ครองพิภพสยบเทวะ

ดวงจิตอันยิ่งใหญ่ที่แยกจาก ถูกพัดพรากจากหนึ่งกลายเป็นสอง

มุมานะวิบากกรรมตามครรลอง ท่วงทำนองของวัฏฏะที่หมุนไป

หนึ่งดวงจิตเก่งกาจหาใดเปรียบ มิอาจเปรียบเทียบสิ่งใดให้มัวหมอง

กลับมีสิ่งที่ไม่อาจได้ครอบครอง ความรักของสิ่งที่เรียกว่าครอบครัว

แต่อีกหนึ่งกลับไร้ความสามารถ นั้นมิอาจเรียนรู้และฝึกฝน

ถูกเรียกว่าสวะต้องฝืนทน หมั่นฝึกตนแต่ไร้ค่าอนิจจา......

***เมื่อสวรรค์ส่งให้ข้ากลับมาอีกครา ข้าขอใช้ชีวิตอย่างสงบเถอะ!!!!!****