คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปรัชญาช่างกลฯ ภาค เส่ง-เปา (ตอน จุดเปลี่ยน)
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา (ตอน จุดเปลี่ยน)
“ไอ้เหี้ยเส่ง.....ไอ้เส่ง....ไอ้เส่งพอแล้วววววววววววว พอแล้วมึง ไอ้เส่งงงงงงง”
ห้องทั้งห้องระเนระนาด เพราะร่างสูงทั้งถีบโต๊ะ ทั้งพยายามทุ่มทั้งคว่ำด้วยแรงที่มีอยู่ทั้งหมด จนคนที่โดนอัดกระแทกแรง ๆ เลือดหยดออกมาอาบหน้า แต่คนคนนั้นก็ไม่ยอมสู้ แค่ป้องกันตัวไม่ให้เจ็บหนักกว่านี้เท่านั้น
“ไอ้เหี้ยนี่มันสมควรตายยยยยยยยยย กูจะฆ่ามันปล่อยกู..ปล่อยกู...พวกมึงปล่อยกู.....”
ร่างสูงทั้งดิ้นรนทั้งขัดขืนคนที่มาช่วยกันยึดไว้แน่นไม่ยอมปล่อย และลากออกไปจากจุดเกิดเหตุ อีกหลายคนต้องรีบวิ่งมาดูคนที่ยืนเลือดอาบหน้า
“กูไม่เป็นไรว่ะ....” ร่างสูงแกร่งหนากว่าคนที่โดนลากออกไป เอามือเช็ดเลือดที่หยดลงมาแล้วก็หัวเราะเสียงเบา
เจ็บน่ะมันก็เจ็บอยู่.......แต่ก็ดีใจที่เจ็บ....
เพราะอย่างน้อยคนที่โมโหสุดขีดคนนั้นก็ได้ระบายความแค้นออกมาไม่ได้เก็บกดเอาไว้
“ไปดูไอ้เส่งมันหน่อยดิมึง...อาละวาดไปถึงไหนมันแล้ววะนั่น....” ร่างสูงพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับเลือด ลากเก้าอี้ลากโต๊ะกลับมาไว้ที่เดิม
และหัวเราะออกมาเสียงเบา
เล่นเอาคนที่มองอยู่งงหนัก.....ไอ้เปาไม่สู้กับไอ้เส่งเหมือนทุกวัน ยอมให้คนที่ถูกลากออกไปขว้างเก้าอี้ ทุ่มโต๊ะใส่ ถ้าเป็นทุกทีมันคงหนักกว่านี้ แค่มองหน้ากันนิดหน่อยมันก็จะฆ่ากันแล้ว
แล้วนี่มันอะไร กัน เกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนเนี่ย
น่าแปลกจริง ๆ
เมื่อวานนี้ยิ่งแปลกที่มันทำท่าเหมือนเข้าอกเข้าใจกันดี
ชวนกันไปกินเหล้าทั้งที่มันแทบตีกันตายห่าทุกวัน
นึกว่ามันจะดีกันแล้วจริง ๆ แต่พอมาวันนี้มันตีกันหนักกว่าเก่าซะอีก งงเว้ย อะไรวะเนี่ย ...
***********************
“อ้าวววววววววว ..... มาวววววววววววววว เมากันพวก เมากันให้เละ.....”
