เหยื่อแค้นแดนสวาท
ความตั้งใจของเขาเพียงจับเธอเป็นตัวประกันเพื่อแลกคนรักของเขาคืนแต่เรื่องมันกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเธอกลับสร้างความอบอุ่นให้หัวใจที่ขาดของเขาเสียอย่างนั้นถึงวันที่เขาต้องปล่อยเธอไปเขาจะปล่อยเธอได้หรือไม่
ผู้เข้าชมรวม
1,396
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เพราะความแค้นที่ถูกพรากเจ้าสาวในก่อนวันแต่งงานเขาจึงต้องลากหญิงสาวดวงตามองไม่เห็นที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่มารับกรรมแทนคนที่มันพรากคนรักของเขาไปทำให้เธอต้องมาถูกกักขังอยู่ในอาณาเขตของเขาชีวิตของเธอเหมือนนกน้อยในกำมือที่เขาจะบีบให้เธอตายเวลาไหนก็ได้
เรื่องราวความแค้นจะจบลงเช่นไรติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ
ชื่อตัวละครหรือสถานที่ล้วนเกิดจากจินตนาการไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใดขอทำความเข้าใน ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้ไรท์คิดและใช้เวลาเขียนค่อนข้างนานเพราะต้องการถ่ายทอดออกมาให้ไหลรื่นที่สุดฝากรีดทุกท่านติดตามอ่านทุกตอนเลยนะคะรับรองสนุกแน่นอนค่ะ
ตัวอย่างบางตอน
“พวกนายไปรอที่รถส่วนนายเข้าไป”
แสงที่สาดมาจากดวงไฟนอกบ้านทำให้นิโคไลเห็นว่ามีหญิงสาวนอนหลับอยู่บนเตียงเขาจึงให้บอดี้การ์ดสองคนไปรอที่รถและให้เฮนรี่เข้าไปจัดการหญิงสาวคนเดียว
“อืม..อือ”
แกร๊กก
เฮนรี่รีบเทยาสลบลงกับผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าที่เขาพกมาหมายจะจัดการหญิงสาวด้วยยาสลบจะได้ง่ายต่อการพาเธอออกไปแต่หญิงสาวก็ดันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนและเอื้อมมือมาเปิดไฟที่หัวนอน
“...”
เมื่อไฟในห้องสว่างขึ้นภาพตรงหน้าของนิโคไลตอนนี้คือหญิงสาวร่างเล็กในชุดนอนลายการ์ตูนปล่อยผมยาวยุ่งเล็กน้อยกำลังจ้องเขาตาแป๋วอย่างไม่มีทีท่าสะทกสะท้านทำให้เขาต้องจ้องมองกับเฮนรี่อย่างแปลกใจ
“พี่นนหรอคะไหนบอกน้ำว่าจะมาพรุ่งนี้ไงคะ”
ธารธารีรู้สึกได้ว่ามีคนอยู่และน่าจะเป็นพี่ชายเธอที่กลับมาก่อนเวลาแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมพายเธอถึงไม่เอ่ยทักทายเธอแม้แต่คำเดียวเธอจึงค่อยๆ เดินออกไปที่หน้าประตู
“....”
เฮนรี่มีสีหน้าที่หดหู่เล็กน้อยเมื่อรู้ว่าหญิงสาวนั้นมองไม่เห็นเขาส่ายหัวเบาๆ ให้คนเป็นนายส่งสัญญาณบอกกับนิโคไลเป็นการขอร้องให้ปล่อยเธอไป
“หึ่..”
นิโคไลไม่สนใจสายตาอ้อนวอนของเฮนรี่เขายืนล้วงกระเป๋ากางเกงรอหญิงสาวเดินมาให้ถึงตัวของเขาที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูเขาไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจที่เธอมองไม่เห็นเลยสักนิดกลับรู้สึกว่าการแก้เผ็ดครั้งนี้จะสนุกกว่าเดิมด้วยซ้ำ
“พี่คะ..น้ำคิดถึงพี่นนที่สุดเลยรู้มั้ยคะ..เอ่อ....ค..คุณเป็นใคร”
ธารธารีใช้มือแตะตัวคนที่คิดว่าเป็นพี่ชายได้ก็โผเข้ากอดเขาทันทีด้วยความคิดถึงแต่เธอก็ต้องผละออกมาและเดินถอยหลังเล็กน้อยเพราะกลิ่นน้ำหอมของคนที่เธอกอดมันไม่ใช่กลิ่นของพี่ชายเธอทั้งรูปร่างยังดูสูงใหญ่กว่าพี่ชายของเธออีก
ธารธารีตัวสั่นเล็กน้อยแววตาไหววูบเมื่อไม่ได้รับคำตอบอะไรเธอก็ยิ่งกลัวแล้วจู่ๆ สติเธอก็ดับวูบไปเพราะนิโคไลเป็นคนโปะยาสลบและอุ้มร่างบางออกไปโดยที่มีเฮนรี่มองอยู่อย่างสลดใจ
................................................
ฝากติดตามด้วยนะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ ปลายฟ้า/หอศังกร ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ปลายฟ้า/หอศังกร
ความคิดเห็น