เกมรักบรรณาการร้อน (จบ)
แม้จะไม่เต็มใจแต่เธอก็ต้องยอมมาเป็นของบรรณาการให้กับไมการ์เพื่อตอบแทนบุญคุณคนเป็นแม่
ผู้เข้าชมรวม
16,185
ผู้เข้าชมเดือนนี้
34
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ขอกาแฟสักแก้วด้วยนะ รสชาติเดิม เหมือนเมื่อวาน”
ไออุ่นชะงัก รสชาติเดิมเหมือนเมื่อวาน เอาแล้วไงใส่อะไรเท่าไหร่ใครจะไปรู้
ก็เมื่อวานเธอไม่ได้ชง
“มีปัญหาอะไร”
คนที่กำลังดึงชามข้าวต้มไปลองชิมเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวทำยึกๆ
ยักๆ อ้ำๆ อึ้งๆจะไปก็ไม่ไป เหมือนอยากจะพูดอะไรก็ไม่พูด
“เอ่อ…กาแฟ…”
“อย่าบอกน่ะว่าหมด”
“เปล่าค่ะ”
“แล้วทำไมไม่ไปชงมาละครับคุณผู้หญิง” ถามพลางวางช้อนข้าวต้มที่เพิ่งตักเข้าปาก
“ก็คุณบอกว่ารสชาติเดิมเหมือนเอ่อ…เมื่อวาน”
ไออุ่นบอกเสียงแผ่ว “ก็ใช่ไง อย่าบอกน่ะว่าสมองเสื่อมชงเมื่อวานวันนี้ลืม”
“เปล่าค่ะ”
“ปัญหามันอยู่ที่...”
คราวนี้ไมก้าห์กอดอกทิ้งหลังพิงพนักเก้าอี้ถาม
“อยู่ที่เมื่อวานฉันไม่ได้เป็นคนชงเลยไม่รู้ว่าใส่อะไรเท่าไหร่”
“เธอไม่ได้ชง แล้วไอ้บ้าที่ไหนล่ะมาชง”
ก็ไอ้บ้าที่นั่งอยู่ตรงนี้แหละ
อยากจะตอบอย่างนั้น
แต่ก็ยังไม่กล้าสิ่งที่หลุดออกจากมาจึงเป็นเพียงเสียงอ้อมแอ้มว่า
“ก็คุณนั่นแหละค่ะที่ชง” ไมก้าห์เลิกคิ้วคล้ายกับจะถามว่าจริงเหรอ
แล้วนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะทำเสียงกระแอมกระไอแล้วบอกอย่างไว้ลายว่า “สองสองสี่”
“อะไรนะคะ”
ไม่มั่นใจว่าเมื่อกี้เขาบอกส่วนสูตรการชงกาแฟหรือสูตรคูณ “สอง-สอง-สี่” ไมก้าห์ถอนหายใจแล้วบอกเสียงเข้มแบบเน้นๆ
“สี่นี้น้ำตาลนะคะ” ยังไม่แน่ใจ
“ใช่แล้วจะทำไม”
“ไม่ทำไมค่ะ”
พูดเพียงเท่านั้นไออุ่นก็เดินก้มหน้าเลี่ยงไปชงกาแฟตามคำสั่ง
กินหวานขนาดนี้มิน่าละถึงโหดได้ใจ
ชงไปบ่นไปไม่นานกาแฟที่ค่อนข้างหวานซึ้งไม่เข้ากับหน้าตาคนดื่มที่ดูโหดก็ถูกเอามาเสิร์ฟ
ผลงานอื่นๆ ของ รดามณี / ไหมขวัญ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ รดามณี / ไหมขวัญ
ความคิดเห็น