ก็แค่คู่จิ้นจะฟินได้ไง - นิยาย ก็แค่คู่จิ้นจะฟินได้ไง : Dek-D.com - Writer
×

    ก็แค่คู่จิ้นจะฟินได้ไง

    เมื่อท็อปแอบชอบป็อปซึ่งคู่จิ้นของตัวเอง แถมป็อปยังเป็นหนุ่มหล่อนักเก็บแต้มหัวใจคน แล้วท็อปชีวิตท็อปจะเป็นยังไงกัน?

    ผู้เข้าชมรวม

    396

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    396

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    6
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  10 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ธ.ค. 60 / 23:34 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ




    “เชี้ย ท็อป รุ่นน้องแม่งโคตรน่ารักเลยว่ะ” คำเจ้าชู้จากเพื่อนที่ผมสนิทที่สุด จะว่าสนิทที่สุดได้ไหม ไม่ว่ามันจะไปไหนก็มักจะเรียกผมติดตัวไปด้วยเสมอ 
     
    ป็อป มีดีตรงหุ่นที่มีกล้ามไร้ไขมัน ส่วนสูงที่สูงถึง 190 เซ็นติเมตร และหน้าตาของมันหล่อคมเข้มสไตล์ไทย ทำให้เป็นผู้ชายหลงตัวเอง ขี้เก็กและขี้อ่อยคนไปทั่วไม่ว่าจะหญิงหรือชาย เกย์ กระเทย 
     
    (มันมักภูมิใจมากถ้ามันสามารถเปลี่ยนผู้ชายแท้ๆที่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิง มาหลงมาชอบมันแทน)
     
    แน่นอนว่าคนหล่ออย่างมันมีตำแหน่งหน้าตาในมหาลัยมากอยู่แล้ว เป็นถึงอดีตเดือนคณะนิเทศศาสตร์ ไม่ใช่แค่นั้นยังมีตำแหน่งรองเดือนมหาลัยมารองรับความหล่อของมันอีก 
     
     
     
    หันมาดูตัวเอง
     
    ท็อป ตี๋เตี้ยใส่แว่น (สั้นไปไหม) จะว่าผมหลงตัวเองก็คงไม่เท่ามันเพราะผมก็ไม่ได้ตำแหน่งห่าเหวอะไรมารองรับความหล่อน่ารักสไตล์ผม แต่ด้วยความพูดจาห้าวๆของผม ทำให้ตัดกับสไตล์หน้าตาผมอย่างฟ้ากับเหว แต่ก็นั้นแหละครับผมว่าผมก็น่าตาดีพอตัว เพียงแต่ผมต้องพ่ายแพ้ให้กับความสูงที่สูงแค่ 165 เซ็นติเมตร (ฟังดูไม่เตี้ยเท่าไหร่) ถ้าเทียบกับไอ้ป็อปแล้ว อยู่ใกล้มันผมก็ไม่ต่างอะไรกับเสาหลักกิโลดีๆ เลยครับ
     
     
    ผมกับมันมักตัวติดกันมากกว่าเพื่อนๆคนอื่นในกลุ่ม… นั้นแหละครับทำให้เป็นเหตุผลที่ตัวผมและมันมักถูกจิ้นให้เป็นคู่จิ้นกัน (ไร้สาระชิบ) 
     
     
    แต่ไอ้คู่จิ้นเนี่ยล่ะ… ที่ทำให้ผมต้องกดความรู้สึกลึกๆไว้ ที่อาจจะเปลี่ยนเพื่อนสนิทผมคนนี้กลายเป็นคนไม่รู้จักกันเลยก็ว่าได้
     
     
     
    ถ้าถามผมว่า “ไปชอบมันตั้งแต่ตอนไหน?” 
     
    ปี 1 เฟรชชี่เลยนั้นแหละครับ 
     
    วันแรกที่เจอกันในคณะนิเทศศาสตร์เลย แต่ผมกับป็อปอยู่กันคนละสาขากันนะครับ ตัวมันอะเรียนสาขาการแสดง ส่วนผมเรียนภาพยนตร์ ที่สนิทกันมันคงเป็นเพราะวันปฐมนิเทศวันแรกมันเนี่ยแหละที่เข้ามานั่งข้างๆและทักทายตีสนิทผม จนทำให้เราสนิทกัน แม้จะไม่ได้เรียนด้วยกันแต่ยามพักกลางวันหรือเลิกเรียนก็จะเกาะกลุ่มๆเพื่อนๆประจำสาขามารวมกินข้าวด้วยกันทำให้กลุ่มเราเป็นกลุ่มที่ใหญ่มากๆ 
     
     
    และวันนี้ผมเป็นรุ่นพี่ปี 3 เตรียมตัวกับการเป็นสต๊าฟในงานปฐมนิเทศของคณะผม ต้อนรับน้องๆเฟรชชี่ที่เข้ามาใหม่มากหน้าหลายตา
     
    เหตุผลที่ผมมาอยู่เป็นเด็กกิจกรรมคอยทำงานกิจกรรมให้คณะ ก็เพราะไอ้ป็อปมันลากผมไป ด้วยสาเหตุที่ว่า…
     
