คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #102 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค ปัง-ปอนด์ (ตอน มอง)
“ปัง...กินข้าวโว้ย....” เสียงของไอ้ทัตเรียกครั้งที่ร้อย ให้ไอ้ปังที่ยังคงตากผ้าที่ระเบียงอยู่ เข้ามากินข้าวได้แล้ว
ไอ้ปังมันนั่งซักผ้าตั้งแต่ หกโมงเช้า จนป่านนี้ปาเข้าไปเกือบเที่ยง มันขัดชิบหายวายป่วง กลัวจะซักผ้าไม่สะอาด
ทั้งที่เวลาอยู่กันเอง ไม่เคยซักผ้าได้เท่าไอ้ปังเลย หนักไปทางขยำ ขยำแล้วก็ตากมากกว่า แต่ไอ้ห่าปัง
แม่งซักจนไม่มีเศษดินเศษฝุ่นเลย เผลอ ๆ บางทีแม่ง ยังซ่อมกระดุมให้อีกต่างหาก
เรียกมันมาแดกข้าวมันก็ไม่ค่อยจะแดกเท่าไหร่หรอก เพราะไอ้ห่าปังมันเกรงใจ มันไม่อยากเป็นภาระ
ภาระห่าอะไรล่ะ ทำงานบ้านสารพัด จ้างแม่บ้านยังแพงกว่าเลี้ยงข้าวไอ้ปังอีก
ไอ้ปังมาอยู่นี่ดีเป็นไหน ๆ ดีกว่าไอ้ห่าปอนด์ ที่เอาแต่กันท่า คนเขาเป็นผัวเมียกัน ยังจะเสือกมากันท่าอีก
แต่ไอ้ปังแม่งเลี่ยงตลอด อะไรก็เอาแต่ยืนที่ระเบียง ยืนแม่งทั้งวันทั้งคืน เพราะกลัวเขาและตั้มไม่ได้จู๋จี๋กัน
“มึงไม่แดกนะไอ้ปัง...กูกับไอ้ตั้มก็ไม่แดกด้วย...เอามั้ยล่ะ...” แค่เสียงขู่เล่น ๆ ของไอ้ทัตแค่นั้นแหละ
ก็ทำให้ไอ้ปังเดินเข้าห้องมาได้ และ มาร่วมวงนั่งกินข้าวด้วย
ไอ้ปอนด์ยังคงมองไอ้ปังแบบเหยียด ๆ
แม่ง อะไรนักหนาวะ ก็รู้อยู่หรอกว่าต้องซักผ้า แต่ก็น่าจะคิดมั่งสิ
ว่าต้องรู้จักหัดกินข้าวกินปลาก่อน ไม่ใช่ทำแต่งานงก ๆ แบบนี้
ปังมันคงไม่รู้หรอกว่าคนที่มองหน้ามันเหมือนจะเหยียด เต็มทน นึกเป็นห่วงมันมากขนาดนี้ มันรีบหลบตา
และก็ตั้งหน้าตั้งตากินแต่ข้าวเปล่า จนไอ้ตั้มต้องตักกับข้าวใส่จานให้นั่นแหละ มันถึงยอมกินกับข้าวด้วย
“ปัง...เกรงใจมาก ๆ ไม่ดีนะเว้ย...” ร่างบางน่ารักส่งยิ้มอ่อนโยนให้ ปังก็น่ารักดี น่ารักจนบางทีก็แอบหึงเหมือนกัน กลัวว่าทัตจะปันใจ แต่ความสงสารมันมีมากกว่า ก็เลยไม่อยากจะคิดเรื่องไม่ดีแบบนี้
“กินเข้าไปเหอะกับข้าวอ่ะ..ไอ้เหี้ยปอนด์ไม่เห็นมันทำอะไรมันยังแดกได้แดกดีเลย..” ไอ้ตั้มหันมามองหน้าไอ้ปอนด์และก็ประชดเข้าให้ อมยิ้มเมื่อเห็นไอ้ปอนด์หน้างอหงิก
เออ ..... เพื่อนตั้มของกู กูอุตส่าห์มาขัดขวางไอ้ทัตไม่ให้ปล้ำมึงได้ มึงยังไม่เห็นความดีกูเลยนะ
ไอ้ปังตั้งหน้าตั้งตากินแต่ข้าว แล้วก็รีบลุกไปตากผ้าที่ตากค้างไว้ต่อ
“แม่งไอ้ปังมันจะเกรงใจเกินไปแล้วนะตั้มเนอะ....แต่คนบางคนดิ...นั่งกินข้าวหน้าตาเฉยเลย” ไอ้ทัตประชดไอ้ปอนด์เสียงดังพอให้ไอ้ปอนด์ที่นั่งกินข้าวอยู่ได้ยิน
