แ น บ รั ก อิ ง ต ะ วั น
-สุวิชฯ-
อิงตะวัน เวนเซล ตื่นขึ้นมาหลังถูกยิงในสภาพตัวเปียกปอน ไร้ซึ่งความเจ็บปวดจากลูกกระสุนที่ควรจะฝังในผิวกาย
ตื่นมาในสภาพแวดล้อมไม่คุ้นเคย ทั้งผู้คนและกาลเวลา
กาลเวลาที่คนรอบกายต่างเรียกเธอด้วยชื่อ
'อิงกริด แอรอนส์'
ที่แห่งนี้ เธอไม่ใช่อิงตะวัน ลูกครึ่งไทย-อังกฤษคนเดิม
เธอกำลังอาศัยอยู่ในร่างของคนอื่น ร่างของเด็กสาวชาวอังกฤษในยุคปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18
cr. Pride and Prejudice 2005
“คุณจำได้แค่นั้นหรือ? เราเคยเจอกันมาก่อนหน้านั้นอีกนะมิสแอรอนส์ ผมเคยไปที่บ้านคุณด้วยซ้ำ”
“จำไม่ได้หรอกค่ะ คุณชื่ออะไรล่ะ หรือต้องให้เรียกว่านักรักในร้านขายผ้า”
“ว้าว! ปากคอเราะรายขึ้นนะ ผมจำได้ว่าคุณเป็นคนหงิมๆ ไม่ใช่เหรอ”
“พอดีฉันตกบ่อน้ำตอนไปเที่ยวบาธกับพี่สาวค่ะ ตื่นมาก็ความจำเสื่อม ครอบครัวยังจำไม่ค่อยได้เลยค่ะ คนแบบคุณฉันก็คงไม่จำหรอก”
“คุณดูเปลี่ยนไปมากนะมิสแอรอนส์”
“เรารู้จักกันดีถึงขนาดนั้นเลยหรือคะ”
“อันที่จริง... ก็ไม่ขนาดนั้น คุณไม่ค่อยพูดกับใครเท่าไหร่ ตอนนั้นผมติดพันน้องสาวคุณอยู่เลยไม่ได้ใส่ใจคุณนัก”
“อ้อ... เอลินอร์... เขาอยู่ทางด้านโน้นแหนะค่ะ ไปหาสิคะ”
“มิสแอรอนส์ ผมโดนน้องคุณปฏิเสธตั้งแต่เมื่อสองเดือนก่อนแล้วนะ คุณลืมแล้วหรือ?”
“เหรอคะ?”
“นี่ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าคุณกำลังยั่วโมโหผมอยู่หรือเปล่า!”
*แนวย้อนเวลา/ผู้ดีอังกฤษ/ยุครีเจนซี เจน ออสเตน*
Theme Credit
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น