ร่างสูงหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกันยกแก้วเหล้าขึ้นซดชนิดที่ไม่กลัวเมา และพอกับอีกคนที่ทั้งหัวเราะและร้องไห้ทั้งน้ำตาไม่ต่างกัน ต่างคนต่างซัดกันไปจนหมดขวด หัวคะมำล้มกลิ้งไม่เป็นท่า
คนหนึ่งนอนร้องไห้ อีกคนก็นั่งเอามือปาดน้ำตา
“ไอ้เส่ง.....ต่อปายยยยยยยย กูจาเป็นเพื่อนกับมึงงงงงง จะไม่ตีกับมึงงงงงงงแล้ว ไอ้เส่งงงงง” ร่างสูงแกร่งหนาสองร่างเริ่มพูดจากันไม่รู้เรื่อง ทั้งขวดเหล้า ทั้งขวดโซดากลิ้ง ล้มระเนระนาด
“ไอ้เปา...กูก็จะไม่ตีกับมึงงงงงงงงงอีก....กูจาเป็นเพื่อนกับมึงงงงงงงงง ฮือ ฮือ ฮือออออออ” สองคนลงไปนอนกลิ้งกับพื้นห้องในสภาพเมาเหมือนหมาพอกันทั้งคู่
“ผู้หญิงมีในโลกกกกกกอีกเป็นเข่งงงงงงงงง กูจะไม่แย่งงงงงผู้หญิงงงงงกับมึงงงงงแล้วววว” พูดไปในสภาพลิ้นไก่พันกัน ต่างคนก็ต่างเมาเสียงอ้อแอ้เต็มที
“เออ...กูก็จาม่ายแย่งผู้หญิงงงง ก๊ะมึงอีกแล้วววววว เอิ๊ก” ไอ้เส่งปล่อยให้น้ำตาไหลรินอยู่อย่างนั้น
นอนกลิ้งบนพื้นห้อง เหมือนกับอีกคนที่เขาชวนมากินเหล้าปรับทุกข์กัน ทั้งที่เคยเกลียดกันและเขม่นเหม็นหน้ากัน เรื่องแย่งกันจีบผู้หญิงคนหนึ่ง จะหาเรื่องกันตายทุกวัน นึกว่าต่างคนต่างก็เก่ง ยังไงก็จีบได้แน่ เลยแข่งกันไป ไป ๆ มา ๆ ก็เลยแข่งกันทุกอย่าง สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครได้ไป เพราะเธอมีแฟนแล้ว เป็นนักเรียนนายร้อย เท่ห์ไม่เบา มียศมีศักดิ์ มีฐานะ ต่างจากไอ้เด็กช่างกลหมีควายมีแต่ตัว เปรียบไปก็เหมือนฟ้ากับนรก
และในวันที่ความจริงเปิดเผย
ทั้งสองคนที่เอาแต่หาเรื่องตีกัน เขม่นหน้ากันทุกวัน
ถึงได้รู้จักคำว่าอกหักมันเป็นยังไง
เพราะถูกนัดออกมาพร้อมกัน และเธอคนนั้นก็บอกให้รับรู้ทั้งสองคน
สองร่างหน้าซีด หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
ความเป็นมิตรเกิดขึ้นกระทันหัน
ยืนมองหน้ากันแล้วแทบอยากจะบ้า ที่แล้วมา ที่เอาแต่แย่งกัน ตีกัน มันเพื่ออะไร
เพื่อให้เธอไปมีแฟนที่ดีกว่าอย่างนั้นเหรอ
และด้วยความเข้าใจในหัวอกคนอกหักด้วยกันอย่างสุดซึ้ง ไอ้สองตัวนี้มันก็เลยลากกันมากินเหล้าแก้กลุ้มด้วยกัน ทั้งที่ไม่เคยมีวันไหนที่จะมองหน้ากันตรง ๆ สักที วันนี้คงเป็นวันโลกาวินาศ และมันก็คงเป็นวันโลกาวินาศจริง ๆ นั่นแหละ
“ผู้หญิงมันไม่ร้ากกกกกกกกเรา เราร้ากกกกกกกันเองก็ได้นะไอ้เส่ง....ไอ้เส่งมึงมารักกับกูเถอะนะ...”
ปลายนิ้วแกร่งเกาะเกี่ยวที่มือเย็นชื้นของคนที่นอนร้องไห้อยู่ไม่ห่าง
และร่างสูงนั้นก็ลุกขึ้นถอดเสื้อออกจากร่างกายในสภาวะมึนเมา หัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมกัน
สติมีครบไม่ถึงร้อย
และไอ้เปาก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเอง
ต่างพากันพยุงอีกคนลากกันไปจนถึงเตียง และล้มคะมำลงไปกอดก่ายกัน
จูบกันชนิดที่ไม่เคยจูบ กอดกันในสภาวะมึนเมาไม่ได้สติ
ทุกอย่างเตลิดไปไกลสุดกู่
เกินกว่าที่สองคนจะรับได้
หลังจากตื่นขึ้นมาพบหน้ากันอีกครั้ง
TBC.......
คู่นี้เป็นหนึ่งในคู่ที่คนโพสชอบมาก ถึงมันจะถึกเกินไปหน่อย แต่รับรองว่า โหด มันส์ ฮา ปนน่ารัก น่าหยิกจริงๆ
ความคิดเห็น