ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic battle spirits brave (all balone)

    ลำดับตอนที่ #2 : Intro:การออกเดินทาง

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ค. 57


             ทำไม....ทำไมกัน....ทำไม..มันน่าเบื่อได้ขนาดนี้...โลกนี้ทำไมมันน่าเบื่อได้ขนาดนี้ล่ะ..โลกนี้มันไรค่ามากขนาดนี้เลยเหรอ...มันเป็นเพราะอะไรน่าเบื่อ...น่าเบื่อ...ความเบื่อหน่ายนี้มันคืออะไร...ไม่เข้าใจเลย...
    แผล...แผลใจ....แผลใจที่บาดลึกนี้...ทั้งชีวิตนี้มันจะมีทางหายมั้ย
    เจ็บ...ทำไมกัน เพราะอะไร..เพราะข้าคือเผ่าปีศาจ..เพราะข้าอ่อนแองั้นรึ.
    ..ทั้งแผลใจอันบาลึก...ความเจ็บปวด...ความเบื่อหน่ายนี้มัน...
    คืออะไรกันแน่...แล้วทั้งชั่วชีวิตนี้ของข้า...มันจะหายไปหมด...ได้รึปล่าว
    ..



              ทวีปอ๊อกโต้
              "น่าเบื่อที่สุด"ร่างบางของเผ่าปีศาจนามว่า บาโรเน่ พึมพำออกมาเพราะความเบื่อหนายที่เกิดขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ
              "มายืนบ่นพึมพำอะไรแถวนี้ห้ะ บาโรเน่ รีบไปได้แล้วมีคำสั่งจากองค์ราชินีว่า ให้เผ่าปีศาจทุกคนไปเข้าเฝ้าที่พระราชวง รีบไปได้แล้ว"ว่าจบร่างใหญ่ของ ดุ๊ก หนึ่งในสหายของบาโรเน่ก็รีบลากร่างเพื่อนของตนไปทันที
              "เฮ้ เจ้าทำอะไรของเจ้าน่ะ ดุ๊ก ปล่อย!!"ร่างบางโวยวายทันทีที่รู้สึกตัวว่ากำลังโดนลาก
              "ถามมาได้ ข้าก็กำลังจะพาเจ้าไปเข้าเฝ้าองค์ราชินีไง องค์ราชินีมีคำสั่งว่าให้เผ่าปีศาจทุกคนไปเข้าเฝ้า ข้าพูดเป็นรอบที่สองแล้วนะ แสดงว่าเจ้าไม่ได้ฟังที่ข่้าพูดไปเลยสินะ"
              "เห...คำสั่งงั้นเหรอ..เจ้าพอรู้ไหมว่าเรื่องอะไร"ร่างบางถาม
              "ข้าจะไปรู้ได้ไงล่ะ  รีบไปเร็ว"ว่าจบร่างใหญ่ก็รีบลากเพื่อนของตนไป
              "ปล่อยข้าเดินเองได้ "ร่างบางประท้วง
              "ก็ได้"ว่าจบดุ๊กก็ปล่อยมือที่ดึงเสื้อของบาโรเน่ออก



              พระราชวัง อ๊อกโต้
              เหล่าเผ่าปีศาจมากมายต่างมารวมตัวกันหน้าพระราชวัง แน่นอนว่าทุกคนมาเพราะคำสั่งขององค์ราชินี   ในเวลาต่อมาไปนานองค์ราชินีทรงออกมาพบกลับเหล่าปีศาจทุกตน
              "ข้าเรียกทุกคนมาในวันนี้ เพื่อที่จะแจ้งให้ทราบว่าเราจะทำการยึด
    ดินแดนของมนุษย์ เริ่มตั้งแต่เดือนหน้าเพื่อให้มนุษย์ได้ประจักรถึงอำนาจของเผ่าปีศาจ ของพวกเรา ขอให้เตรียมตัวให้พร้อม โดยข้าจะมอบอำนาจและเหล่าบริวารให้ ตามขนาดพื้นที่ที่พวกเจ้าล่ามาได้ ก็เพียงเท่านี้แหละ "
    ว่าจบองค์ราชินีก็กลับเข้าวังไปโดยมาเสียงกระซิบกระซากต่างๆนาๆ 
              "เหการยึดดินแดนของเหล่ามนุษย์งั้นรึ  สนใจดีเจ้าคิดว่าไง บาโรเน่"
    ดุ๊กว่าพรางถามร่างบาง
              "ก็ไม่รู้สิ...ดินแดนของพวกมนุษย์มันมีอะไรน่าสนใจนักรึไง"ร่างบางตอบอย่างไม่สนใจ
              "ข้าก็ไม่รู้สิแค่คิดว่า มันน่าสนุกและท้าทาย แถมมีได้ทั้งยศทั้งบริวารเป็นของเดิมพันธ์ด้วย มันก็คุ้มค่านะที่จะลองดู"
              "เจ้าคิดงั้นรึ ดุ๊ก"
              "ใช่ข้าคิดงั้นแล้วเจ้าจะทำไม"
              "ข้าไม่คิดอะไรทั้งนั้นแหละไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจ"ว่าแล้วร่างบางก็เดินออกมาจากที่ตรงนั้นโดยไม่มีใครรู้เลย
              "เมืองของมนุษย์งั้นเหรอหน้าสนใจดีแหะ"เมื่ออกมาจากหน้าพระราชวังได้ไกลพอสมควรร่างบางก็พึมพำออกมา


