Crimson World End : โลกสีชาดสิ้นสูญ

นี่ไม่ใช่เรื่องราวของวีรบุรุษ ที่มีคุณธรรม เปี่ยมไปด้วยความฝัน นี่ไม่ใช่เรื่องราวของผู้ที่ต้องการล้างแค้นหรือเรื่องราวของผู้กอบกู้ แต่นี้คือเรื่องราวความชั่วร้ายและความบ้าคลั่งที่ไม่ใครหยุดมันได้

สรรพสิ่งนั้นล้วนด้อยค่าเมื่อเทียบกับอำนาจของจักรวาล สิ่งมีชีวิตล้วนพร่ำเพ้อถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างหลงใหลและโง่งม ความโฉดเขลาคือพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตที่เริ่มวิวัฒนาการขึ้น เรียนรู้จนโอ้อวดตนว่าเหนือกว่าสัตว์อื่นอย่างหยิ่งผยอง

เพียงเพราะฉลาดกว่าสัตว์ตัวอื่นๆ

แต่ทว่าด้วยกมลสันดานของสัตว์เดรัจฉานนั้นเมื่อพบกับสิ่งที่มีอำนาจมากกว่าอย่างไม่อาจเข้าใจได้ สุดสายปลายทางนั้นคือความบ้าคลั่งที่ปะทุออกมาเพื่อพยายามแสดงให้สิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้รับรู้ถึงอำนาจอันน้อยนิดเสียจนด้อยค่าเหล่านั้น

จนกลายเป็นกลัวและขลาดเขลาอย่างไร้สติ

"เมื่อข้าแหงนหน้ามองท้องฟ้าในยามราตรี ข้าพลันบรรลุได้ทันใดว่าพวกเรานั้นช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่เล็กกระจ่อยร่อยและไร้ค่าเมื่อเทียบกับหมู่ดาวบนฟากฟ้า"