เรื่องราวของผมที่ได้เจอฝันที่ดีที่สุด - เรื่องราวของผมที่ได้เจอฝันที่ดีที่สุด นิยาย เรื่องราวของผมที่ได้เจอฝันที่ดีที่สุด : Dek-D.com - Writer

    เรื่องราวของผมที่ได้เจอฝันที่ดีที่สุด

    เรื่องนี้ผมไม่เชิงแต่งนะครับ แต่เจอมาในความฝันเลยอยากเล่าให้ทุกคนฟังกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    71

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    71

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  แฟนตาซี
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  3 มิ.ย. 62 / 11:06 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ก็เรื่องนี้นะครับไม่เชิงแต่งขึ้นมาแต่ผมไปเจอในฝันและพอตอนตื่นก็รีบมาบันทึกไว้ในผมอยากเล่าให้คนอื่นๆฟังแต่กลัวว่าเพื่อนผมเขาจะหาว่าผมเออ ออ ไปคนเดียวเลยเอามาลงในนี้แทนนะครับ ถ้าตรงไหนพิมพ์ผิด และ อ่านยากไปก็ขออภัยด้วยนะครับพอดีผมไม่เคยเขียนอะไรแบบนี้ในเว็บมาก่อน และอันนี้ผมรีบพิมพ์ในโทรศัพท์ก่อนที่ความทรงจำผมมันจะหายนะครับเลยอาจจะพิมพ์ผิดไปปบ้างนะครับแต่ผมจะพยามยามอ่านและแก้เท่าที่ทำได้นะครับ ไปอ่านกันเลยครับ
    (น่าแปลกที่ผมควบคุมตัวเองในฝันนี้ได้อิสระมาก แต่ก็จะมีบางช่วงที่ภาพตัดไปมา)


    อูริ ตอนแรกเธอเป็นทหารของอีกฝั่ง​ ระหว่างสู้รบมีคำสั่งให้ถอยทับ​ ระหว่างที่กำลังถอยฝังเราไปจับเธอมาตอนแรกจะเอาเธอไปขัง เพราะผมเดินอยู่ข้างหน้าผมหันไปเห็นว่าพวกเขาถอดเสื้อเธออกหมด ตอนแรกผมเห็นผมก็ไม่ได้อะไรแต่ผมคิดว่ามันไม่ถูกต้องเลยขอให้ปล่อยไป แต่พวกเขาไม่ยอมเท่าไหร่ แต่ผมก็ขอจนปล่อยไป พร้อมกับเสื้อผ้า​ แต่พอปล่อยไปก็เกิดเป็นห่วงเลยออกไปตามหา เห็นเธอกำลังจะใส่เสื้อผ้าอยู่หน้าฐาน ผมเลยไปอุ้มเธอที่ยังไม่ได้ใส่อะไรมาที่ห้องผม แล้วก็ให้เธออยู่ด้วย เธอก็งงๆแต่ก็บอกว่า "ขอบคุณ" เธอไม่ได้พูดอะไรแล้วก็แปลงร่างเป็นแมวไปนอนที่โซฟา แต่เธอก็กลับเป็นคนแล้วมีหูแมวติดมาด้วย น่าแปลกที่ผมไม่แปลกใจกับการแปลงร่างของ อูริ แล้วเธอก็นอนลงที่โซฟา

    ​ จากนั้นผมก็เกิดชอบเธอขึ้นมา(ไม่รู้ทำไม)​ ผ่านไปจนถึงช่วงเช้าฝั่งนู้นบุกมา​ ผมกลัวว่าเขาจะเจอ​ อูริ​ เพราะอาจจะพากลับไปผมเลยอุ้มเธอที่นอนอยู่ที่โซฟาไปนอนที่เตียงแทน​​แล้วผมก็จูบเธอตอนเธอหลับเพราะผมกลัวผมอาจจะตื่นก่อน(ปากนุ่มมากจำความรู้สึกได้เลย)​จูบไปได้ไม่นานอูริก็ตื่นพอดี​ คงสะลืมสะลืออยู่เลยไม่ได้ว่าอะไรผม

    ผมกะจะจัดการพวกนั้นแต่สภาพผมคงไม่ไหวเลยขอให้​ อูริช่วย น่าแปลกที่เธอยอมช่วยทั้งๆที่ต้องฆ่าพวกเดียวกัน​ แล้วก็ผ่านไปได้ผมไปนั่งอยู่ที่เตียงกับอูริที่ินอนอยู่ข้างหลัง​ แล้วอยู่ๆก็มีคำสั่งโตมตีทั้ง2ฝ่ายเข้ามาในหัว(จะเป็นคร้ายๆสัญลักษณ์อะไรซักอย่าง)​มันเป็นรูปอะไรซักอย่างของแต่ละสายมั้งเพราะของผมเป็นสีฟ้าๆออกเขียวแต่ของอูริเป็นสีแดง​ แน่นอนว่าอูริก็ได้แต่เขาไม่โจมตีผม​