ว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ ก็เปิดศึกกับมันซะหน่อย อยากมาขัดขวางความรักของผัวเมียเขาเอง ช่วยไม่ได้
“ทัต..เพื่อนตั้มนะ...อย่าทะเลาะกันได้ป่าว...ตั้มปวดหัว” ร่างบางเบื่อหน่ายเต็มทนที่ทั้งแฟนแล้วก็เพื่อน
เอาแต่เขม่นกันอยู่แบบนี้
เพื่อนก็เกลียดแฟน
แฟนก็ไม่ถูกกับเพื่อนไปซะอีก เวรจริง ๆ
ไอ้เพื่อนก็อธิบายแล้วว่ารักกันชอบกัน ไม่ได้มีอะไรไม่ดี มันก็ทำเหมือนไม่เข้าใจซะที
ส่วนแฟนก็ยังดีที่คุยกันรู้เรื่องหน่อย ห้ามแล้วว่าถ้าเกิดทะเลาะกันอีกจะโกรธ
ก็เลยดูเหมือนจะแค่เขม่น ๆ กันแค่นั้น
แต่คนที่น่าเป็นห่วงที่สุด
โน่นเลย
ตากผ้าอยู่หน้าระเบียงนั่น
ทำงานแม่งทุกอย่างเลย ไม่ยอมให้ใครแตะอะไรเลย
เลยพลอยสบายกันไปหมด จะช่วยก็ไม่ยอม
บอกว่าถ้าเกิดช่วยก็คงไม่มีหน้าอยู่ด้วยได้อีก
เลยต้องยอมให้ทำงานอยู่คนเดียว
ส่วนไอ้เพื่อนเวร
นี่เลย กินอิ่มแล้วก็นอนเอกเขนกสบายใจเฉิบ ไม่เคยคิดจะช่วยปังทำงานบ้านมั่งเลย
ด่าก็แล้ว อะไรก็แล้ว มันยังทำท่าไม่สนใจอีก
แต่เดี๋ยวนี้ชักแปลก ๆ เคยนั่งสังเกตกับทัตเหมือนกัน ว่าทำไมพักนี้ ไอ้ปอนด์มันชอบมองไอ้ปังแปลก ๆ
บางทีมองอยู่ดี ๆ ก็ยิ้มซะงั้น แบบนี้เนี่ย มีลุ้นนะเนี่ย
“ทัต....ดูดิ..อีกแล้วนะ” ร่างบางขยับเข้าไปชิดกับแฟนของตัวเอง
และกระซิบบอกเสียงเบา พอให้ได้ยินกันสองคน
ไอ้ปอนด์มันแอบมองไอ้ปังที่ตากผ้าอยู่หน้าระเบียงอีกแล้ว มันรู้ตัวมั่งมั้ยเนี่ย ว่ามองไอ้ปังด้วยสายตาแบบไหน
“อือ..ทัตว่าเหมือนคนกำลังมีความรักว่ะ” ไอ้ทัตกระซิบตอบกลับ
และแอบหอมแก้มแฟนตัวเอง ในขณะที่ไอ้ตัวมารเผลอ
“บ้า...เดี๋ยวมันก็โวยวายอีกหรอก....” ในความเป็นจริงของทุกวันก็คือ
แค่ไอ้ทัตกับไอ้ตั้มมันแตะตัวกันนิดเดียว
ไอ้ปอนด์ก็โวยวายดังลั่นแล้ว แต่เนี่ย
ขนาดคุยกันกระซิบกระซาบแบบนี้ ไอ้ปอนด์มันยังไม่รู้เรื่องเลย แบบนี้จะให้คิดยังไงเนี่ย
“ชัวร์แล้วแบบนี้....” ทั้งไอ้ตั้มและไอ้ทัตสบตากันอย่างรู้ใจ บทบาทต่อไป ต้องให้เพื่อนพระเอกช่วยพระเอกให้สมหวังแล้วแบบนี้
ไอ้ตั้มและไอ้ทัต มองไอ้ปอนด์ ที่ยังชะเง้อมองคนนอกระเบียงไม่วางตา
ได้เวลาออกโรงแล้วไอ้พระเอก ยังไม่รู้ตัวอีก เดี๋ยวจะช่วยนะปอนด์เพื่อนรัก
ทั้งไอ้ตั้มและไอ้ทัตหัวเราะคิกคักชอบใจกันอยู่สองคน
โดยที่ไอ้ปอนด์ยังคงแอบชะเง้อมองไอ้ปัง แบบไม่รู้เลยว่ามีใครสังเกตเห็นปฏิกิริยาแปลก ๆ ของมัน
ในขณะที่ตัวมันเองก็ไม่เคยรู้ตัวเลย ว่ามองไอ้ปังแล้ว ทำหน้ายังไงออกไป
TBC……
มีเรื่องอะไรจะบอก จะบอกว่า คนโพส โพสผิดตอนอ่า กลับไปอ่านตอนก่อนหน้านี้
หน้าก่อนนะจ๊ะทุกๆคน เค้าผิดไปแล้ววววววววววววว
ความคิดเห็น