ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Yaoi] ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง by aoikyosuke

    ลำดับตอนที่ #139 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค อารยะ-อิท ( นอกรอบ.....อารยะ-อิท ....คำสัญญา ด )

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.42K
      9
      5 ต.ค. 53

     นอกรอบ.....อารยะ-อิท ....คำสัญญา









    ปากแตกอีกแล้วสิมึง......ใครถามก็บอกเขาไปเลยว่ามึงไปมีเรื่องกับพวกโรงเรียนอื่นเด่ะ เจ๋งออก

    เสียงหัวเราะของอิทธิพลทำให้อารยะค่อยยิ้มออกมาได้บ้าง

    พ่อมึงขยันซ้อมลูกเนอะ....สงสัยเขาเห็นมึงเป็นลูกฟุตบอล

    เสียงทุ้ม ๆ ของเพื่อนที่นั่งอยู่เคียงข้าง และตบที่ไหล่เบา ๆ ทำให้หัวใจที่เหือดแห้ง ค่อยชุ่มชื้นขึ้นมาบ้าง

    ขอบใจเว้ย ไอ้อิท....กูมีมึงนี่แหละเป็นเพื่อนตาย......ไม่มีมึงก็ไม่มีกูเหมือนกัน ขอบใจจริง ๆ เว้ยเพื่อน

    ใบหน้าที่เคร่งขรึมอยู่เสมอ ค่อยหันมามองเพื่อนและยกมือขึ้นตบที่ไหล่ของเพื่อนกลับไปบ้าง

    ไอ้อิท........มึงเป็นเพื่อนกูนะ....เพื่อนตายเลย กูให้มึงเป็นเพื่อนตาย กูดีใจจริง ๆ ที่เกิดมาเป็นเพื่อนมึง

    ใบหน้าที่ค่อยมีรอยยิ้มเจือจาง ทำให้อิทธิพลหัวเราะชอบใจ

    เหี้ยยะ .... กูซึ้งนะเนี่ย น้ำตากูจะไหลว่ะ.....ทั้งที่แกล้งพูด แต่อิทธิพลกลับเทน้ำในขวดน้ำดื่ม เอามาป้ายที่ดวงตา และทำหน้าเหมือนกับว่าซาบซึ้งใจ จนอารยะหัวเราะออกมาได้

    แล้วน้องมึง........เอาไง.....คำถามถูกเอ่ยถาม อารยะนิ่งเงียบลง และกลับมีใบหน้าเคร่งขรึมเหมือนเดิม

    กูเจอยาคุม...ดายอมรับแล้วว่ากินจริง ๆ กูจะทำยังไงดีวะ..ถ้าพ่อกับแม่รู้ว่าดามีแฟน....แล้วกูไม่ดูแลดาให้ดี ๆ
    พ่อต้องเอากูตายแน่เลย.......กูจะทำยังไงดีวะ....แต่ดาร้องไห้บอกว่าอย่าบอกพ่อกับแม่....แล้วก็เห็นว่าไอ้ห่านั่นมันมาขอเลิกไปแล้ว ตอนที่กูไปบอกให้มันเลิกกับดา.....แต่ทำไมดายังกินยาคุมอยู่อีก....กูจะทำยังไงดีวะอิท........ทำไมน้องกูถึงเป็นแบบนี้.......

    ฝ่ามือที่กุมเข้าที่ศรีษะ พร้อมกับที่ต้องบีบนวดขมับไปมา ทำให้อิทธิพลต้องลูบหลังปลอบใจเพื่อน

    เดี๋ยวดาก็เลิกได้.... เชื่อกู.... มันต้องมีทางแก้ล่ะวะ

    คำปลอบใจยิ่งทำให้อารยะเครียดหนักขึ้นกว่าเก่า

    เลิกได้แน่เหรอวะอิท.....ถ้าเลิกได้จริงก็ดี...ถ้าพ่อรู้ขึ้นมา...จะทำยังไงวะ
    น้ำเสียงที่สั่นเครือของเพื่อนทำให้อิทธิพล เครียดตามไปด้วย

    อะไรกันนักหนาวะบ้านนี้ ชอบบีบให้ลูกเครียด ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา เห็นแล้วอยากจะบ้าตาย

    เอาน่ะ เชื่อกูเหอะ เลิกได้ก็คือเลิกได้....มันคงไม่ได้รักอะไรดานักหรอก...เดี๋ยวกูจะช่วยดูให้....

    อารยะเงยหน้าขึ้นมองเพื่อน แล้วค่อยพยักหน้ารับ

    เรื่องที่บ้าน เรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว ปรึกษาไอ้อิทแล้วมีแต่ความสบายใจ ดีแล้วที่เป็นเพื่อนกับมัน ดีแล้วที่ได้เป็นเพื่อนกัน ไอ้อิทมันเป็นเพื่อนแท้จริง ๆ

    กูเชื่อมึงอิท...กูเชื่อมึง...แล้วกูก็เชื่อว่าคนอย่างมึงจะเป็นเพื่อนกับกูไปตลอด แล้วมึงก็ไม่มีวันหักหลังกูหรอก.....

    กำปั้นที่กระแทกเข้าหากัน ทำให้อิทธิพลหัวเราะออกมา ก่อนจะเอ่ยบอกอย่างมั่นใจ

    เออ........กูไม่มีวันหักหลังมึงหรอกไอ้ยะ....กูสัญญา

    Fin….

    เพิ่งเลิกงานค่ะ เลยรีบมาอัพให้ก่อนอาบน้ำนอน

    ******************************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×