ได้รัก หรือ แค่รัก

หลายๆ คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต บันทึกประสบการณ์ร่วมกัน เข้ามาแล้วก็จากไป...

ผมเคยรักใครคนนึงมาก มากจนให้คำสัญญาด้วยความมั่นใจว่า เราจะเลิกรักกันก็ต่อเมื่อ "หมดลม" หายใจ

เรา อายุห่างกันแค่ 18 ปี แน่นอนครับ ผมอายุมากกว่าเขา 2522 คือปีที่ผมเกิด และผมเรียนจบ ม.6 ปี 2540 ซึ่งก็เป็นปีที่เขาเกิดพอดี แปลกมั้ยละครับ ที่ยุคสมัยของเพจเจอร์นั้น การมีแฟนเป็นเรื่องปกติของวัยรุ่น ซึ่งแปลกตรงที่ผมยังไม่มีใครให้คบ จนมีคำนึงที่คิดไว้ว่า สงสัยเนื้อคู่ยังไม่เกิด 

เราเจอกันที่สถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาประจำตำบล มีนักเรียน ตั้งแต่ก่อนวัยประถมศึกษาจนถึงมัธยมศึกษาของลูกหลานในชุมชนมาเล่าเรียนที่นี่ และที่แห่งนี้ก็เป็นสถานที่ที่ผมเลือกจะมาทำการสอน

ผมไม่รู้หรอกว่าเขาคือใคร แต่ที่แน่นอนคือถ้าอยู่แถวนั้น จะได้ยินเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ ห้าวๆ โวยวาย ประมาณเรียกร้องความสนใจ แต่ไม่ใช่กับผมหรอกครับ เขาจะใช้เสียงในชั้นเรียนของเขาเอง หรือแม้แต่เวลากระทั่งคุย หัวเราะ ด้วยนิสัยแบบนี้จึงทำให้เขาเป็นหัวหน้าชั้น

อ่านมาถึงตรงนี้ แน่นอนครับ น้องเขาเป็นผู้ชาย และผมก็เป็นผู้ชาย...

บันทึกเรื่องนี้ มันมีทั้งสุข สมหวัง รอคอย ที่จะให้คนๆ หนึ่ง ก้าวเดินจากเด็กน้อย จนถึงจบการศึกษา จากฐานะคนที่เป็นคนรัก กลายเป็นผู้ปกครอง เพื่อน พี่ ทุกอย่างที่เขาอยากให้ "ผมเป็น"