คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 2 คนสำออย (01)
“กินเมื่อกลางวันอิ่มมาถึงตอนนี้เลยเหรอ”
ปัฐน์ยกมือขึ้นกอดอก สายตาหรี่มองด้วยความเจ้าเล่ห์และรู้ทัน
“นาย!!”
ยะหยาถึงกับดุและถลึงตาใส่
พูดออกมาได้ไม่อายปากแล้ว พลันสะบัดหน้าหนี แต่ก็ยังเห็นสายตาวาววะวับ
สองเท้าจึงรีบก้าวฉับๆ
ออกจากบ้านเพราะเธอเสร็จสิ้นหน้าที่แล้วและกลัวว่าจะเกิดเรื่องแบบเมื่อกลางวันขึ้นอีก
มันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอีกแล้ว โดยไม่สนใจว่าคนตัวโตจะพอใจหรือไม่
ตอนที่ 2 คนสำออย
เฮ้อ...
เสียงถอนหายใจดังขึ้นอยู่ตลอดทั้งคืน
กระทั่งในยามเช้าวันใหม่ หัวใจนั้นแสนจะปั่นป่วน สมองเฝ้าคิดถึงเรื่องของเธอกับนาย
เรื่องที่มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว ก่อนจะพยายามสลัดความคิดเหล่านั้นทิ้ง
เพราะเธอต้องไปทำงานพลันลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว
สองเท้าต้องก้าวไวๆ
ออกจากบ้านเพื่อตรงไปรอรถโดยสารประจำทาง
แต่มีเสียงที่คุ้นเคยร้องทักให้ต้องหยุดแล้วมอบยิ้มให้
“หยา”
“จ๊ะลุง”
“เมื่อวานเย็นไม่ได้อยู่ล้างจานให้นายหรือไง”
คำถามจากลุงอ่ำทำให้ยะหยาได้แค่ยิ้มแห้งๆ
แล้วก้มหน้าลงเล็กน้อยอย่างขอโทษ ก่อนจะได้ยินวาจาที่ทำให้กัดเม้มปาก
“นายทำจานตกแตกแล้วมันบาดมือ
ไข้ขึ้นเลยลูก” อ่ำไม่ได้ตำหนิ
แต่อยากให้ยะหยาทำหน้าที่ให้ดีกว่านี้ให้สมกับความเมตตาของคนเป็นนาย
“นายสำออย
คนอย่างนายเนี่ยนะจะเป็นไข้”
ยะหยาพึมพำต่อว่า
อยากจะไปเห็นหน้าของคนสำออยเสียจริง คนอย่างนายไม่มีทางล้มป่วยง่ายๆ หรอก
ไม่รู้คิดจะทำอะไรกันแน่
“หนูไปดูนายหน่อยนะ”
“วันนี้หยาต้องเข้างานแต่เช้าค่ะลุง
แต่เดี๋ยวหยาบอกให้ป้าช้อยไปดูแทนค่ะ”
ยะหยาต้องร้องปฏิเสธ
ไม่ใช่เธอไม่อยากไปดูคนเจ้าเล่ห์ แต่เวลานี้ตนกำลังจะสายแล้ว
อีกอย่างเชื่อว่านายไม่ได้ล้มป่วยจริงๆ
แล้วพนมมือขึ้นไหว้เพื่อลาลุงอ่ำพร้อมทั้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาขอความช่วยเหลือจากป้าช้อยให้ช่วยไปดูแลนายหัวปัฐน์
เมื่อมาถึงโรงแรมก็ถูกกำชับจากผู้จัดการอย่างเกล้ามาศ
“น้องหยา
วันนี้ดูความเรียบร้อยให้ดีด้วยนะ ห้ามให้มีแขกร้องเรียนอีก”
“ค่ะพี่เกล้า”
ยะหยาพยักหน้าแล้วนึกไปถึงแขกที่ร้องเรียน
ภายในห้องนั้นสะอาดหมดจด แต่สิ่งที่เป็นปัญหาคือนายของเธอต่างหาก
หวังว่าในวันนี้จะไม่พบเขาที่ห้องนั้นอีก
ใบหน้าพบกับความกังวลนิดๆ
ในใจลึกๆ ก็แอบกลัวว่าเขาจะป่วยไปจริงๆ ศีรษะสลัดไปมาเพื่อไล่ความคิด
เวลานี้สมควรจะตั้งใจทำงาน เพราะนี่คือความภูมิใจของเธอ
ทว่าในยามคล้อยบ่ายในห้องอาหารยะหยากลับไปสะดุดตากับคนหนึ่งเข้า
คนที่ทำให้หญิงสาวย่นจมูก
“ไหนว่าไข้ขึ้น
แล้วมานั่งอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
ความคิดเห็น