ศิษย์บ้า..เจ้าเป็นศิษย์หรือเป็นสามีข้ากัน?! - นิยาย ศิษย์บ้า..เจ้าเป็นศิษย์หรือเป็นสามีข้ากัน?! : Dek-D.com - Writer
×

    ศิษย์บ้า..เจ้าเป็นศิษย์หรือเป็นสามีข้ากัน?!

    อยู่ในช่วงแก้ไขคำผิด และ เนื้อเรื่องเล็กน้อยค่ะค่ะ (ความจริงไม่น้อยหรอกค่ะ //ปาดเหงื่อ)

    ผู้เข้าชมรวม

    634

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    634

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    12
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ม.ค. 64 / 10:48 น.
    e-receipt e-receipt
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนำ

    แสงสีทองส่องแสงสว่างทั่วทั้งระบบสุริยะ เผยให้เห็นร่างของชายหนุ่มสองคนที่มีขนาดตัวเท่ากับดาวเคราะห์ในระบบสุริยะนั้น

    " การกำเนิดอีกครั้ง " เสียงทุ้มกล่าวอย่างไม่ยินดียินร้ายขณะมองไปยังดวงดาวดวงหนึ่งที่ตอนนี้กำลังมีเมฆและพายุก่อตัวขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อนจนปกคลุมทั่วทั้งดวงดาว ราวกับขนมสายไหมสีเทา

    " เจ้าคงไม่ได้พาข้ามาเพื่อดูเจ้าสร้างดาวเล็ก ๆ ดวงนี้ใช่หรือไม่" เสียงทุ้มอีกเสียงกล่าวพร้อมตาสีแดงที่เรืองขึ้นอย่างไม่พอใจ 

    "แน่นอนว่าไม่ตงหมิง " ดวงตาสีฟ้าใสจ้องไปที่ผู้ถามก่อนจะกล่าวขึ้น ดวงตาสีแดงจ้องกลับอย่างเป็นปรปักษ์แต่ไม่นานก็ถอนสายตากลับมามองดาวตรงหน้าต่อ

    เจ้าของดวงตาสีแดงคู่นี้ก็คือเฉินหมิงชายผู้มีดวงตาสีแดงกล่ำ เขามีเส้นผมสีดำยาวถึงกลางหลัง สวมชุดสีดำและรอบ ๆ ตัวของเขาคล้ายมีดวงดาวเล็กจิ๋วมากมายลอยอยู่รอบตัว ดวงดาวเหล่านั้นคล้ายกำลังเจอภัยพิบัติต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นน้ำท่วม อุกกาบาต แผ่นดินไหว หมอกพิษ สัตว์กลายพันธุ์ หรือ กระทั่งภัยพิบัติที่มาในรูปของสงครามที่ทำให้เกิดการพังทลายของดวงดาว แต่กระนั้นก็ยังมีดาวบางดวงที่ดำมืด หรือดาวบางดวงที่เกิดการระเบิดเช่นเดียวกัน รวม ๆ แล้วอาจมีหลายล้านดวง หรือมากกว่านั้น 

    ซึ่งดาวพวกนั้นก็คือหนึ่งในดาวที่เทพเจ้าแห่งการทำลายตงหมิงกำลังดูแลภัยพิบัติหรือการล่มสลายอยู่นั่นเอง 

    "งั้นจงบอกจุดประสงค์ของเจ้ามาหยางเฉิน"ตงหมิงกล่าวเสียงเนิ่บนาบโดยไม่หันไปมอง 

    หยางเฉินมีเส้นผมสีขาวยาวถึงกลางหลัง เขามีดวงตาสีฟ้าใส สวมชุดสีขาวและเช่นเดียวกับตงหมิง หยางเฉินเองก็มีดาวเล็กจิ๋วอยู่รอบกาย แต่ความแตกต่างก็คือดาวที่อยู่รอบตัวของหยางเฉินเป็นดาวที่กำลังเกิด หรือดาวที่ยังมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอย่างเป็นปกติ อาจมีสงครามแต่ไม่ถึงขั้นภัยพิบัติ

    "เขากำลังถือกำเนิด " หยางเฉินกล่าวและโบกมือเบา ๆ จากนั้นเมฆที่ปกคลุมดาวตรงหน้าก็เริ่มจางลงเผยให้เห็นดาวที่เต็มไปด้วยน้ำ

    "ดวงจิตแห่งการสร้างและทำลายจะรวมเป็นหนึ่งจริง ๆ งั้นรึ " ตงหมิงหันไปมองหยางเฉินทันที เช่นเดียวกัน หยางเฉินก็หันมามองเขาพร้อมพยักหน้า

    " เจ้าเองก็รู้ไม่ใช่รึ ว่าดวงจิตแห่งการสร้างและการทำลายกำลังหลอมรวมกันมาหลายล้านปีแล้ว เช่นนั้นหากไม่ใช่การกำเนิดของเทพสูงสุด แล้วจะเป็นสิ่งใด "หยางเฉินกล่าวด้วยดวงตาสีฟ้าใสที่สั่นไหวเบา ๆ แต่ก็สงบขึ้นทันทีราวกับไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น

    "ตัวตนเช่นนั้นกำเนิด จะเกิดสิ่งใดขึ้นกัน " ตงหมิงกล่าวขึ้นแล้วอดขมวดคิ้วไม่ได้ มันนานมากแล้วที่เขาและหยางเฉินกำเนิดในตอนนั้นจักรวาลไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความว่างเปล่า แต่ตอนนี้กำลังจะมีเทพเจ้าอีกตนกำเนิดขึ้น

    "เขาจะเป็นเทพเจ้าที่อยู่เหนือเราและทุกสิ่ง "หยางเฉินกล่าวแล้วกลายเป็นแสงสีทองก่อนที่จะจางหายไปพร้อมกับตัวเขา

    "คงเช่นเจ้าว่า "จากนั้นควันสีดำก็ปรากฏขึ้นพร้อมร่างของตงหมิงที่จางหายไปเช่นกัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น