วาสนารักคุณชายจอมวุ่นวาย
ชีวิตมิได้ง่าย เมื่อเรื่องร้ายรุมเร้า มีหนทางให้เลือกเพื่อให้มีสิ่งดีเกิดขึ้น หากต้องแลก!!! เลือกจะปล่อยให้ทุกอย่างยังคงดำเนินไปเช่นเก่าหรือแลกโดยมิรู้ว่าสิ่งที่รอคอยอยู่เบื้องหน้านั้นจะเลวร้ายหรือดี
ผู้เข้าชมรวม
2,250
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สวัสดีค่ะ นักเขียนปรับปรุงเพิ่มเนื้อหานิยายเรื่องนี้นะคะ เลยขอเปลี่ยนชื่อจาก เรือนกวางซิน เป็นวาสนารักคุณชายจอมวุ่นวายค่ะ
เราคิดว่าบทตัวละครระหว่างน้องหยุนกับคุณชายซ่งควรมีปฏิสัมพันธ์กันมากว่านี้ ก็เลยแก้ไขเพิ่มเนื้อหาระหว่างทั้งคู่ค่ะ
วาสนารักคุณชายจอมวุ่นวาย เป็นเรื่องที่สองที่เราเขียนแนวนี้แล้วนะ เราวางไว้แต่ละเรื่องในชุดนี้ไม่ยาวมาก ที่บอกว่าชุด เพราะยังจะมีภาคของคนอื่นตามมาอีก และสุดท้ายก็จะจบลงตรงที่ "ใคร" คือคนที่ส่งทุกคนข้ามมิติย้อนไปในอดีต เหตุใดเขาถึงต้องทำเช่นนั้น ทุกเรื่องย่อมมีเหตุและผล ก็ต้องคอยมาลุ้นกันว่าเรื่องราวหลังจากนี้จะพาเราให้เขียนลงไปยังไง
เรามิใช่คนเก่ง แต่เรารักที่จะเขียนตามความคิดที่มันไหลออกมา เรารู้ว่ายังมีเรื่องต้องแก้ไขอีก เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ
ตอนนี้นิยายเรื่องนี้ได้ทำการแก้ไขจนเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ และได้นำลงจำหน่ายในเมพเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
จากของเก่าที่เราก็จำไม่ได้ว่ามีกี่หน้า พอแก้ไขใหม่ เนื้อหาเพิ่มขึ้นเยอะ เรามีแต่งตอนพิเศษเพิ่มจาก 1 ตอนเป็น 4 ตอน คือ
- ขอบคุณวาสนาที่พาให้เราพบกัน
- เกาหยุนเหลียงกับอาหารของเขา
- แก้มย้วยเขมกรกับคนในพรหมลิขิต
- สุดท้าย...รางวัลคือเกาหยุนเหลียง
เพราะครอบครัวเกิดเรื่องไม่ดี เขมกรจึงตัดสินใจทำการแลกเปลี่ยนกับใครบางคน...จากนั้นเขาก็กลายมาเป็นคุณชายเกาหยุนเอ๋อร์ที่ไร้ความทรงจำ ที่...ก่อเรื่องราวไว้นั่นคือ การป่าวประกาศต่อหน้าผู้คนว่าจะเป็น “ฟูเหรินของซ่งหยวนเจ๋อ”
อีกฝ่ายคงจะโกรธเขาอยู่นะ ถึงได้ตามติดไม่ยอมห่าง หรือว่าเขาเข้าใจอะไรผิดไป เพราะการตามติดของซ่งหยวนเจ๋อทำให้เขาเริ่มรู้สึกแปลก ๆ แต่คงเท่าอีกฝ่ายที่เดี๋ยวก็เลี้ยงอาหารเขา เดี๋ยวก็ให้เขาขี่หลัง นั่นก็มิหนักเท่ากับคอยป้อนอาหารเขานะสิ...
หยุนเอ๋อร์...” ซ่งหยวนเจ๋อเอ่ยเรียกเสียงเข้มแต่นุ่มนวล ขณะทอดสายตาที่อบอุ่นเต็มไปด้วยความอ่อนโยนสบกับดวงตาของเกาหยุนเหลียง
“ไม่...ดื้อนะ”
หากมิใช่ถูกซ่งหยวนเจ๋อกอดกระชับเอวเอาไว้...เกาหยุนเหลียงรู้เลยว่าเข่าตนเองจะต้องอ่อนยวบทรุดลงไปกองอยู่บนพื้นแน่นอน ไหนจะหัวใจที่มันเต้นราวกับจะทะลุออกมาจากอกอีกเล่า ทำให้เขาคิดว่า กลับถึงเรือนเมื่อไหร่ ควรให้ท่านแม่เชิญท่านหมอมาดูหน่อย เหตุใดถึงได้มีอาการประหลาดเช่นนี้มากนักเมื่ออยู่กับซ่งหยวนเจ๋อ ถ้าหากว่าเป็นอะไรร้ายแรงจะได้รีบทำการรักษาได้ทันท่วงที
“ดีมาก...หยุนเอ๋อร์ที่ไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่เกเร ทำตัวเป็นอันธพาล...น่ารัก”
|
|
|
ผลงานอื่นๆ ของ จิ่วเทียนอี้อี ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ จิ่วเทียนอี้อี
ความคิดเห็น