่ใช่อย่างนั้น.............

สภาพตอนนี้..........

อึ้ง.......

งง.......

คือแบบว่าตอนก่อนโน้นนนนนนนนนนนน ก็เพราะว่า มีอารมณ์อยากทำ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่.....
ตอนนี้ไม่ได้มีอารมณ์แต่ว่ามัน.....

คนที่ทำตาโต หันไปมองที่นอกหน้าต่าง แล้วหันกลับมามองคนที่ซบไหล่หลับไปแล้ว ด้วยความ มึนงง

ตอนนี้กำลังมึน........ว่าไอ้เป้มันจะหอมแก้มทำไม.......หรือว่ามันกะเล่นประชดให้เหมือนเป็นคู่เกย์กันจริง ๆ

ไอ้นก หันมามองใบหน้าคงคนที่ซบไหล่หลับไปไม่รู้เรื่องแล้ว แล้วยิ่งแปลกใจ
จะขยับตัวก็กลัวอีกฝ่ายจะตื่น แล้ว........

เอ่อ....ตอนนี้ทำไมกูยังไม่หายงงวะ ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังงงอยู่เลย

เป้ หนุ่มหล่อสายตาสั้น ขยับร่างกาย และปรือตาตื่นขึ้น เมื่อใกล้ถึงปลายทาง ก่อนจะยืดแขนยืดขาให้สบายขึ้น
และก็มองหน้าคนที่หันมาจ้องหน้าและทำตาแป๋วแหวว

“เป็นเหี้ยอะไรมึง......หน้ากูหล่อกว่ามึงอีกแล้วหรือไง” เสียงที่เอ่ยถาม แผ่วพลิ้วมาแต่ไกล และไอ้นกก็ยังทำหน้าเอ๋อ ไม่ยอมเปลี่ยน ก่อนที่จะทำตาลอยและตอบออกไป เหมือนกับยังมึนไม่หาย

“เปล่า.....กูแค่มองเพราะกูหลงรักมึง”

TBC