    หลังจากนั้นผมก็รู้สึกตัวได้ว่าเริ่มคุมร่างกายในฝันไม่ค่อยได้เลยกะจะรีบถามชื่อและบอกรักไป​ แต่ผมก็รู้สึกได้ว่าตื่นแล้วแต่ผมไม่ลืมตาผมพยามหลับอีกรอบจนกลับเข้ามาได้ผมรู้สึกตัวในฝัน​ เหมืิอนจะเป็นฝันเดิมนั้นแหละแต่แค่ผมตื่นมาหน้าโรงเรียนสอนเวทย์ไม่ก็น่าจะของทหารของเพราะตอนที่อีกฝั่งบุกมาตัวผมเองในฝันก็สามารถเรียกดาบและทุ่งดอกไม้เหล็กและธนูออกมาได้(ซึ้งไม่รู้ว่าดอกไว้เหล็กเอาไว้ทำอะไร)​ ส่วนอูริผมไม่รู้พลังของเธอแต่น่าจะเป็นพลังของแมว​

    ผมเลยพยามยามมองหาอูริ​ แต่เธออยู่ในร่างแมวที่เกาะหลังผมเขาบอกเดี๋ยวสายนะ​ ผมที่กำลังงงๆเลยวิ่งเข้าไปที่นั้นแหละหาชั้นเรียนแบบมั่วๆ(น่าเสียดายที่ความทรงจำตรงนี้ผมมันเริ่มจำไม่ได้แล้ว)​พอกลับมาที่ห้องผมพบว่าอูริมีแมวอีกตัวเป็นคู่กันละเห็นว่ามีลูกมีความหวานกันมากแต่ผมรู้สึกว่าไม่ใช่ แล้วผมก็เหมือนจะลืมๆอะไรไป

    แล้วผมก็ตื่นแต่ผมก็พยายามหลับอีกรอบเพื่อไปหา อูริ ผมตื่นมาที่ห้องอูริก็ไม่อยู่แล้ว​ ผมวิ่งไปถามใครซักคน​ เขาตกใจมากที่เห็นผม​ เขาบอกผมว่าหายไปไหนตั้ง 2-3ปี ผมรู้สึกงงมาก แต่ไม่ได้ใส่ใจเรื่ิองนั้นเลยถามเกี่ยวกับอูริ​ เขาบอกว่าอูริจะกลับประเทศตัวเอง​ แล้วเพิ่งออกไปจากที่นี่วันนี้เอง​ เท่าที่ผมเห็นสภาพรอบๆ ทหารน้อยลงมาก ดูเหมือนว่าสงครามไกล้จบแล้วเลยเรียกทหารบางส่วนกลับไป

    แล้วอูริก็ได้ข่าวนั้นแต่ช่วงที่ผมหายไปเหมือนว่า อูริ จะมาอยู่ทหารฝั่งผม ผมกำลังจะรีบตามหาอูริแต่ผมก็ตื่นอีกครั้งแต่ผมยังไม่ลืมตา​ ผมเลยบอกว่าขอให้ได้เข้าไปอีกครั้งๆแล้วก็ผมก็ตื่นขึ้นมาข้างๆร้านอาหารร้านนึงเหมือนจะเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ก็ราเมน​ แต่ยังเป็นประเทศผมอยู่ ผมที่เห็นภาพฝันไม่ค่อยชัด​(คงเป็นเพราะตื่นไปหลายรอบแล้ว)​ผมเลยเดินเข้าไปในร้าน

    แล้วระหว่างนั้นผมเห็นเด็กเสริฟคนนึง​ เขาคือ​ อูริ ที่ผมตามหาพอเขาเห็นผมจำได้ทันที​ ผมก็รีบไปจับมือเขาแล้วพาไปที่อื่นผมบอกความรู้สึกทั้งหมดไปไปแล้วเขาก็ ทำท่าเหมือนจะร้องไห้ แล้วกระโดดกอดผม(เหมือนว่าเธอจะรับรักผม)​แล้วล้มลงไปอยู่ในท่าที่เธอคร่อมผมอยู่​(อย่าคิดลึกๆ)​