    แค่อยากโชว์ความหล่อของตัวเองและซิ่วน้องๆ ปี 1 เท่านั้นเอง
     
    ยืนเก็กหล่อเป็นหน้าเป็นตาให้คณะอย่างเดียวอะมัน ส่วนผมหรอ…
     
     
     
    ก็คอยฟังมันม้อน้องๆ ให้ช้ำใจตัวเองเล่น (ความสุขของมันคือการได้อวดว่าเสน่ห์มันเยอะแค่ไหน)
     
     
    “กูก็เห็นมึงพูดแบบนี้กับน้องที่เดินผ่านมึงเมื่อกี้”
     
     
    “ปีนี้แม่งหน้าตาดีกันเยอะจังวะ”
     
    นี่มันจะสอยน้องๆ หมดทั้งคณะก็ไม่ไหวนะเห้ย
     
     
     
    “จะสอยให้หมดไหมล่ะ ห่า”
     
     
    “แหม ทำหึงผัว กูไม่ได้ขนาดนั้นไหม”
     
     
    “ผัวพ่อง มึงอะขนาดนั้นแหละ”
     
     
    “หึงแรงวุ้ย เมียจ้าอย่างอนผัวสิ”
     
    แม่งก็เล่นงี้เป็นปกติแหละครับ เพราะโดนจับเป็นคู่จิ้นมา 3 ปี จะว่าชินก็ไม่นะครับ แต่ก็ไม่ได้อินขนาดนั้น เพราะรู้ว่าเพื่อนอย่างผมคงเป็นได้แค่นี้แหละ
     
     
    “หึงเหี้ยไร หุบปาก อีนันกำลังจะเปิดงานและ เดี๋ยวโดนพี่ปิ๊กด่าหรอก”
     
    สั้นๆเลยนะครับ นันคือผู้หญิงชั้นปีเดียวกับผม ทำตำแหน่งเป็นพิธีกรในงาน ส่วนพี่ปิ๊กที่ว่าคือประธานคณะปี 4 ของพวกผม
     
     
    “คร้าบๆ ที่รัก เดี๋ยวคืนนี้เลี้ยงเบียร์”
     
    มันมักจะกวนประสาทผมแบบนี้บ่อยๆ (บ่อยจนบางทีแอบคิดว่าตัวเองพอมีหวัง)
     
     
     
    “ขอต้อนรับน้องๆ เฟรชชี่คณะนิเทศศาสตร์เข้าสู่มหาลัยนะคะ พี่ชื่อพี่นันค่ะ เรียนสาขาวารสาร ฝากเนื้อฝากตัวน้องๆ หากสงสัยอะไร ถามพี่ได้นะคะ ยกเว้นเรื่องเงิน ปล. พี่โสดนะคะ”

     
    นั้นเป็นคำกล่าวเปิดงานสไตล์ยัยนันเขาแหละ ตลกๆดี แต่ไอ้ข้างๆผมก็ไม่ได้สนใจห่าอะไรหรอก เอาแต่ยืนเก็กหล่อใช้หางตามองหาน้องๆที่จะมาติดเหยื่อมัน
     
     
    “อีนันก็ตลกดีเนาะ”
     
    ผมพูดชมนันให้มันฟัง
     
     
    “อืม”
     
    เนี่ยแหละมัน พอมีสมาธิกับการอ่อยเหยื่อสไตล์เก็กๆของแม่งก็มักจะไม่ฟังอะไรผม
     
     
    “มึงกูฝากวอแปบ ไปช่วยแจกใบข้อมูลให้น้องก่อน”
     
    ผมจะขอฝากวอไว้กับไอ้ป็อป เพราะไหนๆมันก็จะยืนเก็กอยู่นี้ ผมก็ขอไปทำงานหน่อยและกัน (ที่เห็นผมมีวอ ผมต้องเป็นคนมีตำแหน่งในคณะอยู่แล้วครับ ผมเป็นรองประธานคณะปี 3)
     
     
    “กูไม่ให้มึงไป ยืนอยู่กับกูนี่แหละ”
     
     
    มันยั้งผมด้วยการจับแขนผมแล้วเลื่อนมือของตัวเองลงมาจับสอดนิ้วระหว่างนิ้วเข้าหานิ้วมือผมแล้วจับไปไว้ข้างหลังผม
     
     
    “ไม่มีมึงกูไม่มั่นใจ มึงก็รู้นี่”
     
     
    เหรอออออออออออออออออออออออออ 
     
     
     
     
    ไอ้นิสัยการทำอะไรไม่รู้ตัวของมันให้ความหวังคนอื่นไปทั่วเนี่ยแหละครับ ทำให้ผมไปไหนจากมันไม่ได้
     
     
     
    แย่ๆ 
     
     
     
    ไอ้คู่จิ้นอย่างผม…
     
     
     
     
    จะกลั้นความลับในใจได้นานแค่ไหนล่ะ เห้ออออออออออ






    TBC




     

    ********************************************************


    ฝากเรื่องใหม่แกะกล่องไว้ในอ้อมแขนอีกเรื่องนะครับ 
    เขียนพร็อตเรื่องนี้ไว้นานมากแล้วเลยอยากจะเริ่มซักที
    เรื่องนี้อาจจะอัพช้าหน่อย อย่าว่ากันนะครับ


    ********************************************************

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น