              งั้นข้าจะลองไปดูก็แล้วกัน เมืองของมนุษย์ มันจะมีอะไรน่าสนุกพอให้ข้าได้ทำบ้าง เพื่อจะแก้ความเบื่อหนายนี้ได้

              
    เช้าวันต่อมา
              บาโรเน่เก็บของต่างๆที่จำเป็น รวมถึงสิ่งที่จำเป็นในการเดินทาง แผนที่ทางลับต่างๆออกจาทวีปที่เขาไปหามาได้ เมื่อได้ครบแล้วเขาก็รีบออกเดินทางทันทีก่อนที่จะมีคนมารู้ โดยที่เขาไม่ลืมเขียนจดหมายถึงดุ๊กวางไว้ก่อนออกไป 
              เมื่อมาถึงจุดที่บาโรเน่ได้รู้มาว่าตรงนี้เหมาะมากสำหรับการออก
    นอกอ๊อกโต้ เขาก็ได้มองดูรอบๆว่าไม่มีเผ่าปีศาจตนไหนมาเห็นแน่ๆ เขาก็รีบเข้าไปในทางที่ออกไปได้
              ตามที่คิดไว้ทางนี้เหมาะมากไม่มีสิ่งมีชีวิตอะไร ไม่มีการตรวจตราใดๆ เป็นทางคล้ายอุโมง มืดมิดมาก แต่มีแสงแปลกๆไม่ใหญ่มาก ส่องแสงสว่าง
    เป็นทางไปเรื่อยๆมากมาย มันแปลกมากสำหรับบาโรเน่ ที่ไม่เคยออกไปไหน
    เลยสักครั้ง



              บ้านของบาโรเน่
              ร่างใหญ่ของดุ๊กเปิดประตูเข้ามาโดยไม่เคาะประตู แบบฉบับ
    ของตน แต่ก็ต้องแปลกใจเพราะถ้าเป็นปกติบาโรเน่ต้องด่ารึไหมก็ต้อง
    สั่งสอนมารยาทมาให้เขาแบบเป็นชุดๆ แต่คราวนี้เงียบ เงียบมาก
    จนดุ๊กต้องไปหาตามห้องต่างๆภายในบ้าน แต่ก็ไม่พบ จนมาถึงห้องนอนของบาโรเน่ เขาได้พบกับจดหมายฉบับหนึ่งอยู่บนที่นอน เขามั่นใจว่าเป็นลายมือบาโรเน่แน่ๆ เขาจึงเปิดอ่านทันที


                    ถึงดุ๊ก สหายข้า
              ข้าเชื่อว่าเจ้าต้องเป็นคนแรกที่จะมาเจอจดหมายนี้เป็นคนแรกอย่างแน่นอน ตามเคยแหละ ช่วยเคาะประด้วยข้ารู้นะว่าเจ้าไม่ยอมเคาะแต่เอาเถอะ ข้าจะบอกว่าข้าจะออกไปสำรวจดินแดนของ มนุษย์สักพักไม่ต้องห่วงเหรอกข้าจะรีบกลับนะ 
                                                              บาโรเน่

              "ให้ตายเถอะ เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อย"ดุ๊กว่าเสร็จก็ออกไปทันทีโดยไม่ลืม
    ที่จะเก็บจดหมายกลับไปด้วย
              แต่เหมือนการคาดเดาของบาโรเน่จะผิด เพราะมีคนมาเห็นจดหมายของบาโรเน่ก่อนดุ๊กซึ่งก็คือ....
    _________________________________________________________
                จบไปตอนแล้วเล่นเอาเหงื่อตกเยอะเหมือนกันนะ
    ผิดตรงไหนก็บอกเน้อจะรีบแก้ในทันใด ^^เม้นด้วยน้าาา ขอเถอะนะมีหนึ่งเม้นจะอัพตอนต่อไปเลย แต่ช่วงนี้เค้ามีแต่เรียนๆๆๆ อ้ากกกกกกก
    เอาเตอะเม้นหน่อยจะรีบอัพพพพพพะ


               มาทายกันว่าเขาคือใครรรร ไม่บอกง่ายๆเหรอกกกกกก^^
               ปล.เจอกันตอนหน้าจะมาเฉลยยยย รักทุกคนทีอ่านน้าาา
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×