    ผมบอกว่าขอโทษนะเวลาไม่เหลือแล้ว​ ต้องกลับแล้วหละ​ (อ่อใช่ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ผมยังไม่รู้ชื่อเธอนะ)​พอผมบอกไปเธอก็งงๆ แล้วถามว่า "กลับไปไหนหรอ?" ผมเลยรีบถามชื่อเธอ​ เธอยิ้มแล้วบอกว่า​เธอชื่อ​ "อูริ..." ผมจำได้แค่นั้นแต่ผมมั่นใจเลยว่าผมได้ยินชื่อเธอยาวกว่านั้น​ แต่ดีที่เธอรู้ชื่อผมอยู่แล้ว​เพราะคนในหน่วยเรียกกันบ่อยๆ​ คือ​ ยูกิ​(มันก็ชื่อผมในโลกจริงนั้นแหละ)​ผมบอกว่าขอจูบหน่อยแล้วรีบจูบทันทีจากนั้นผมก็มองหน้าเธอแล้วยิ้มให้ แล้วผมก็ตื่นขึ้น​ ผมพยามหลับอีกครั้งผมเข้าไปได้ในรอบนี้ก็จริง​ แต่มันเป็นฉากเดิมเมื่อกี้หลังผมจูบเสร็จ​แต่ภาพมันเลือนล่างมากๆ​จนมองแทบไม่เห็น​ และผมมองเห็นตัวเองจากข้างหลังด้วยผมคิดว่าผมอาจจะได้ทิ้งตัวตนซักตัวตนไว้ในโลกนั้นแล้วก็ได้แต่ผมก็อยากเจอเธออีกอยู่ดี แล้วผมตื่นอีกครั้ง

    ผมพยามที่จะหลับแล้วแต่ก็ทำไม่ได้แล้ว.... ผมเลยรีบเอาโทรศัพย์มาบันทึกทุกอย่างเท่าที่ผมจะจำได้เกี่ยวกับฝันครั้งนี้ผมคิดว่านี้เป็นฝันที่ดีที่สุด​

    ผมจะบอกรูปร่างของ​ อูริ​ เท่าที่ผมจำได้ให้ ผมสั้นสีดำ​(ตอนแรกไม่มีหู​ แต่พอเธอแปลงน่างกลับเป็นแมว​ แล้วกลับมาร่างคนก็มีหูติดมา)​ ผิวสีขาว หน้าตาน่ารักออกไปทอมๆหน่อยๆเพราะผมสั้น สูงประมาณ​ 160​-165 ได้หละมั้ง​ แต่ผมมั่นใจว่า160 สีตาน่าจะสีน้ำตาลหละมั้ง​
    หน้าตารวมๆจะประมาณ Kirie Kanoe แค่เปลี่ยนสีผมกับสีตา
    เสื้อผ้าน่าจะชุดทหารคร้ายๆในรูปด้านล่าง แต่เป็นกางเกง

    ผมจำไม่ได้ว่าเธออยู่ประเทศอะไรนะ ผมจำได้แค่นี้แหละ​ หวังว่าผมจะได้พบกับอูริอีก ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมเจอมาตอนเช้าเวลาที่บันทึก​ ประมาณ​ 8:57​ เพราะผมไม่ได้ดูเวลาแต่พอผมพิมพ์เสร็จเวลาก็​ 9:15​ แล้ว ผมอยากเห็นอูริิแบบชัดๆจังมีวิธีไหนมั้ยเนี่ย​ แต่ตอนในฝันก็ชัดนะช่วงแรกๆที่เจอแต่พอตื่นมามันก็จะเลือนลางไป ถ้าถามว่าผมจำได้ยังไงจนพิมพ์จบผมพยามคิดอยู่แต่เรื่องเดียวตั้งแต่ตื่นคิดเรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมาเพื่ิอให้จำสิ่งที่พอจะจำได้ทั้งหมด​ ผมย้ำว่ามันคือเรื่องที่ผมฝันเจอมาและกลับเข้าไปได้จริงๆแล้วแต่ว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อ มันอาจจะดูแปลกๆหน่อยนะ555 เพราะผมไม่ได้ให้เรื่องนี้เป็นนิยาย แต่จะออกไปทางเรื่องเล่ามากกว่า แต่มันเป็นฝันที่ผมเจอจริงๆนะ มีนิยาย"จริงๆ"ที่ผมกะจะแต่งไว้อยู่ แต่ไม่รู้จะแต่งตอนไหนนะเพราะผมวาดรูปไม่เป็นเลยแต่งเป็นนิยายแทน
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×